Ik heb al ruim 20 jaar regelmatig een geel hesje aan. Voor werk. Omdat het de zichtbaarheid bevordert en omdat het veilig is. Ik draag het met trots, nooit vanwege boosheid of om te demonstreren. Of om zorgen…
Het protest is in Nederland tot nu toe vriendelijk verlopen las ik vanmorgen. Op de Erasmusbrug werden bloemen uitgedeeld aan politie. Da’s heel anders dan in Parijs. Daar steken ze auto’s in brand en slaan ze winkelruiten in. Demonstreren mag, het is een recht, maar slopen mag niet. Ook niet met een geel hesje omdat je boos bent!
En daar vind ik wat van. Niet oké. Ik zeg vaker: je blijft met je tengels van andermans spul af. Ook als je boos bent, ook als je twee banen hebt om je gezin van inkomen te voorzien en ook als je onbegrip ervaart vanuit de politiek.
Toch even een paar feitjes ter vergelijking. De bron? Internet. Het bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking (zeg maar de hoeveelheid geld per inwoner) in Nederland bedraagt ongeveer € 42.000 in 2018 tegenover ruim € 37.000 in Frankrijk. De kosten voor levensonderhoud worden voor alle landen ter wereld vergeleken met de stad New York. Nederland is volgens die lijst net zo duur als Frankrijk, ongeveer 20% goedkoper dan New York. Ter vergelijk: Zwitserland is 30% duurder en Duitsland ruim 25% goedkoper. De pensioenleeftijd? In Frankrijk 62 en in Nederland 67 en een beetje. En onze economische groei is jaloersmakend in de gehele eurozone.
Rutte toont begrip voor de gele hesjes. Ik denk dat hij bedoelt dat hij de zorgen van inwoners begrijpt maar dat hij de vernielzucht afkeurt. Het kleine clubje hooligans dat deze demonstratie aangrijpt om samenlevingssuïcide te plegen verdient wat mij betreft geen begrip. Die kunnen wat mij betreft allemaal op de lijst van criminele organisaties en als straf een sociaal stadionverbod krijgen. Tijdelijke uitsluiting door opsluiting.
Dan blijft het gesprek over. Het gesprek tussen inwoners. Over hoe de samenleving zich ontwikkelt. Over loon naar werken, de kosten van wonen, boodschappen en energie. De kosten van veiligheid, onderwijs, wegonderhoud en duurzaamheid. En dan is de werkende man en vrouw weer trots op het hesje. Ik wel! Als doener in plaats van politicus. D’ran!
Erik Haverkort, doener!