Corona heeft ook mij in haar greep gehouden de laatste
maanden.
Op carnavalsmaandag ben ik met m’n gezin op citytrip gegaan
naar New York City. Er was nog nauwelijks iets aan de hand. Bij het vertrek op
Schiphol werd ons al wel de vraag gesteld of we de afgelopen twee weken naar
het buitenland waren geweest. Ik antwoordde volmondig met “Nee!”. Dat was een
leugentje om bestwil, want ik was de week ervoor met de Kiwanis een dagje naar
Antwerpen geweest en ik wilde natuurljk wel met m’n gezin mee in het vliegtuig.
En uiteraard voelde ik mij kiplekker. Ik was op zondag niet wezen carnavallen.
Enfin we kregen een geel stickertje op onze paspoorten en mochten vertrekken.
In NYC hebben we een heerlijke tijd gehad. Niets leek aan de hand daar; Corona
was de ver-van-mijn-bed-show.
Terug in Nederland begon zo langzamerhand de ellende. In die
voorbije week, was patiënt 0 in Loon op Zand ontdekt. Op 16 maart was de
beruchte persconferentie en Nederland ging in een intelligente lockdown. Rutte
c.s. toonden zich sterke bewindslieden, met noodzakelijke maatregelen en
oplossingen.
Voor mij persoonlijk betekende de periode vanaf 16 maart
deeltijd-WW en een werkgever die het water aan de lippen stond. Gelukkig
mochten we per 1 juni weer activiteiten ontplooien, net als onze klanten.
We klimmen inmiddels weer uit het dal. We zijn er nog niet,
maar de vooruitzichten zijn goed en we hebben onze banen nog. Mijn vrouw werkt
bij de Etten-Leurse vestiging van een internationaal concern in generieke
medicijnen. Het behoeft geen nadere uitleg dat zij gouden tijden beleven.
Nu had ik mijn petekind al een paar maanden niet ‘live’
gezien. Aangezien er inmiddels weer mogelijkheden zijn voor een bezoek aan de
horeca, had ik op vrijdag 26 juni met haar afgesproken op het terras van een
Zevenbergs restaurant. Zo op een terras zitten, is redelijk onwennig. Althans,
dat vond ik. Er gelden immers diverse maatregelen om het horecabezoek zo veilig
en verantwoord mogelijk te laten verlopen.
Ondanks dat ik probeer de volle aandacht te hebben voor de
verhalen van mijn nicht (21), ben ik bewust bezig met het analyseren van de
terrastaferelen die ik om mij heen zie. Dat is wellicht te verklaren,doordat ik
dagelijks met ‘veiligheid’ bezig ben en/of doordat ik in de voorbije maanden
dagelijks door de media overvoerd ben met soms schrijnende verhalen over de
ellende die Corona ons heeft gebracht. Zo had ik op kantoor, er was toch
vrijwel niets te doen, een Excel-bestand gemaakt met daarin de belangrijkste
Coronacijfers van Italië en Nederland. Zo kon ik zien hoe de situatie zich hier
ontwikkelde ten opzichte van Italië, ook nog eens geëxtrapoleerd (omdat Italië
veel meer inwoners heeft dan Nederland). En ik was verheugd op een zeker moment
te kunnen constateren dat de ‘curves’ van Nederland in positieve zin gingen
afwijken van die van Italië. Het leek erop dat de maatregelen die door Rutte
c.s. waren genomen, effect hadden. In al mijn enthousiasme dwaal ik af.
Ik zit dus met mijn nichtje op het terras. We kletsen wat
af, er komt een fles droge, witte wijn op tafel evenals heerlijke gerechten. Ik
had echter niet verwacht dat de serveersters gewoon de drankjes en het eten aan
tafel uitserveren, gewoon binnen de 1,5 meter. Is dat erg? Ik weet het niet,
maar ik vond het wel opmerkelijk. En was dat niet een maatregel? Wordt een
serveerster nu geschaard onder de contactberoepen of zo?
De terrastafels stonden zodanig opgesteld, dat op de stoel
gezeten er zeker geen 1,5 meter was tussen de gasten. Mijn nichtje zat haast
met haar rug tegen die van een dame achter haar. Is dat erg? Ik weet het niet,
maar ik vond het wel opmerkelijk. En was dat niet een maatregel?
