Poliflw

Lucas lijsttrekker CDA Het CDA heeft fractievoorzitter Peter Lucas gekozen als lijsttrekker voor de verkiezingen in maart. Mariska de Koning- van Ginkel staat op plek 2, Alex Strengholt (3) Ed de Bruin (4) en Michelle van Ginkel (5) maken de 5 compleet. De CDA-top bestaat hiermee uit drie nieuwe gezichten, waarvan twee vrouw. Peter Lucas: “Het CDA heeft met de lijst een enthousiaste groep actieve inwoners. De mix van ervaring en vernieuwing, de variatie in achtergrond en werk en man-vrouw verhouding biedt een mooi perspectief voor de komende jaren. Onze belangrijkste programmapunten richten zich op: wonen (meer voordeuren), het vertrouwen versterken (in de gemeente) en een solidaire samenleving. Meer voordeuren Het CDA wil starters weer een kans geven op een betaalbare woning, net als senioren die willen doorstromen. De pas vastgestelde Omgevingsvisie stelt dat tot 2040 per jaar al 100 – 200 woningen nodig zijn. Het CDA bouwt het liefst binnen de bebouwde kom van Soest (zoals op het TBS-terrein en het Dalweggebied), maar erkent dat er niet aan te ontkomen valt ook te kijken naar mogelijkheden aan de rand van Soest. Juist om Soest binnen de kern leefbaar te houden. Vertrouwen versterken Het CDA is er van overtuigd dat de Soester samenleving lokaal sterker wordt als mét elkaar en met ideeën van inwoners en organisaties aan oplossingen wordt gewerkt. Een betrouwbare gemeente luistert en kijkt hoe ze kan meewerken. We horen te veel verhalen over een tegenwerkende gemeente. Solidaire samenleving Het CDA program zet ook in op o.a. het tegengaan van vereenzaming, het verminderen van (kinder)armoede, het versterken van bestaande ontmoetingsplekken en van winkelcentra en een leefbare , nette en veilige omgeving. Aandacht voor een duurzame energietransitie hoort bij het CDA maar dan zo dat maatregelen voor iedereen betaalbaar zijn. In deze coronatijd verdient het midden- en kleinbedrijf extra aandacht. Het CDA wil daarvoor snel alle coronagelden aanwenden die Soest van het rijk heeft ontvangen. Dat geld hoort de ondernemers ten goede te komen, niet de spaarpot van de gemeente. Ervaring en vernieuwing Peter Lucas (adviseur in het onderwijsveld) is 8 jaar fractievoorzitter en was daarvoor fractie-assistent en raadslid. Mariska de Koning ( op 2) is onlangs van Baarn naar Soest verhuisd en is werkzaam in Bussum voor het Leger des Heils. Mariska was wethouder in Baarn en wil zich, na een periode in de politieke luwte, nu actief inzetten voor Soest en Soesterberg. Alex Strengholt (op 3) is voor zijn werk contractbeheerder m.b.t. onderhoud van gebouwen. Hij brengt 8 jaar ervaring als fractie-assistent mee. Eddy de Bruin is op 4 de tweede nieuwkomer en is werkzaam in de financiële wereld. Michelle van Ginkel brengt als jongste in de top 5 lokale werkervaring mee als woonmedewerkster bij Silverein, Molenschot. Raadslid Raymond Kramer is helaas niet meer beschikbaar. Hij gaat naar Baarn verhuizen.

