Donderdag 28 mei konden we eindelijk weer eens onze taak als volksvertegenwoordiger oppakken bij de gemeente. En niet met de minste onderwerpen. De Regionale Energie Strategie (RES), de supermarkten in Sas van Gent en meerdere moties zoals o.a. de vraag om een onderzoek voor een droneshow stonden op de agenda. En ook een hele mooie van de SP over hulp bieden aan de groep vluchteling weeskinderen in Griekenland. Door deel te nemen aan de zogenaamde coalitie van the Willing. En die naam bleek eigenlijk wel heel erg van toepassing voor de rest van de vergadering. Want is onze coalitie wel zo ‘willing’?
Laten we gelijk nog even terugkomen om de motie van de SP, natuurlijk hebben we die gesteund. In deze tijden, waar iedereen het over saamhorigheid heeft en er voor elkaar staan. Nou dat is dit het moment om er te staan. En als dat betekend dat er een schepje boven op moet bij onze eigen zorg. Dan moet dat gewoon. Laten we het heel simpel stellen, als de aanpak hiervoor nu al problematisch is, betekent dat in mijn opinie dat alleen de opdracht groter word. Dan pak je dat probleem + extra opvang in één op. Het ene moet namelijk het andere niet uitsluiten. Gelukkig stemde een meerderheid van de raad in met het voorstel, welke gesteund werd door het college. Opvallend, de coalitiepartijen TOP en VVD gingen niet mee…
Maar goed terug naar de agenda, allereerst stond de RES op de agenda. Een mooie samenwerking tussen verschillende partijen zoals o.a. de provincie, industrie, gemeentes, waterschap en ZMF. Een strategie die het voor elkaar moet krijgen om in 2030 ons huidig energiegebruik duurzaam te maken. En ja, daar staat ook biomassa tussen. Betekent dat, dat we dan voor hout verstoken zijn? Nee, die variant heeft niet onze voorkeur. Dat moeten we op alle mogelijkheden proberen tegen te gaan. Maar zoals de wethouder ook aangaf, er zijn ook alternatieve biomassa mogelijkheden zoals bijvoorbeeld mest. Die moet je nu niet gelijk uit sluiten. In mijn pleidooi heb ik echter wel aangegeven dat het ondertekenen van de RES door de gemeente wat betekend. We onderschrijven dan namelijk gezamenlijk met al die eerder genoemde partners het doel in 2030 en de stappen die we daar voor moeten ondernemen. Dus ook nadenken over minder leuke opties zoals windmolens. Je kan simpel weg niet een plan ondertekenen en dan niks doen. Dan ben je niet ‘willing’.
Maar goed, de RES werd breed omarmt en Terneuzen gaf op papier aan mee te gaan werken. Tijd voor actie dus zou je denken.
Het punt daarna werd dan ook heel interessant. Een kader voor windmolens, dus mogelijkheden voor de RES. Een kader van het college, op verzoek van de raad, om mogelijkheden te schetsen. Kort gezegd, grotere afstanden dan landelijk voorgelegd (niet bij woonkernen en om geluidshinder of andere overlast te voorkomen). En heel veel plekken waar de gemeente ze niet wil toegestaan vanwege verschillende omstandigheden. Maar ook enkele locaties waar, in overleg met burgers, wel iets mogelijk zou kunnen zijn. Echter gingen Sociaal Terneuzen, PVV, TOP en de VVD niet mee in dit kader. Let wel een kader waarbij nog altijd verschillende escapes mogelijk bleven voor de gemeente. Nee, zij namen een ‘unwilling’ houding aan, vanwege een niet houdbaar idee over windmolens op zee. Waarmee ze de RES voor onze gemeente dus niet haalbaar maken. We hebben namelijk geen alternatieven voor de hand liggen, die dit probleem op gaan lossen in 10 jaar. Want weet u nog? 2030 en de duurzaamheidsambitie? Ook benieuwd of onze industrie zo blij is met deze houding.
