Bij de behandeling van de begroting voor het jaar 2020 zit de SGP in het volgende spanningsveld:

Het meerjarenperspectief is sluitend, mits we het sociale domein buiten beschouwing laten en de pm posten voor onderwijshuisvesting. Wij vinden dit geen goed uitgangspunt. Uiteraard moeten we aan de slag om de uitgaven te beheersen, maar de ingeboekte taakstelling voor het sociale domein zal niet gehaald worden. Dus moeten we in onze begroting ruimte reserveren om de tekorten op te vangen en de mogelijkheid om te investeren in onderwijshuisvesting te behouden.

Hoe zou dit dan moeten?

Door niet noodzakelijke projecten door te schuiven en van elke investering noodzaak en urgentie tegen het licht te houden. Wat ons betreft valt zeker het kunstgrasveld Axel onder de niet noodzakelijke projecten.

Dat de gemeente zorg draagt voor een basisinfrastructuur op het gebied van sport enontspanning is voor ons geen punt van discussie, maar dat een stijgend aantal ledenmeteen reden zou zijn waarom een nieuw sportveld op kosten van de gemeenschapaangelegd moet worden gaat ons echt te ver. Wij vinden dat verantwoordelijkheden inde samenleving dienen te blijven liggen. Een vereniging moet zelf zorg dragen voor z’nfaciliteiten, de gemeente ondersteunt slechts.

Als SGP vinden we dat de overheid geen activiteiten moet bevorderen die tegen de goede richtlijnen van God ingaan. Daarom is het goed om ons komend jaar te bezinnen op het kunst en cultuurbeleid. We hopen dat we dan gezamenlijk helder krijgen welke ontwikkelingen in de samenleving het waard zijn om te stimuleren met ons subsidiebeleid.

Deze overwegingen nopen ons ertoe om terughoudend te zijn met onze instemming. Anderzijds lijken de tekorten in het komende jaar nog te overzien dankzij de reserve sociaal domein.

Als we in 2020 terughoudend omgaan met de geplande investeringen en zorgen dat we een duidelijk beeld krijgen van de noodzakelijk investeringen en de kostenontwikkeling in het sociaal domein, dan kan de SGP ondanks haar bezwaren instemmen met deze begroting.