Oud-raadslid CDA Gert Nijhoff overleden Wij ontvingen het droevige bericht dat op 27 december 2021 Gerrit Jan (Gert) Nijhoff is overleden. Gert was tussen 2006 en 2010 fractie-assistent en tussen 20210 en 2014 raadslid voor het CDA. Daarvoor was hij actief voor Soest2002. Hij hield zich als betrokken CDA-raadslid uit Soesterberg nadrukkelijk bezig met de toekomst van zijn dorp en van de vliegbasis. Daarnaast ging aandacht uit naar ruimtelijk ordening, verkeer en milieu. Gert was wars van politieke drukdoenerij, was nuchter, stelde zich vaak kritisch op en kon op vriendelijke toon, met een humoristische inslag treffende opmerkingen maken. Wij herinneren ons Gert als een raadslid met een groot en warm hart voor zijn Soesterberg. Binnen de CDA-fractie werden zijn bijdragen en zijn samenwerkende kracht erg gewaardeerd. Ook na zijn raadslidmaatschap bleef bij betrokken en was op menig ledenvergadering aanwezig. Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Rob Kracht voorzitter bestuur afdeling CDA Soest-Soesterberg Peter Lucas, fractievoorzitter CDA Soest-Soesterberg

PROFIELSCHETS CDA-RAADSLID Profielschets CDA-Raadslid (v/m) Een gemeenteraadslid heeft als volksvertegenwoordiger drie primaire taken te vervullen: ● het vertegenwoordigen van het ‘volk’ door contact te hebben met kiezers, achterban, belangengroepen en organisaties; ● het vaststellen van het gemeentelijk beleid door een visie en mening te vormen over onderwerpen, deze in te brengen en samen met anderen te komen tot besluitvorming; ● het controleren van de uitvoering van beleid en onderwerpen aan de orde stellen als blijkt dat de uitvoering niet goed verloopt of beter kan. Het CDA-Raadslid beschikt over de juiste motivatie en diverse voor de functie relevante competenties en persoonlijkheidskenmerken. De mate waarin (in potentie) over verschillende competenties wordt beschikt, kan en mag verschillen. Tijdens de zittingsperiode wordt gestreefd naar het (verder) ontwikkelen van bepaalde competenties. Daarnaast voldoet het raadslid aan de aanvullende voorwaarden uit het profiel. Motivatie Het raadslidmaatschap is een belangrijke en eervolle functie. Ieder CDA-lid dat hiervoor in aanmerking komt, voldoet in de basis aan de volgende criteria: ● heeft de focus op de partij en de samenleving, in plaats van op zichzelf; ● beschikt over relevante CDA-ervaring en/of maatschappelijke betrokkenheid; ● heeft een intrinsieke motivatie om CDA-raadslid te willen worden; ● heeft een reëel beeld van het raadslidmaatschap. Competenties Binnen het CDA zijn vier basis- of kerncompetenties geformuleerd die voor iedere rol (volksvertegenwoordiger, bestuurder etc.) belangrijk zijn: Authenticiteit, Omgevingsgericht, Ontwikkelingsgericht en Uitdragen. Deze competenties sluiten aan bij de richting die het CDA graag op wil: verschillende soorten mensen, die naar buiten gericht zijn, die zich continu willen verbeteren en die het CDA-gedachtegoed in hun communicatie aansprekend uitdragen. Daarnaast zijn voor de rol van volksvertegenwoordiger nog drie rolspecifieke competenties toegevoegd, namelijk: Beïnvloeden Het CDA-raadslid bereidt zich goed voor op het debat en onderhandelingssituaties. Hanteert verschillende argumenten om zijn/haar verhaal kracht bij te zetten. Luistert en vraagt door om de eigen mening en stellingname te verbeteren. Durft te geven en te nemen om zijn doel te bereiken. Maakt gebruik van een strategie om anderen te beïnvloeden. Communiceren Het CDA-raadslid luistert, vraagt door en toont begrip door samen te vatten op inhoud en gevoel. Vertaalt wat gezegd is in korte beelden tot een herkenbaar statement voor kiezer en achterban. Drukt zich mondeling goed uit. Spreekt vrij en effectief in het openbaar. Weet via verschillende media zijn boodschap uit te dragen en zich staande te houden. Politieke Sensitiviteit Het raadslid brengt maatschappelijke thema’s op de politieke agenda en zoekt actief input, dialoog en debat binnen en buiten de partij. Focust op het politieke resultaat door te scoren in de media en in het debat. Beïnvloedt besluitvormingsprocessen en sluit coalities. Speelt een bepalende rol in de