Nieuws van politieke partijen over DENK inzichtelijk

1257 documenten

Op bezoek in de Geitenkamp: wijkbijeenkomst

Arnhem Centraal Arnhem Centraal DENK Arnhem 15-03-2024 16:18

Op bezoek in de Geitenkamp: wijkbijeenkomst

Arnhem Centraal zet zijn reis door de wijken van Arnhem voort en deze keer bracht de reis ons naar de Geitenkamp! In buurthuis De Beijer kwamen enthousiaste buurtbewoners en vrijwilligers, Team Leefomgeving (TLO) en de buurtconciërge samen voor een avond waarin er werd geluisterd naar wat er speelt in de Geitenkamp en wat we voor elkaar kunnen betekenen.

De avond begon met een inspirerende toespraak van Jan Lareman, namens Stichting Stevig. Gedreven door vrijwilligers uit de wijk, organiseren zij een scala aan activiteiten voor buurtbewoners, met name voor ouderen. Van dagtochten tot een-op-een uitjes, de stichting staat klaar om te voldoen aan de behoeften van de bewoners. Soms ook gewoon lekker simpel. Hier houdt het echter niet bij op! Jan gaf aan dat er ook oog is voor mensen die buiten de boot vallen. Denk aan samenwerkingen met Riki Stichting, waarbij ze bonnen uitdelen op feestdagen, of vouchers om iets leuks mee te kopen via Actie Pepernoot, speciaal voor oudere jongeren. Zelfs voor de kleintjes brengen ze via Stichting Lions cadeautjes aan de deur. Goed ondersteund door TLO, de provincie – door middel van een auto om bewoners rond te brengen – en door de gemeente. De

is volgens de vrouw van Jan, tevens vrijwilliger, dat de stichting actief mensen opzoekt en duidelijk vertelt wat ze willen. Het persoonlijke contact dus. Daarnaast geloven ze bij Stevig dat “voor ons iedereen gelijk is. Dat maakt voor ons niks uit, we willen er voor iedereen zijn. Dat maakt het verschil.”

Dat mensen buiten de boot vallen en zich niet gehoord voelen, zorgt er juist weer voor dat mensen het vertrouwen in de overheid verliezen. “Men verzuipt in het systeem”, delen de bewoners, vanwege het complexe systeem. Arno en Paulien van TLO staan “met een been in [die] systeemwereld (lees: overheid) en met een been in de leefwereld” en vertelden dat dit soms botst. TLO houdt zich bezig met allerlei taken en in de Geitenkamp proberen ze vooral te kijken naar de behoeften en wensen van de bewoners. Op die manier ondersteunen ze de gemeente en wijkwethouder direct met passend beleid voor de wijk!

René Oudenhoven, een van de twee buurtconciërges, deelde zijn ervaringen namens het motto “schoon, heel en veilig”. Hij en zijn collega gaan actief de wijk in, van het opruimen van vuil tot het helpen van ouderen met tuinwerk en kleine klusjes. Hun inspanningen, zoals bij de opruimdag – een initiatief vanuit de bewoners waar ze samenwerken met de gemeente en woningcorporaties om grofvuil gratis kwijt te kunnen – illustreren niet alleen praktische hulp, maar ook het belang van samenwerking en verbondenheid in de wijk. Ook zij merken dat bewoners verzuipen in het systeem, en dus doen ze hard hun best om deze mensen te helpen – en daar is René dankbaar voor.

De essentie van de avond werd samengevat door de roep om zichtbare actie op korte termijn en wederzijds vertrouwen. Bewoners drongen aan op duidelijke en eerlijke communicatie van de overheid en benadrukten de noodzaak om beloften na te komen. Maar bovenal, het gevoel om gehoord te worden, met daarnaast de dringende behoefte aan de revitalisering van het marktplein als een gezellige en warme ontmoetingsplek in de Geitenkamp. Ook de komst van betaalbare, mooie woningen waarbij ouderen als het ware in een community samenwonen, is een duidelijk pleidooi van de bewoners.

De wijkbijeenkomst in de Geitenkamp was een levendige en inspirerende avond, waarbij we met interesse hebben mogen luisteren naar de lichtpuntjes in de wijk, maar ook de puntjes waar verbetering hard nodig is. En dat is het mooie van deze wijkbijeenkomsten. Zo nodigde wijkbewoner Anouk, Arno en Paulien van TLO uit om eens langs te komen en te zien wat er speelt.

De Geitenkamp laat zien wat mogelijk is met samenwerking en betrokkenheid. Laten we dit meenemen naar de rest van Arnhem en tegelijkertijd onze handen uitsteken naar de Geitenkamp. Zo houden we de burger Centraal.

Arnhem Centraal vindt dat BOA’s neutraliteit moeten uitstralen

Arnhem Centraal vindt dat BOA’s neutraliteit moeten uitstralen

12 maart: wijkbijeenkomst Geitenkamp

Slikken of Stikken

Slydregt NU Slydregt NU DENK Sliedrecht 15-03-2024 14:07

Het college van Burgemeester en Wethouders in Sliedrecht lijkt een talent te hebben ontwikkeld voor het creëren van controverse en teleurstelling onder de inwoners. Recentelijk heeft de politieke partij Slydregt.NU het vertrouwen verloren in dit bestuur, en met goede reden. Het begon met een ongevraagd plan voor een AZC, dat als een onaangename verrassing werd gepresenteerd aan de bevolking. Nu worden de inwoners geconfronteerd met een nog meer wereldvreemde uitbreiding van Sliedrecht, ten noorden van de spoorbaan.

Het dictaat omvat de verwijdering van het bestaande zwembad en zalencomplex De Lockhorst, en in ruil daarvoor een belachelijk pierenbadje dat de kosten voor de inwoners op onaanvaardbare hoogtes jaagt. Deze uitbreiding is gepland in een van de meest ongunstige bouwterreinen in Nederland, een veenachtige polder waar zelfs koeien moeite hebben om doorheen te waden.

Deze polder, waarin de ontwikkelaars al lang geleden met de boeren aankoopovereenkomsten hebben gesloten, maakt het realiseren van bouwrijpe grond buitengewoon kostbaar. En alsof dat nog niet genoeg is, eist het college ook nog de bouw van een ecoduct tussen het oude en nieuwe gedeelte, wat resulteert in de sluiting van het enige zalencentrum in Sliedrecht. Het college lijkt te vergeten dat voorzieningen zoals De Lockhorst een essentiële rol spelen in de gemeenschap, en het vervangen ervan met een inferieur alternatief is ronduit onverantwoordelijk.

De kosten van dit megalomane project zijn verbijsterend hoog, geschat op maar liefst 62 miljoen euro, waarvoor slechts een relatief kleine subsidie van 21 miljoen euro beschikbaar is gesteld. Dit roept ernstige vragen op over de financiële verantwoording en prioriteiten van het college.

Bovendien blijkt uit het verleden dat het college niet bepaald een succesvol trackrecord heeft op het gebied van grote projecten. Denk bijvoorbeeld aan het debacle rondom het Burgemeester Winklerplein, de verplaatsing van voetbalvelden, en recent jongerencentrum Elektra. Dit wekt begrijpelijkerwijs weinig vertrouwen bij Slydregt.NU en de rest van de inwoners van Sliedrecht.

