Poliflw

Bergen op Zoom, 24 september 2019

Aan het College van Burgemeester en Wethouders der Gemeente Bergen op Zoom

BETREFT: KLACHTEN OVER HET PARKEREN VAN CAMPERS EN AANHANGERS/BOEDELBAKKEN IN WOONWIJKEN, ONS KENMERK LVDK/19015.

Geacht College,

Regelmatig bereiken ons klachten over het parkeren van campers en boedelbakken in woonwijken. Waarbij de Bergse Plaat en de omgeving van de Boulevard hoog scoren.

Soms staan campers maanden op één plek. Uit de bijgaande foto’s blijkt ook dat dit soort objecten op of deels over gemeentelijke plantsoenen staan waardoor het gemeentelijk onderhoud gehinderd wordt.

Mogelijk is het wenselijk of geboden om op ‘hotspots’ het parkeerbeleid aan te passen.

Uw reactie/ handelen afwachtend,

met vriendelijke groet,

namens de BSD-fractie,

Louis van der Kallen.

Bergen op Zoom, 13 september 2019

Aan het College van Burgemeester en Wethouders der Gemeente Bergen op Zoom

BETREFT: FIETSPAD DOOR HALSTERS LAAG, KENMERK LVDK/19013.

Geacht college,

Ondergetekenden werden vanwege hun AB-lidmaatschap van waterschap Brabantse Delta uitgenodigd. Zij hebben ten aanzien van de voorgenomen aanleg van een fietspad in de vorm van een “karrespoor” door het Halsterslaag recent een gesprek gehad met een aantal bewoners, gebruikers en belanghebbenden van het Halsters Laag. Een gebied met grote landschappelijke- en natuurlijke waarden.

De inwoners hadden allen een andere verwachting van de te volgen procedure. In september 2018 hadden zij een op openbare bijeenkomst te Halsteren van de gemeente- ambtenaar te horen gekregen dat zij “uitgebreid betrokken zouden worden” bij de discussie over het te volgen tracé en over de aart en inrichting van het betrokken fietspad. De ‘uitgebreide’ aanvraag werd ingetrokken en vervangen door een ‘reguliere’. Effect! Geen inspraak meer vooraf maar de mogelijkheid tot bezwaar achteraf. Dit achtten de gesprekpartners geen rechtdoen aan de toezegging van september 2018 maar ook geen rechtdoen aan hun belangen, kennis èn betrokkenheid bij het gebied. Die kennis en kunde had onder andere kunnen leiden tot een ander tracé.

Waarom is de toezegging, gedaan in 2018, niet gestand gedaan?

Wat is de reden dat het college gekozen heeft voor een andere procedure?

Waarom is er geen overleg geweest met de bewoners, gebruikers en belanghebbenden van het Halsters Laag?

Zijn op enigerlei wijze alternatieve tracés overwogen en wat waren daarbij de eventuele criteria?

Wat hen verbaast/verbijstert is dat er gekozen is voor een 30 centimeter puinlaag. Zij maken zich grote zorgen omtrent de kwaliteit van het puin. Zij hebben geen kwaliteitseisen kunnen vinden.

Welke eisen zijn/worden er aan het te gebruiken puin gesteld en hoe wordt die kwaliteitseisen geborgd?

– 2 –

Gezien de bodemgesteldheid van het gebied (veen) hebben de bewoners, gebruikers en belanghebbenden de verwachting dat de aan te brengen puinlaag, in de natte zone, snel zal verzakken. Ze hadden verwacht dat er onderzoek, middels sonderingen, gedaan zou worden. Ze hebben het idee dat een dergelijk onderzoek niet heeft plaatsgevonden.

Welke zekerheden heeft uw college dat de aan te brengen puinlaag het fietspad die blijvende stabiliteit geeft die benodigd is?

Is het de bedoeling dat het “karrespoor” ook benut wordt door tractoren en/of onderhoudsmachines? Is het daarvoor geschikt?

Naar de gedachten van de bewoners, gebruikers en belanghebbenden zal er in de gemeente Bergen op Zoom circa 10.000 ton “puin” (0,35 m dik, 4 m breed, 3500 m lang) èn ong. 700 ton (laag dikte à 5 cm) asfalt benodigd zijn voor de aanleg. Het traject dat in andere gemeenten (Steenbergen en Roosendaal) wordt aangelegd is ons niet bekend.

Dat is een schier eindeloze reeks van vervoersbewegingen en een gebied met hoge landschappelijke- en natuurwaarden. De provincie heeft het Halsters Laag aangemerkt als natte natuurparel.

Klopt het dat er “gebiedsvreemde stoffen” zoals puin en asfalt in het gebied worden ingebracht? Is daarvoor toestemming nodig en/of verkregen?

Hoe is dit te rijmen met de huidige PAS discussie en de uitspraak van de Raad van Staten in deze?

Uw reactie/ handelen afwachtend,

met vriendelijke groet,

namens de BSD-fractie,

Louis van der Kallen.

Bergen op Zoom, 28 augustus 2019

Aan het College van Burgemeester en Wethouders der Gemeente Bergen op Zoom

BETREFT: VERZOEK WET OPENBAARHEID BESTUUR, ONS KENMERK: LVDK/19012.

Geacht College,

De afgelopen jaren heb ik met regelmaat gezien dat aan de Dikke Boom en aan zijn zuster op de Parade boom chirurgisch werk is verricht. De BSD-fractie verondersteld dat dit werk met rapportages, opdrachten en foto materiaal is onderbouwd.

In het kader van artikel 3 lid 1 van de Wet openbaarheid van bestuur (WOB) verzoekt ondergetekende inzage in alle dossiers, die betrekking hebben op het onderhoud aan de plataan aan het Gouvernementsplein en aan de plataan op de Parade.

Ondergetekende verzoekt Uw College hem kennisneming van de inhoud toe te staan (artikel 7 lid 1b WOB) en met een beroep op artikel 7 lid 2 WOB de dossiers voor de verzoeker ter inzage te leggen.

In de verwachting dat U de termijnen genoemd in artikel 6 lid 1 en eventueel lid 2 WOB zult respecteren.

Uw reactie/ handelen afwachtend,

met vriendelijke groet,

namens de BSD-fractie,

Louis van der Kallen.

Aan het College van Burgemeester en Wethouders der Gemeente Bergen op Zoom

BETREFT: VRAGEN EX ART. 36 INZAKE IN 2018 OPGELEGDE DWANGSOMMEN, KENMERK LVDK/19008.

Uit de jaarstukken 2018 blijkt dan in dat jaar 190.000 euro aan dwangsommen is geïnd bij handhavingstaken en dat deze opbrengst niet geraamd was.

Naar aanleiding van dit gegeven heeft de BSD-fractie een aantal vragen:

Bestuursdwang in de vorm van het opleggen van dwangsommen is een algemeen aanvaard middel in de handhavingspraktijk. Waarom wordt er dan geen opbrengst van dwangsommen geraamd?