machts- en stemverhoudingen. Maakt het verschil in het debat door te prikkelen, kritische vragen te stellen en met aansprekende voorstellen te komen. Leidinggeven (aanvullend voor de fractievoorzitter) De fractievoorzitter handelt op grond van visie en opvattingen en is daar consistent in. Stuurt de actie aan, maakt de te bereiken doelen duidelijk en neemt daarbij de eindverantwoordelijkheid. De fractievoorzitter is inspirerend, heeft overwicht en is gezaghebbend. Praat mee over andere beleidsterreinen. Leidt het politiek-bestuurlijke proces en anticipeert op gebeurtenissen in de politiek. De fractievoorzitter is één van de gezichtsbepalers van het CDA in de gemeente. Persoonlijkheid Uiteraard gaat het niet alleen om het beschikken over de juiste competenties. Een onderzoekende houding (nieuwsgierigheid) is bijvoorbeeld ook belangrijk en is een element dat meer in iemands persoonlijkheid zit. Verbindend vermogen is misschien als kerncompetentie te typeren, maar is eigenlijk meer een persoonskenmerk. De centrale vraag is dan: gaat iemand vooral voor zichzelf en de eigen mening of ligt de focus vooral op de partij, de samenleving en het bereiken van gezamenlijke resultaten? Mensen zijn verschillend en dat is ook goed: een divers samengestelde groep is in het algemeen effectiever, creatiever en kan meer aan. Voorbeelden van gewenste persoonskenmerken voor een volksvertegenwoordiger zijn: ● eerlijk, integer en betrouwbaar; ● consistent: zorgvuldige omgang met geboden ruimte, houdt zich aan afspraken; ● energiek: hoog energieniveau, gericht op hoogst haalbare; ● extravert: gericht op mensen, voorkeur voor mondelinge communicatie en veel prikkels; ● flexibel: geen moeite met bijstellen en aanpassen; ● meningvormend: kritisch en onafhankelijk, gericht op goede balans tussen de eigen mening en die van anderen; ● onderzoekend: nieuwsgierig, creatief, gericht op afwisseling, leergierig, helikopterview; ● verbindend (vermogen): inlevend en invoelend, begripvol, oog voor zijn medemens; ● ratio/gevoel: gericht op ratio en gevoel, niet snel van stuk gebracht, stressbestendig. Statutaire vereisten en aanvullende voorwaarden Voor het CDA-gemeenteraadslid geldt een aantal statutaire vereisten en aanvullende voorwaarden: ● voldoet aan het CDA-kandidaatstellingsreglement en wettelijke eisen; ● voldoet aan de statutaire vereisten wat betreft nevenfuncties; ● staat achter de interne partijverklaring en ondertekent deze; ● is minimaal 1 jaar lid van het CDA (eventueel is ontheffing mogelijk door de provinciale afdeling); ● dient een VOG in bij de afdeling, voordat de kandidatenlijst is vastgesteld. Lezen in een PDF kan hier: PROFIELSCHETS CDA-RAADSLID

Het CDA heeft naar aanleiding van een enorm tekort op de begroting van de RMN vragen gesteld aan het college nadat bleek dat deze kosten vooral met personeelszaken te maken hebben. Deze vragen hadden betrekking op de personeelsomstandigheden en het ontstaan van deze enorme kostenoverschrijding. De beantwoording van deze vragen neemt de zorgen niet weg, sterker nog, de extra kosten van € 900.000,00 in drie jaar voor verwijtbaar handelen, arbeidsconflicten en langdurig ziekte maakt de zorgen om de situatie binnen RMN alleen maar groter. En dit bedrag is nog exclusief kosten voor juridische ondersteuning. Uiteindelijk draaien de inwoners voor deze kosten op. Het CDA maakt zich zorgen over de controle, hoe kan het dat na de artikel 46 vragen van het CDA naar buiten komt dat er 9 ton aan frictiekosten te verwachten is, had hier vanuit het dagelijks bestuur meer zicht op moeten zijn? Het CDA is van mening dat RMN bij uitstek een uitvoeringsorganisatie is. Dit doet de RMN ook uitstekend. Advisering en strategische besluitvorming hoort op een andere wijze te worden georganiseerd. Is hiermee de spreekwoordelijke deksel van de kliko open gezet? Het CDA heeft onlangs de wethouder gevraagd naar het in 2020 uitgevoerde werknemerstevredenheidsonderzoek, de gemeenten zijn opdrachtgever van de RMN, en indirect verantwoordelijk voor de financiën en de medewerkers.Uiteindelijk zal er iets moeten gebeuren om deze misstanden in de toekomst te voorkomen.