Het wordt hoog tijd dat het college haar prioriteiten heroverweegt en luistert naar de behoeften en zorgen van de inwoners. Het opzadelen van de gemeenschap met een dergelijk absurd en kostbaar project, ten koste van essentiële voorzieningen en leefbaarheid, getuigt van een schrijnend gebrek aan visie en verantwoordelijkheid. De inwoners van Sliedrecht verdienen beter dan dit.

Geschreven door burgerraadslid Gert Jongeneel als column in het Kompas Sliedrecht d.d. 14 maart 2024.

Na de raad: 26 februari 2024

Politieke Unie Politieke Unie DENK Noordoostpolder 12-03-2024 17:42

Nieuwsbrief: februari 2024

Uit de fractie

26-2-2024

Beste lezers,

De nieuwsbrief is een weekje later omdat de agenda van de raad te lang was om het op één avond af te ronden. Er stonden twee onderwerpen op die veel amendementen en moties opleverden, dat waren de Ontwerp omgevingsvisie en het nieuwe Beleid huisvesting arbeidsmigranten.

Beleid huisvesting arbeidsmigranten

Het oude beleid is geëvalueerd en naar aanleiding van de gesprekken met allerlei betrokken personen en instanties is een aantal wijzigingen voorgesteld. De nadruk ligt op het verschuiven van huisvesting uit de kernen naar het buitengebied en liever enkele grote locaties dan vele kleine. De uitkomst van de evaluatie was dat er 3 extra locaties van 300 plaatsen gerealiseerd mogen worden. Eén locatie in het glastuinbouwgebied en twee in de buurt van Emmeloord. Omdat dit een ‘ophoging’ van 900 plaatsen is hebben wij een amendement ingediend om het aantal categorie 2 locaties te verminderen van 15 naar 12. Daarmee neemt het aantal plaatsen niet toe met 900, maar met 450. Argument voor dit amendement is o.a.  dat deze categorie 2 locaties op een ‘solitair erf’ geplaatst moeten worden. Dit veroorzaakt een nadrukkelijke zoektocht naar dergelijke erven en het zorgt er voor dat de afspraak ‘huisvesten dichtbij het werk’ lastig in te vullen is. Je kunt immers moeilijk stellen dat in Kraggenburg, waar twee van deze locaties vergund zijn, 300 migranten permanent werken. Een meerderheid van de raad steunde dit amendement. Daarnaast heeft het college onze motie overgenomen om na te denken wat we op termijn met de 4000 vergunde plaatsen gaan doen als door robotisering en/ of automatisering het aantal arbeidsplaatsen overbodig is. We zijn benieuwd naar het antwoord op deze vraag. Verder hebben wij ingestemd met moties en/of amendementen die onze uitgangspunten voor het huisvestingsbeleid onderstreepten. Denk daarbij o.a.;

Wonen nabij het werk;

Huisvesting voor mensen die in Noordoostpolder werken;

Gecertificeerde huisvesting met aandacht voor oppervlakte en privacy;

Natuurlijk zijn we benieuwd naar de uitwerking van dit nieuwe beleid.

Een rotonde of een verkeerslichten installatie?

De provincie werkt samen met de gemeente aan het veiliger maken van de aansluitingen van de A6 bij de Hannie Schaftweg en de Muntweg. Bij de Hannie Schaftweg gaat dat gebeuren door aanleg van een rotonde zoals in Bant. Maar bij de Muntweg wil men het regelen met verkeerslichten. Wij werden daar niet meteen vrolijk van. Verkeerslichten zorgen vaak voor oponthoud, stress en sluipverkeer. De argumenten voor een verkeerslichteninstallatie waren de veiligheid voor de fietsers en gebrek aan ruimte. Wij zijn ervan overtuigd dat de veiligheid voor fietsers ook met een rotonde prima geregeld kan worden en gebrek aan ruimte – in de Noordoostpolder- lijkt ons geen sterk argument. Daarom hebben we een amendement ingediend om de diverse mogelijkheden om deze aansluiting veiliger te maken eens op papier te zetten met de voor- en nadelen en de financiële consequenties. Dit amendement werd gesteund door nagenoeg de gehele raad. We wachten de resultaten nu af voor we een definitieve keuze maken.

Voor reacties of vragen over de Nieuwsbrief kunt u contact met mij opnemen.

Mijn mailadres is; w.c.haagsma@planet.nl

Wiemer Haagsma

26-2-2024

Jongeren-participatiecoach.

Om jeugdwerkloosheid te bestrijden is er vanuit het Regionaal Werkbedrijf Flevoland een uitvoeringsplan jeugdwerkloosheid vastgesteld en goedgekeurd. De gemeenten Lelystad, Dronten, Noordoostpolder en Urk, hebben de handen ineen geslagen voor een regionale aanpak tegen jeugdwerkloosheid. Elke gemeente kan naar eigen inzicht inzetten op dat wat nodig is.

Voor de gemeente Noordoostpolder betekend dit dat er een jongeren-participatiecoach ingezet gaat worden. Door het creëren van deze regiefunctie kan een bredere kwetsbare doelgroep rekenen op meer aandacht en begeleiding richting werk of onderwijs. Regionaal wordt elkaars expertise gedeeld waardoor er een lerend netwerk ontstaat tussen professionals.

Vanuit de centrumgemeente Almere ontvangt de gemeente Noordoostpolder subsidie om dit project een jaar te kunnen draaien. Daarna is het project geborgd vanwege de doorstroommiddelen.

Dit thema is in de commissie besproken en voor alle fracties een hamerstuk.

Albertine Evers

26-2-2024

De omgevingsvisie is na lang wachten eindelijk daar. We hebben het idee dat er een goed proces aan vooraf is gegaan met een mooi resultaat. We hebben als Politieke unie een drietal amendementen ingediend.

De eerste gaat over boerderijwindmolens. We hebben al langere tijd de discussie wat te doen met deze vorm van duurzame energieopwek. In de omgevingsvisie werd wel ruimte geboden voor deze vorm maar er werd niet specifiek aandacht aan geschonken. Dankzij ons amendement staat er nu expliciet in de omgevingsvisie dat we denken aan molens van 20-30 meter op agrarische erven. We vinden dit belangrijk omdat mogelijkheden om het agrarisch erf te verduurzamen op raken. De provincie staat ons nu nog in de weg maar we hopen dat zij geïnspireerd raken door onze visie. Plannen maken plannen.

De tweede ging over dorpscentra. We vinden het als Politieke Unie belangrijk om dorpscentra mee te nemen in de ontwikkeling en groei van een dorp. Het is mooi dat dit nu extra aandacht krijgt.

De derde gaat over mestverwerking en scheiding. Hier hebben we alleen de woorden (collectief) grondgebonden voor gezet. Hiermee maak je onderscheid en duidelijk dat je niet zomaar overal een mestvergister of scheider wil maar dat je dit wel wil daar waar het een bedrijfsgebonden situatie betreft.

