Heb ik nét de eerste strofes van ‘Autumn leaves’ een beetje onder de knie als het berichtje binnenkomt: de repetitie van mijn koor morgen gaat niet door. Eerder deze week zijn de corona-regels weer aangescherpt en dan is een repetitie niet verstandig. Terecht... ook al is het jammer. Want zingen vind ik leuk en doe ik graag. Niet alleen in mijn koor maar ook tussen de bedrijven door.
‘Autumn leaves’ kan nu dus wel even wachten. Dan maar wat loopjes oefenen op gitaar. Een andere muzikale liefhebberij die ik vooral sinds maart dit jaar serieus heb opgepakt. Toen de sociale agenda nogal plotsklaps behoorlijk leeg werd geveegd.
‘Roller coaster’ van Danny Vera. Best wel pittig. Maar daarom juist uitdagend en het is fascinerend – haast verslavend – als het geleidelijk steeds wat beter en meer ‘vanzelf’ gaat. Ook goeie training voor je hersenpan. Al je vingers met elk een eigen taak aansturen, loopjes en tekst leren en onthouden. En dat moet dan allemaal op enig moment samenklinken alsof het heel eenvoudig is. Een ervaren musicus zal er misschien niet veel moeite mee hebben. Maar ik ben er nog wel even mee van de straat.
Een thuis-liefhebberij is nu overigens wel aan te bevelen. Het virus zal ons voorlopig nog wel parten blijven spelen en lijkt ook veel dichterbij dan tijdens de eerste golf in het voorjaar. Uit de kring van bekenden al een behoorlijk aantal dat corona heeft opgelopen. Dat leek eerder niet zo. Ook veel thuisquarantaines en testen om ons heen. Onze jongste dochter zit in de bovenbouw van het Grifland en is vanaf maart niet meer dan tien dagen fysiek op school geweest geloof ik. Daar zitten dan wel twee weken thuisquarantaine bij vanwege contact met een positief geteste medeleerling. Maar toch.
Veel waardering trouwens voor hoe het daar wordt geregeld en hoe daarover wordt gecommuniceerd. Het zal de schoolleiding heel wat hoofdbrekens kosten. Na de herfstvakantie mag ze weer naar school. Halve dagen. Met de jas aan en de ramen open. Ook letterlijk ijs en weder dienende dus.
Het is een lastige periode. Voor de één ook heel veel zorgelijker dan voor de ander. Tot de dag dat we corona achter ons laten kunnen we maar beter doen wat we zelf kunnen doen en vooral laten wat we het beste kunnen laten. Om de verspreiding van het virus en de gevolgen voor velen in onze samenleving zoveel mogelijk te beperken.
Dat die dag komt staat vast. De beukenhaag verschiet van kleur maar wordt ook weer een keer groen. De herfst stemt vaak weemoedig maar gaat ook weer voorbij.
Autumn leaves...