In memoriam Giel van Boom
Deze week hebben we met veel verdriet afscheid moeten nemen van Giel van Boom. Giel stond aan de wieg van onze partij en bleef ook na zijn afscheid als raadslid nauw betrokken bij wat we deden. We herinneren Giel als een bevlogen, betrokken en inspirerend raadslid. Vooral voor ‘zijn’ Hoek waar hij bijna iedereen kende en bijna iedereen hem. Giel ademde Hoek en Hoek ademde Giel. Hij wist met grote kennis van zaken, gedrevenheid en vasthoudendheid onderwerpen die hij belangrijk vond voor de samenleving op de politieke agenda te krijgen. En daar ook te houden. Want als het te lang duurde – en veel zaken in de politiek hebben nu eenmaal een lange adem- of afspraken werden niet nagekomen dan trok Giel aan de bel.
Hij deed dat niet zelden met een gevoel van heimwee naar hoe het ‘vroeger’ ging en met een grote loyaliteit aan zijn eigen opvattingen. Want hoe het was en was geweest of hoe de wereld er in zijn ogen uit moest zien, daar had hij uitgesproken meningen over. Hij putte daarbij niet alleen uit zijn eigen ervaringen en geheugen. Giel had thuis ook een groot archief met krantenartikelen over nagenoeg alle dossiers die in de gemeente Terneuzen aan de orde waren geweest of zijn. Regelmatig deelde hij tijdens de fractievergaderingen met niet aflatende ijver krantenknipsels uit om ons te herinneren aan onopgeloste zaken of onderwerpen die nog even gecheckt moesten worden.
Tegelijkertijd hield hij met groot enthousiasme en nieuwsgierigheid een venster open naar de toekomst en nieuwe ontwikkelingen. Hij verraste ons regelmatig met innovatieve gedachten op het gebied van duurzaamheid, klimaatadaptie, energietransitie en tal van andere zaken waar we in Nederland nog niet van hadden gehoord. Meestal was dat na een vakantie of bezoekjes aan andere streken waar hij die kennis had opgedaan en die zo snel mogelijk wilde delen met iedereen.
Hoe zeer en breed Giel werd gewaardeerd bleek uit de groepsapp van de gemeenteraad toen we daarin het nieuws van zijn overlijden deelden. De reacties stroomden binnen. We citeren er een paar: ‘Wat triest. Wat een fijne man was het.’ ## ‘TOP’ verliest hiermee een aimabel oud-collega’. ## ‘Een bijzondere man, die altijd zichzelf bleef. Hij zal gemist worden.’ ## ‘Verdrietig bericht. Giel was tot het laatst betrokken en actief. Hij kwam nog geregeld op de lijn.’
In Hoek genoot Giel grote bekendheid vanwege zijn vrijwilligerswerk bij de voetbal, het helpen van burgers, bijvoorbeeld met hun administratie. En zijn manier van communiceren. Tegenwoordig is alles digitaal, maar daar had Giel niet zoveel mee. Giel was nog van de oude stempel. Hij schreef waar hij voor het dorp mee bezig was op een geel stukje papier en stopte dat bij zijn dorpsgenoten in de bus. Het geeltje van Giel werd daardoor een begrip. Maar goedbeschouwd was Giel daarmee zijn tijd ver vooruit. Hij was de papieren vlogger van Hoek en hij had volgers. In die zin was hij wat ze in deze tijd een influencer zouden noemen. Giel was dan ook vaak te vinden op de plekken waar beslissingen werden genomen. Hij zorgde voor korte lijntjes met het college, andere fractievoorzitters en met mensen uit het bedrijfsleven. En viel er niet altijd meteen direct iets te influencen, dan had hij ze toch tenminste iets kunnen influisteren in de wetenschap dat er altijd iets van blijft hangen. Giel de influisteraar.
Hij had een feilloos kompas voor wat mensen nodig hadden. Dat was zo goed afgesteld dat hij zelfs toen het licht uit zijn ogen verdween hij in het donker de weg naar ons en naar de harten van de samenleving wist te blijven vinden. De tegenslagen in zijn leven, waaronder vooral het overlijden van Guido, raakten hem diep. Het is bewonderingswaardig dat hij telkens de veerkracht vond om daar mee om te gaan. Ook dat is een nalatenschap die we liefdevol zullen koesteren.