Het niet ramen van een opbrengst aan dwangsommen wekt de indruk dat het opleggen van dwangsommen tot 2018 niet in de Bergse handhavingspraktijk werd toegepast. Waarom was dat in 2018 dan wel het geval? Wat is de achtergrond van deze mogelijke beleidswijziging?

Hoeveel handhavingszaken betreft het?

In hoeveel zaken heeft het opleggen van een dwangsom in het jaar 2018 geleid tot het gewenste doel en bij hoeveel zaken is de verwachting dat het opleggen van een dwangsom uiteindelijk zal leiden tot het gewenste doel (het beëindigen of corrigeren van de overtreding)?

Vindt er ook teruggaaf van dwangsommen plaats als uiteindelijk het gewenste handhavingsresultaat is bereikt en is er voor dergelijke gevallen een handelingsprotocol?

Bergen op Zoom, 11 juni 2019

Aan het College van Burgemeester en Wethouders der Gemeente Bergen op Zoom

BETREFT: WOB ONDERZOEK NAAR DE SCHELP, KENMERK LVDK/19007.

Geacht College,

Waarnemingen WOB onderzoek stukken aanbesteding/gunning/realisering zwembad de Schelp:

– Er zijn geen opleveringsstukken meer beschikbaar.

– In het bestek genoemde adviesstukken bijvoorbeeld ten aanzien van de toe te passen verfsystemen zijn niet meer beschikbaar.

– De in het bestek voorgeschreven keuringsrapporten van de toegepaste of toe te passen materialen zijn niet meer beschikbaar.

– Er zijn geen stukken aangetroffen waaruit is af te leiden dat de gebruikte materialen, bijvoorbeeld het thermisch verzinkt staal, voldeed aan de in het bestek gestelde normen. Van steekproeven, bijvoorbeeld simpele hardheidsproeven, is niets te vinden.

– Het meer- en minderwerk is slechts éénregelig, vaak met slechts enkele steekwoorden omschreven.

– Een eerder bestek, dat niet is uitgevoerd omdat de aanbesteding/gunning niet rechtmatig was, bleek niet meer beschikbaar. De kosten van dit eerdere bestek zijn wel ten laste gebracht van het oorspronkelijke budget (verklaring oud wethouder van de Water)

– Het bouwkundig bestek is opgesteld door Hevo Bouwmanagement BV. (P. Eggink)

– De architect was van Jan Brouwer associates (N. van Veen)

– De gehanteerde voorschriften en richtlijnen voor het metaalconstructiewerk voldeden aan de in februari 1997 (datum opgesteld bestek) gestelde richtlijnen.

– De in het bestek voorgeschreven kwaliteitsrapporten of een voorgeschreven “abnahmeprüfzeugnis” voor het laswerk zijn niet meer beschikbaar.

– Er zijn geen fabriekscontrole attesten in de stukken aangetroffen.

– Voor de bevestigingsmiddelen is RVS AISI 316 voorgeschreven.

– Voor verbindingsmiddelen is RVS AISI 304 of 316 voorgeschreven.

– Van de in “agressief milieu” toe te passen “kunststof isolatieringen” wordt wel de dikte (tenminste 3 mm) voorgeschreven niet de samenstelling of kwaliteit).

– Voor vrijwel alle metalen objecten (zoals hekwerken, leuningen, ophangconstructies, beugels, enz. ) is RVS AISI 316 voorgeschreven.

– Voor de dekverfsystemen is verf op basis van alkydhars of op basis van epoxy-alkyd voorgeschreven.

– “Van de aannemer zal een door de verffabrikant en schilderonderaannemer mede-ondertekende garantieovereenkomst, volgens de daarvoor door de Vereniging van Vernis- en Verffabrikanten in Nederland en door het bedrijfsschap Schilderbedrijf gemeenschappelijk opgestelde richtlijnen, worden verlangd voor de kwaliteit van de verfprodukten en over de juiste verwerking daarvan op de aangeboden ondergronden. Vanwege de fabrikant moet in verband met de door hem gegeven garantie, controle op de uitvoering van het schilderwerk. Door de verffabrikant moet vooraf een verftechnisch advies aan de directie worden overlegd.” Dit advies noch de garantieovereenkomst is bij de stukken aangetroffen.

– In het beheersplan realisatie nieuwbouw zwemaccommodatie van Hevo is ten aanzien van de kwaliteit van het bestek te lezen: “Het bewaken van de kwaliteit beschouwt Hevo als een van de hoofdtaken. Het gaat daarbij zowel om de proceskwaliteit als om de productkwaliteit. De productkwaliteit zal in belangrijke mate een afgeleide zijn van het bestek en tekeningen. In het bestek, zie punt 1.2., is de te behalen kwalitatieve en kwantitatieve norm vastgelegd. Binnen de projectorganisatie zal ernaar gestreefd worden een optimale kwaliteit te bereiken binnen de budgettaire kaders.”

– De verslagen van de ‘adviseursoverleggen’ zijn niet compleet.

– Op basis van het bestek kan ik niet helder krijgen of en hoe het doek in het zwemgedeelte in het bestek zat. Het lijkt later opgekomen. In het meer-minderwerk duikt het doek op zonder dat ik het startpunt helder krijg (wegens het ontbreken van enkele verslagen ). Mijn vermoeden is in mei 1999 of daarvoor omdat toen een vraag omtrent het doek aan de architect is gesteld. Afhandeling wordt gemeld op 8 september 1999. Dat lijkt een lange afhandelingstijd.

– In een verlag over meer- minderwerk d.d. 5 november 1999 kwam ik de volgende tekst tegen: “Het is gebleken, dat bij een aanname van de vertragingsfactor van het plafonddoek, destijds niet juist is geweest voor wat betreft de omgevingstemperatuur boven het doek en met name rond de kokers (diameter 200). Hierdoor ontstaat condens, zodat alsnog isolatie is aangebracht, om dit te voorkomen.”

Ik heb gesprekken gehad met drie oud-wethouders over de Schelp. Daar kwamen de volgende punten naar voren:

– Klopt in het ontwerp de afstand (in de buitenwand) tussen de luchtaanvoer en de luchtafvoerpijpen wel?

– Klopt de afzuigroute door het gebouw wel in relatie met het ontwerpgebruik en het huidige gebruik?

– Zijn de concentraties CL++ ionen in het gebouw wel overeenkomstig de ontwerp uitgangspunten?

– Hebben tussentijdse verbouwingen/aanpassingen in het gebouw de luchthuishouding niet ontregeld? Denk aan het gebruik van magazijnruimten.

– Wat is de rol van ‘Sportfondsen’?

– Als bezuiniging zijn de installaties ontworpen op 230.000 bezoekers per jaar. Oorspronkelijk was dat 300.000. Terwijl in het raadsvoorstel We/25 van 29 september 1995 het uitgangspunt nog 400.000 bezoekers was. Wat zijn de werkelijke getallen en kunnen de huidige installaties dat aan?

– De bedoeling was dat in het kader van onderhoud en/of inspectie het ‘zeildoek’ met regelmaat verwijderd zou worden. Is dat ook gebeurd en wat waren de bevindingen?