Alex Tuinenga

Een Stem voor Elke Stem: Burgerberaden en haar functie

Leefbaar Almere Leefbaar Almere DENK Almere 12-03-2024 14:59

Op voorstel van het presidium en de burgemeester sprak de raad op 25 mei 2023 met dr. Lisanne de Blok. Aanleiding was de historisch lage opkomst bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 (39,8%). Mevr. De Blok is één van de schrijvers van het rapport ‘De lokale niet-stemmer’, een onderzoek dat BZK liet uitvoeren, waarbij ook interviews in Almere Poort zijn gehouden. Hieruit bleek dat men verschillende redenen heeft om niet te stemmen. De niet- stemmer heeft een gebrek aan vertrouwen, desinteresse in politiek en het gevoel niet gezien of gehoord te worden door de lokale politiek (Zie mij, hoor mij). Daarnaast sprak de raad op 11 januari over plan van aanpak participatienota en geleerde lessen burgerparticipatie. Bij deze bespreking gaven verschillende insprekers aan niet tevreden te zijn over het participatieproces.

Vanavond willen de indieners van dit agendavoorstel graag met u het gesprek aangaan over een mogelijk effectief participatie-instrument: het burgerberaad. Dit instrument kan worden ingezet bij ontwikkelingen die invloed hebben op de directe omgeving van inwoners.

Het belang van deliberatieve democratie

De inwoner betrekken bij de besluitvorming is ontzettend waardevol. Het zorgt voor een meer inclusieve, transparante en verantwoordelijke samenleving. Burgers hebben unieke inzichten en ervaringen die waardevol zijn bij het nemen van beslissingen die hun leven en gemeenschap beïnvloeden.

Waar referenda de kiezers alleen maar vragen ergens voor of tegen te zijn, is het veel waardevoller om hen met elkaar in gesprek te laten gaan en samen te zoeken naar oplossingen. Dat noemen we ‘deliberatieve democratie’: hierin staat publieke discussie, het gesprek en redelijke argumentatie centraal. Door naar elkaar te luisteren kunnen burgers samenwerken aan weloverwogen oplossingen voor ingewikkelde vraagstukken.

Inzetten van het instrument ‘burgerberaad’

Om het vertrouwen in de gemeentelijke besluitvorming te herstellen en de burger meer te betrekken, zijn de indieners voorstander van het ‘burgerberaad’. Een burgerberaad is een groep gelote burgers, die met elkaar het gesprek aan gaan, zich verdiepen in de voorgedragen kwestie en vervolgens gezamenlijk komen met een advies, voorstel of besluit (afhankelijk van het mandaat dat ze gekregen hebben).

In Almere kennen we al iets wat veel weg heeft van een burgerberaad. Dat zijn de Havenadviseurs die adviseren in het kader van de stedelijke vernieuwing van Almere Haven. Ook is het college bezig om een burgerberaad op te zetten in het kader van de Omgevingsvisie.

De indieners zouden graag vaker gebruik maken van deze vorm van burgerparticipatie. En om die reden willen we hierover het gesprek aangaan binnen de raad.

Hoe werkt een burgerberaad?

Willekeurige selectie: De deelnemers worden op willekeurige wijze geselecteerd uit de gehele populatie van de stad, hierbij wordt wel gelet op een evenredige vertegenwoordiging gebaseerd op verschillende factoren. Dit garandeert een diverse en representatieve groep burgers.

Kennisontwikkeling: onderdeel van het burgerberaad is dat de deelnemers verdiepen in het onderwerp door deskundigen uit te nodigen. Dit stelt hen in staat om goed geïnformeerde standpunten te vormen. De deelnemers bepalen zelf welke informatie zij nodig hebben.

Facilitatie: Een neutrale en ervaren gespreksleider begeleidt het proces. De gespreksleiders zorgen ervoor dat de discussies ordelijk en respectvol verlopen. Daarnaast zorgt de gesprekleider ervoor dat alle deelnemers gelijke mogelijkheden krijgen om hun standpunten naar voren te brengen.

Deliberatie: De geselecteerde burgers gaan met elkaar in gesprek, bespreken het onderwerp grondig en overwegen verschillende standpunten. Hierbij wordt gebruik gemaakt van redelijke argumentatie en feitelijke informatie.

Opstellen van aanbevelingen: Aan het einde van het proces worden de bevindingen samengevat en worden aanbevelingen opgesteld die worden voorgelegd aan beleidsmakers of andere relevante actoren.

Mandaat: Van te voren dient ook te worden afgesproken wat met de uitkomst van dit proces wordt gedaan. Brengen ze een advies uit aan de raad en besluit de raad vervolgens zelf? Of worden de adviezen direct opgenomen in het beleid?

Voordelen van een burgerberaad

Het instrument burgerberaad heeft verschillende voordelen:

Representatief: Doordat deelnemers geloot worden, vormen ze – in tegenstelling tot reguliere participatieprocessen of democratische verkiezingen – tot een representatieve afspiegeling van de samenleving. Burgers die anders niet veel van zich laten horen, krijgen nu de kans om hun stem te laten horen. Om gelijkwaardige deelname mogelijk te maken is het belangrijk om te zorgen dat iedereen mee kan doen. Dit kan door middel van het aanbieden van maatoplossingen voor mogelijke deelnemers, zoals het regelen van tijdelijke kinderopvang, een afspraak voor een vergoeding etc. Overwegingen over dit soort inclusie, net als bijvoorbeeld de informatie over het taalniveau en ondersteuning op het gebied van informatie zijn volgens mij belangrijk om mee te nemen.

Diepgaande overweging: Het deliberatieve proces biedt deelnemers de mogelijkheid om complexe kwesties grondig te bespreken en verschillende standpunten te overwegen. Dit zorgt voor weloverwogen beslissingen die rekening houden met diverse invalshoeken.

Vertrouwen en legitimiteit: Doordat de geselecteerde burgers willekeurig zijn gekozen, worden de aanbevelingen van het deliberatieve proces vaak gezien als een weerspiegeling van de bredere samenleving. Dit vergroot het vertrouwen in de resultaten en de legitimiteit van de besluitvorming.

Kwalitatieve resultaten: De representatieve, deliberatieve steekproef bevordert een sfeer van redelijke argumentatie en feitelijke informatie, waardoor emoties en vooroordelen worden verminderd. Dit resulteert in beter geïnformeerde en meer doordachte beslissingen.

Risico’s/ Nadelen Burgerberaad

Juiste vraagstelling: Het is heel belangrijk om de juiste vraag te stellen bij een burgerberaad. Een te brede vraag geeft vaak niet het antwoord op het op te lossen probleem.

Mandaat raad vs. burgerberaad: Het is essentieel om duidelijke afspraken te maken in hoeverre het burgerberaad bepaalt en de vrijheid heeft. Wat doet de raad als hij het niet eens is met de uitkomst van het burgerberaad?

Tijdsbestek: Voor een grondige uitvoering van burgerberaad zijn inwoners nodig die tijd willen en kunnen besteden hieraan. Dit kan ook betekenen dat een deel van potentiële deelnemers niet kan deelnemen. Denk aan de groep 30 tot 45 jarige inwoners met kinderen en een fulltime baan.

Kostenplaatje: De organisatie van een burgerberaad brengt kosten met zich mee. Voorafgaand aan de organisatie van een burgerberaad is het belangrijk hierover afspraken te maken.