Afijn, het plan van het college (TOP, VVD, CDA en CU) werd dus niet onderschreven door een meerderheid van het college. Daarmee maken we ons niet echt een betrouwbare ondertekenaar. En geven we onze wethouders wel heel erg moeilijke opdrachten. Want laten we niet vergeten, we hebben het college zelf opgedragen om te komen met een visie. En die willen wij nog steeds!
Daarnaast misschien ook nog even een zijsprongetje, maar het domweg tegen houden van een visie betekend niet dat er geen windmolens komen. Want dat is echt niet uitgesloten door een opinie in een coalitieprogramma. Nee hoor, we hebben geen kader, geen regels, dus iedere aanvraag zou in principe door kunnen gaan. Coalitie, dat is misschien echt wel iets om over na te denken. En net als bij zonne-energie, als de hoeveelheid op te wekken energie groter wordt, dan gaat niet de gemeente over het besluit maar de provincie. Kortom, we hebben de boot gemist.
De supermarkt discussie in Sas van Gent, stond daarna op de agenda. En om hier ook kort op in te gaan, de mogelijkheden om ze op deze locatie te behouden zijn gering. Sentimenten over winkels en looproutes zijn volgens mij niet houdbaar. Neem daarbij dat de verwachting voor detailhandel is dat het veel meer distributiecentrums worden. Volgens GroenLinks is het dan ook beter om de stadsvernieuwing op te pakken op een goede manier. Vul de lege plekken op met de gewenste woningen, die passen in een mooie groene omgeving. Daar gaat Sas van Gent veel meer aan hebben. Kortom niet terugkijken, maar kansen zien en pakken! Vul de lege plekken in samenwerking met de Sassenaren!
Daarna kwamen nog een aantal moties van de PvdA en ons inzake een onderzoek voor een alternatieve vuurwerkshow rond Nieuwjaar. Want alhoewel PvdA en wij anders staan in de vuurwerkdiscussie, vinden we wel dat naast verbieden er ook alternatieven moeten zijn. Wie weet helpt dat de verhitte discussie op een positieve manier. Het college stond achter deze aanpak, wel met een aantal mitsen en maren. Welke terecht zijn volgens ons. De opdracht die we het college dan ook meegegeven hebben is dan ook om met een onderzoek te komen naar mogelijkheden, welke we bij de volgende raadsvergadering zouden kunnen bespreken. En daar konden de meeste partijen zich in vinden. We zijn benieuwd naar de uitkomst!
De volgende motie van de PvdA en ons over een cultureel stimuleringsfonds werd overbodig geacht door het college, aangezien ze de strekking onderschrijven en zou ook uitvoeren. Dat antwoord was genoeg voor ons om deze in te trekken en hopen hiermee de getroffen culturele instellingen de nodige hulp te bieden.
De motie van de coalitiepartijen en de SGP inzake voor aandacht voor crisis in de grensgemeenten, welke neerkomt op extra (financiële) aandacht vanuit Den Haag hebben we ondersteund. Want zoals het college al aangaf, deze motie waren zij al letterlijk aan het uitvoeren. Wij zagen het dan ook als een signaal vanuit de raad. Opvallend was het tegenstemmen van 1 lid van TOP en de voltallige PVV. De reden daarvoor werd in ieder geval niet gegeven.
Als laatste motie op de agenda stond de motie van de meeste oppositiepartijen over coulant omgaan met prestatieafspraken richting subsidierelaties. Het college gaf aan deze motie ook zo uit te voeren en onderschreef ook de meerwaarde van de motie. De meerwaarde zat vooral in het feit dat de raad achter hun aanpak staat daarin. Maar daar kwam weer de ‘unwilling’ coalitie om de hoek. Om onduidelijke redenen kon TOP niet achter de motie staan. Ons inziens kan niet gaan om de inhoud… maar wat dan wel?