– Is er met het zeildoek rekening gehouden met de “hangbelasting”?

– De afdeling sport was verantwoordelijk voor de bouw. Wat was de rol van ‘vastgoed’ en was het niet beter geweest als zij als deskundigen de bouw hadden begeleid?

– Garanties golden veelal voor vijf jaar. Wat is de rol van de architect geweest in schadebeperkende zin? Heeft hij zijn zorgplicht ingevuld?

Vragen naar aanleiding van het BSD onderzoek die beantwoording c.q. verantwoording verdienen

In 2004 verscheen de “Praktijkrichtlijn voor inspectie en onderhoud van (ophang)constructies, bevestigingsmiddelen en voorzieningen in overdekte zwembaden”. Deze praktijkrichtlijn is in opdracht van het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, samengesteld door het Nederlands Corrosie Centrum in samenwerking met TNO Industrie en TNO Bouw. Een citaat uit deze praktijkrichtlijn had iedereen in zwembadland wakker moeten schudden:

“De eerste inspectieresultaten lieten zien dat in de laatste jaren in veel gevallen RVS is toegepast in plafondophangingen en in (ophang)constructies van luchtkanalen, leidingen en andere bevestigingsmiddelen in overdekte zwembaden. Het betreft hier de standaard RVS typen 18Cr10Ni (zoals AISI 304) en 18Cr10NiMo (zoals AISI 316), die in het bad of in de spatwaterzone veelvuldig zonder probleem worden toegepast. Onder specifieke omstandigheden blijken deze materialen echter gevoelig te zijn voor zogenaamde spanningscorrosie (Stress Corrosion Cracking: SCC), waarbij scheurenvorming relatief snel op kan treden en tot breuk kan leiden. Deze specifieke omstandigheden blijken zich met name voor te doen bóven het bad, waar een nagenoeg met chloriden verzadigde dunne vochtfilm op deze materialen kan ontstaan en ongehinderd kan inwerken (er treedt geen verdunning op door badwater). Genoemde standaard RVS typen zijn daarmee volstrekt ongeschikt voor gebruik in dragende constructies boven het bad in overdekte zwembaden.”

Zijn er na het verschijnen van deze praktijkrichtlijn, in 2004 of daarna, acties ondernomen, en zo ja welke, om de RVS 304 en 316 bouten en moeren in de Schelp te monitoren, inspecteren of te vervangen?

Zo nee, waarom niet?

Naar de menig van één van de oud-wethouders is bij de bestekopdracht gesproken over de alternatieven voor RVS 304 en 316. Naar zijn mening is de uiteindelijk keuze om financiële redenen gemaakt met als medeargument dat de toepassing van RVS 304 en 316 binnen de toen geldende richtlijnen viel. Is deze keuze binnen het college van B&W ooit aan de orde geweest en wat waren de uitgewisselde argumenten?

Klopt in het ontwerp de afstand tussen de luchtaanvoer en de luchtafvoerpijpen wel? Kan hier onderzoek naar gedaan worden?

Klopt de afzuigroute door het gebouw wel in relatie met het ontwerp gebruik en het huidige gebruik? Kan hier onderzoek naar gedaan worden of is er bij verbouwingen onderzoek naar gedaan?

Zijn de concentraties CL++ ionen in het gebouw wel overeenkomstig de ontwerp uitgangspunten? Kan hier onderzoek naar gedaan worden? Zijn hier metingen van de afgelopen 10 jaar beschikbaar?

Hebben tussentijdse verbouwingen/aanpassingen in het gebouw de luchthuishouding niet ontregeld? Denk aan het gebruik van magazijnruimten. Kan hier onderzoek naar gedaan worden?

Wat is de rol van ‘Sportfondsen’? Heeft het college ooit overwogen tot onafhankelijk onderzoek naar de adviesrol van ‘Sportfondsen’? Is ooit de rol van ‘Sportfondsen’ op landelijke schaal geëvalueerd? Wat waren daarvan de uitkomsten?

Als bezuiniging zijn de installaties ontworpen op 230.000 bezoekers per jaar. Oorspronkelijk was dat in het bestek 300.000. Terwijl in het raadsvoorstel We/25 van 29 september 1995 het uitgangspunt nog 400.000 bezoekers was. Wat zijn de werkelijke getallen en kunnen de huidige installaties dat aan?

De bedoeling was dat in het kader van onderhoud en inspectie het ‘zeildoek’ met regelmaat verwijderd zou worden. Is dat ook gebeurd en wat waren de bevindingen?

Is er met het zeildoek rekening gehouden met de “hangbelasting”?

De afdeling sport was verantwoordelijk voor de bouw. Wat was de rol van ‘vastgoed’ en was het niet beter geweest als zij als deskundigen de bouw hadden begeleid?

Garanties golden veelal voor vijf jaar. Wat is de rol van de architect geweest in schade beperkende zin? Heeft hij zijn zorgplicht ingevuld? Heeft de architect naar aanleiding van de in 2004 verschenen “ Praktijkrichtlijn voor inspectie en onderhoud van (ophang)constructies, bevestigingsmiddelen en voorzieningen in overdekte zwembaden” richting de gemeente actie ondernomen om te wijzen op de risico’s van de gebruikte RVS 304 en 316 bouten en moeren en heeft hij suggesties gedaan hoe met deze risico’s om te gaan?

Is er de afgelopen jaren onderzoek gedaan naar de kwaliteit van de “kunststof isolatieringen”?

In mijn brief d.d. 11 augustus 2018 kondigde ik het volgende vervolg aan:

“Gezien de bevindingen op basis van de stukken betreffende de aanbesteding/ gunning/ realisering zwembad de Schelp, heb ik de behoefte een aantal zaken nader te onderzoeken.

Daartoe verzoek ik met een beroep op de WOB inzage in alle onderhoudsrapportages, inspecties, metingen aan de lucht in het gebouw en in de aan- en afzuigsystemen, jaarverslagen en verslagen van de raad van commissarissen of raad van toezicht vanaf de opening in 1999.”

Het heeft een aantal maanden geduurd alvorens de gemeente een aantal van de gevraagde stukken ter beschikking stelde. Daarna ben ik door ziekte, zowel van mijn echtgenote als van mezelf langdurig niet in staat geweest nader onderzoek te doen.

De aanvullende stukken betreffende de aanbesteding/ gunning/ realisering zwembad de Schelp heb ik ondertussen in kunnen zien. Verslagen van de raad van commissarissen of raad van toezicht vanaf de opening in 1999 zijn tot mijn spijt tot op de dag van vandaag niet vrijgegeven voor nader onderzoek.

Bevindingen aan de laatste vrijgegeven documenten

De inhoud van de stukken zijn een litanie van klachten en problemen over vooral bouwkundige, lucht- en klimaatproblemen in de periode vanaf de oplevering tot mei 2004. Over de periode na 2004 heb ik behoudends jaarverslagen geen stukken ontvangen.

Enkele veelzeggende constateringen/citaten:

Uit het proces-verbaal van oplevering d.d. 27 oktober 1999 blijken problemen met condens- en temperatuurbeheersing.