Kwaliteiten voor de toekomst van Soest en Soesterberg In de aanloop naar de opmaak van de omgevingsvisie heeft de gemeenteraad in april het document met daarin de kwaliteiten voor Soest en Soesterberg vastgesteld. In dit document werden de belangrijkste kwaliteiten van onze mooie gemeente beschreven. Het document was het eindproduct van een lange periode van participatie. Heel veel verschillende inwoners en organisaties hebben hun input gegeven. Het document biedt dan ook voor ieder wat wils. Zowel de inwoners met een sterke voorkeur voor een groene gemeente, als de inwoners die meer bedrijvigheid en woningbouw eisen, worden bediend. Het CDA was vooral blij met de vele handreikingen die in het document werden gedaan om de discussie groen versus rood te beslechten. Onze inwoners zien kansen om met behoud van het groene karakter van ons dorp te investeren in meer woningbouw en meer leefbaarheid. Ook wat het CDA betreft worden belangrijke natuurwaarden zoals de Soester Duinen en het Soester Hoogveen vanzelfsprekend beschermd. Tegelijkertijd geldt op plekken waar we uitkijken op een groene ‘leegte’ of ‘woestijn’ we moeten investeren in méér biodiversiteit, méér recreatie en méér natuur. Op de randen van die plekken moet het dan ook mogelijk worden om woningbouw toe te staan. Grote windmolens en zonnevelden aan de randen van Soest zijn wat het CDA betreft onbespreekbaar. Wel wil het CDA met open vizier een open dialoog aangaan om veel meer woningbouw in onze gemeente te realiseren. Inbreidingslocaties bieden niet langer uitkomst. Woningbouw kan bij ons rekenen op een ‘Ja, mits’ in plaats van een ‘Nee, tenzij’. Het mag duidelijk zijn dat Soesterberg al een enorme opgave heeft opgepakt, het wordt tijd dat Soest de bouwhelm opzet. Kortom: Bouwen, Bouwen, Bouwen zodat ook onze kinderen en kleinkinderen een eigen plek kunnen bemachtigen op de Soesterse woningmarkt.

