Het is lastig om in deze dagen geen aandacht te besteden aan corona, noch aan het vieren van 75 jaar vrijheid. Alles heeft een maatschappelijke bijsmaak door onze situatie. Ik wil geen nieuw normaal, maar direct door naar het normale normaal. Dan moeten we wel uit de versoepelkramp…
Ik maak me zorgen over de onmogelijke kramp waar veiligheidsbestuurders in terecht komen om de samenleving gecontroleerd te laten versoepelen. Macht door onmacht.
Gemeentes en sportbonden hebben in één week meer regels in het boekje bijgeschreven dan er ooit spelregels waren om kinderen te laten sporten. De pannakooi bij het sportveld blijft onverklaarbaar gesloten…
Er worden gebieden afgesloten omdat het te druk zou zijn terwijl er geen enkele boete is uitgedeeld? Alsof handhaving van het verbod minder capaciteit zou kosten? Nee, een verbod stimuleert de angstgevoelens bij mensen waardoor ze wegblijven. Bestuur met angst als argument. Je zou bijna denken dat Kim helemaal niet ziek was maar een webinar voor onze veiligheidsbestuurders heeft gegeven… ‘How to fear your society silent...’
De horeca, nog zo’n mooi voorbeeld. Hotels mogen gelukkig hun gasten, onder voorwaarden, weer in het restaurant laten eten. En dus stijgt het aantal overnachtingen. Er zijn creatieve ondernemers die daar reclame voor maken met mooie aanbiedingen. En ja, natuurlijk zijn er ook voldoende gasten die er na 7 weken graag even uit willen. Terecht! Maar wat is het verschil tussen eten in het restaurant waar je slaapt en eten in een ander restaurant. Precies! Geen verschil. En toch mag dat niet… Versoepelkramp. Angst als argument, schijnveiligheid versus onvrijheid.
Ik snap dat de bruine kroeg, lijven dicht op elkaar, nog wat uitdagend is, maar gun ondernemers de ruimte om in vrijheid te ondernemen. Gun de samenleving de vrijheid waar ze 75 jaar geleden zo hard voor gevochten hebben! Ik las in de Stentor dat horecaondernemers in het oosten niet zo van de rebellie zijn. De samenleving zou ook wel zonder horeca kunnen… Hoe bizar is dat? De mens is een sociaal dier en zal altijd, overal en tot ze is uitgestorven (en dat is pas millennia na deze coronacrisis wat mij betreft) samenkomen en gezelligheid opzoeken. Daar horen eten, drinken, theater en vermaak bij. Als scholen open gaan, dan kan het pannenkoekenhuis ook open. En de frietkraam. En als veilig eten in een hotel kan, dan kan het ook bij Witkamp, De Sluis, Scholten, Loetje, Graaf Floris en Kawop. Echt! Let op veiligheidsbestuurders, ontkramp! Weg met de versoepelkramp! Het normale normaal. Vier vrijheid! D’r an!
Erik Haverkort, fractievoorzitter