Deze column is verschenen in het blad “Heerlerheide Boulevard”.
Dit is een 4 wekelijkse column
“Eigen baas wil ik worden”. Hoe vaak hoor je dit niet. Ik ben zelf ook een tijd “ eigen baas” geweest. Ik werkte als zelfstandige en deed diverse klussen voor gemeenten en organisaties; van het adviseren van het bestuur, het opzetten van projecten tot het bezoeken van mensen thuis.
En altijd als ik met een opdracht bezig was, dacht ik al weer aan de andere. Bang dat ik misschien geen werk zou hebben. En achteraf gezien had ik altijd werk. Dus waar heb ik mij druk over gemaakt. Maar we weten, achteraf is het altijd makkelijk zaken doen. En ik was en ben niet de enige die zich hier druk over maakt.
Het werk als zelfstandige is toch altijd onzeker en je weet nooit wanneer je opdracht precies ophoudt en wanneer de volgende komt.
Maar het ondernemen zelf is ook uitdagend en het gaf mij veel energie. Dus het was ook een mooie tijd. Ik heb veel verschillende dingen gedaan en dat is voor mij persoonlijk inspirerend en het komt mij goed van pas bij de dingen die ik nu zie en waar ik wat van moet vinden.
Het is makkelijker om beleid te maken, acties uit te zetten op de zaken die je kent uit eigen ervaring.
In de afgelopen periode heb ik veel geluisterd naar en gesproken met verschillende mensen.
Zo ook de kleine ondernemers in de stadsdelen en buurten.
Zij geven aan dat er, los van zorgen over omzet, altijd zorgen zijn over personeel. ‘ je moet maar de juiste mensen vinden’ en dan moet je de goede mensen ook nog behouden en je komt vaak in de problemen als mensen ziek worden.
In theorie kun je je overal voor verzekeren, voor ziekte van de medewerkers, voor eigen arbeidsongeschiktheid etc. Maar vaak is dit gewoon niet te betalen voor een klein bedrijf. Dus in praktijk gebeurt dit dan vaak niet.
Ook de omzet heeft voortdurend aandacht nodig. Omzet kun je alleen maken als mensen producten en/of diensten van je afnemen. Dat is zo klaar als een klontje. Maar klanten krijgen en houden, dat is vaak een gevecht.
Het kopen via internet draagt hier natuurlijk ook aan bij. Lastige zaak.
Voor een (kleine) ondernemer is het vaak hard buffelen. Maar natuurlijk, zoals ik al net aangaf, als je werk hebt dat je leuk vindt, dan kun je veel aan.
Mijn echtgenoot heeft jarenlang een eigen kantoor gehad en zei steevast dat zijn werk zijn hobby was. Hij deed het gewoon graag. En zo vertellen veel mensen met passie en enthousiasme over hun zaak; vaak hun levenswerk.
Laatst sprak ik met een jonge dame in een kledingwinkel. Zij vertelde dat het starten van een eigen bedrijf altijd haar droom was geweest en dat die nu uiteindelijk was uitgekomen. Hoe mooi is dat. En hoe bepalend zijn wij dan ook niet als kopers.
Al die zaken zijn oh zo belangrijk voor de levendigheid in de buurt. Het zorgt voor gemak, voor contact en voor gezelligheid in de buurt.
Natuurlijk kun je je levensmiddelen ook vaker thuis laten bezorgen. Prima als je dit wilt, maar voor veel mensen is het naar de winkel gaan ook een verzetje. Je komt anderen tegen en je komt het huis uit en over de drempel van anderen. Maar het over de drempel gaan, is niet voor iedereen vanzelfsprekend.
Gelukkig zijn er veel mensen die omzien naar een ander.
Zaterdag 12 oktober was ik in Heerlerheide, in Heksenberg. Het was een gezellige dag waar aandacht werd besteed aan buurtsteun; aan hulp en ondersteuning voor een ander. Diverse organisaties stelden zich met kleine kraampjes voor aan de bezoekers; o.a. De Zonnebloem, het Vrouwengilde, de Katholieke Bond van Ouderen en de Wijkraad.
Allemaal vrijwilligers, allemaal ‘ondernemende baasjes’, actieve vrouwen en mannen, die de mensen in de buurt willen helpen en hen gezelligheid willen bieden. ‘ Eigen bazen ‘ en ‘ ondernemende baasjes ‘ : samen een mooi span!
.png)
