Poliflw

Dinsdag 29 oktober 2019: Maassluis, mijn thuis aan de haven, de stad waar ik zoveel van hou!

Waarom ben ik verliefd op Maassluis? Wat is er zo bijzonder aan onze stad?

Deze vragen borrelen regelmatig bij mij op en dan ben ik op zoek naar de

antwoorden. Is dat het verleden wat meespeelt? Is het de straat of de wijk waar ik ben opgegroeid, waar ik als kind heb genoten?

De mooie herinneringen uit mijn jeugd, de bedrijvigheid aan de haven, het

uitgaan en binnenkomen van de sleepboten van Smit, waar de vrouwen

van de bemanningsleden ‘hun’ mannen stonden ‘uit te zwaaien’ of ‘binnen

te groeten’. De bedrijvigheid van Taks-Berging en natuurlijk de Coasters

van Van Geest: ‘Geestline’. Elke dag werden de tomaten en groenten in

kistjes handmatig het ruim ingerold, maar ook koeien werden met deze

coasters vervoerd. Er was volop bedrijvigheid in onze haven, dat maakte indruk, dat zijn prachtige jeugdherinneringen!

Is het, het sociale leven? Er waren (en gelukkig zijn er nog steeds) veel verenigingen waar ruim aan deelgenomen werd. Hoogtepunten waren Koninginnedag, de gekostumeerde optochten, het binnenhalen van de deelnemers van de avondvierdaagse en de Vertomars. De feestweek in ‘de Put’ voor jong en oud, waar bekende artiesten optraden zoals o.a. Willy Alberti en Johnny Jordaan. Dat waren toen TOP activiteiten. Er was veel saamhorigheid in de stad, dat zijn herinneringen die waarschijnlijk meegeholpen hebben om van Maassluis te gaan houden.

Maassluis is veel veranderd. We zijn een stad, maar toch een dorp.

In de loop van de jaren is Maassluis veel veranderd, er is veel gesloopt

maar ook veel gebouwd. Maar de charmante en rustieke binnenstad is

gelukkig gebleven. Vaak hoor je nog als men naar de binnenstad gaat: “Ik

In de volksmond hoor je vaak “Maassluis de stad aan de Waterweg, maar het dorp aan de Boonervliet”. De binnenhaven, het Schanseiland met de Groote Kerk met daaraan grenzend de blauwe trappen, de markt, de Nieuwstaat en de vlieten daar ga je gewoon als inwoner van houden.

Is het dat Maassluis vele voordelen heeft? In Maassluis ervaar je veel voordelen voor jong en oud. Drie Metrostations, winkels, horeca, sport, scholen en cultuuraccommodaties. Daarnaast een bruisend sociaal verenigingsleven. De laatste jaren worden er steeds nieuwe wijken gebouwd waar gelukkig veel animo voor is. Ik heb besloten om mij niet meer af te vragen waarom ik van Maassluis

hou? Niet meer de vraag te stellen: “Is het omdat”? Nee. Ik ben gewoon trots op onze stad! Ik heb altijd dat ‘ik-kom-thuis-gevoel’ als ik op de A20 rijd richting Maassluis en de Groote Kerk zie. Nog effe dat zijn we weer

Maassluis, mijn thuis aan de haven,

De vlieten, de markt de Monstersesluis,

Maassluis ik blijf je altijd trouw.

Maassluis, ze zeggen je bent zo veranderd,

Maar Maasluis, je ‘warme hart’ is behouden.

Laten wij dit voor altijd zo houden.

(deze column is op dinsdag 29 oktober 2019 op de website van Maassluis.nu geplaatst)

Deze Toko aan het Admiraalsplein is uitgegroeid tot een plek waar heel veel mensen uit de buurt samenkomen, om te eten, elkaar te ontmoeten en gezellig even bij elkaar te zijn. Een voorbeeld hoe bewoners van een wijk, jong maar zeker ook oud met elkaar om kunnen gaan. De drijvende kracht van deze Toko is Vera Andreas! Trots op haar winkel, die aanvoelt als een huiskamer, waar iedereen welkom is. Vera is het boegbeeld en een drijvende kracht in de Indische gemeenschap. En zulke mensen zijn goud waard.

Margret Stolk heeft Vera namens De VSP een taart aangeboden voor het 45-jarige bestaan van haar winkel, maar vooral ook omdat een dergelijk winkel ook bijdraagt aan het bestrijden van eenzaamheid onder Dordtenaren. Eenzaamheid is een groot probleem in Dordrecht, groter dan elders in Nederland. Daar wil de VSP heel concreet iets aan doen.

