Robotmaaier. Je ziet ze steeds meer. Eenmalig je gazon goed bewerken, zodat je er later geen omkijken meer naar hebt. Prachtig groen, net een biljartlaken. En dat is nu juist mijn probleem. Nee, het is mooi dat de tuin niet geheel beklinkerd is. Kan het regenwater goed wegkomen. Maar waarom moet het zo strak en groen? Omdat het dan netjes is, hoor ik vaak. En ik kan het me voorstellen, veel dingen ontkomen ons. Veel loopt ons over de schoenen. Maar dit hebben we in de macht. Maar toch, geen pinksterbloem, boterbloem, paardebloem, zuring,... krijgt nog een kans. En daardoor zou juist dat stukje biodiversiteit in uw eigen tuin iets meer kansen hebben. Ach ik weet het wel, u hebt een prachtige bloemenborder en daar hebben vlinders en bijen alle kans. Mijn vraag gaat wat dieper. Waarom is het Engelse gazon netjes? Is het niet een beetje voortgekomen uit ons “alles onder controle” willen hebben. En dat zet zich door in onze kijk op de wereld. Bloemenrijke bermen. Maar de veiligheid? Akkerranden met bloemen. Maar het gevaar voor onkruid en oogstderving? Eruit halen wat er in zit! Dat is een beetje na de “Marshall” hulp ons adagium geworden. En nu brengen diezelfde gedachten ons richting de afgrond. Omdenken dus. Wij als Christenen voorop, want de aarde is in onze handen gelegd. Wij mogen rentmeesters zijn. Robotmaaiers, niks mis mee. Maar de gedachte waarvoor ze staan roept vragen op. We zagen in Duitsland maaiers langs de Vehnbaan. Ze maaiden met bosmaaier de berm, en ontzagen alle mooie bloemen en planten. Dat is de gedachte. Ingrijpen, prima, anders wordt alles overwoekerd Maar met aandacht, wijsheid en respect.