Het CDA heeft een boodschap van vertrouwen, vertrouwen in de samenleving, waar mensen dreigen uit te vallen. Het CDA kiest niet voor ‘iedereen voor zich’. Er blijven altijd kwetsbare mensen die voor zorg op anderen zijn aangewezen. Het kiest voor een gemeenschap waar mensen die het beter getroffen hebben voor anderen opkomen. Niet omdat die anderen zielig zijn, maar omdat ze deel uitmaken van dezelfde gemeenschap hieraan bijdragen. Sinds maart 2017 is de Brabantse René Peters lid van de Tweede Kamer en woordvoerder van het CDA voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid (o.a. integratie, schulden- en armoedebeleid, Participatiewet) Volksgezondheid, Welzijn en Sport. “Aan goede bedoelingen geen gebrek in Den Haag. Helaas leidt dit nog vaak tot maatregelen die op papier logisch zijn, maar in de praktijk vaak slecht uitpakken. Omdat ze niet aansluiten bij de werkelijkheid ( René Peters) Nieuw leven voor Sociale Werkvoorziening Volgens René Peters is het belangrijk om de Sociale Werkvoorziening nieuw leven in te blazen met een sociaal ontwikkelbedrijf. Sinds de invoering van de Participatiewet in 2015 kunnen mensen met een arbeidsbeperking niet meer terecht in een sociaal werkbedrijf maar moeten zij aan de slag op de reguliere arbeidsmarkt. Veel mensen lukt dit niet. “Een sociaal ontwikkelbedrijf wordt een soort sociale werkplaats, waarbij we deze mensen perspectief willen bieden met nuttig werk. Geen bezigheidstherapie. We pleiten dan voor samenwerkingen tussen private en publieke partijen. Ontwikkeling van mensen staat centraal, maar ook het bieden van een veilige haven. Want als het niet lukt met een zelfstandige baan in het bedrijfsleven, kunnen mensen altijd terugkeren in een sociaal ontwikkelbedrijf.” Kwetsbare kinderen René Peters schreef een initiatiefvoorstel voor het recht van kinderen met jeugdhulp om iemand uit hun eigen omgeving te betrekken bij belangrijke zorgbesluiten. Deze steunfiguur is geen professional, maar een goede bekende, zoals een familielid, een buurman of de trainer van de voetbalclub. Deze zelfgekozen mentor is er niet om delen van de professionele hulp over te nemen, maar om daadwerkelijk en gelijkwaardig mee te beslissen over wat goed is voor het kind, het gezin en de situatie. “Met dit voorstel wordt het recht op een zelfgekozen mentor vastgelegd in de wet en komt het kind centraal te staan. De persoon vormt een belangrijke steunpilaar voor jongeren die jeugdhulp krijgen. Zo creëren we rust, betere hulp voor jongeren en kunnen we het aantal uithuisplaatsingen terugbrengen.”