“Tot drie maal toe hebben wij in de bouwvergaderingen hiervoor gewaarschuwd, terwijl het in feite onze directe verantwoording niet heeft. Men heeft hier niet op gereageerd, althans geen aanpassende besluiten genomen ten aanzien van de keuze van het glas.” (10 december 1999) Citaat uit een brief van een leverancier over de keuze van de beglazing.

Uit een telefax van het hoofd sport blijkt dat tussen de opening (september 1999) en eind maart 2000 de onderwaterverlichting al twee keer is vervangen.

“Het probleem is dat de aangebrachte dampdichte laag op verschillende plaatsen niet dampdicht is aangesloten is. Vandaar een opeenhoping van condens met alle mogelijke kwalijke gevolgen van dien.” (17 mei 2000)

“Perplex stond ik echter van de slordige en provisorische wijze waarop isolatiemateriaal is aangebracht een gebouw van 25.000.000 gulden onwaardig.” (22 mei 2000 in een telefax van het hoofd sport)

“Zoals gezegd zijn er inmiddels tien maanden verstrekken, feitelijk zonder enig tastbaar resultaat. Een betreurenswaardige zaak die alle partijen zich mogen aantrekken. Gezien de ernst van de situatie met mogelijk vergaande consequenties heb ik de wethouder van sportzaken, de heer C. van der Weegen, uitvoerig geïnformeerd. “ ( 11 juli 2000) (hoofd sport over de luchtbehandeling en klimaatbeheersing).

“De gebrekkige beschrijving van het bouwkundige bestek” “De op alle fronten doorgevoerde bezuinigingen gaan nu opbreken.” “Er was geen goede afstemming tussen het ene en het andere bestek.” “Daarnaast laat de kwaliteit van uitvoering grovelijk te wensen over.” “Deskundige uitvoering laat het ook hier afweten en houdt zich verre van een kritische kijk op eigen functioneren.” ( 2 oktober 2000) B&W notitie van het hoofd sport.

“Wat het houten plenum betreft blijven wij ten volle bij ons standpunt, dat het plenum slordig en onoordeelkundig is aangebracht en zelfs los van de functie die het heeft niet de duurzaamheid bezit om te worden aangemerkt als een bouwkundig onderdeel van het gebouw.” (27 maart 2001)

“Het gaat immers niet zo zeer om de vraag of de gemeente nog middelen heeft of middelen kan vrijmaken, maar meer om de vraag of destijds juist is gehandeld, de juiste (bezuinigings-) besluiten zijn genomen.” (27 maart 2001) memo hoofd sport.

In november 2003 wijst de directie van de Schelp het college op een onveilige situatie bij het recreatiebad bij zonnig weer omdat door schittering op het water het toezicht “ernstig bemoeilijkt” wordt. Er wordt net als onder (2) gewezen op de glaskeuze en de suggestie gedaan hetzelfde glas te gebruiken als bij de sporthal. Het probleem van de onjuiste ZTA waarde!

In een nota d.d. 25 februari 2004 worden de lucht/klimaat/condens-problemen geweten aan het feit dat het aantal aan/afvoer kokers bij de bouw van twaalf (12) is teruggebracht naar acht (8).

Ondanks dat ander glas de werk- en verblijfklimaatproblemen in het kantoor, de horeca en de entreehal en de veiligheid bij het recreatiebad zou op kunnen lossen, werd er bij raadsbesluit van 27 mei 2004 geen geld (benodigd 65.000 euro) voor ter beschikking gesteld.

Wat opvalt is dat leveranciers van installaties zelden aanboden om bij onderhoud ook rapportages op te stellen.

(Voorlopige) conclusies:

A. Het aanbesteding/gunning/realisering dossier van zwembad de Schelp is verre van compleet. Belangrijke documenten (keuringsrapporten, certificaten, opleverdocumenten), die inzicht zouden kunnen verschaffen in de uiteindelijke kwaliteit van het gerealiseerde gebouw, ontbreken. Dat maakt het onmogelijk om op basis van documenten met enige zekerheid te weten wat de kwaliteiten waren bij oplevering, laat staan wat de te verwachten kwaliteit is nu.

B. De verantwoording van meer- en minderwerk is armzalig. Vaak beperkt tot een enkele zin of steekwoorden en guldens. Ook de verslagen van adviseurs- of bouwoverleggen zijn in dat kader weinig informatief. Dit maakt het verder onmogelijk te komen tot een reëel oordeel over de kwaliteit bij oplevering.

C. Het niet (meer) aanwezig zijn van het verfadvies (zo dat er is geweest) maakt het moeilijk om te kunnen oordelen over de kwaliteit van het uitgevoerde of beoogde onderhoud aan verfsystemen.

D. In zowel de stalen constructie als in allerlei andere ophang- en verbindingselementen zijn de sinds 2004 als volstrekt ongeschikte (voor overdekte zwembaden) RVS typen gebruikt. Het is dan ook voor de BSD-fractie onbegrijpelijk dat niet reeds vanaf 2004 maatregelen zijn genomen c.q. de gemeenteraad is geïnformeerd over hoe met het probleem van de (op termijn) noodzakelijke vervanging van deze RVS typen moet worden omgegaan.

E. De keuze van Hevo Bouwmanagement BV en het architectenbureau waren keuzen voor de te verwachten kwaliteit. Beide hadden in 1999 een goede naam en werden deskundig geacht.

F. De gehanteerde voorschriften en richtlijnen voor het metaalconstructiewerk voldeden aan de in februari 1997 geldende richtlijnen, hoewel in documentatie rond het onderwerp van corrosiebestendigheid en de geschiktheid van de gebruikte RVS typen in zwembaden reeds vragen werden gesteld.

G Vanaf het moment van ingebruikname zijn er ernstige problemen met de verblijfskwaliteit, lucht- en klimaatproblemen waarvan het hoofd sport keer op keer melding deed en duidelijk van zijn hart geen moordkuil maakte. In een voor een ambtenaar soms stevig taakgebruik maakte hij naar leveranciers en naar zijn politieke bazen duidelijk dat er veel niet deugde. Helaas zonder veel resultaat!

H. Wat een ernstige beperking is geweest om te komen tot een kwalitatief zwembad is het beschikbare budget, dat reeds deels was gebruikt voor het maken van een bestek wat niet is gebruikt. Het volgende citaat uit het “beheersplan realisatie nieuwbouw zwemaccommodatie van Hevo” geeft een inkijk in de manier waarop werd gedacht.

“Het bewaken van de kwaliteit beschouwt Hevo als een van de hoofdtaken. Het gaat daarbij zowel om de proceskwaliteit als om de productkwaliteit. De productkwaliteit zal in belangrijke mate een afgeleide zijn van het bestek en tekeningen. In het bestek, zie punt 1.2. is de te behalen kwalitatieve en kwantitatieve norm vastgelegd. Binnen de projectorganisatie zal ernaar gestreefd worden een optimale kwaliteit te bereiken binnen de budgettaire kaders.” Niet de kwaliteit was bepalend maar het beschikbare budget!!!!!!

