Het klimaatakkoord, bijna vergeten vanwege alle coronastress, bevat een plannetje om onze energiebehoefte om te zetten van olie, kolen en gas naar fossielvrij. Hernieuwbaar, duurzaam. Zon en wind dus.
In de Cleantechregio is een plan gemaakt dat voor Lochem betekent dat er ongeveer 400 ha zonnepark gaat komen en tot 20 windmolens. Morgen? Nee, het duurt nog wel even. De plannen moeten voor 2025 concreet zijn en de uitvoering duurt tot 2050. Afgelopen week luisterde de raad naar de feedback van inwoners.
De rode draad uit die avond? Drie punten die ook mij bezig houden.
Zon op dak! Het plan houdt vooralsnog geen rekening met zon op dak. Da’s lastig in verband met sterkteberekeningen van dakconstructies en schijnbaar duur om te verzekeren. Maar het plan bevat wel windmolens in Natura2000 gebied. Da’s planologisch onmogelijk op dit moment? Het lijkt me dat juist de Cleantechregio voor ‘zon op dak’ een slimme route moet kunnen bedenken. Anders wordt je nooit de duurzaamste van Europa.
Het plan leidt tot 1,23 TWh (1.230.000.000 kWh!) aan elektrische energie terwijl we om de doelstelling van het klimaatakkoord te behalen ‘maar’ ongeveer 0,7 TWh nodig hebben. Is dit het moment om het beste klasgenootje te zijn? En wat als de geplande windmolens langs de A1 en de A50 toch niet mogen omdat de natuur voor gaat? We zien bij het zonnepark Bekenschot dat je om de natuur te redden niet teveel natuur mag opofferen… Krijgt Lochem dan nog meer zonneparken om die ambitie voor de regio waar te maken? Of komt er dan ‘Wopke-Wiebes-Wind’ op zee bij? Of versneld ‘Wopke-Wiebes-Waterstof’? Dat zou wat zijn toch?
En drie? Participatie. Wie weet ervan, wat vinden ze ervan en wie doen er allemaal mee. Wat mij betreft mag een grondeigenaar zelf besluiten om te zwichten voor het grote geld (zonneparken leveren soms tot vijf x meer op dan landbouw) mits de buren het er een beetje mee eens zijn. En dat is het moeilijkste deel. Het maakt de afweging die we uiteindelijk als raad moeten maken tussen algemeen belang en het belang van initiatiefnemer tot een hele lastige. Maar goed dat we nu nog praten over het concept en dat het definitieve plan pas komend voorjaar aan de orde is. Tijd genoeg voor het goede gesprek hierover dus. REServetijd zeg maar… D’r an!
Erik Haverkort, fractievoorzitter