Internationale vrouwendag 2024

SP SP DENK Veenendaal 08-03-2024 09:05

Één wereld, duizend vrouwen Longread Inleiding

Ik zie op straat een groepje jongens lopen. Zwarte gewatteerde jassen aan, spijkerbroeken, sneakers. Ze praten en lachen met elkaar. Niks bijzonders in eerste instantie, maar er is iets waardoor ik blijf kijken. De plek en het tijdstip lijken niet te kloppen bij dit beeld. Dan verplaatst mijn blik zich naar iets achter de jongens. Daar lopen vrouwen met lange rokken en hoeden, zonder make-up. Ineens is het mij duidelijk; deze jongens gaan naar de middagdienst van de kerk waar ik net voorbij kwam. Mijn man draagt een overhemd en een spencer, beige broek aan; hij zou zo een verjaardag kunnen bezoeken, of een vergadering kunnen binnenlopen, of in die kerk kunnen gaan zitten zonder dat het zou opvallen. Ik kijk naar mijn korte gekleurde rokje, voel mijn grote glinsterende oorbellen zachtjes zwiepen in de wind. Ik ben benieuwd hoeveel voeten ik over de drempel zou kunnen zetten zonder op z'n minst vreemd aangekeken te worden. Als je de religie van een man wil weten, moet je kijken naar zijn vrouw, flitst het door mij heen. Meteen daarachteraan realiseer ik mij dat dit natuurlijk helemaal niet altijd zo is. Maar toch, ligt de verantwoordelijkheid voor het uitdragen van culturele tradities en gewoonten niet grotendeels bij vrouwen? En zijn deze niet van grotere invloed op hun levens dan die van mannen?

Vandaag is het Internationale Vrouwendag, met dit jaar als thema 'Eén wereld, duizend vrouwen', waarbij culturele verschillen en overeenkomsten centraal staan.

Terug naar het privédomein

Op de website van Internationale Vrouwendag staat het volgende te lezen: “Eén wereld, duizend vrouwen is het thema voor Internationale Vrouwendag 2024 en gaat over de verschillen én overeenkomsten tussen vrouwen uit Nederland maar vanuit verschillende culturen. Met subthema’s die gaan over culturele verschillen bij geboorte, huwelijk, werk en de dood. Een positief thema want hoe mooi is het dat alle vrouwen uniek en verschillend zijn maar ook overeenkomsten hebben? Met het thema ‘Eén wereld, duizend vrouwen’ kunnen wij elkaar inspireren maar kunnen wij ook van elkaar leren.” (A)

Aldus de website van internationale vrouwendag. Zoals ieder jaar vraag ik mee weer af hoe een klein stukje tekst dat zo vol stijlfouten en meningen is, organisaties moet aanmoedigen om iets met het thema te doen en hun naam hier aan te koppelen. Gelukkig is het dit keer wel een duidelijk en concreet thema. Op de website zijn korte columns te vinden die verder ingaan op een van de subthema's. Bij het lezen van de stukjes bekroop mij een beetje een onbehagelijk gevoel. Was het eigenlijk wel een goed idee om culturele tradities voor vrouwen uit te lichten? Het leek mij dat de voorbeelden min of meer toevallig bij elkaar waren gezet. (Hoewel dat natuurlijk niet vreemd is; je kunt niet van elke bestaande cultuur, van elk land, een uiteenzetting geven van de tradities en rituelen.) Wat mij verder opviel tijdens het lezen; de voorbeelden uit Nederland die naar voren kwamen, vond ik eigenlijk nikszeggend. Ja, in Nederland is thuisbevallen heel normaal en we eten beschuit met muisjes bij een geboorte, maar wat zei dat nu over mij als werknemer en de manier waarop ik mijn zwangerschap, bevalling en kraamtijd beleefd heb? Wat mij betreft werken we nog steeds aan een stukje vrouwenemancipatie; deelname van vrouwen aan het publieke leven. En met het lezen van al die tradities en gebruiken, had ik het idee dat onze gedachten vrouwen min of meer weer terug sturen naar waar we vandaan kwamen, terug naar de privésfeer. Het privédomein is, in tegensteling tot het publieke domein, het domein waar het leven van veel vrouwen zich van oorsprong afspeelde. Het domein waar ook de tradities rondom huwelijk geboorte en dood thuis horen. En waar veel vrouwen hard werken om het het domein te laten zijn waar kinderen opgroeien en mannen thuiskomen. Inmiddels hebben we vaak betaald werk, maar we hebben ook de grootste moeite dat te combineren met de zorg voor kinderen of de zorg voor ouderen.

Susan Moller Okin (1946 – 2004), een feministische politieke filosoof, schreef in 1999 het essay 'Is Multiculturalism Bad for Women' waarin zij beschrijft hoe in liberale Europese landen mensenrechten van veel vrouwen en meisjes geschonden werden of dit oogluikend werd toegestaan in het kader van de cultuur waar de betreffende vrouwen en meisjes oorspronkelijk vandaan kwamen. Het gaat Okin om speciale groepsrechten van minderheden in een land. Het zou volgens veel mensen indertijd bijdragen aan het leiden van een betekenisvol leven van minderheidsgroepen. Maar om welke culturele tradities komen dan in aanmerking voor groepsrechten, en door wie zijn die bedacht? Een voorbeeld dat ze geeft, komt uit het Frankrijk van de jaren '80. Polygamie werd daar destijds getolereerd werd, bij immigranten uit het aantal Afrikaanse landen. De vrouwen die in een polygaam huwelijk terechtgekomen waren, ervoeren dit in hun eigen land al als nauwelijks vol te houden, maar in Frankrijk was het een ondraaglijke positie die aan hen opgedrongen werd. (B)

De politieke essays en boeken van Okin richtten zich op bestaande rechtvaardigheidstheorieen en mensenrechten. Deze theorieën gaan vaak over rechtvaardigheid in het publieke domein, waarbij rechtvaardigheid tussen verschillende gezinnen wordt aangekaart, maar de rechtvaardigheid binnen het gezin nauwelijks.

Okin ziet twee belangrijke verbanden tussen cultuur en gender. Als we kijken naar waar de speciale rechten en culturele verschillen zich op richten, dan zien we vooral zaken die zich afspelen in het privéleven; seksualiteit, voortplanting, huwelijk, ouderschap, erfenis. Allemaal zaken die op de levens van vrouwen en meisjes over het algemeen een veel grotere impact hebben dan op het leven van jongens en mannen. Natuurlijk gaat cultuur over meer dan alleen deze zaken, maar toch worden de verschillen het duidelijkst in de privésfeer. Het opvallende is volgens Okin dat speciale regels niet golden voor wetten met betrekking tot het publieke domein, zoals handel en criminaliteit. (B)

