Poliflw

Tijdens de algemene ledenvergadering, heeft Harrie van Barneveld aangeven te willen stoppen als bestuurslid en voorzitter van de partij. Harrie was aftredend en niet herkiesbaar. Vanaf het eerste uur van GroenWit zat hij in het bestuur. GroenWit bedankte hem hartelijk voor zijn inzet en betrokkenheid de afgelopen jaren. Harrie blijft verder zeer betrokken bij de voorvergaderingen van GroenWit. Jan den Ouden, die al plaatsvervangend voorzitter was, en Martha Pelgrim waren bereid een nieuwe periode bestuurslid te blijven. Tijdens de vergadering is Eef Botjes benoemd tot lid van het bestuur.

Inmiddels is er een eerste bestuursvergadering gehouden, waarin de bestuursleden over de taakverdeling hebben gesproken. Gezien de goede ervaring met Jan als plaatsvervangend voorzitter, hebben Martha en Eef hem gevraagd voorzitter te zijn. Jan heeft dit aanvaard. Zijn rol is het leiden van de vergaderingen en het onderhouden van contacten met de bestuursvoorzitters van de andere partijen. Martha heeft de financiën goed onder haar beheer en zij blijft graag penningmeester. Naast het financieel beheer zorgt zij ook voor het innen van contributies. Eef is de nieuwe secretaris. Hij is daarmee het eerste aanspreekpunt voor bestuurszaken. Daarnaast organiseert hij de bijeenkomsten en doet daar verslag van.

Het bestuur

Visits: 2546

Posted in Bestuursmededelingen tagged with Bestuur, penningmeester, secretaris, voorzitter

Doe net als de 30 andere abonnees en volg GroenWit!

Een bevestigings email is naar je emailadres gezonden. Controleer eventueel je spamfolder.

De raadsvergadering van 20 juni 2022 begon met een feestelijk – maar o, zo belangrijk – tintje. Door de jeugd van Vlieland werd de Toekomststoel aangeboden aan de raad. Deze stoel moet de raad eraan herinneren, dat iedere beslissing die genomen wordt altijd ook gevolgen heeft voor de toekomst van Vlieland.

In de vorige vergadering was met algemene stemmen het idee (motie) van de stoel aangenomen. Ik was toen al zo vrij geweest om naar de Jutter te gaan. Om de school te vragen samen met de leerlingen, die twee jaar geleden ook al nagedacht hadden over hoe Vlieland er over 50 jaar uit zou kunnen zien, een stoel te maken. En om die als verrassing samen aan de raad aan te bieden in de volgende vergadering. Wat dus maandag gebeurde.

Er volgde nog een verrassing…. Dhr. Stuivenga splitste zich af van het ABV en gaat verder als 1-mansfractie.

Hierop vroeg NLV om een agenda wijziging door als punt toe te voegen: hoe nu verder. Met algemene stemmen werd dit punt toegevoegd aan de agenda. Mw. Hopman sprak hierover als eerste en herhaalde grotendeels het voorstel dat NLV begin vorige week op de site van NLV had gezet.

Kort samengevat: om het concept-coalitieakkoord, wat mogelijk al aanwezig is tussen het ABV en lijst Fier, als basis te gebruiken om tot een breedgedragen raadsakkoord te komen. De partijen kunnen dan daarbij mogelijke kandidaat-wethouders voorstellen, die via een sollicitatie procedure aangesteld worden.

Lijst Fier (dhr. Veerdig) reageerde door te antwoorden dat zij eerst nog weer a.s. vrijdag met ABV en dhr. Stuivenga in gesprek willen. Dhr. Veerdig haalde nog wel het voorstel van GroenWit aan, dat wij direct na de verkiezingen hadden gedaan, namelijk het breedgedragen raadsakkoord. Maar Fier wil hier dus nog steeds niet op ingaan.

Hierop volgde er een korte, maar wel pittige discussie. Daarin werd Lijst Fier eraan herinnerd dat zij in de vorige vergadering had toegezegd de handdoek in de ring te gooien, als de coalitie met het (oude) ABV niet het gewenste resultaat zou geven. Fier ziet dit niet zo en wil dus nu proberen om met het ABV en dhr. Stuivenga alsnog tot een coalitie te komen.

Samen met mijn raadscollega’s van het NLV vraag ik mij echt af hoe lang het nog moet, mag en kan duren voordat er een volwaardig college is. De toekomststoel in gedachten: er is werk aan de winkel op Vlieland. Er moeten nieuwe plannen gemaakt worden voor leefbaarheid, duurzaamheid en alles wat ermee samenhangt.

Wordt hopelijk snel vervolgd…

Hedwig de Lang

Visits: 2436

Begin mei bood ik als wethouder per 9 juni mijn ontslag aan de gemeenteraad aan. De datum van 9 juni was gekozen in overleg met het college. De burgemeester zou namelijk tot die tijd op vakantie zijn. Bij afwezigheid van de burgemeester, kunnen de wethouders nog gewoon besluiten nemen. In de raadsvergadering van mei stond mijn afscheid op de agenda.

