Poliflw

Discussie Regionaal Programma Bedrijventerreinen

“Voor ons ligt het regionaal programma werklocaties met het verzoek deze goed te keuren en vast te stellen. De opzet in het programma lijkt toch wel erg op dat vooroordeel over Nederlanders bij het lopend buffet. Maximaal scoren, als het op het bord past moet het mee. Niet alleen wordt ingezet op de hoogste verwachting van behoefte, ook leegstand laten we gemakshalve achterwege, want daar wordt het alleen maar minder van. Zo is nu ook de keuze, we gaan voor maximaal of helemaal niet.

Bovendien: Het is een regionaal programma, waarin nog helemaal niet nadere afwegingen worden gemaakt over:

Welke bedrijven willen we graag in de Achterhoek hebben?

We willen met ons allen graag naar een circulaire economie: hoe kunnen we dat ruimtelijk stimuleren?

Bijv biobased bouwen heeft de toekomst: hoe brengen we productie, verwerking en toepassing dicht bij elkaar?

En waar willen we die dan het liefst?

HMC naar oa Laarberg, XXL naar Montferland ; maar de rest? Is regionale specialisatie en clustering gewenst (bijv. biobased bouwen)?

We zien graag dat deze vragen op regionale schaal aan de orde komen en ik hoor graag van de raadscollega’s hoe deze daar tegenaan kijken

Bij dit alles zal ook steeds meer de vraag gesteld moeten worden of economische groei op zich nog langer haalbaar en wenselijk is. Denk aan tekorten op de arbeidsmarkt, grondstoffen-schaarste, druk op het milieu en mobiliteit, netcongestie.

Niet voor niets is er een groeiende groep economen die pleit voor zero growth.

We zouden het ook erg interessant vinden om het concept Donut-economie eens op de Achterhoek los te laten. Ik verwacht interessante uitkomsten met een gezond toekomstbestendig economisch perspectief.

Zoals het RPW er nu uitziet kunnen we er niet mee akkoord gaan: te groot, te veel ha, geen richting.

Ik hoop dat t.z.t. de focus van de lokale uitwerking een stuk genuanceerder is, zodat we niet, om de eerdere buffet-vergelijking er weer bij te pakken, een industrieterrein hebben met allemaal restjes die we toch niet op blijken te kunnen. En ik hoop dat de vragen en overwegingen die we hiervoor hebben genoemd in de lokale uitwerking worden meegenomen.“

Ik heb, nu al voor de derde keer, vragen gesteld over de bomenkap langs de N318 bij het AVA-terrein. Dat laat zien dat het een onderwerp is wat ons aan het hart gaat. Het ging over 10 volwassen eiken die niet alleen een fraai groen lint langs weg en fietspad vormden, maar ook vanuit andere richtingen gezien nogal beeldbepalend waren. Ze zijn nu weg. En bieden dus naast natuurschoon ook geen schaduw meer, geen nest- en schuilgelegenheid voor vogels en andere dieren, vangen geen fijnstof meer op en nemen geen CO2 meer op.

Dit zijn allemaal belangrijke waarden die blijkbaar onvoldoende in praktijk en in beleid gewaardeerd en beschermd worden. In dit geval door een ongelukkige samenloop van omstandigheden:

De kap werd gemotiveerd vanuit een oud plan (2013) voor een ventweg naar AVA. Deze ventweg echter leidt niet tot een grotere verkeersveiligheid, hooguit tot een verplaatsing van een potentieel gevaarlijke situatie (van N318 naar Bredevoortsestraatweg) en een verslechtering voor fietsers. Inmiddels immers is bekend dat langzaam en snelverkeer zoveel mogelijk gescheiden dient te worden;

De kapvergunning is vorig jaar door de gemeente verleend. Voordat nieuw beleid met o.a. de klimaatadaptatiestrategie en het biodiversiteitsplan is vastgesteld. De waarde van bomen wordt hierin benadrukt. Het is de vraag of een kapvergunning op dit moment net zo makkelijk zou worden verleend;

De kapvergunning was inmiddels verlopen. Dit had de mogelijkheid geboden tot een heroverweging, maar de Provincie is in de vakantieperiode illegaal overgegaan tot kappen.  Gemeenteambtenaren en politie waren te laat op plaats delict om de kap te stoppen.

Met mijn schriftelijke, ook technische, vragen hoop ik antwoorden te krijgen die ons meer inzicht verschaffen in hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren en hoe dit in de toekomst is te voorkomen. U kunt deze vragen schriftelijk beantwoorden. Ik wil me nu beperken tot 3 beleidsmatige vragen:

Blijkbaar bent u akkoord gegaan met herplantplicht van 33 jonge eikjes als genoegdoening voor de illegale kap door de provincie. Dit betekent dat nog geen 10% van de verdwenen biomassa terugkomt. Welke overwegingen hebben aan deze minimale genoegdoening ten grondslag gelegen? Bent u met ons van mening dat de herplantplicht in onze kapverordening aangescherpt moet worden?

De procedures rond het kappen zijn blijkbaar niet waterdicht. Bent u met ons van mening dat de procedures aangescherpt moeten worden? Denk aan tijdig melden, schouwrapporten e.d. En zo mogelijk een stevige boeteclausule bij niet naleven, zoals een storting in een bomenfonds.

Dan het ventweg-plan. Bent u met ons van mening dat deze oplossing geen echte oplossing is en dat alles in het werk gesteld moet worden om aanleg van de ventweg te voorkomen? Welke mogelijkheden ziet u daartoe of in elk geval tot een heroverweging van dit plan waarbij ook voldoende participatie wordt meegenomen (dat ontbrak tot nu)?

Op de eerste twee vragen kwam een positief antwoord van de wethouder: de gemeentelijke kapverordening wordt aangescherpt. Dat is mooi! Op de derde helaas een ontkennend; het college wil niet aan het ventwegplan tornen terwijl dat overduidelijk een verslechtering van de verkeersveiligheid voor fietsers betekent.