Poliflw

Afgelopen donderdag werd het raadsprogramma behandeld in onze gemeenteraad. Een raadsprogramma wordt wel vaker gebruikt in Nederland, vooral als er iets ernstig mis gaat. In Smallingerland is dat echter niet aan de orde, het gaat goed met onze gemeente, de banenmotor van Friesland.

Een raadsprogramma is in tijden van crisis dus soms nodig. In tijden dat het goed gaat is het daarentegen nadelig voor onze democratie. De raad verliest zijn veelzijdigheid en kleur. Fractievoorzitter Ron van der Leck: “Een compromis tussen 10 partijen doet geen recht aan de verkiezingsuitslag. Het maakt van de raad een grijze massa, terwijl de raadsleden gekozen zijn als volksvertegenwoordigers, met elk hun eigen kleur.”

Volgens de ELP moest het voorstel dan ook niet op die manier gelezen worden. Daarbij werd een beroep gedaan op de tekst in het voorstel. In de tekst staat: “Feitelijk is het een soort geprioriteerde agenda van onderwerpen die de raad voor de komende vier jaar belangrijk vindt en behandeld wil zien. In het raadsprogramma wordt per thema niet direct een richting of oplossing voorgesteld.” Daarom werd geprobeerd de titel van het stuk te wijzigen, naar ‘inspiratiedocument’ of ‘geprioriteerde raadsagenda’. De raad voelde echter niks voor zo’n tekstuele wijziging. Spijtig, want D66 had dan voorstellen kunnen doen die recht deden aan de hernieuwde titel.

Er stonden namelijk verder in de tekst wel degelijk ‘oplossingen’ en richtingen, zoals in een raadsprogramma. Richtingen die in strijd zijn met het verkiezingsprogramma van D66 en die afleiden van zo’n ‘geprioriteerde agenda’. Zo ziet het raadsprogramma het basisvoorstel voor de toekomst van Caparis als ‘een sociale onderneming die zich profileert als leerwerkbedrijf.’ D66 vindt dat bewoners van Smallingerland die moeilijk aan werk komen actief begeleid moeten worden. Het doel dient te zijn deze bewoners ‘met afstand tot de arbeidsmarkt’ individueel te coachen en gericht te ondersteunen in hun persoonlijke ontwikkeling. Dit is mogelijk door een eigen leerwerkbedrijf in Smallingerland in te richten, in plaats van door te gaan met de gemeenschappelijke regeling Caparis.

Tevens sprak de tekst zich uit tegen windmolens in Smallingerland. De tekst stelt: “In de Routekaart Duurzaamheid 2040 is aangegeven, dat de opwekking van duurzame energie binnen de gemeente voornamelijk zal bestaan uit zonne-energie gecombineerd met een duurzame warmtevoorziening. Er worden geen grote windturbines geplaatst.” Volgens D66 is deze richting te beperkend voor een bruisende duurzame toekomst. Als een collectief van inwoners graag een grote windturbine wil dan zou dat volgens D66 mogelijk moeten zijn.

Het is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid om op te komen voor een duurzame en harmonieuze samenleving. Als we zo doorgaan, komen er deze eeuw 600 miljoen klimaatvluchtelingen, is de noordpool in de zomer ijsvrij en sterft 20% van het leven uit. Maar, we kunnen het tij keren. Het is een enorme opgave, maar samen, als gemeenschap, kan dat lukken. Een transitie van onze huidige samenleving naar een duurzame samenleving, inclusief een duurzame economie en gebruik van duurzame energiebronnen vereist een mentaliteitsverandering en het aangrijpen van iedere kans voor verduurzaming. Het vooraf uitsluiten van windturbines is dan ook voor D66 bevreemdend in een ‘geprioriteerde agenda’.

Concluderend was deze poging om tot een unaniem gesteund voorstel te komen dus een gemiste kans. Niet alleen vanwege de verkeerde vorm, maar ook vanwege de inhoud. Inmiddels zijn we ruim zes weken verder na de verkiezingen en is een nieuwe coalitie nog steeds niet in zicht. D66 zal zich desondanks constructief en progressief blijven inzetten voor een bruisend Smallingerland, of dat nou binnen of buiten een coalitie is.

The post Waarom D66 tegen het raadsprogramma stemde appeared first on Smallingerland.