Eten, gezellig samen zijn verbroederd en helpt ouderen uit hun vaak eenzame situatie. Juist in de Indische cultuur wordt er heel goed gezorgd voor familie en de ouderen. Een voorbeeld hoe dat ook op andere locaties in Dordrecht kan worden ingevoerd.

Vrijdag 18 oktober 2019: Bij de commissiebehandeling op dinsdagavond 15 oktober 2019 van de kredietaanvraag voor het EO programma “Kerstfeest in de Stad” was de VSP Maassluis bij monde van fractievoorzitter dhr. Ton Luijendijk nogal kritisch over zowel de besluitvormingsprocedure als over de herkomst van het krediet.

De VSP Maassluis ging daarom onder protest akkoord met deze kredietaanvraag, echter wel met een stemverklaring waarin het college uitdrukkelijk de opdracht is meegegeven deze procedure vooral nooit meer op deze wijze toe te passen. Dit was “eens maar nooit meer”!

Het door het college voorgelegde raadsvoorstel spreekt van een kans om een “vliegende start te maken met een programma tegen eenzaamheid”. Dhr. Ton Luijendijk gaf de verantwoordelijk wethouder Mw. Bronsveld de klemmende opdracht mee: zorg dat de mensen mensen waar het om gaat en waarop het programma tegen eenzaamheid is gericht, voorrang krijgen om bij de opnamen aanwezig te zijn. Speciaal genodigden dus.

De burgemeester zegde toe met een nieuw dekkingsvoorstel naar de raad te komen en daar het laatste woord bij de raad te laten. Ook vond hij achteraf de gevolgde procedure van het college niet gelukkig en incorrect.

Wethouder Bronsveld zegde toe dat zij haar uiterste best zal doen Maassluizers die zich eenzaam voelen bij de opname van het programma te betrekken.

Eenzaamheid is zo oud als dat er mensen zijn.

Maar momenteel is het thema meer dan ooit aan de orde. Iedereen kan zich in zijn leven een periode eenzaam voelen, maar vaak kom je daar zelf weer uit door het ontmoeten van andere mensen, en het hebben van een goed netwerk en sociale contacten.

Door de vergrijzing, minder verzorgingshuizen, minder tijd voor elkaar in deze drukke maatschappij, zorgen ervoor dat juist ouderen zich vaak eenzaam voelen.

Het huidige beleid is om ouderen zolang mogelijk thuis te laten wonen. Dat heeft voordelen, maar het grootste nadeel is de kans op vereenzaming.

De VSP pleit dan ook voor goede woon-zorgvoorzieningen (het verzorgingshuis 2.0) waar mensen de juiste verzorging kunnen ontvangen alsmede de liefde en aandacht die mensen zo nodig hebben.

Veel ouderen zijn in de huidige tijd eenzaam, maar ook jongere mensen zijn soms eenzaam. Eenzaamheid komt onder alle leeftijdscategorieën voor.

Dit kan komen door bijvoorbeeld het overlijden van een partner, ziekte, scheiding, verlies van werk, pesten op school.

Gevoel van eenzaamheid gaat vaak gepaard met gevoelens van zinloosheid en leegte.

Dit brengt dan weer lichamelijke klachten of ziekten met zich mee.

Eenzaamheid kun je niet zien aan de buitenkant van een mens. En mensen komen daar soms ook niet openlijk voor uit.

Vele maatschappelijke organisaties in Dordrecht proberen iets te doen aan deze eenzaamheid, door middel van bijvoorbeeld koffiemomenten, het aanbieden van gezamenlijke maaltijden en vele andere activiteiten.

Maar wat wij als mensen zelf kunnen doen is een vriendelijk woord.

Vaak vraag ik even "hoe het goed met u?" Dan komen de verhalen vanzelf, waardoor zich een gesprek ontwikkeld.

Deze aandacht, een luisterend oor, een blik in de ogen, even een kleine aanraking kan zoveel verschil maken!!!

Doet u met mij/ons mee?

Strijd tegen eenzaamheid.

#jebentnietalleen

De VSP had plaatsvervangende schaamte na de emotionele Drechtraad op 1 oktober 2019 over de immorele- en a-sociale maatregelen die het Drechtstedenbestuur voorstelt om behoeftige mensen en minima gezinnen in de Drechtsteden in 2020 te korten op hun huidige voorzieningen.