Referendum; ja of nee? Op 29 april 2021 stond de nieuwe referendumverordening op de agenda van de gemeenteraad. Opmerkelijk was dat D66 net voor de vergadering verzocht het onderwerp van de agenda te halen. Een raadswerkgroep zou dan een beter voorstel moeten voorbereiden. Omdat er inmiddels al zes wijzigingsvoorstellen op het voorstel van het college waren ingediend, ontlokte dit het CDA de reactie dat de raad blijkbaar zelf niet in staat is tot een simpel ja of nee op een collegevoorstel. En dat terwijl een referendum zelf vaak neerkomt op een “ja” of “nee” op een “best wel ingewikkeld” onderwerp. Vaak wordt een referendum gezien als hét democratisch instrument om inspraak te regelen. Het CDA staat daar meer genuanceerd in. Essentieel is welke vraag je in een referendum aan de inwoners voorlegt. Het CDA vindt het belangrijker dat we als gemeente moeite doen inwoners vroeg bij vraagstukken, dilemma’s en besluiten te betrekken. Waarbij we moeten beseffen dat niet iedereen tevreden kan worden gesteld. Maar het begint bij een betrouwbare overheid, die van te voren regels opstelt en zich daar ook zelf aan houdt. In Soest is dat helaas niet altijd het geval. Het CDA denkt graag verder hoe we onze inwoners op een goede wijze kunnen betrekken bij besluitvorming en bij de effecten van de genomen besluiten. Daar hoort bij dat de gemeenteraad haar controlerende taak scherp uitoefent, of je nu als partij in de coalitie zit of niet. Net als in de Tweede Kamer moet ook in de gemeente de raad meer een tegenmacht worden. Een mooi onderwerp voor de verkiezingen van komend voorjaar!

Vrije schoolkeuze en sluiting van de PWA Ondanks het jarenlang lage aantal leerlingen (55) kwam de in april aangekondigde sluiting van basisschool Prins Willem Alexander (PWA) in ’t Hart een verrassing. Het schoolbestuur STEV moet vanuit de zorgplicht voor alle leerlingen een andere school regelen en de ouders vroegen zich af of ze niet zelf een keuze konden maken voor een school. Met die vraag benaderden ze ook het CDA. Als raad hebben we onlangs het integraal Huisvestingsplan Onderwijs (IHP) aangenomen, een plan voor de komende 15 jaar wat betreft renovatie of uitbreiding van scholen. De PWA bleef in dat plan naar verwachting op circa 55 leerlingen steken. Bij het IHP is een door het CDA ingediende motie aangenomen die stelt niet alleen uit te gaan van een maximaal aantal leerlingen, maar ook rekening te houden met de vrije schoolkeuze van ouders voor een school. Dit vraagstuk van een vrije schoolkeuze speelt nu voor de ouders van de PWA. Want scholen in de buurt waar de ouders dan naar toe zouden willen, hebben weinig plek. Inmiddels zijn al wel veel van de kinderen geplaatst, maar sommigen moeten naar een school van de vijfde keuze. De kwestie roept de vraag op wat je als gemeenteraad kan doen als een school sluit of als een school zo in trek raakt dat er daar een tekort aan lesruimte is. Bouwen we dan bij of sturen we kinderen naar een school waar men eigenlijk niet naar toe wil? De vraag is of wethouder Dijkhuizen zich genoeg inspant. Alleen maar zeggen dat er niets meer mag worden bijgebouwd omdat we het IHP hebben, helpt niet echt. Als CDA vinden we het belangrijk dat het gebouw van de PWA voor onderwijs of opvang behouden blijft. Ook zullen we er op letten of bij andere scholen niet toch ruimtegebrek gaat ontstaan. Wij vinden dat een vrije keuze van ouders voor een school verbouw of uitbreiding van scholen niet in de weg mag staan.

Overleg met COSBO: Woonruimte voor senioren hard nodig In april organiseerde het CDA een avond (digitaal) met de COSBO over hun visie op woningbouw. Andere fracties waren daarbij welkom. Jammer was dat de coalitiepartijen verstek lieten gaan; misschien omdat men de boodschap niet wilde horen. Want die boodschap was klip en klaar: bouw voor onze Soester senioren, kijk naar alternatieve woonvormen, zog voor voldoende woningen waar zorg kan worden geleverd (zoals verpleeghuiszorg). Ouderen die dat willen blijven dan in hun vertrouwde Soest wonen en er komen woningen vrij voor bijvoorbeeld gezinnen. Ook kwam naar voren dat er vraag is naar andere woonvormen, zoals kangoeroewoningen, ouderenhofjes en levensloopbestendige woningen. Tijdens de levendige dialoog bleek dat deze noodkreet tot meer woningbouw goed is aangekomen. Het initiatief van het CDA werd door de COSBO en de fracties gewaardeerd en later dit jaar zullen we nog een keer bij elkaar komen. Het besef dat er echt iets aan de woonwensen van ouderen gedaan moet worden, leidt er hopelijk toe dat een nieuw college in 2022 hier een speerpunt van maakt. En uiteraard rekenen we er op het CDA daar dan deel van uitmaakt!