Het tweede verband tussen cultuur en gender is dat de meeste culturen van oorsprong een principe hebben dat gericht is op de controle van mannen over vrouwen. Okin geeft voorbeelden van het Christendom, het Jodendom, de Islam en de oude Grieken en Romeinen, waarbij verhalen en mythes een rol spelen die vrouwen omschrijven als over-emotioneel, ongeloofwaardig, slecht, seksueel gevaarlijk, en waar bovendien de rol van vrouwen in de voortplanting wordt ontkend. Denk aan Athene die ontspringt uit het hoofd van Zeus of Adam die geschapen is door een mannelijke God en Eva die uit een rib van Adam gemaakt wordt en vervolgens hem verleidt om slechte keuzes te maken. De meeste religies kennen veel gelovigen die een stuk progressiever zijn, maar de orthodoxe of fundamentalistische versies zijn er ook. Gebruiken zoals vrouwenbesnijdenis, uithuwelijking, kindhuwelijken en polygamie worden ook nu nog soms expliciet verdedigd als zijnde nodig om de controle en de macht over vrouwen te houden, zodat zij de man kunnen dienen. (B) Okin geeft in haar essay voorbeelden van interviews met mannen die dit expliciet benoemden. Hoewel het schenden van mensenrechten in feite als crimineel beschouwd kan worden, gebeurde dat maar weinig. Dat het ging om een traditie van een bepaalde cultuur werd gezien als een verzachtende omstandigheid en straffen bleven uit of waren milder. Zulke praktijken zijn iets heel anders dan het dragen van een rok, of een keppeltje of een hoofdoek en ze maken het nagenoeg onmogelijk voor vrouwen om te kiezen voor een leven onafhankelijk van mannen, om celibaat of lesbisch te zijn, of om geen kinderen te hebben. Of om betaald werk te doen. En dat is meteen het tweede probleem dat ik heb met de keuze voor dit thema. Daar waar insluiting is, is ook uitsluiting. Door de nadruk op deze onderwerpen te leggen, vergeten we stilletjes ook iedereen die hier niets mee te maken heeft. Want wat moeten jonge gezonde, alleenstaande, kinderloze vrouwen met onderwerpen als dood, geboorte en huwelijk? Misschien moeten we juist praten over dat wat niet benoemd wordt. Wat is het gevolg als je niet trouwt? Wat betekent het voor je contact met je familie of je gemeenschap als je geen kinderen krijgt? Het huwelijk bijvoorbeeld, is een instituut waarbij van oorsprong de vrouw als eigendom van haar vader aan haar man wordt overgedragen. Kunnen we werkelijk praten over verschillen in huwelijkse tradities, zonder hierbij stil te staan? Zonder te beseffen dat er talloze vrouwen zijn die dit nog steeds als zodanig zien en er alles aan doen om hier aan te ontkomen?

Rechtvaardigheid, respect en liefde

Uit de voorbeelden van Okin blijkt dat in gezinnen gender, ongelijkwaardigheid en hiërarchie van oudsher een belangrijke rol spelen in diverse culturen. Wettelijk gezien bestaat deze ongelijkheid inmiddels niet meer, maar oude tradities spijpelen nog steeds door in het hedendaagse leven. (C) Ongelijkwaardigheid in de privésfeer kan vervolgens leiden tot ongelijkwaardigheid in de publieke sfeer, maar andersom geldt ook; beslissingen gemaakt in de publieke sfeer hebben invloed op de privésfeer, betoogt Okin. Ze meent dat het gezin de eerste plek is waar men leert wat rechtvaardigheid is. Rechtvaardigheid binnen het gezin is dus belangrijk, voor de leden van het gezin en voor het publieke domein. (C)

Wanneer we kijken naar de ideeën achter de multiculturele samenleving waarbij er afgeweken mocht worden van de geldende wetten en mensenrechten, dan zien we dat veel maatregelen voortkwamen uit de gedachte dat we respect willen opbrengen voor de ander en dat een samenleving met verschillende culturen een bepaald soort rechtvaardigheid vraagt. Volgens Okin kon dat niet samengaan met het toepassen van de mensenrechten op ieder individueel persoon en het respect voor elkaar binnen de cultuur en binnen het gezin. In voorgaande jaren heb ik er al eens over geschreven, maar ik doe dat gewoon hier nog een keer; wat bedoelen we wanneer we het hebben over 'respect'?

In tegenstelling tot de multiculturele samenleving van Okin, meent Lineke Verkooijen in haar essay 'Over gelijkheid, diversiteit en de toekomst van het social work' dat een zogenaamde gelijkheidscultuur lange tijd in onze samenleving heeft overheerst. Niet-gelijk of verschil is in de gelijkheidscultuur een probleem geworden. (D) Maar het probleem dat ze aankaart lijkt op dat van Okin: We zijn er te veel vanuit gegaan dat 'respect' betekent dat je een ander zijn eigen gang moet laten gaan. Dat heeft zowel in het privédomein als in het publieke domein problemen veroorzaakt.

Verkooijen pleit voor een diversiteitscultuur, in plaats van een gelijkheidscultuur. 'Respect' speelt een belangrijke rol in de (diversiteits)cultuur. Respect zou kunnen betekenen; je ervan bewust zijn en accepteren dat het denken en doen van de ander invloed heeft op je eigen denken en doen. Het sluit tevens aan op de notie van respect die filosoof Avishai Margalit hanteert, waarbij we ons moeten realiseren dat het leven van mensen een open einde heeft, dat zij hun handelen en hun oordeel kunnen veranderen. (D) Beide noties gaan uit van de ander als iemand die we niet volledig onder controle hebben en wiens acties we niet geheel kunnen voorspellen. Deze vormen van respect hebben we nodig als we praten met elkaar over verschillende culturen binnen een land.

Ondanks de verschillen hebben culturen vaak ook één belangrijke overeenkomst, hebben we gezien; de verschillen binnen een cultuur, de verschillen tussen mannen en vrouwen. Veel tradities die in diverse culturen ontstaan zijn, zijn niet bepaald gebaseerd op de hierboven benoemde notie van respect voor ieder afzonderlijk mens. Een interessante uitdaging is dan om te kijken hoe we deze tradities kunnen behouden of veranderen in een versie waarbij er wel sprake is van een dergelijke vorm van respect.

Als we praten over de dood, de geboorte, werk en het huwelijk, als we praten over de verhoudingen binnen het gezin, is een uitgebreide behandeling van de term ‘respect’ dan wel op zijn plaats? Moeten we die niet achterlaten in het publieke domein. Moeten we het niet hebben over liefde? Speelt liefde niet de hoofdrol in het privédomein?

De Amerikaanse schrijver, hoogleraar, feminist en activist bell hooks (met kleine letters, want haar boodschap was belangrijker dan haar naam of status, pseudoniem van Gloria Watkins 1952-2021) heeft in 2001 het boek 'All About Love' geschreven. In het Amerika van de jaren '90 zag hooks veel mensen die zonder liefde leven, ook al realiseren ze zich dat zelf vaak niet, terwijl werkelijke liefde ons leven grondig positief kan veranderen. hooks omschrijft liefde niet als een gevoel, maar als een werkwoord. Liefde kan niet samengaan met mishandeling, vernedering of verwaarlozing, ook al wordt ons dat soms wijsgemaakt. Zorg en affectie bestaan vaak wel naast mishandeling of vernedering, en hoewel ze onderdeel zijn van liefde, vormen ze niet genoeg voorwaarde om van liefde te kunnen spreken. Liefde bestaat naast zorg en affectie uit; erkenning, respect, commitment, vertrouwen en open en eerlijke communicatie. (E) Het is wat mij betreft een kritische en veeleisende omschrijving van liefde, maar ook een concrete en werkbare omschrijving. Het maakt meteen duidelijk dat liefde te vinden kan zijn in elke cultuur, religie of maatschappij, maar dat het ook heel vaak juist afwezig is in gebruiken die omwille van de traditie zelf in ere worden gehouden. Respect staat dus niet tegenover liefde, maar is er een onderdeel van.

