Softdrugs - Meten en weten!
ONS pleit er voor de informatie over softdrugs en andere verslavende middelen
duidelijker te krijgen, het aantal ontsporingen te meten en daarvoor samenhangend beleid te ontwikkelen. Op dit moment is dit niet goed mogelijk omdat de gemeente te weinig info heeft over deze gevoelige onderwerpen. Dat bleek maandagavond 15 januari tijdens een door de gemeente georganiseerde informatiebijeenkomst over softdrugs en andere verslavende middelen.
De bijeenkomst ging, overigens anders dan de uitnodiging deed vermoeden, ‘slechts’ over een presentatie aan de hand van een GGD-onderzoek onder 12-16 jarigen, waarin op softdrugs en andere verslavende middelen werd ingezoomd. De enquêtes van de GGD ontberen één belangrijk element: anonimiteit. Als kinderen tussen 12 en 16 jaar een enquête invullen en hun naam erbij moeten schrijven, dan hebben ze de neiging om gewenste antwoorden te geven, in plaats van de waarheid. Zeker als het over gevoelige onderwerpen gaat als softdrugs en verslavingen. Logisch, stel dat ze pappa of mamma bellen over mijn drugsgebruik...
Kortom, het was een bijeenkomst die afweek van de uitnodiging én tot een onbevredigende uitkomst leidde.
Het bleek ook dat de gemeente, die de beschikkingen voor jeugdzorg geeft, niet kan zeggen hoeveel van die beschikkingen verband houden met drugsgebruik en verslaving. Dat zou interessante informatie zijn (in totaal zijn er in 2016 maar liefst 1641 beschikkingen gegeven!). Ook kon geen info worden gegeven over het aantal jeugdigen dat hiervoor in aanraking komt met de politie.
Wat we wél te horen kregen is dat scholen en instanties als Carrefour, Tactus en de GGD onderling niet veel afstemmen. Zorg wordt op een aantal verschillende plaatsen tegelijk verleend, of juist helemaal niet.
Zo bleek de hulp aan kinderen waarvan de ouders verslaafd zijn dit jaar vergeten te zijn door gemeente en instanties. Hierdoor was er geen budget en werd er dus niets meer aan gedaan.
De indruk die werd gegeven (voor zover we de presentatie konden volgen, omdat de tabellen wel heel gecomprimeerd werden gepresenteerd) was dat het beter is dan een jaar of vijf geleden. We moeten dit maar aannemen… Buiten het gemeentehuis wijkt het idee hier echter nogal van af.
Het onderwerp medicijnverslaving (denk eens aan Ritalin) werd helaas niet benoemd.
Het was jammer dat deze bijeenkomst op deze manier werd aangekondigd en gehouden. Uiteindelijk worden de inwoners van de Noordoostpolder op deze manier niet goed geïnformeerd. Net zo erg is dat het op deze manier niet goed mogelijk is om adequaat beleid te ontwikkelen dat tot goede, meetbare, resultaten leidt. ONS pleit er voor dit duidelijker te krijgen, het aantal ontsporingen te meten en samenhangend beleid te ontwikkelen om dit te adresseren.
Martin Mulder
Column Martin Mulder, nummer vijf op de lijst ONS
ONS pleit er voor de informatie over softdrugs en andere verslavende middelen
duidelijker te krijgen, het aantal ontsporingen te meten en daarvoor samenhangend beleid te ontwikkelen. Op dit moment is dit niet goed mogelijk omdat de gemeente te weinig info heeft over deze gevoelige onderwerpen. Dat bleek maandagavond 15 januari tijdens een door de gemeente georganiseerde informatiebijeenkomst over softdrugs en andere verslavende middelen.
De bijeenkomst ging, overigens anders dan de uitnodiging deed vermoeden, ‘slechts’ over een presentatie aan de hand van een GGD-onderzoek onder 12-16 jarigen, waarin op softdrugs en andere verslavende middelen werd ingezoomd. De enquêtes van de GGD ontberen één belangrijk element: anonimiteit. Als kinderen tussen 12 en 16 jaar een enquête invullen en hun naam erbij moeten schrijven, dan hebben ze de neiging om gewenste antwoorden te geven, in plaats van de waarheid. Zeker als het over gevoelige onderwerpen gaat als softdrugs en verslavingen. Logisch, stel dat ze pappa of mamma bellen over mijn drugsgebruik...
Kortom, het was een bijeenkomst die afweek van de uitnodiging én tot een onbevredigende uitkomst leidde.
Het bleek ook dat de gemeente, die de beschikkingen voor jeugdzorg geeft, niet kan zeggen hoeveel van die beschikkingen verband houden met drugsgebruik en verslaving. Dat zou interessante informatie zijn (in totaal zijn er in 2016 maar liefst 1641 beschikkingen gegeven!). Ook kon geen info worden gegeven over het aantal jeugdigen dat hiervoor in aanraking komt met de politie.
Wat we wél te horen kregen is dat scholen en instanties als Carrefour, Tactus en de GGD onderling niet veel afstemmen. Zorg wordt op een aantal verschillende plaatsen tegelijk verleend, of juist helemaal niet.
Zo bleek de hulp aan kinderen waarvan de ouders verslaafd zijn dit jaar vergeten te zijn door gemeente en instanties. Hierdoor was er geen budget en werd er dus niets meer aan gedaan.
De indruk die werd gegeven (voor zover we de presentatie konden volgen, omdat de tabellen wel heel gecomprimeerd werden gepresenteerd) was dat het beter is dan een jaar of vijf geleden. We moeten dit maar aannemen… Buiten het gemeentehuis wijkt het idee hier echter nogal van af.
Het onderwerp medicijnverslaving (denk eens aan Ritalin) werd helaas niet benoemd.
Het was jammer dat deze bijeenkomst op deze manier werd aangekondigd en gehouden. Uiteindelijk worden de inwoners van de Noordoostpolder op deze manier niet goed geïnformeerd. Net zo erg is dat het op deze manier niet goed mogelijk is om adequaat beleid te ontwikkelen dat tot goede, meetbare, resultaten leidt. ONS pleit er voor dit duidelijker te krijgen, het aantal ontsporingen te meten en samenhangend beleid te ontwikkelen om dit te adresseren.
Martin Mulder