Wellicht het meest besproken stukje grond van de gemeente Lochem. Windmolens, Twentekanaal, rondweg, direct naast industrieterrein De Mars en sinds kort ook onderwerp van onderzoek door de GGD.
Als raadslid ontving ik een brief, inmiddels een tweede. Van terecht bezorgde inwoners vanwege de relatief vele gevallen van kanker. Zorgen die inwoners niet zouden moeten hebben en die ze al helemaal niet zouden moeten hoeven te relateren aan elementen in hun leefomgeving. Maar dat doen ze wel!
Vooropgesteld. Prima dat inwoners een brief sturen. Prima ook dat de gemeente direct in overleg met de GGD onderzoek laat doen. Kennis is nodig voor oplossingen, voor geruststelling of voor aansprakelijkheid. Ook mooi is het onderzoek dat GMB samen met inwoners gaat doen. Transparantie helpt en kwetsbaar opstellen maakt de dialoog blijvend.
Ik merk dat ik de emotie die er bij komt kijken lastig vind. Ik heb veel vertrouwen in de overheid en ga er van uit dat het bestuur in Zutphen de juiste keuzes maakt, ook als het om handhaving gaat. Ik woon hier bijna 18 jaar, mijn kinderen hun hele leven. De windmolens stonden er, de rondweg was gepland en De Mars was er natuurlijk toen ook al. Maar los daarvan? Ook het agrarisch buitengebied kent risico’s. Kijk maar naar de discussie over stof van geitenbedrijven en de geur van varkens. Tuurlijk, dat speelt nu niet in Eefde West maar d’r zit wat mij betreft dezelfde dynamiek achter. Initiatieven als grotere windmolens of zonneparken leiden altijd tot gedoe. Zijn we ons bewust van waar we wonen, wat we doen en hoe dat de omgeving treft. Het zonnepark aan de Mettrayweg is een bedrijfsinitiatief maar de grond is van onze eigen buurman. En ook de nieuwe windmolens zijn mede het initiatief van onze eigen dorpsgenoten, verenigd in LochemEnergie en in IJsselwind.
De overheid is vaak scheidsrechter, de bevoegdheid over bestemmingen is gemeentelijk. De gemeente is bijna nooit initiatiefnemer. Straks met de omgevingswet nog minder vaak. Ik ben me bewust van mijn rol. Als raadslid kies ik als scheidsrechter en die wedstrijd kent altijd een verliezer. Als inwoner kom ik er met mijn buren uit en zijn we beide winnaar. Mijn vrijheid raakt die van mijn buren. En als de vrijheid van mijn buren inbreekt op de mijne spreek ik mijn buren aan op hun verantwoordelijkheid. Zoals ik ook verantwoordelijkheid neem en ze mij ook aanspreken! Heel liberaal. In Eefde West gebeurt veel en wachten we samen op het onderzoek. En toch wil ik nergens anders wonen. D’r an!
Erik Haverkort, fractievoorzitter