Vervolg

Het BSD-onderzoek komt in de eindfase. Het is spijtig en misschien wel veelzeggend dat verslagen van de raad van commissarissen of raad van toezicht vanaf de opening in 1999 tot op heden spijtig genoeg niet zijn vrijgegeven voor nader onderzoek. Dat zou alsnog moeten gebeuren!

Wat het recente nadere onderzoek heeft opgeleverd, is dat slechts weinig leveranciers in hun onderhoudsoffertes hebben aangegeven daarbij rapportages te leveren. Nedalo BV en KWB Kunststofwerktuigbouw BV deden dat wel. Deze rapportages zou ik met een beroep op de WOB alsnog willen inzien.

Ten aanzien van het nu lopende externe onderzoek naar de sluiting van zwembad De Schelp (Raadsbesluit RVB18-0067) is het advies van de BSD-fractie onze bevindingen mee te nemen en mogelijk de op de pagina’s 3 en 4 van deze brief opgeworpen veertien vragen te beantwoorden.

Uw reactie/ handelen afwachtend,

met vriendelijke groet,

namens de BSD-fractie,

Louis van der Kallen.

Bergen op Zoom, 31 maart 2019

Aan het College van Burgemeester en Wethouders

Betreft:          verzoek Wet openbaarheid van bestuur, ons kenmerk PJ/19002.

Geacht College,

Het tot ontwikkeling brengen van het terrein van de voormalige brandweerkazerne heeft tot heel wat commotie en verwarring geleid. Voor de BSD fractie zijn de laatste berichten, waarin de ontwikkelaar Fivente aangeeft af te zien van ontwikkeling, maar wel voornemens is een schadeclaim te vorderen bij  de gemeente Bergen op Zoom, aanleiding kennis te willen nemen van de koopovereenkomst en alle voorgaande stukken in deze.

In het kader van artikel 3 lid 1 van de Wet openbaarheid van bestuur (WOB) verzoeken ondergetekenden inzage in alle dossiers, die betrekking hebben op de besprekingen, mailwisseling, brieven, telefoonnotities en dergelijke met de ontwikkelaar Fivente en eventuele derden over een eventuele realisatie of planvoorbereiding van een ontwikkeling van het terrein van de voormalige brandweerkazerne. Voornoemde dossiers zijn die documenten als bedoeld in artikel 3 lid 2 WOB.

Ondergetekenden verzoeken uw College hen kennisneming van de inhoud toe te staan (artikel 7 lid 1b WOB) en met een beroep op artikel 7 lid 2 WOB de dossiers voor de verzoeker ter inzage te leggen en verzoeker te informeren waar en gedurende welke periode inzage mogelijk is.

Met vriendelijke groeten,

Namens de BSD-fractie,

Piet Juten

Louis van der Kallen

| jaar 6 | nummer 257 |

| 21-04-2019 | 11.00 uur |

| BRAVIS ZIEKENHUIS |

(geluid aanzetten in video)

Louis van der Kallen beschouwt het Bravis drama. Heden, verleden en toekomst. Er is nog een kans. Die moeten we wel willen pakken.

| ANDERS KIJKEN |

Rijkswaterstaat overweegt de aanleg van een drijvend zonnepark bij de Kreekraksluizen bij Rilland. De gemeente Reimerswaal wil in principe meewerken aan het plan het bufferbekken van 50 hectare daarvoor te gebruiken.

Ook voor Bergen op Zoom kan het een idee zijn een deel van de Binnenschelde in te zetten. Dat zou een enorme stap kunnen zijn in de Bergse energietransitie en in het tegengaan van de zo nu en dan optredende blauwalgbloei. Een drijvend zonnepark van bijvoorbeeld circa 30 hectare nabij de Molenplaat creëert een groot schaduwveld op het water, waardoor dit minder snel opwarmt en de vorming van blauwalg tegengaat, want blauwalgen hebben warmte en zonlicht nodig om te gaan bloeien. Door de schaduwwerking en temperatuurverschillen in de Binnenschelde ontstaat er als het ware op een deel van de Binnenschelde een andere biotoop, wat de biodiversiteit zal vergroten. Met rietvelden als omlijsting kan het geheel landschappelijk mooi ingepast worden. Ook die omlijsting, mits goed gekozen, kan een toevoeging zijn aan de kwaliteit van het water van de Binnenschelde en ook aan de landschappelijke schoonheid. Dit vergt een andere kijk op wat we willen en kunnen met de Binnenschelde. Wat mij betreft is het een overweging waard. De aanpak van de blauwalg vergt dan geen geld, maar kan met de juiste samenwerkingspartners zelfs geld opbrengen. Met als toegift een forse stap in onze energietransitie opgave en mogelijk positief neveneffect op de biodiversiteit.

Louis van der Kallen

| BLUNDER?! |

Afgelopen vrijdag een bericht in BNdeStem Met de kop “Raad van State blokkeert plannen Bergsche Poort. Zorg om natuurschade vormt het grootste struikelblok.” In de plannen van de Bergsche Poort blijkt men geen rekening gehouden te hebben met “de nadelige effecten van het project voor de natuur op de zwaar beschermde Brabantse Wal” noch “dat er door toenemend autoverkeer bij het hotel en nieuwe tankstation toch meer stikstofneerslag, in de vorm van uitlaatgassen, bij zal komen”.

In feite heeft de gemeente noch ontwikkelaar rekening gehouden met de PAS regelgeving (Programma Aanpak Stikstof). De BSD fractie vindt dit onbegrijpelijk, mede omdat men binnen de ambtelijke organisatie van de gemeente Bergen op Zoom inzake de PAS regelgeving, inclusief de doelstellingen en de geschiedenis, heel goed op de hoogte is. In juni 2018 stelde de BSD vragen over de PAS regeling in relatie met de uitgestelde aanleg van de nieuwe containerterminal. In het gemeentelijke antwoord op die vragen is te lezen: “het Hof van justitie moet zich uitlaten over de PAS. Indien het Hof bepaalt dat de PAS in strijd is met artikel 6 van de Habitatrichtlijn, bestaat de kans dat Nederland, voor nieuwe ontwikkelingen die een toename tot gevolg hebben ten aanzien van stikstofdepositie, op slot gaat”. Ook binnen de PAS regeling is het mogelijk dat, indien de PAS niet leidt tot het creëren van ‘ontwikkelruimte’ door het elders terugdringen van de neerslag van stikstof, ontwikkelingen geblokkeerd kunnen worden of zoals de gemeente het in haar antwoord op de BSD vragen zelf formuleerde “op slot gaat”. De Brabantse Wal is een te beschermen Natura 2000 gebied (voor stikstof gevoelige natuur). Wie heeft hier geblunderd? De ontwikkelaar en/of de gemeente? Of is de sfeer binnen ons stadskantoor er één waarbij waarschuwende geluiden weggewuifd of monddood gemaakt worden?

Jammer dat de door de BSD ingediende motie inzake de uitbreiding van het plangebied van het bestemmingsplan Poortgebied Bergse Heide het in december 2018 niet haalde. Anders had natuurcompensatie op korte termijn al (deels) geregeld kunnen worden.