Hoewel hooks allerlei culturele verschillen tussen mannen en vrouwen ziet in het (niet) geven van liefde, is ze er duidelijk in dat zowel mannen als vrouwen ertoe in staat zijn lief te hebben, als ze het goed geleerd hebben, en beide in staat zijn het te verraden en vernietigen. Het kapitalisme en het patriarchaat komen er geen van beide goed vanaf bij hooks. Religies hebben zich wat haar betreft teveel ingelaten met dit kapitalisme en zich laten leiden door de waarden van een productiegerichte cultuur, de waarden van rijkdom, privilege, het individu en macht. Fundamentalistische denkers gebruiken religie om imperialisme, militarisme, seksisme, racisme en homofobie te rechtvaardigen. Ze ontkennen de verbindende boodschap van liefde die aan elke grote religie ten grondslag ligt. (E) Religie en/of spiritualiteit dient niet zozeer om het individu zich beter te laten voelen, of beter te laten functioneren in de maatschappij, maar zou daadwerkelijk moeten verbinden en een einde moeten maken aan machtsvertoon en dominantie. En toch zijn het juist macht, controle en dominantie die volgens hooks een grote rol spelen in veel relaties en culturen. In de westerse cultuur komt daar bovendien een angst voor de dood en een obsessie voor veiligheid bij, die alleen maar leiden tot meer controle, geweld en agressie. Kapitalisme en het patriarchaat hebben er samen voor gezorgd dat in onze cultuur het kerngezin de best mogelijke manier van leven lijkt, terwijl juist het leven in een groter verband de kans groter maakt dat mensen opgroeien met iemand die in staat is liefde te geven. “Onderzoek door antropologen en sociologen, toont aan dat kleine privé units, en zo vooral die georganiseerd zijn rond patriarchaal denken, een ongezonde omgeving zijn voor iedereen. Gezond en verlicht ouderschap is het best gerealiseerd binnen de context van een gemeenschap en een uitgebreid familienetwerk.” (E) Zou hooks dan de voorkeur geven aan de polygame huwelijken die Okin omschreef? Nee, het lijkt me van niet, aangezien deze grote gezinnen ontstaan zijn uit de wens de controle te houden over de vrouwen en kinderen. Dwang en controle hebben niets te maken met respect. Laat staan dat er open en eerlijke communicatie kan plaatsvinden. Zoals hooks zegt "the family that talks together, stays together."(E)

Als ik om me heen kijk, zie ik inderdaad dat alles in onze maatschappij gericht lijkt te zijn op een gezin met twee ouders en twee kinderen. De reden dat werk in combinatie met gezin zo'n veelbesproken onderwerp is, is mijns inziens dan ook niet te wijten aan de feministische golven die vrouwen bij hun huishouden heeft weggehaald, maar (onder andere) aan de verwachting dat je alles binnen je eigen gezin oplost en met succes, al dan niet met gebruik van betaalde diensten van buitenaf.

Het viel hooks op tijdens haar onderzoek naar wat er zoal geschreven is over liefde, dat vrouwen in de geschiedenis vaak degene waren die liefde moesten uitvoeren, maar dat de mannen degene waren die meenden er iets over te vertellen te hebben. Dichters, kunstenaars, dokters, therapeuten en haar eigen ex-partner; ze waren de kenners, de experts. Dat ze zelf niet wisten hoe ze liefdevol moesten zijn, is volgens hooks omdat ze het niet goed geleerd hadden. Liefde is niet iets wat je zomaar overkomt, maar iets dat je kunt leren. Helaas hadden veel babyboomers die hooks tegenkwam alleen maar hun rol geleerd. Vrouwen werden geacht verzorgend te zijn, wat werd aangezien voor liefde, terwijl ze tegelijkertijd aantrekkelijk moesten zijn en mannen moesten manipuleren om iets van macht te verkrijgen. Geen open en eerlijke communicatie dus. Mannen op hun beurt moesten de macho zijn, zonder gevoelens en met macht en controle, vaak ook door te liegen en te verbergen. Mannen die het patriarchaat niet willen steunen, hebben het moeilijk zegt hooks. (E)

Ik wil geenszins beweren dat het voor mannen wel makkelijk is. Gemiddeld genomen zijn de culturele verschillen tussen hen minder groot en zijn tradities binnen het privédomein meestal minder bepalend voor hun leven dan voor vrouwen, maar evengoed komt liefde respect of zelfs maar acceptatie hen niet aanwaaien. Met mijn oorbellen en mijn rokje kom ik nog wel een andere kerk in, maar als mijn man een rok zou dragen en oorbellen in zou hebben, zou hij überhaupt nog wel ergens naar binnen komen?

Conclusie

Ik zou willen stellen dat verschillen tussen culturen er zeker zijn, maar dat ze, als het op de positie van vrouwen aankomt, ook behoorlijk wat overeenkomsten hebben wat betreft hun oorsprong. Bovendien zijn verschillen binnen culturen, vooral tussen vrouwen en mannen, vaak groot. Natuurlijk kan het op de werkvloer prettig zijn wat basale kennis te hebben van de culturele achtergronden van werknemers. Maar wat ik belangrijker vind is dat we blijven kijken en luisteren naar elkaar, en elkaar niet reduceren tot een rijtje tradities dat je ergens op een website hebt gelezen. Want dan zou er sprake zijn van minder respect, niet meer. Internationale Vrouwendag is bij uitstek een dag om juist naar persoonlijke beleving van mensen te vragen. Eén wereld, duizend vrouwen. Vraag al die vrouwen maar eens welke van de tradities rondom huwelijk, geboorte en dood uit hun cultuur ze zouden willen schrappen. Ik realiseer me dat ik het weinig over het op de website genoemde subthema ‘werk’ heb gehad. Misschien was het beter geweest als ik me juist daar op had gericht. Dan had ik het mezelf een stuk makkelijker gemaakt, aangezien ik ooit een scriptie over diversiteit op de werkvloer heb gemaakt. Maar dan had ik wellicht weinig geleerd. Ik zie iets opvallends, ik erger me aan iets dat geschreven staat en ik besluit verder te onderbouwen en onderzoeken hoe dit komt.

Op de website staat dat dit een positief thema is. Dat heb ik dan bij deze misschien een beetje voor je verpest. Mijn excuses. Het is nou eenmaal een traditie van mij om de zaken rondom Internationale Vrouwendag problematischer te maken dan dat ze in eerste instantie worden voorgeschoteld. Hopelijk zijn dat voldoende verzachtende omstandigheden en is je oordeel mild.

Bronnen A: https://www.internationale-vrouwendag.nl/thema-2024-een-wereld-duizend-v... B: S. Moller Okin, Is multiculturalism bad for woman C: S. Moller Okin, Justice, Gender and the Family D: L. Verkooijen, Over gelijkheid, diversiteit en de toekomst van het social work E: b.hooks, All about love

Beter onderhoud nodig voor blikvangers in Veendam!

