De laatste raadsvergadering voor het zomerreces staat normaal voor de algemene beschouwingen van de politieke partijen op de toekomst van de gemeente Terneuzen. En dat ging dit jaar net iets anders..... beter gezegd... dat liep geheel fout.

Laten we beginnen met te zeggen dat we de nieuwe wijze helemaal onderschrijven. Dat is namelijk een voorstel vanuit de werkgroep Bestuurlijke Vernieuwing. Een proces waarbij beeldvorming, oordeelsvorming en besluitvorming gescheiden worden. Beter bekend als de BOB methode.

De beeldvorming heeft plaatsgevonden aan de hand van een ambtelijke sessie over de financiele positie van de gemeente en een kaderbrief van het college. Waarbij we door het college zijn uitgedaagd om te komen met onze zienswijze. 

En die hebben we als GroenLinks zeker. Zeker de komende periode. Dan denken wij dat investeren belangrijk wordt. Niet met de botte bijl bezuinigen. Dat kost geld en ja dan zullen we meer geld moeten vragen. Maar als leefbaarheid van de gemeente dat nodig heeft, met bijvoorbeeld investeringen richting een vervolg onderwijs, dan kunnen we dat onze burger uitleggen. Tenminste dat is onze mening.

Deze mening hebben we dan ook via bijgevoegde zienswijze ingediend. 

Maar toen ging het BOB model volgens ons helemaal verkeerd. De coalitiepartijen dienden twee moties in, een dag voor de bespreking, waarbij de gehele besluitvorming naar mijn idee in beton gegoten werd. Met een meerderheid  van stemmen werd al aangegeven dat er geen belastingverhogingen mogen komen. Waarmee onze ideeën over leefbaarheid in de gemeente niet realiseerbaar zouden worden.

Mogen de coalitiepartijen dan geen mening hebben? Natuurlijk wel.

Die mening vind ik heel belangrijk. Maar dan wel in een open discussie eerst bespreken. Zoals gevraagd door het college. Maar met deze motie, al ondertekend door de aangesloten partijen, met een uitwerking per punt.... zo gaan we het doen.... en niet anders.... dan is de geest toch uit de fles? 

Wat moet ik dan nog zeggen?

Dan word mijn mening toch niet serieus genomen? Waar is de dialoog? 

Er is toch meer onder de zon dan even tellen of je de meerderheid hebt?

Elke partij moet toch zijn eigen mening kunnen hebben?

Dat hoef je toch niet van te voren helemaal op slot te zetten?

Je mag als coalitiepartijen toch ook van mening verschillen? Dat bespreek je toch in de gemeenteraad? En niet in een vergaderzaaltje buiten de openbare vergadering?

Trouwens dat laatste, ik begrijp dat coalitiepartijen wel afstemmen met het college. Natuurlijk, maar doe in ieder geval de moeite om je eigen mening te geven als partij en echt te luisteren, naar de anderen die nog niet betrokken waren. Zonder het kader van te voren vast te leggen. Dat kan altijd nog. 

Maar goed op de vraag van Peter de Kraker (D66) of de moties van tafel gehaald konden worden, werd redelijk bot gereageerd. Wat we eigenlijk ook wel verwacht hadden. Dat gebeurd namelijk regelmatig. De oproep "laten we maar stemmen" horen we redelijk vaak. En dat was voor ons het moment om met de partijen 50+, D66, SP, PvdA en voor mij om op te stappen. Het moment om een signaal af te geven.

Als je als college en coalitie iets vraagt aan ons, dan moet je ook wel willen luisteren. Daar hebben de moties van de coalitie al van te voren een streep door heengezet.

Dan hoeven wij ook niks te zeggen. Dan kunnen we net zo goed weg.

En wees gerust bij het vaststellen van de besluiten zullen we zeker ons mening laten horen.

Maar ik hoop net als mijn medepartners, dat de landelijke partijen CDA, VVD en CU nog eens goed nadenken over hun eigen politieke aspiraties. Naar hun landelijke gedachtengoed. Hun bestaansrecht. Echte democratie, luisteren naar elkaar.