Gesprek met Monique van Dorresteijn: Het eerlijke verhaal De verkiezingen zijn bijna achter de rug, waar in de campagnes de nadruk lag op woningbouw, klimaat en energieopwekking. Allemaal onderwerpen die onder andere te maken hebben met (schaarse)grond, uitstoot van Stikstof en daarmee direct de boeren in Nederland treft. Hierover ben ik in gesprek gegaan met Monique van Dorresteijn 20 jaar, de dochter van Andre van Dorresteijn, vooral bekend in Soest als “de boer die niet naar de polder mag”. Met een kop koffie aan de keukentafel van de boerderij aan de Insingerstraat, uiteraard op voldoende afstand, vertelt Monique dat ze in haar laatste jaar van de HAS Hoge school zit, richting dier- en veehouderij en dan specifiek de grote landbouw huisdieren. Voor haar afstudeeropdracht werkt ze aan een onderzoek naar Meerdere rundvlees keurmerken op de Nederlandse markt waarin het duurzaam geproduceerd rundvlees zich beter kan onderscheiden van rundvlees dat op andere wijze geproduceerd is. Hoe moet ik zo’n keurmerk zien, waar is het voor? “In dit onderzoek naar de keurmerken worden alle stakeholders meegenomen, veehouders, supermarkten, slagers en consument, want de consument moet er tevreden mee zijn, maar ook de boer moet er een eerlijke prijs voor hebben. Het moet ook geen afbreuk doen aan de gezondheid van de dieren.” aldus Monique. “Dit heeft niet te maken met het imago van het geproduceerde vlees, maar vooral met de noodzaak om een duidelijk onderscheid te maken.” “Het imago van de productie, of van de boer in het algemeen is ook een belangrijk onderwerp van gesprek op de opleiding. Het gaat gelukkig de laatste jaren de goede kant op, de mensen zien steeds beter hoe de boer op een eerlijke wijze het vak uitoefent, het is vooral de overheid die de boeren negatief wegzet, terwijl Nederland koploper is in dierenwelzijn, huisvestingsregels etc., met name doordat in Nederland de agrariërs het hoogst opgeleid ter wereld zijn. “ En enigszins cynisch: “Dit is overigens ook wel nodig met de huidige wet- en regelgeving. “ Monique wil zich richten op zo extensief mogelijke veeteelt, met zelfredzame rassen. Dat zijn koeien die zelfstandig leven, niet ver doorgefokt zijn, en zo min mogelijk medicatie nodig hebben. Monique: “Nu houden we de Franse Blonde d’Aquitaine. Deze voldoen daar aan, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Dikbilrunderen, deze hebben wel een hogere vleesopbrengst, maar hebben door hun bouw meer hulp nodig bijvoorbeeld bij het kalveren. Dit moet vaker via een keizersnede. Dit is niet wat wij willen op ons bedrijf. Alle processen moeten op een zo natuurlijk mogelijke wijze verlopen” Je wil graag verder als een duurzaam vleesveebedrijf, het bedrijf overnemen, wat zou je anders doen of willen dan je ouders nu doen? “Zoals het nu is, is het echt lastig. We hebben geen stal. Wel een kleine stal op de Peter van den Breemerweg met camerabewaking. Maar wat bedrijfsvoering betreft en niet met de ligging te maken heeft; een deel van het vlees gaat via de detailhandel/supermarkten naar de consument, en een deel verkopen we zelf in pakketten rechtstreeks aan de consument. Het rechtstreeks aan de consument leveren heeft de voorkeur, en dat gaat het beste vanaf één locatie voor boerderij en stal. Dan is er ook betere controle op de drachtige en de zogende koeien. “ Hoe zie jij de toekomst van de veehouderij voor jezelf? “Als er straks een stal is dan zie ik wel een mooie toekomst, maar op de huidige manier is het wel erg lastig. Het is ook erg afhankelijk hoe Nederland met wet- en regelgeving omgaat. Als straks de stikstofregelgeving doorgedrukt wordt zoals met de fosfaten gedaan is dan weet ik het niet. Ook niet op welke wijze, want persoonlijk wil ik geen megastallen of massaproductie. De kostprijs is inmiddels zo hoog dat je wel meerdere productiedieren of nevenactiviteiten moet hebben om je hoofd boven water te houden.” “Er zit een beetje een tegenstrijdigheid in, je wilt kleinschalig en duurzaam produceren, maar schaalvergroting is bijna noodzakelijk om rendabel te zijn. Ik wil graag mijn vee kennen, en niet bijvoorbeeld op een app, koe nummer 3 aansturen. Daarom willen we ook meer zelf ons vlees verkopen. Door corona is mijn buitenlandstage niet doorgegaan, en ben ik bezig onze website uit te breiden om in Soest en de regio meer consumenten te bereiken. Er is ook steeds meer vraag naar, maar de consument moet wel weten dat we al ruim twintig jaar eerlijk kwaliteitsvlees rechtstreeks verkopen. Door lokaal meer te verkopen is schaalvergroting niet nodig, de consument ziet waar het vlees vandaan komt en deze transparantie heeft toekomst.” Je had het over wet- en regelgeving, dan kom ik bij de politiek uit. Zeker nu in de debatten hoor je vaak dat vlees vooral voor het buitenland geproduceerd wordt. Is dat zo? “Het betere vlees blijft allemaal in Nederland. Wat voornamelijk geëxporteerd wordt is kalfsvlees uit de melkveesector. Omdat geselecteerd wordt op de juiste kalveren voor de melkproductie, vallen ook veel kalveren voor de melkproductie af. Nederland heeft enkele grote bedrijven die dit vlees importeren en exporteren. Dat is niet de handel waar ik achter sta, en heeft ook nog invloed op de stikstofproductie.” Over stikstof gesproken, hoe sta je tegenover halvering van de veestapel? “Je kan niet zeggen van een bedrijf, je hebt honderd koeien, ga nu maar verder met 50. Dat is het zelfde als ‘we gaan je maar een half salaris uitbetalen’. We moeten in Nederland af van de megabedrijven. Gewoon weer terug naar familiebedrijven. Al ver terug in de vorige eeuw was schaalvergroting de manier om geld te verdienen, en dat komt omdat de prijs van producten niet hoger geworden is, maar de productiekosten wel. Mijn ideaal is een klein bedrijf waarbij de eigen grond groot genoeg is voor eigen mestafzet. Dus niet op papier voldoende grond hebben met een rekentruc en in Groningen goedkope grond kopen om in het westen grotere stallen te bouwen. “ “De boeren zijn met het stikstofprobleem al heel hard bezig en hebben als sector al de grootste stappen in de goede richting gemaakt ten opzichte van andere sectoren, maar dat kunnen wij niet alleen. Ook grote bedrijven met een hoge uitstoot in andere sectoren moeten meewerken en dat zie je nu niet terug in het regeringsbeleid. Het oneerlijke is dat de grote bedrijven groter worden terwijl de kleine bedrijven met moeite het hoofd boven water houden. En naar kleine bedrijven moeten we juist toe. Het zijn nu de grote bedrijven die de mogelijkheid hebben om te investeren in apparatuur voor bijvoorbeeld luchtwassing, dat kan alleen als je voldoende opbrengsten hebt.” Wat is er absoluut niet waar, en wil