Nu ben ik een gezond mens en zelf niet zo bang voor Corona.
Als ik het al krijg en al zou het dan onverhoopt heftig zijn, ik zal het wel
overleven. Ik zou het mij dus kunnen veroorloven om de maatregelen te
verketteren, net als de actie groep Viruswaanzin, geholpen door ‘wanna-be
geleerden’, zoals Maurice de Hond, die toch maar even 3 pagina’s
BN/DeStem aandacht krijgt met z’n verhaal. Maar ik ben een brave (en
verstandige) burger, dus ik gedraag mij conform de actueel geldende
maatregelen. Dat wordt mij in de supermarkt overigens knap lastig gemaakt,
vooral door vertegenwoordigen van díe groepen mensen voor wie we ‘het’ nu juist
doen. Hoe vaak er al iemand uit de risiscogroep, zonder even te communiceren,
met oogklepppen op ineens voor mijn neus het koelvak induikt, recht op het doel
af: een pak halvolle melk. Het is niet op één hand te tellen en ook niet op
twee. Ik heb het er met mijn nicht over. Zij werkt part-time bij een bekende
Engelse sportschoenenzaak in Breda. Ze geeft aan elke dag de grootste moeite te
hebben met het in goede banen leiden van het winkelend publiek. Eerst mochten
er 6 klanten tegelijk in de winkel zijn, inmiddels zijn dat er 8. Meerdere
malen per dag wordt ze voor rotte vis uitgemaakt, omdat mensen geen begrip
hebben voor de genomen maatregelen. Terwijl ze dit vertelt, ontwaar ik
frustratie en verdriet bij haar. Ze vindt haar werk op de laatste tijd even
niet meer zo leuk.
Corona is op dit moment met vakantie. De IC’s kennen weer de
normale bezetting. Hierdoor brokkelt het draagvlak voor de maatregelen af. Dat
enkele maatregelen voor veel mensen erg onduidelijk zijn, draagt daar ook nog
eens aan bij. Je mag inmiddels wel met z’n zessen drie uur in de auto naar
Groningen rijden, maar als je uitstapt na een kleffe rit en je wilt een
terrasje pakken voor een lekker koud biertje, moet je ineens 1,5 meter afstand
houden. Snapt u het nog?
Weer terug naar het terras.
Mijn nicht en ik genieten van het heerlijke eten en drinken
en hebben heel wat te bespreken. Onderwerpen als familie, studie, op kamers
gaan in Tilburg, de demonstraties van BLM en politiek passeren de revue. Haar
politieke voorkeur gaat niet uit naar de VVD, zo weet ik. Ik doe dan ook geen
moeite om ook maar enige druk op haar te zetten met het VVD-gedachtengoed. Wel
leg ik uit dat gelijkwaardigheid een belangrijke kernwaarde is voor ons,
liberalen. Dat slikt ze als zoete koek. Maar ja, niemand is tegen gelijkwardigheid,
toch?
Ook de andere gasten op het terras laten zich de maaltijd
welgevallen.
Op een gegeven moment verschijnt de chefkok (tevens
eigenaar) ten tonele. Waarschijnlijk is hij door de serveersters ingefloten dat
er diverse vaste gasten aanwezig zijn. Dat gasten regelmatig bij je komen eten,
is natuurlijk altijd leuk voor het personeel van een restauarant. Maar tot mijn
stomme verbazing blijft hij niet in de deuropening hangen om z’n gasten te
begroeten, maar loopt hij prompt op de desbetreffende tafeltjes af en geeft
deze gasten een hand. Alsof Corona niet bestaat! En de gasten voelen zich niet
overvallen, nemen de uitgestoken hand gretig aan. Er wordt volijk bijgekletst.
Mijn nicht en ik vallen haast van onze stoel van verbazing.
In shock voldoe ik de rekening en gaan we nog een drankje doen op een ander
terras. Daar waar we bij onze aankomst netjes gewezen worden naar een tafel,
schrikken we ook hier van het gebrek aan social distancing. Als het begint te
regenen (zeg maar gerust ‘spoelen’) klitten de aanwezigen onder de grote
parasols samen, om elke regendruppel te ontlopen.