Louis van der Kallen

| jaar 6 | nummer 252 |

| 17-02-2019 | 16.00 uur |

| PARKEERTERREIN NETTORAMA |

(geluid aanzetten in video)

De gemeente Bergen op Zoom, ooit gekozen tot groenste stad, kijkt niet meer op een boom meer of minder. De BSD, maar ook de burgers willen dat hier anders mee omgegaan gaat worden. Helaas is het voor de bomen op het parkeerterrein bij de Nettorama te laat. De mishandeling van de bomen aan de Parade daarbuiten gelaten, al begrijpen wij daar helemaal niets van.

| BIODIVERSITEIT |

De bebouwde omgeving is de plek voor meer flora en fauna in Nederland en Bergen op Zoom. Wildgroei, beplantingen, natte oeverzones of een verticaal bos langs de gevel van hoogbouw, gevarieerd groen zorgt voor meer biodiversiteit. In een stedelijke omgeving staat de biodiversiteit onder druk door de sobere inrichting van de buitenruimte, efficiënt en traditioneel beheer en versteende tuinen.

Dat moet anders! Een rijker insecten- en dierenleven begint met meer en gevarieerder groen. Bloeiende planten trekken bestuivende insecten aan. Ze zijn belangrijk voor een gezond ecosysteem. Het groen en de insecten zijn een voedselbron voor vogels en andere dieren. De BSD gaat voor een meer insectvriendelijk beheer. Bermen en grasvelden minder frequent maaien zodat percelen bloemrijker worden. Ook niet alles tegelijk maaien en maaisel enkele dagen laten liggen zodat zaden achterblijven. Ook is het goed delen van de groene percelen niet winterklaar te maken zodat insecten en kleine dieren er in de winter kunnen schuilen. Richt nieuw groen zo in dat natuurlijke processen kunnen plaatsvinden. Er liggen veel, nu nog ongebruikte, kansen voor de natuur op daken en langs gevels. Of geef ‘onkruid’ een kans.

De groene agenda factsheets laten zien dat de stad een goed leefgebied kan zijn voor vlinders en (wilde) bijen als 10% van het oppervlak is voorzien van gevarieerd groen. Als er gezaaid wordt gebruik dan zaad van Nederlandse soorten. Ze horen in onze klimaatzone en zullen het dan ook goed doen. Ze passen ook beter bij de soorten insecten die hier van nature voorkomen.

Meer biodiversiteit is één van de voordelen van meer groen in de stad. Andere voordelen zijn te behalen op gebieden als: economie, sociale cohesie, gezondheid en klimaat. Groen helpt ook bij de aanpak van hittestress. Voor de BSD het thema voor de komende tientallen jaren. Meer weten kijk dan eens op https://www.thegreencity.eu

Louis van der Kallen

| GEGOKT OF RISICO GENOMEN? |

Donderdag 7 februari heb ik, na bijna een jaar, weer eens een bezoek gebracht aan het Stadhuis op de Grote Markt. Er was een raadsvergadering gepland waarvoor de fracties van Lijst Linssen en de  PvdA een verzoek tot het houden van een interpellatie hadden ingediend. De verzoekers wilden een volledige beantwoording en alle informatie van het college van B&W over de volgens hen overhaaste en niet transparante aankoop van het gebouw IRS, het suikerlab aan de van Konijnenburgweg.

Voor de mensen op de publieke tribune en de luisteraars thuis was het weinig aantrekkelijk om deze voorgekookte en strak geregisseerde vergadering bij te wonen of te beluisteren. Vooral collegeleden verwezen in hun beantwoording naar eerdere besluiten en raadsstukken die bij veel toehoorders niet of nauwelijks bekend waren. Een weinig aantrekkelijk schouwspel voor het publiek. Het begon al met een uitgebreide inleiding van de voorzitter, de burgemeester, over de spelregels van de vergadering. Het was niet de bedoeling dat bij de beantwoording door het college, de vragen opnieuw opgelezen zouden worden bij de beantwoording. Het was uitgerekend de burgemeester die bij de beantwoording van “zijn” vragen, de vraag uitgebreid voorlas. Ook de beantwoording van de vragen door de leden van het college vond plaats door het voorlezen van de antwoorden die vooraf door een breed gezelschap van ambtenaren zorgvuldig waren geformuleerd. Ruimte voor discussie was er niet of nauwelijks, dat was ook niet de bedoeling gaf de voorzitter vooraf aan.

In de bijdragen van de diverse fracties viel mij de bijdrage van de D66- fractie op. Een afgewogen verhaal over de inhoud van het agendapunt en zonder een belerende of verwijtende houding aan te nemen naar andere fracties. Een bijdrage gericht op de toekomst. De andere fracties hielden zich in hun bijdragen vooral bezig met de regeltjes of met zichzelf. Een werkelijk ongeloofwaardige inbreng kwam van de heer van den Ouden, fractievoorzitter van Groen Links. Hij wilde een  nieuw en fris beeld weg zetten van Groen Links door met een zekere flinkheid te melden dat zijn fractie bij de aankoop van het suikerlab een bewust risico had genomen. Immers zonder risico’s te nemen mis je kansen voor de toekomst. Diezelfde van den Ouden nam het zijn collega van de PvdA  kwalijk toen die het handelen van het college het nemen van  een onverantwoorde gok noemde. Wat is nu het verschil tussen een risico nemen of een gok nemen. Als je daar over dieper nadenkt kom je tot de conclusie dat bij het nemen van een risico het gevaar bestaat op schade of verlies. Een gok nemen is een spel spelen. En dat laatste is de enige juiste typering voor het handelen van het college.

Piet van den Kieboom

| KLAAGBRIEVEN |

In Frankrijk verzamelen burgemeesters nu burgerklachten om de onvrede van gele hesjes te kanaliseren. Er is een ‘Nationaal Debat’ gestart. Gestructureerd in vier thema’s: “ecologische transitie”, “belastingen en publieke uitgaven”, “democratie en burgerschap”, en “organisatie van de staat en publieke diensten”.

Het is een manhaftige poging de onvrede om te zetten in concrete maatregelen om het deksel op de beerput te krijgen of moet ik zeggen op de doos van Pandora. Want die gaat steeds verder open en er komt steeds meer rottigheid uit. Want hoe meer kennis de gele hesjes krijgen over de structuur van hun overheid en hoe er door een beperkt deel van de bevolking er van geprofiteerd wordt, hoe bozer ze zijn geworden. Die klaarblijkelijk blijvende boosheid begint de economie te schaden en de overheid moet nu wel gaan handelen zo lijkt de gedachte.

De afgelopen weken heb ik op mijn persoonlijke website een aantal artikelen over de mogelijke motieven van de gele hesjes geschreven. Steeds vaker komt bij mij de vergelijking op met de situatie van voor de Franse Revolutie die min of meer qua geschiedschrijving begon met de bestorming van de Bastille in Parijs, op 14 juli 1789. In de maanden voor de bestorming deponeerden boze burgers onder de titel Cahiers de Doléances, ‘klaagbrieven’ hun grieven bij koning Lodewijk XVI in Versailles.

