In de gemeente WIjdemeren is een gedeelte van de bijstandsuitkering van een inwoner teruggevorderd. De mevrouw moet 7000 euro terugbetalen omdat ze gratis boodschappen van haar moeder kreeg. Er ontstond ophef over, maar de zaak blijkt genuanceerder te liggen. De vrouw had niet gemeld dat ze een auto en een motor had aangeschaft en ook niet dat ze in het buitenland was geweest. Dit geld had ze voor haar eerste levensbehoeften moeten gebruiken.

Wij waren wel benieuwd hoe de gemeente Tiel omgaat met giften in natura en andere hulp van buitenaf aan bijstandsontvangers. Daarnaast waren wij ook benieuwd naar de visie van de gemeente Tiel op de problematiek van de zaak in de gemeente Wijdemeren. Hieronder onze vragen. De antwoorden van de gemeente staan in de bijlage.

De gemeente geeft telkens aan dat ze niet alle details van de zaak in Wijdemeren en daarom geen goed antwoord kunnen geven. Echter, Tiel geeft wel aan dat ze op zoek zijn naar maatwerk en dat er een algemene vrijlating van giften is en een speciale vrijlaten van giften om uitstroom naar werk te bevorderen. De maximale bedrag van deze vrijlating mag niet hoger zijn op jaarbasis dan het recht van de te vertrekken uitkering. Het lijkt alsof de gemeente Tiel er iets losser in staat dan de gemeente Wijdemeren, dat is bemoedigend. Laten wij als grondhouding aanhouden dat het gros van de bijstandsontvangers daar niet graag in zit en het allerliefst eruit wil. Laten wij hen dan ook daarbij helpen. Er zullen daarnaast altijd ook individuen zijn die misbruik van de regeling willen maken. Laat daar dan het gros niet de dupe van zijn.  

Geacht College,

Wat is uw oordeel over het bovenstaande bericht, waarbij 7000 euro wordt teruggevorderd en daarover 50% boete betaald moet worden wegens schending van de Inlichtingenplicht? Komen dit soort gevallen ook in Tiel voor? Deelt u de mening dat deze aanpak als onderdeel van de Participatiewet, juridisch juist is, maar ethische vragen oproept? Deelt u de mening dat het voor betrokkene desastreus is? Te denken valt aan verlies van gezondheid, onderwijskansen en huisvesting. Staat u open voor het nadenken over een meer humane uitvoeringin de gemeente Tiel? Bijvoorbeeld door minder sanctie-gericht en meer stimulerend uit te voeren? Bent u hiervoor bereidt om af te wijken van de ‘Nibud normen’, om meer aansluiting te vinden bij de werkelijke leefsituatie? Deelt u de mening dat er meer ruimte geboden zou kunnen worden om ontvangst van hulp mogelijk te makendoor een bredere invulling van gedoogsituaties? (naast Voedselbank, Caritas, Leergeld etc ook van het persoonlijke netwerk) Erkent u dat de uitvoering van de Participatiewet pijnlijke overeenkomsten vertoont met de toeslagenaffaire? Hoe gaat u als gemeentelijke uitvoeringsorganisatie van de Participatiewet in Tiel zo’n drama voorkomen?