GemeenteBelangen Veendam GemeenteBelangen Veendam DENK Veendam 26-02-2024 19:30

Robert de Jonge, fractievoorzitter van GemeenteBelangen Veendam, heeft tijdens de gemeenteraadsvergadering van 26 februari 2024 aandacht gevraagd voor de zorgelijke staat van onderhoud van diverse opvallende plekken in onze gemeente. Het gaat hierbij zowel om technische als esthetische kwaliteit. Denk aan het het herdenkingsbankje aan de Dominee Sannestraat, het “Lichtobject” aan de Parallelweg, het waterwerk aan de Blanksteinkade, de fleurfontein op het Aquaplein en het Ubbo Wilkensfontein. Verlichting werkt niet meer, er zijn zichtbare schades aan stenen en voegen, alles is sterk vervuild en onkruid groeit overvloedig rondom en zelfs op deze opmerkelijke plekken. GemeenteBelangen roept op tot beter onderhoud van deze plekken, zodat ze echt de aandacht trekken. Wethouder Bert Wierenga reageerde dat de gemeente al met een aantal zaken bezig is en dat er aandacht is voor deze zaak.

Politiek inloopuurtje bij MIMIK

Gemeentebelang Gemeentebelang DENK Deventer 26-02-2024 12:29

Denk mee met lokale politici en voorzien hen van input

Het is essentieel dat lokale politici benaderbaar zijn en in gesprek blijven gaan met de inwoners van een gemeente. Dit doet de grootste lokale partij van onze gemeente door elke keer opnieuw een andere wijk, dorp of buurtschap in de gemeente te bezoeken en hier zogeheten ‘inloopuurtjes’ te organiseren. Onder het genot van een kop koffie of thee horen de lokale politici graag wat er leeft en speelt in de gemeente.

Op maandag 4 maart 2024 zitten diverse fractieleden van Gemeentebelang Deventer, van 19:00 tot 20:00 uur, klaar bij MIMIK om met inwoners in gesprek te gaan. Het inloopuurtje is er voor mensen die een verschil willen maken door actief mee te denken met de lokale politiek en hen van input te voorzien. “We pakken onderwerpen die actueel zijn voor inwoners constructief op, waarbij we in gesprek gaan met de direct betrokkenen. Vervolgens zoeken we met de fractie naar een passende oplossing” vertelt raadslid Hennie Eltink.

Naast het gesprek tijdens de inloop plannen de lokale politici desgewenst ook nog een persoonlijke vervolgafspraak in met een ieder die daar behoefte aan heeft. “Samen met de inwoners uit stad en buitengebied willen we de voortschrijdende samenleving op actuele wijze vorm blijven geven” aldus Bert Roetert. “Iedereen is op 4 maart om 19:00 uur van harte welkom om ons bij café ‘DAAR’ in MIMIK van input te komen voorzien”, zo sluit hij af.

Kortom, hopelijk tot de 4e maart in Theater MIMIK!

Debatbijdrage Begroting Defensie

ChristenUnie ChristenUnie DENK Nederland 26-02-2024 12:17

Door Don Ceder op 26 februari 2024 om 13:15

Debatbijdrage Begroting Defensie

Bijdrage Don Ceder, 6 februari 2024

Voorzitter. Alleen als we ons voorbereiden op oorlog, kunnen we voorkomen dat het oorlog wordt. Met deze woorden sloot de voormalig Commandant der Strijdkrachten, Bauer, afgelopen november zijn toespraak bij het defensiedebat van Elseviers Weekblad af. Zijn woorden zijn een parafrase van het bekende gezegde —de heer Tuinman refereerde er al aan— si vis pacem, para bellum; als je vrede wil, bereid je dan voor op oorlog. Helaas zijn we in deze fase, in dit tijdsgewricht met alles wat er in de wereld gebeurt, beland.

Voorzitter. Ik moest terugdenken aan 2020. Toen mocht ik deel zijn van een groep, de NATO 2030 Young Leaders. Dat is een groep jongeren die in opdracht van Stoltenberg als denktank aan de slag mocht met frisse ideeën over de toekomst van de NAVO in 2030. We zijn met een groepje van verschillende landen aan de slag gegaan. Voor mij als jurist, maar ook als reservist, was dat natuurlijk een prachtige ervaring. Maar, voorzitter, wat is er in die drie jaar ongelooflijk veel veranderd: Rusland, Oekraïne, Zuid-Soedan, Ethiopië, Noord-Nigeria, de gevechten in de Rode Zee, Israël, Gaza, Libanon, Syrië, Irak, Noordoost-Syrië en de aanvallen vanuit Turkije. Dat zijn allemaal conflicten die er óf al waren en aangewakkerd zijn óf zijn ontstaan en waar momenteel militaire activiteiten plaatsvinden.

De wereld is in beweging, voorzitter. Ik las ter voorbereiding van dit debat terug naar wat we toen schreven en toen ook adviseerden. We hadden acht pijlers waarvan we zeiden dat de NAVO, en dus ook Nederland als bondgenoot, er serieus mee aan de slag moest. Dat waren een aantal punten; ik wil ze even kort langslopen. Allereerst, interne veerkracht binnen de NAVO. We weten dat er in november verkiezingen aankomen in de Verenigde Staten. Sommige collega's van mij hebben het erover gehad en het baart ons zorgen. Ik vraag me af — ik zeg dit richting de voorzitter — wat wij nu al doen. Welke stappen doen wij qua voorbereiding? Maar ook: welke stappen doen wij om bijvoorbeeld met het congres te praten, om met de senaat te praten, om juist ook aan te geven wat het speelveld is, wat ook de meerwaarde is van het krachtigste bondgenootschap dat ooit op aarde heeft bestaan, het trans-Atlantische bondgenootschap, de NAVO?

Voorzitter. Ik vraag me dit ook af over Turkije. De afgelopen weken zijn er bombardementen geweest in Noordoost-Syrië, juist in een gebied waar IS-strijders, van wie er een aantal de Nederlandse nationaliteit hebben, vastzitten en mogelijk dreigen los te komen. Turkije is ook een NAVO-bondgenoot. Wat doen we daarmee? Want onveiligheid begint niet alleen buiten het NAVO-bondgenootschap, maar ook intern. Daar zien we dat ook bewegen. Ik vroeg me dus af hoe de minister de interne veerkracht ziet.

Voorzitter. Het gaat ook om de maatschappelijke veerkracht, het vermogen van de samenleving om bedreigingen te weerstaan en daarop te reageren. We zien dat de opinie, het maatschappelijke debat, overal beïnvloed wordt, namelijk via social media, via de tv en via allemaal verschillende SciOps om ervoor te zorgen dat de samenleving minder weerbaar wordt. Wat doet de minister om ons hier effectief op voor te bereiden? Is dat voldoende? Het gaat ook om de veerkracht van ons defensiespectrum, het vermogen van apparaten om zich aan te passen aan een nieuwe dreigingsomgeving.

Voorzitter. We hebben het gehad over munitie. We hebben het erover gehad dat we ons moeten voorbereiden en dat we autonoom de regie moeten nemen. We moeten ook niet voorbijlopen aan het feit dat we een van de beste cyberteams ter wereld hebben. Moeten we daar niet volop inzetten en dat verder door ontwikkelen, vraag ik aan de minister. Hoe ziet zij dat? Ik doel hierbij ook op de specialistische bezetting.

Voorzitter. Dan kom ik op de zorg voor kritische infrastructuur. In dat kader lezen we vandaag het bericht dat het ministerie van Defensie vorig jaar Chinese spionagesoftware op een computersysteem van de krijgsmacht heeft gevonden. Het ging om geavanceerde malware die is geplaatst door een Chinese staatsinstelling. Ik vraag me af of de minister hierop kan reageren. Welke maatregelen zijn er genomen? Is er vitale informatie verkregen?