Het Drechtstedenbestuur wil 20% bezuinigen op de bijdrage aan zorgverzekeringen van de minima, eigen bijdrage verhogen voor mensen met een dagbesteding, participatieplekken stopzetten voor mensen die moeilijk een baan kunnen vinden en de Drechthopper tarieven verhogen voor het vervoer van gehandicapten. Een bezuiniging van 3,6 miljoen euro, en dit terwijl op Prinsjesdag werd aangekondigd dat iedereen er in Nederland procenten op vooruit zou gaan!

De VSP heeft tegengestemd, maar helaas gaan de voorgestelde bezuinigingen, met enig uitstel in tijd, uiteindelijk gewoon door.

Hoe komt het dan dat de Drechtsteden moeten gaan bezuinigen op de minima in hun gemeenten? Dat komt omdat er enkele gemeenten zijn die hun eigen gemeentebegroting niet sluitend kunnen krijgen als zij een donatie moeten doen aan het Drechtstedenfonds. Door de donatie van de Drechtsteden met 5 miljoen euro te verminderen in 2020 krijgen deze noodlijdende gemeenten hun budget wel sluitend.

De gemeente Dordrecht kan zonder meer aan haar Drechtsteden verplichtingen voldoen, maar moet op basis van afspraken met de overige Drechtsteden ook gaan korten op de sociale minima, omdat er minder in het Drechtstedenfonds wordt gestort.

De VSP is niet akkoord gegaan met deze bezuinigingen. Omdat het onnodig en onverkoopbaar is naar de inwoners van Dordrecht. Omdat er Drechtsteden zijn die hun begroting niet op orde hebben, moet er in Dordrecht gekort gaan worden op de minima? Sommige landelijk opererende partijen willen deze bezuinigingen wel doorvoeren om hun collega’s in de Drechtstedencolleges te helpen, maar dat gaat wel ten koste van Dordtenaren met een kleine beurs. En dat alles beslist vanuit een informeel Drechtstedenoverleg dat geen staatsrechtelijke basis kent!

Ook ziet de VSP de samenwerking in de Drechtsteden moeizaam verlopen en de tegenstellingen tussen de gemeenten toenemen. Wellicht een mooi moment om de samenwerking te herijken en de structuur van de samenwerking aan te passen aan de nieuw ontstane werkelijkheid.

De Drechtraad heeft ook te weinig zicht op alle financiële stromen van deze samenwerking, zowel tussen de gemeenten als van de Sociale Dienst Drechtsteden. En dit terwijl de raad hier wel voor verantwoordelijk is.

Kortom de VSP wil deze bezuinigingen van tafel en zal er alles aan doen om deze onzin te stoppen.

Margret Stolk

Outlook voor Android downloaden

Gisteren heeft onze fractie samen met de SP artikel 40 vragen gesteld aan het college inzake tariefsverhoging betaald parkeren op het gezondheidspark

Geachte college,

Naar aanleiding van een brief d.d. 16 september 2019 van de Raad van Beststuur van het Albert Schweitzer ziekenhuis het volgende;

Het bestuur van het ziekenhuis spreekt hierin haar teleurstelling uit ook namens de Cliëntenraad en Ondernemingsraad over de gebrekkige communicatie van het college. Het gaat over een brief c.q. voorstel van 15 juli 2019 van het college. Zij geven aan, dat dit voorstel met hen nooit is besproken. Volgens het bestuur zijn zij in het proces over de Midden zone diverse keren betrokken geweest. Zij hebben diverse keren met college en ambtelijke ondersteuning aan tafel gezeten en hebben expliciet aangegeven, dat zij het niet prettig vinden als aan marktpartijen parkeertarieven worden meegegeven. Het bestuur heeft volgens hun zeggen dit ook beargumenteerd waarom zij dit niet verstandig vinden.

Wij hebben dan ook de volgende vragen;

Klopt het, dat het college het document van 15 juli 2019 nooit met het bestuur besproken heeft?

Waarom heeft u dit niet met het bestuur besproken?

Waarom heeft u een voorschot genomen om wel met marktpartijen in gesprek te gaan en tarieven mee te geven?

Klopt het, dat het parkeertarief mogelijk verviervoudigd wordt? Wat zal betekenen, dat medewerkers van het ASZ op een bedrag kunnen komen van 80 euro per maand.

Volgens het ziekenhuis is het geen optie de parkeerkosten van zijn medewerkers voor eigen rekening te nemen, zo laten zij weten aan AD de Dordtenaar vandaag. Het ASZ geeft aan, dat dit in het verleden wel gebeurd is, maar werd door de belastingdienst als loon in natura gezien.

