De achtbaan is tot stilstand gekomen. Drie, vier maanden geleden zijn we met Raalte Natuurlijk in een karretje van die rollercoaster gestapt. 400 Inwoners van de gemeente Raalte hebben op ons gestemd. Te weinig voor een zetel. Maar meer dan zat om trots terug te kijken. En fier vooruit.
Namens de kandidaten: dank jullie wel voor het gegeven vertrouwen!
Om te bepalen hoe we verder gaan, willen we eerst even de tijd nemen alles wat op ons afgekomen is te laten landen. Want tjongejonge, wat een hectiek. Amper tijd om adem te halen. Voor je het weet hobbel je mee in de mallemolen van de oude politiek, een molen die aangedreven wordt door oude journalistiek. Al met al kwamen we terecht in een wedstrijd waar de schoonheid van het spel er niet meer toe deed, alleen winnen telde.
Eigenlijk wisten we dat vanaf de zijlijn toekijkend al wel een beetje. Maar als je er middenin zit, verrast dat toch. Inmiddels hebben we het al met veel mensen gehad over Raalte Natuurlijk. Sommigen daarvan benaderen ons vanuit het oude politieke denken. Dat is lastig praten. We hebben ook veel – heel veel – hartstikke leuke reacties gehad. Dat we vooral door moeten gaan. Dat we met een halve zetel al een heleboel bereikt hebben. Dat we de tijd nodig hebben onze vernieuwende ideeën uit te leggen.
Terugkijkend op wat voor ons geen wedstrijd is, durven wij te concluderen dat we toch belangrijke winst hebben geboekt. In de debatten waren vaak door ons geagendeerde onderwerpen gekozen. Het praten over een basisinkomen is begonnen.
We zijn er! En we gaan niet meer weg.
Hoe verder? We moeten het allemaal eerst maar eens laten bezinken. En dan gaan we verder, met thema’s uit de samenleving agenderen, er breed maatschappelijk over praten waarbij kennis van de samenleving essentieel is, en dan tot besluiten komen waar Raalte en Salland beter van wordt, gezonder ook. Misschien kunnen we als politieke partij zonder zetels wel veel meer betekenen dan wanneer we ons aan de mores van de politiek moet houden.
Harrie Kiekebosch