Voorzitter. Dan de economische veerkracht. We zien dat de samenleving onder druk staat door de inflatie en de energiecrisis. Ook dat is een vorm van oorlog. Ik vraag mij af hoe we Defensie mede hierop kunnen laten inspelen, om te voorkomen dat deze schokken onze veiligheid en weerbaarheid beïnvloeden.

Voorzitter. Tot slot kom ik op de veerkracht van de ruimte. We moeten ervoor zorgen dat de ruimtevaartmiddelen niet in gevaar komen. Denk hierbij aan satellieten. Heel veel gebeurt momenteel in de ruimte. In de memorie van toelichting bij de begroting lees ik hier kort iets over, maar ik vraag me af of we niet veel meer moeten gaan samenwerken met de wetenschap en met weerinstituten om gebouwen, apparaten en technologie in dual use te gebruiken om ervoor te zorgen dat we voorbereid zijn op mogelijk toekomstige manieren van oorlog voeren. Dat zal namelijk ook via de ruimte plaatsvinden.

Voorzitter. Het is veel gegaan over Oekraïne. Het is duidelijk dat de urgentie om Oekraïne te steunen steeds groter wordt. Daarom hebben we het gehad over munitie. We maken ons zorgen over de ontwikkelingen in Amerika. De oorlog in Oekraïne vraagt dat wij ook steun blijven betuigen. Ik ben blij dat een aantal Kamerleden die eerder de steun als wankel hebben geuit vandaag ook weer hun steun hebben uitgesproken. Dat is belangrijk. Ik hoop dat een nieuw kabinet — in mijn tekst stond "de formerende partijen", maar ik weet niet wat de status daar nu van is — dat ook serieus neemt.

Voorzitter. Het is gegaan over achterlopende munitieproductie. Een echt duidelijk antwoord heb ik nog niet gehoord. Hoe gaan we op korte termijn de productie opvoeren? Er is een belofte gedaan. Europa had Oekraïne 1 miljoen granaten beloofd, maar kwam niet verder dan 500.000. Ik weet dat er plannen zijn en ik weet dat de heer Boswijk een motie heeft, maar wat is er op korte termijn mogelijk? Want het is noodzakelijk dat we dat gaan doen.

Voorzitter. We halen de NAVO-norm van 2% niet, ondanks beloftes. We kunnen het wél halen als we nu zouden besluiten mee te doen aan de gezamenlijke verwerving van de Leopard 2A8, waartoe Duitsland ons uitgenodigd heeft. Laten we dat doen, want dat is goed, en daarnaast voldoen we daarmee aan de belofte van 2%.

Voorzitter. De Russische aanval op Oekraïne heeft plotseling ook de langlopende discussie over de eigen tanks een duidelijke richting gegeven. Onze conclusie is dat we deze nodig hebben en snel ook. Ik hoop dat de minister dat kan beamen, want regeren is vooruitzien.

Voorzitter, ik ga richting een afronding. We hebben eerder een motie gesteund van de heer Erkens over het dienverlof. Die is ook aangenomen vandaag. Daar ben ik blij mee. Gefeliciteerd. Ik vraag me af wat dat op korte termijn betekent. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat dit snel geïmplementeerd kan worden?

Voorzitter. Ik wil afsluiten door de mensen te bedanken die nu overzees Nederland aan het dienen zijn, die voor recht en vrede staan. Ik wil ook stilstaan bij hen die thuis zijn, die soms in angstige momenten moeten stilstaan, en niet weten of soms niet horen van hun geliefde.

Voorzitter. Vrede is niet vanzelfsprekend. Ik wil hier opnieuw mijn steun blijven uitspreken aan hen die deze vrede hier mogelijk maken.

Dank u wel.

Typisch STAPPERST

ChristenUnie ChristenUnie DENK Staphorst 17-02-2024 16:23

In de raadsvergadering van 13 februari 2024 werd de nieuwe cultuurnota besproken. Staphorst en cultuur? Wat is eigenlijk cultuur? Kort gezegd: dat is alles wat door mensen is gemaakt, dus alles wat niet valt onder de noemer: natuur.

Met een aantal voorbeelden hebben we aangetoond dat Staphorst eigenlijk één en al cultuur is. Veel van wat we doen en laten komt voort uit onze eeuwenoude gewoontes en tradities. Gewoontes en tradities die niet vaststaan, geen vaststaande feiten zijn, maar die zich mee bewegen en aanpassen aan de tijd.  Al eeuwenlang worden de mooiste creaties gemaakt met penseel en verf. In en om de huizen, alles even schilderachtig, al jarenlang een bron van inspiratie voor schilders en fotografen vanuit de wijde omgeving. De mooiste creaties zelfs tot in het achterhuis. Want zelfs de koeien stonden tussen de versierde balken. Denk daarbij ook aan de sierlijke hekwerken langs de Diek en in het veld.

Toekomst van onze evenementen

Nieuwe Lijn Nieuwe Lijn DENK Epe 09-02-2024 16:01

Via social media vernamen wij dat de VIOS stopt met het organiseren van de Vaassense Zomerfeesten. Als Nieuwe Lijn schrikken wij hiervan. Onze vrijwilligers en verenigingen staan bij ons hoog in het vaandel en zijn belangrijk voor ons dorp en onze gemeente.

Donderdag 8 februari heeft Albert namens onze fractie vragen gesteld aan het college over de strenge eisen die worden opgelegd mede door de Gemeente Epe. Meerdere verenigingen hebben hier al jaren last van om het hoofd boven water te houden.

Wij maken ons grote zorgen dat dit ook op andere verenigingen en organisatoren gaat door dreunen en we weten dat dit ook al doet. Denk aan de Kerstmarkt in Vaassen of Vaasaqua.

– Is dit een voorbode dat andere organisaties om deze reden ook het bijltje erbij neer gooien?

– Kan het college op korte termijn in gesprek gaan met VIOS of met andere verenigingen om te kijken naar een gezamenlijke oplossing?

– Heeft dit besluit ook gevolgen voor de ontwikkeling van het evenemententerrein in Vaassen?

– Zijn deze strenge eisen opgesteld door de gemeente, zo ja, welke zijn deze eisen en zijn zware eisen wettelijk noodzakelijk? Moet ze zo zwaar zijn dat evenementen er onder leiden?

– Hoe kan de gemeente voorkomen dat dit soort publiekstrekkers in het dorp, door de o zo belangrijke vrijwilligers, georganiseerd kunnen blijven organiseren?

Denk aan de woorden van de burgemeester van Oenerkoefeest. Een citaat uit het krantje van het Oenerkoefeest “dat (extra veiligheidsmaatregelen) vraagt nu wat extra inspanning van organisatoren om daar plannen voor op te stellen en te kijken of alles veilig kan verlopen, maar als gemeente helpen we daar graag bij”.

We hopen dat de burgemeester deze woorden kan nakomen en dit tot uitvoer kan brengen bij diverse evenementen in het dorp en onze gemeente. De burgemeester geeft aan in gesprek te gaan met in ieder geval VIOS voor het organiseren van de Zomerfeesten.

Wil je met ons meedenken of loop je ergens tegenaan, meld het ons. We komen graag langs voor een gesprek om samen te kijken naar wat we kunnen doen om deze prachtige evenementen te blijven organiseren.

(foto vanuit organisatie Kerstmarkt Vaassen)