Het ziekenhuis heeft het college van B en W te kennen gegeven dat een dergelijke tariefverhoging onbespreekbaar is in het licht van het - landelijke - tekort aan zorgpersoneel. Hoe kijkt het college hier tegenaan?

Wat voor consequenties gaat dit hebben voor bezoekers van het ASZ? Wat gaan zij betalen?

Zoals u bekend is, is de VSP en SP geen voorstander van betaald parkeren op het Gezondheidspark laat staan een verviervoudiging van de parkeerkosten. Kunt u ons aangeven hoe u tot een verviervoudiging van kosten bent gekomen?

Is het college het met ons eens dat parkeren voor ziekenhuisbezoek een publieke aangelegenheid is en gescheiden moet blijven van andere markt projecten?

Is het College het met ons eens dat mensen die ziek zijn en noodgedwongen het ziekenhuis moeten bezoeken niet voor nog eens extra hoge parkeerkosten mogen komen te staan?

Zouden er vanuit de gemeente aan het ziekenhuis parkeerkaarten kunnen worden verstrekt om uit te reiken aan patiënten die voor een afspraak het ziekenhuis bezoeken, zodat zij vrij kunnen parkeren?

Zou er voor het personeel van het ziekenhuis, en zeker voor mensen die hier op onregelmatige tijden werken, een mogelijkheid tot gereduceerd tarief kunnen komen, zodat zij niet een groot deel van hun salaris aan parkeerkosten kwijt zijn.

Is het college bereidt in gesprek te gaan met het bestuur van het ASZ om het vertrouwen te herstellen?

Wij wachten uw antwoorden met belangstelling af.

Met vriendelijke groet,

Margret Stolk, namens de VSP

Renate de Feo, namens de SP

Foto Thymen Stolk

Gisteren op 17 september 2019 heeft de VSP artikel 40 vragen gesteld aan het college inzake de Ouderenzorg in Dordrecht.

Geacht college,

Het zal u niet ontgaan zijn dat er gisteren, 16 september 2019, een uitzending bij Nieuwsuur was over hoe het gesteld is in de ouderenzorg in Dordrecht en de rest van Nederland.

Een geriater van het Albert Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht maakte duidelijk dat er na het opheffen van verzorgingshuizen grote problemen zijn om kwetsbare ouderen goede zorg te bieden in hun woonplaats of directe omgeving. Bijgaand stuurt de VSP u een artikel uit het Financieel Dagblad waarin de roep om de ouderwetse bejaardenhuizen in nieuwe stijl weer te gaan voorzien in de ouderenzorg. Voor Dordrecht is dit een belangrijk artikel omdat Dordrecht een gemeente is waar procentueel veel vergrijzing is en gaat optreden. (Zie bijlage)

Vanuit deze optiek wil de VSP van het college weten of deze ouderen problematiek op woninggebied in Dordrecht een onderwerp is dat de aandacht heeft van het college?

Wij zouden graag van het college een antwoord krijgen waaruit blijkt of de 30.000 ouderen in Dordrecht en de toekomstige grijze golf welke zeker aanhoudt tot 2030/2040 in Dordrecht kunnen blijven wonen en of daarvoor ook specifieke plannen zijn voorzien, bijvoorbeeld op het gebied van levensbestendige woningen, appartementen voor ouderen inclusief voorzieningen en verzorging dicht bij hun eigen huis of hun omgeving?

Breng het bejaardentehuis terug in welke vorm dan ook en wat past in deze tijd? Moderne bejaardenhuizen geven ouderen de keus over hoe ze willen wonen.

Door de inzet van het kabinet is er enorme druk op mantelzorgers en professionele zorg, waarschuwde het Sociaal en Cultureel Planbureau onlangs. “Het is daarom tijd voor een comeback van het bejaardenhuis, maar dan nieuwe stijl.”

Ook in het kader van de vergrijzing is de VSP benieuwd hoe de vergrijzing van invloed is op het streef aantal inwoners van Dordrecht zijnde 140.000 inwoners.

Vraag 1. Kunnen onze ouderen ook daadwerkelijk in Dordrecht blijven wonen of moeten zij uitwijken naar andere gemeentes?

Vraag 2. Is er uw ambitieuze bouwplannen rekening gehouden met de nieuwe vorm van zorgunits of kleinschalige woonvoorzieningen?