je rechtzetten? “Dat de branche niet transparant is. Dat we slecht voor de dieren zijn, daar wordt ik boos over. Op tv zie je reclame tegen legbatterijen terwijl we die in Nederland helemaal niet hebben. En als het vee uit Nederland verdwijnt, en de supermarkten betalen geen eerlijke prijs, dan halen we vlees uit het buitenland waar we in Nederland helemaal geen controle meer over hebben. Daarnaast kost het vestigen van een boerenbedrijf enorm veel moeite, terwijl lege boerderijen moeiteloos voor enorm veel geld worden omgebouwd tot luxe woonboerderijen.” Door alle opleidingen en kennisniveau, wordt je niet steeds meer een manager, of ben je nog steeds een boer tussen de koeien? “Ik wil echt wel boer zijn, en tussen de koeien lopen, maar voor nu is dat niet haalbaar en moet daarnaast gaan werken, en zal eerder in deze branche een ander vak uitoefenen. Maar ik blijf boer.” Ben je niet bang dat je dan niet -sorry voor de lompe uitdrukking- echt een “hobbyboer” wordt? “Ik zie het zo dat de boerderij de hoofdtaak is, met een nevenbaan voor aanvulling, en dat is in tijd wel haalbaar. Het overnemen van de boerderij kan sowieso niet zonder hulp van m’n vader, maar op den duur is het wel de bedoeling dat ik de boerderij volledig overneem en dat dit mijn enige baan is, dat is nu nog niet haalbaar, ik ben nog jong.” Je bent dit jaar klaar met studie wat ga je doen? “Er zijn nu veel coronabeperkingen waardoor open dagen alleen maar digitaal kunnen, ik kijk nu welke studies mogelijk zijn. Het liefst had ik mijn buitenlandstage gedaan, je kan dan met je kennis naar een land dat ook heel goed is in veehouderij om extra van te leren, of je gaat naar een land dat niet zo goed is, en daar ga je je kennis overdragen. Ik was graag naar Nieuw Zeeland gegaan, al is dat wel erg ver.” Is het nog wel leuk om te boeren? “Ik vind het heel erg leuk. Als ik tussen de koeien loop, en ik zie een mooie koe, of een nieuw kalfje dan is dat hartstikke leuk. Het moet wel rendabel blijven, maar is wel lastig.” Heb je nog een nabrander? “Het is gewoon een heel mooi beroep, en als dat niet meer in Nederland mogelijk is dan is dat wel een hele nare ontwikkeling.” Alex Strengholt, in gesprek met Monique van Dorresteijn.

Overlijden oud-raadslid CDA Martin Oosterveen Deze week kregen we het droevige bericht dat Martin Oosterveen op 16 januari 2021 in Soest is overleden. Martin leed aan een ernstige ziekte; zijn overlijden op 54 jarige leeftijd kwam veel te vroeg. Martin was voor het CDA raadslid van 22 januari 2004 tot 16 maart 2006. Hij werd raadslid toen Henk Koning (toen fractievoorzitter van het CDA), in november 2003 overleed. Daarvoor was Martin fractie-assistent. Martin was een bescheiden, kundig en integer persoon. Zo heb ik zelf Martin leren kennen vanaf de tijd dat we beiden actief waren als fractie-assistent. Na zijn raadslidmaatschap bleef hij belangstelling houden voor het raadswerk. In veel campagneperioden nadien kwam hij langslopen vanaf huis, even buurten als we als CDA-club op de Van Weedestraat stonden te flyeren. Hij hield van die korte praatjes. En het was leuk zijn blik op de wereld , en op Soest te horen. We wensen Martin’s moeder, zus, zwager en verder familie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd. Namens de fractie en het bestuur van het CDA Soest-Soesterberg Peter Lucas.