Op 12 december 2019 heeft fractievoorzitter Eric Knibbe ingesproken bij de gemeente Waterland over de bestuurlijke toekomst van Landsmeer en Waterland. Zijn inspreektekst was als volgt: Geachte leden van de gemeenteraad van Waterland, college en belangstellenden op de publieke tribune.Ik mag graag een stuk fietsen. Met de wind in de rug, of soms vol in het gezicht geniet ik van de omgeving, laat ik de natuur op mij inwerken en laat de geest de vrije loop. Verrassend genoeg leidt zo’n fietstocht vaak tot oplossingen voor problemen of schijnt het nieuw licht op een lastige situatie.Zo ook mijn laatste fietstocht. Talloze plaatsnaamborden waren al voorbijgetrokken toen ik plotseling op een T-splitsing kwam, die ik nog niet eerder had gezien. Linksaf stond een pijl: zelfstandig blijven. Rechtsaf een andere pijl: bestuurlijke fusie.Mijn naam is Eric Knibbe, ik ben fractievoorzitter en raadslid namens het CDA in de buurgemeente Landsmeer. Net als in de gemeente Waterland is in de gemeente Landsmeer het onderwerp Bestuurlijke Toekomst een cruciaal thema en daarmee gespreksonderwerp in vele raadsvergaderingen. Net als in Landsmeer is er in Waterland op dit onderwerp ook al veel gediscussieerd. Er zijn voorlichtingsavonden geweest, rapporten geschreven en omliggende gemeenten zijn geconsulteerd.De keuze om al dan niet te gaan fuseren lijkt in eerste instantie geen eenvoudige. De ratio en de emotie komen al snel met elkaar in gevecht. Waar blijft onze identiteit; wie krijgt het voor het zeggen; waar staat straks het gemeentehuis, hoe kom ik aan mijn paspoort? Maar de essentie van de keuze voor al dan niet fuseren ligt niet daar. Die ligt op het bestuurlijke vlak en loopt volgens mij langs de volgende vier kernvragen:Wat is het gemeentelijke Stemvolume en hoe sterk is de invloed in de regio?Wat is de aantrekkelijkheid van de gemeente als werkgever (ook qua doorgroeimogelijkheden)?Wat is de Financiële toekomstbestendigheid van de gemeente?En hoe goed is de gemeente in staat om de gemeentelijke taken adequaat uit te voeren?Want zonder voldoende stemvolume in de regio wordt Waterland niet gehoord en doet de mening van Waterland er minder toe. Zonder doorgroeimogelijkheden voor ambtenaren is Waterland geen aantrekkelijke werkgever en wordt het steeds lastiger bestaand personeel te binden en nieuw personeel te werven. Zonder financiële stabiliteit en toekomstperspectief wordt het uitermate lastig om de grote dossiers die eraan zitten te komen het hoofd te bieden en wordt het steeds lastiger om de gemeentelijke taken op een fatsoenlijk niveau uit te voeren.De komende jaren vragen aandacht voor grote thema’s: Energietransitie, mobiliteit, duurzaamheid, woningmarkt, milieu, toerisme, onderwijs en zorg.De vraag die vanavond voorligt is of Waterland zelfstandig voldoende krachtig is om aan al die grote thema’s het hoofd te bieden. Kan en durft de raad van Waterland zich uit te spreken met voldoende vertrouwen dat ze de juiste keuze maakt voor de huidige generatie, maar ook voor de generaties die nog gaan komen? Kan de raad van Waterland bij de keuze die ze maakt, met voldoende vertrouwen volmondig ja zeggen op alle vier de eerder gestelde kernvragen?Ik stap weer op mijn fiets. De T-splitsing waar ik eerder zo plots door verrast werd, blijkt bij nader inzien nog een weg rechtdoor te hebben. Ik kijk naar links en naar rechts, er komt geen verkeer aan, en ik besluit te fietsen richting de stip op de horizon. Ik fiets door, voel de wind veranderen van wind tegen naar wind in de rug, en ik passeer een langgerekt blauw bord met witte rand. Het is een woonplaatsbord. Aan de onderkant staat in witte letters geschreven: Gemeente WaterLandsmeer, kerngemeente.Dankuwel.