Vraag 3. Rekening houdend met de vergrijzing hoeveel inwoners heeft Dordrecht in 2040/2050?

Vraag 4. Heeft Dordrecht in 2050 straks, na de grijze golf, geen leegstandsprobleem?

Vraag 5. Hoeveel woonplekken zijn er voor ouderen voorzien in de bouwplannen? (Aantallen appartementen etc.)

Vraag 6. Bent u ook bereidt om met de ketenpartners in gesprek te gaan en te kijken wat voor oplossingen en dan vanuit de gedachten dat wij hier een gezamenlijke verantwoordelijkheid hebben naar onze ouderen?

De VSP zou graag antwoord op deze vragen krijgen voor de behandeling van de begroting 2020.

Wij zien uw antwoorden met belangstelling tegemoet,

Met vriendelijke groet,

Margret Stolk,

Fractievoorzitter namens de VSP

Woensdag 11 september 2019: De VSP Maassluis heeft schriftelijke vragen gesteld aan het College van B&W van Maassluis naar aanleiding van een nieuwsbericht op 6 september waarin melding wordt gemaakt door de NOS over een brandbrief aan minister Wiebes van economische zaken. Hierin wordt gesproken over de serieuze risico’s m.b.t. kleinere gasvelden bij versneld leegpompen op aardbevingen met een kracht van 4.0. Dit is zwaarder dan de zwaarste beving tot nu toe in Groningen.

De brief is een initiatief van de gemeente Bergen, mede ondertekend door Beemster, Nissewaard, Noordoostpolder, Smallingerland, Waalwijk en Westland.

Bevingen houding zich niet aan gemeentegrenzen Onder Maassluis ligt een beoogd “kleiner” veld dat door de NAM is gepland in exploitatie te worden genomen. Voorts ligt Maassluis geografisch op of direct grenzend aan een aantal velden van Westland en bevingen houden zich niet aan gemeentegrenzen.

De VSP heeft daarom de volgende schriftelijke vragen gesteld:

1. Heeft de gemeente Bergen ook onze gemeente benaderd met het verzoek om hieraan steun te verlenen middels mede indienen, of ondertekenen?

2. Indien ontkennend, wat vind het college van deze zorgen en deelt het college deze?

3. Indien bevestigend, wat is de motivatie van het college om hieraan niet de gevraagde steun te verlenen?

4. Is het college bereid alsnog deze steun uit te spreken en hier de initiatiefnemer(s) zo spoedig mogelijk van in kennis te stellen en er zorg voor te dragen dat deze zorgen ook bij de minister bekend zijn?

Dinsdag 3 september 2019: Gemeentebestuur wakker geschud na arrestatie in het Wipperspark. Het was 1980, wij woonden in het Wipperspark, een rustige en kindvriendelijke buurt. Mooie omgeving met park, scholen, sportverenigingen en zwembad binnen loopafstand. Ik was druk met mijn werk, mijn vrouw met het huishouden en de zorg voor onze kinderen. Wij maakten lange dagen.

Het contact met buurtbewoners was heel goed en mede daardoor was het er fijn wonen. Eerder dat jaar kwam er een stel wonen: dhr. Vahrmeijer en zijn partner mw. Van Elsäcker, een paar deuren bij ons vandaan. Zij huurden een woning van een particulier en parkeerden hun ‘Amerikaanse slagschip’ daar waar parkeerruimte al schaars was. We maakten er geen probleem van, waarom zou je ?

2 mei 1980, het weekend stond voor de deur, plots was daar politie in de straat, veel politie en naar later bleek stond er een aantal politiewagens buiten het Wipperspark zo opgesteld dat er niemand zomaar in of uit kon gaan; Vahrmeijer en partner werden gearresteerd: “flessentrekkerij”.

5 mei 1980, het toenmalige dagblad Het Vrije Volk opende met deze arrestatie als groot nieuws op de voorpagina. Het was een journalist van Het Vrije Volk die onderzoek had gedaan naar de handel en wandel van dhr. Vahrmeijer en mw. Van Elsäcker en deze stelde onder andere vast dat men honderdduizenden guldens schuld had en nogal wat bedrijven in ellende had achtergelaten.

In die periode was dhr. Hans van Es burgemeester van Maassluis, benoemd in augustus 1979. Hij kreeg met zijn benoeming een nare erfenis op zijn bord, de zogenaamde ‘zand-affaire’ die in 1977 in de publiciteit kwam en nog jaren door zou sudderen met de nodige financiële- en imagoschade voor Maassluis.