De vereniging van burgemeesters van plaatsen met minder dan 3.500 inwoners, de Association des Maires Ruraux de France heeft het initiatief genomen de gemeentehuizen open te zetten om burgers in staat te stellen middels de aloude Cahiers de Doléances hun klachten en suggesties onder de aandacht te brengen van de officiële instituties. Zij hopen hiermee de onvrede te kanaliseren en het ‘Nationale Debat’ inhoud te geven dat volgens Macron moet leiden tot “een nieuw contract voor de natie”. Worden de Cahiers de Doléances net als in de maanden voor de bestorming van de Bastille een ‘maskerade’ dan hoop ik dat het demasqué, wat dan onvermijdelijk komt, niet een verloop zal krijgen als de Franse revolutie.

Het klaagbrieven idee van de club van burgemeesters van de ruim 30.000 kleine gemeenten in Frankrijk is wel een goede. Nodig de burgers uit tot klagen. Laat de gele papiertjes maar komen. Neem het maar op. En stuur de banden en plakboeken maar op naar Rutte. Of zou Rutte net als Lodewijk XVI ze alleen bewaren en er niet of te laat iets mee willen doen. In Frankrijk zijn er 60.000 bewaard gebleven. Nu wordt er vooral op de sociale media kond gedaan van de frustraties.

Vertaald naar de gemeente Bergen op Zoom zouden er speciale openbare zittingen kunnen komen van de burgemeester, van het college van B&W en van de gemeenteraad met als enig agendapunt het aanhoren van burgers. Te beginnen op marktdagen in een warm stadhuis met een gratis bak soep en een kop koffie. Laat de daklozen hun klaagzang maar eens kunnen richten aan de politici. Zonder agenda of onderwerp. Dat lijkt mij een goede manier om burgerparticipatie in deze tijd vorm te geven.

Louis van der Kallen

| DOMINO’S |

(geluid aanzetten in video)

De gemeente Bergen op Zoom, ooit gekozen tot groenste stad, kijkt niet meer op een boom meer of minder. De BSD, maar ook de burgers willen dat hier anders mee omgegaan gaat worden. Helaas is het voor de bomen op het parkeerterrein bij de Nettorama te laat. De mishandeling van de bomen aan de parade daarbuiten gelaten, al begrijpen wij daar helemaal niets van. - Google maps locatie I: https://www.google.nl/maps/place/Nettorama/@51.4841054,4.2914823,16.08z/data=!4m5!3m4!1s0x0:0xfb3b4b4bc43a4e16!8m2!3d51.4849521!4d4.2922981 - Google maps locatie II: https://www.google.nl/maps/place/Blommetje+2.0/@51.4942817,4.2884262,17z/data=!3m1!4b1!4m12!1m6!3m5!1s0x47c46cc5cb2286e1:0xeec8f23c63dfe93!2sParkeergarage+de+Parade!8m2!3d51.493391!4d4.2912598!3m4!1s0x47c46cc426922b27:0x70e8554f030f13fa!8m2!3d51.4942817!4d4.2902403

DEZE BOMEN GAAN OVER MENSENLEVENS COLLEGE VAN B.O.Z!

| jaar 6 | nummer 250 |

| 13-01-2019 | 09.30 uur |

| DAKLOZEN |

Bergen op Zoom is ‘centrumgemeente maatschappelijke opvang beschermd wonen’. Bergen op Zoom wordt geacht de daklozen, afkomstig uit de gemeenten Bergen op Zoom, Woensdrecht, Roosendaal, Steenbergen, Halderberge, Rucphen opvang te bieden en te voorzien in een aantal basisvoorzieningen.

Keer op keer bereiken mij berichten dat het voorzien van die basisvoorzieningen in geen verhouding staat tot de behoefte. Die berichten leren mij dat het voor dakloze mensen heel moeilijk is om de juiste hulp te krijgen. Een briefadres (wet BRP), schuldhulp (wet Gsv), daklozenuitkering (Participatiewet), begeleiding en opvang (Wmo) zijn allemaal voorzieningen die wettelijk zijn geregeld, een aantal zelfs specifiek voor dakloze mensen. De uitkomsten van het ‘mystery guest’ onderzoek door het Trimbos Instituut zijn beschamend. 10 jaar na het invoeren van de eerste Wmo, waarin de landelijke toegang wettelijk is geborgd, wordt bijna de helft van de dakloze mensen weggestuurd door gemeenten met als argument een gebrek aan regiobinding.

Ook de ervaringen van De ‘straatdoktor’ laat zien dat de verschillen in zorg aan en voor dak- en thuislozen onacceptabel groot zijn. Van geen zorg geregeld (21 % van de centrumgemeenten) tot een huisarts verbonden aan de opvanggelegenheid ( 9% van de centrumgemeenten) en alles daar tussen in. Van zorgverzekering geregeld tot geen zorgverzekering nodig (67 % van de centrumgemeenten). Volgens de straat dokters heeft ‘elke dakloze recht op directe toegang tot opvang en integrale zorg’ die ‘in elke centrumgemeente beschikbaar zou moeten zijn, ongeacht het aantal daklozen’

Voor mij als raadslid is het volstrekt onbegrijpelijk waarom Bergen op Zoom centrumgemeente is geworden. Als je de lijst van de centrumgemeenten maatschappelijke opvang & beschermd wonen bekijkt, roept die qua samenstelling meer vragen op dan die antwoorden geeft. Zeker als blijkt dat veel zaken in de grotere regio’s/centrumgemeenten veel beter geregeld zijn.  Ook in de https://www.regioatlas.nl/indelingen lijkt iedere logica te ontbreken. In het verleden heeft de BSD over de dak- en thuislozenopvang geschreven. In juni 2017 naar aanleiding van ‘dumping’ van daklozen in het buitengebied. Toen was mijn oproep: “College, vindt of creëer een echte oplossing: bijvoorbeeld door de opvang bij de stichting De Zuidwester uit te breiden!”.  In september 2018 stelde de BSD vragen, mede naar aanleiding van het kamperen door een hulpzoekende dakloze op Plein 13 en een krantenbericht waarin iemand die wel hulp probeert te geven verzuchtte dat “er soms wordt geloot wie er mag blijven slapen omdat er te weinig ruimte is, wat het ook voor weer is.” Het wordt tijd voor menswaardige oplossingen. Op straat slapen en het ontberen van noodzakelijke (medische) zorg is niet passend voor een samenleving. Dit moet en kan beter geregeld worden. Wie faalt hier? Is het een gebrek aan geld dat formeel van de landelijke overheid moet komen? Wanneer komt de centrumgemeente Bergen op Zoom en de andere gemeenten binnen onze regio hier dan tegen in opstand? Welke acties onderneemt het college van Bergen op Zoom wel of niet samen met de regio gemeenten om hier verbetering aan te brengen?