Op een gegeven moment ga ik naar het toilet, binnen in het
café, en zitten er twee journalisten van BN/DeStem gebroederlijk naast elkaar
aan de bar. Het zijn BM’ers (bekende Moerdijkers) en veel kroeggangers menen
deze heren wel heel amicaal (close) te moeten begroeten. Het is te zot voor
woorden.
De VVD is een partij die vindt dat dat de mens zelf
verantwoordelijkheden heeft. Dat is een kernwaarde die ons is ingegeven vanuit
de wens om weinig overheidsbemoeienis te hebben.
Maar in hoeverre is de burger in staat om een
beetje/veel/alle verantwoordelijkheid te dragen? Het is derhalve niet vreemd
dat in tijden waarin de volksgezondheid in gevaar is, maatregelen worden
genomen door de overheid. En ja, deze grijpen in zekere zin in in ons recht op
vrijheid. Dit moet mijns inziens nou eenmaal en we mogen er vanuit gaan dat
deze maatregelen tijdelijk zijn, al dan niet bij tijdelijke noodwet.
Het draagvlak voor de maatregelen brokkel af, zo heb ik
eerder geconstateerd. Mensen zijn minder geneigd de regel voor social
distancing (1,5) in acht te nemen. Zij verwijzen naar het mooie weer, de
leegloop van de IC’s en de demonstratie in Amsterdam (die niet heeft geleid tot
een Coronabesmetting). Dat is allemaal waar... Corona is op vakantie. ECHTER:
Corona komt net zo hard met de eerstvolgende vlucht weer naar ons land!
In Portugal meenden ze ook de maatregelen te moeten
versoepelen. Afgelopen donderdag heeft men echter halsoverkop moeten besluiten
om weer drastische maatregelen te nemen. Het aantal besmettingen is daar
schrikbarend toegenomen binnen de leeftijdsgroep 10 – 50 jaar.
In 10 Amerikaanse staten, waaronder Arizona, Nevada en New
Mexico (allen droog, warm weer!), ziet men zich ook genoodzaakt strengere
maatregelen te nemen, als gevolg van recordstijgingen in het aantal
coronabesmettingen. En op het moment van
schrijven voegt ook Texas zich in dat rijtje. Deze staten
hebben veelal een Republikeins bestuur en ja, dan zegt de gouverneur in
navolging van hun Grote Smurf (Trump) dat het aantal besmettingen niet stijgt,
maar dat er door het testen meer Coronagevallen worden geconstateerd. Tuurlijk!
En zo zijn er meer landen die momenteel grote problemen
hebben met Corona, zoals Zweden (lang geen lockdown, nu fikse problemen in de
regio Stockholm en alsnog harde maatregelen), Zuid-Afrika (veel besmettingen en
gaan nu toch versoepelen!) en China (alle hens aan dek om een tweede golf te
voorkomen en enkele virlogen vrezen dat het gaat om een zeer besmettelijke
variant van COVID-19!).
Om een kort verhaal lang te maken: wij Nederlanders moeten
vooral niet denken dat we er al zijn en dat we het daarom soepeltjes kunnen
uitzingen tot het moment van vaccineren. De BV Nederland heeft immers al vaccins
ingekocht die nog volop in ontwikkeling zijn. We kunnen er niet vroeg genoeg
bij zijn, hebben we geleerd van de inkoop van mondkapjes.
Maar laten we met z’n allen verstandig zijn en de 5
basisregels respecteren, ook al kosten sommige veel moeite. Anders moet mijns
inzien gevreesd worden voor een tweede golf. Niet nu, niet volgende week, maar
verderop in dit ‘rampjaar’, met alle gevolgen van dien. En op dat moment zal er
nog geen vaccin beschikbaar zijn. Een nieuwe lockdown, zwaar of intelligent
(beiden zijn geen aantrekkelijk vooruitzicht) kan dan zomaar weer noodzakelijk.
En voor onze vrienden van Viruswaanzin die het recht op
vrijheid verkiezen boven de bescherming van de volksgezondheid, heb ik de tip
te gaan wonen in Wit-Rusland. Daar is geen lockdown en amper corona, zegt
Alexander Lukashenko. En als hij het zegt...
Ik wens u allen een fijne en gezonde zomer(vakantie) toe! Ga vooral ook genieten van al het mooie en gezellige dat de horeca te bieden heeft, maar doe dat s.v.p. wel veilig en verantwoord.