April 1980, dus één maand voor de ontmaskering van onze toenmalige mede-‘Wipperspark bewoners’, maakte het college in een bomvol stadhuis middels een persconferentie bekend, dat men een akkoord had bereikt met Conro Enter Lines voor een Maassluis’ draagvleugelboten-plan voor een lijndienst naar Londen. Met daarbij de bouw van een terminal en een 7 verdiepingen hoog hotel dat uiteindelijk werkgelegenheid zou bieden aan 150 tot 200 man. Conro Enter Lines gevestigd te Rotterdam was opgericht in 1979 met als enig aandeelhouder mw. Erica van Elsäcker.

Dit zou dan gaan plaatsvinden vanaf mei 1981. Er werd door dhr. Vahrmeijer gesteld, dat de onderneming over een werkkapitaal van NLG 36 miljoen zou beschikken (!). Vragen van de pers waar dit geld vandaan kwam werden niet beantwoord. Verantwoordelijk wethouder Izaac van der Knaap (wethouder van 1970 tot 1990) uit het toenmalige college had gehoopt met dit zogenaamde goede nieuws het imago van de stad Maassluis weer in positieve zin op te kunnen krikken. De pers deed hier uitgebreid verslag van, het NOS-journaal zond beelden uit van deze conferentie en dit gaf Maassluis zeker de nodige publiciteit en stond hiermee voor heel even in positieve zin op de kaart.

Je vraagt je af hoe dit toch zover heeft kunnen komen.

Het gemeentebestuur in zee met een pas opgericht bedrijf. Er wordt gebluft met grote bedragen en veel werkgelegenheid. Journalisten stellen kritische vragen en deze worden niet beantwoord, gewoon genegeerd. Er is toen volgens mij door de gemeente geen enkel gedegen onderzoek gedaan

naar de hoofdrolspelers, naar hun achtergrond en hetgeen eerder zou zijn

Het gemeentebestuur zal in het stadhuis een tijdje met gordijnen dicht en de handen in het haar hebben gezeten, op dat moment niet wetende dat 2 jaar later, in 1983, een andere affaire landelijke aandacht zou gaan trekken: ‘Woonwijk Steendijkpolder opgespoten met giftig havenslib’.

In 1992 verhuisden wij naar de Trasmolen, gelegen naast de Steendijkpolder.

Geraadpleegde bronnen:

Historische kranten, Leidse Courant 1980

Gemeentearchief Schiedam, Krantenkijker

Deze column is op dinsdag 3 september 2019 op de website van Maassluis.nu geplaatst

Dinsdag 3 september 2019: Medio half juni is op last van de burgemeester een woonhuis aan de Ververij gesloten op verdenking van handel in verdovende middelen en wapenbezit. De burgemeester heeft hiervan ook mededeling gedaan in de vergadering van de gemeenteraad.

“Via de pers vernemen wij twee weken later dat betrokken bewoners in

genoemd pand niet meer zullen terugkeren. Via bewoners komt nu het bericht tot ons dat betrokken bewoner(s) weer terug is en de woning dus weer is vrij gegeven.”

De VSP heeft daarom de volgende vragen onder artikel 51:

Klopt het dat een afvaardiging van de bewoners mondeling is

toegezegd dat deze bewoner(s) niet zouden terugkeren?

Klopt het dat het pand inmiddels weer wordt bewoond door de

bewoner(s) van wie de burgemeester heeft gemeld dat ze er niet

zouden terugkeren?

Indien dit het geval is, kan het college aangeven hoe dit zich

verhoudt tot de mededeling dat de bewoners niet zouden

terugkeren?

Kan uit de terugkeer worden afgeleid dat de geuite verdenking,

waarop de sluiting van de woning was gebaseerd, onjuist is

gebleken?

Indien dit niet het geval is, kan het college dan aangeven hoe het

mogelijk is dat de betrokken bewoner(s) weer zijn teruggekeerd?

Waarom is er over een mogelijke terugkeer van de bewoner(s) geen

contact meer geweest met andere bewoners.

Begrijpt u dat de onrust en onbegrip onder bewoners groot is nu

stevige woorden ineens niets meer zouden betekenen?

Kunt u toezeggen hierover op korte termijn met de betrokkenen het

gesprek aan te gaan om hierover zo snel mogelijk duidelijkheid te

verstrekken?

Dit artikel is geplaatst op Maassluis.nu en als nieuwsbericht in het AD van 3 sept 2019.