Louis van der Kallen

| DE PARALLELWEG |

Een aantal bewoners van de Parallelweg hebben zich verenigd in de Werkgroep 30 kilometer om de problemen die zij ervaren bij de gemeente aan te kaarten. Een stevige brief van de werkgroep kwam aan de orde in Beelvorming 1 van afgelopen week. Twee leden van die werkgroep lichtten de ervaren problemen toe.

Kort samengevat: er wordt veel te hard gereden, het gebrek aan parkeerplaatsen leidt tot wild parkeren, de inrichting leidt tot onveilige situaties, de bestrating leidt tot geluidsoverlast (we willen geluidsarme bestrating), er is overlast van hondenstront, er is veel zwerfafval en we willen meer bomen. Die burgers hebben zich goed georganiseerd (website/facebookpagina) en hebben zich voorzien van deskundige adviezen. Je zou dan denken dat gaat lukken. Er is al jaren overleg met gemeentelijke ambtenaren, die dachten twee drempels erbij en iedereen is weer tevreden. Mis poes! De burgers van de Parallelweg willen meer! De burgers willen feitelijk een herinrichting van de straat. De schetsen daarvan hebben ze al gemaakt. Gezien de klachten en de onderbouwing daarvan zou je verwachten dat ze die herinrichting op korte termijn zouden kunnen bereiken. Er is echter een groot probleem. De Parallelweg is een jaar of twaalf geleden, in samenspraak met bewoners van toen, grotendeel heringericht. Die herinrichting voldoet nog steeds aan de normen. Er zouden 3000 vervoersbewegingen per etmaal door mogen. De praktijk is circa 1000. Het is een doorgaande route met een gescheiden fietspad. Die inrichting maakt helder wat verkeerstechnisch de functie is van die straat (grotendeels doorgaand verkeer). Er is ook een financieel probleem. De herinrichting van 12 jaar geleden is nog lang niet afgeschreven. De burgers zijn in het denken van de gemeente pakweg 20 jaar te vroeg. Pas in 2036 is er financieel weer ruimte om aan een herinrichting te denken. Dat automobilisten hun kont afvegen met de 30 kilometerborden, had men in 2006 ook kunnen bedenken. Maar de functie van de straat was en is: doorgaand/verbindend verkeer.

Zijn de wensen van de bewoners irreëel? Zeker niet! Maar er zijn in de gemeente Bergen op Zoom veel meer burgers die minder hondenstront voor hun deur willen en geen afval in de straat, graag vlakbij of voor hun deur willen parkeren, geen of minder geluidsoverlast willen ervaren, een groenere inrichting willen met meer bomen, een veiliger woon/verkeersomgeving willen en dat iedereen zich houdt aan de verkeersregels en de snelheidsbeperkingen tot 30 kilometer respecteren. De bewoners aan de Parallelweg wonen aan een doorgaande route. Dat is al zo lang die straat bestaat. Het gescheiden fietspad accentueert dat. Het is voor iedere gemeente (ook voor financieel gezonde) vrijwel een onmogelijkheid om een straat binnen de afschrijvingstermijn opnieuw in te richten. Tenzij de verkeersfunctie van de straat ingrijpend verandert. De realiteit is dat de gemeente Bergen op Zoom beperkt is in wat zij financieel kan. Hoe graag ik als raadslid ook tegemoet zou willen komen aan de verlangens van de bewoners van de Parallelweg, de andere pakweg 67.000 bewoners van onze gemeente hebben ook hun wensen en verlangens. De twee ambtelijk voorgestelde drempels zijn een stap in de goede richting. Een tweede stap kan zijn dat bij de eerstvolgende heroverweging van de verkeersfuncties in dat deel van Bergen op Zoom nadrukkelijk gekeken moet worden naar de functie van de Parallelweg, zodat in de toekomst bij herinrichtingen in de omgeving daar rekening mee gehouden kan gaan worden.

Het is goed dat een overheid met haar burgers in overleg treedt. Maar dan is het ook geboden elkaars speelveld (mogelijkheden en onmogelijkheden) aan elkaar duidelijk te maken. Helaas kan niet alles wat wenselijk en redelijk is. Nu lijkt het of de burgers en de gemeentelijk ambtenaren in twee verschillende werelden leven.

Louis van der Kallen

| INTEGRITEITSCODE |

Een medewerker die weigert een opdracht van zijn leidinggevende uit te voeren, omdat hij vindt dat de uitvoering ervan indruist tegen de afgesproken integriteitscode, wordt op non-actief gezet en ontslag aangezegd. Kannie waar zijn, zult u zeggen. Nou dan moet ik u teleurstellen.

Bij de gemeente Bergen op Zoom is een medewerker op non-actief gezet en werd ontslag aangezegd omdat hij weigerde, naar hij mij vertelde, een privé-opdracht uit te voeren voor diezelfde leidinggevende. Naar aanleiding hiervan werd gaandeweg steeds duidelijker dat dit geval niet op zichzelf staat. Er heerst op sommige afdelingen bij de gemeente een cultuur die ingaat tegen de geldende en afgesproken integriteitscode.

Het wordt tijd dat de burgemeester en de wethouder, verantwoordelijk voor personeelszaken, op gaan treden, dit soort gedrag moet zo snel mogelijk uitgebannen worden.

Piet van den Kieboom

| DE KWALITEIT VAN BOMEN |

Overheden gaan niet altijd zorgvuldig om met hun bomen. Ze zijn zich er ook niet altijd van bewust dat het van belang is om de kwaliteit van opstanden te bewaken en te behouden voor latere generaties. Kwaliteitsbehoud is van groot belang voor een gezonde ontwikkeling en een goede groei van beplantingen in bos, stad en landschap.

De keuze van het teeltmateriaal, of dit nu zaaizaad is of plantsoen, bepaalt namelijk in belangrijke mate de slagingskans, productiecapaciteit en onderhoudsbehoefte van de bomen. Bij aanschaf van teeltmateriaal is dus de genetische kwaliteit van groot belang. Het zou mooi zijn als iedere beheerder van houtopstanden meewerkt aan het behoud van een kwalitatief en kwantitatief genenbestand van onze (inheemse) bomen.

De 10e Rassenlijst Bomen verschijnt medio 2019. Om de Rassenlijst uit te kunnen breiden met kwalitatief hoogwaardige opstanden is de medewerking van beheerders zeer gewenst. Het zou mooi zijn als ook de gemeente Bergen op Zoom haar kwalitatief hoogwaardige bomenbestand zou aanmelden voor de Rassenlijst Bomen, via www.rassenlijstbomen.nl, zodat in de toekomst hoogwaardige zaadopstanden van soorten behouden blijven voor de bosbouw, voor de inrichting van de openbare ruimte en voor landschappelijke en ecologische doelstellingen.

Louis van der Kallen

| OPMERKELIJK |

IS DIT DE KERSTVERSIERING DIE HET BINNENSTADSLAB KAN VERZINNEN? DROEVIG!

EEN SCHITTERENDE MONUMENTALE BINNENSTAD VERDIENT MEER DAN DEZE MODERNE WEGWIJZERBORDJES.

KIJK HOE HET OOK KAN!