In diezelfde raadsvergadering werd tegen collega-wethouder Dick Visser een motie van wantrouwen aangenomen. En aan het begin van het vervolg van die vergadering, op dinsdag, is Dick Visser als wethouder opgestapt. Ik heb toen natuurlijk overwogen om mijn ontslag in te trekken of uit te stellen. Na onderzoek bleek dat echter geen zin te hebben.

De gemeentewet schrijft namelijk voor dat als er nog maar 1 wethouder in een college over is, de burgemeester alle besluiten neemt. 1 wethouder is geen wethouder, zogezegd. De overgebleven wethouder wordt geacht met een soort van ’betaald verlof’ te zijn. Dat is in een gemeente waar hooguit 2 wethouders zijn natuurlijk wel vreemd. De wet is daarin ook niet helemaal helder.

In een ander artikel van de Gemeentewet staat namelijk dat dit pas het geval is als minder dan de helft van het aantal wethouders over is. Bij ons is dat dus niet het geval omdat precies de helft nog over is. Zowel het ministerie van BZK als de Vereniging van Nederlandse Gemeenten geven echter aan dat een gemeente minimaal over twee wethouders moet beschikken en als dat niet het geval is dan treedt de burgemeester in plaats van het college.

We hebben besloten het zekere voor het onzekere te nemen. Het laatste wat je wilt, is dat er onrechtmatige besluiten genomen worden. Ik heb me de laatste weken dan ook uiterst terughoudend opgesteld. Bij een aantal overleggen ben ik wel aanwezig geweest, maar dat was meer om mijn kennis op die dossiers te delen dan om beslissingen te nemen of richting te geven.

Als we eerder hadden geweten dat de gemeentewet zo uitgelegd moet worden, had ik mijn ontslag niet aan de gemeenteraad aangeboden. Nu toch al een van de wethouders was opgestapt, maakte mijn vertrek als wethouder voor het functioneren van het college geen verschil meer.

Elsje de Ruijter

Hits: 949

Voor heel veel mensen is Monopoly een geweldig avondvullend gezelschapsspel. Er is ook een Vlielandse versie van. Maar dat die versie werkelijkheid zou kunnen gaan worden in de Vlielandse politiek, had ik me nooit kunnen voorstellen. Toch lijkt dat te gebeuren nu Lijst Fier voorstelt een minderheidscoalitie met zichzelf aan te gaan met gedoogsteun van het ABV. Een coalitie met jezelf? Splits je je dan eerst op en ga je weer samen verder?

Wat is een coalitie? ‘Een coalitie is een verbond van twee of meer groeperingen, partijen of staten. In het bijzonder wordt het woord gebruikt voor een verbond van politieke partijen die dan in een volksvertegenwoordiging samen een meerderheid van de stemmen hebben.’* Een minderheidscoalitie is een coalitie met een minderheid van de stemmen, maar kan dus per definitie niet bestaan uit 1 partij. Een coalitie vormen met jezelf is zoiets als trouwen met jezelf. Om een coalitie te vormen heb je toch echt 2 partijen nodig.

Dit voorstel van Lijst Fier kwam op tafel tijdens de behandeling van punt 8a van de raadsvergadering. Dinsdagavond gingen we verder met de raadsvergadering die op maandag 23 mei was begonnen en was geëindigd na een motie van wantrouwen. Punt 8a, het verslag van de 2e informateur dhr. Kramer, werd als eerste besproken. De fracties konden daar hun reactie geven op de adviezen van de informateur.

Gesprekken met informateur

De heer Kramer, burgemeester van Noardeast-Fryslân en bereid gevonden op te treden als informateur heeft met de vier partijen gesprekken gevoerd. Lijst Fier heeft daarin gemeld dat zij in de oppositie kunnen plaatsnemen, indien er om wat voor reden dan ook geen coalitie gevormd kan worden samen met Lijst Fier. Ik citeer: “Laatste mogelijkheid is raadsakkoord (onder procesbegeleider) met wethouder keuze via vacature. Als dit niet lukt, dan geeft Lijst Fier het initiatief terug. (…) Fier kan ook positief kritisch in de oppositie.”

De gesprekken met de vier fracties leidden ertoe dat de informateur het volgende stappenplan voorstelde:

1. Doorstart gesprekken LF en NLV

2. Besprekingen LF met (een) andere partij(en)

3. Besprekingen NLV met (een) andere partij(en)

4. Minderheidscoalitie met gedoogsteun

5. Minderheidscoalitie met een raadsprogramma

6. Raadsprogramma met wethouders van buiten de raad

Het volledige verslag is terug te lezen bij de stukken van afgelopen vergadering(en).

Voorstel Lijst Fier

Nu komt Lijst Fier met een ‘minderheidscoalitie’, waarin 2 wethouders uit de eigen partij met gedoogsteun van het ABV. Het idee van Lijst Fier is een optie die de heer Kramer niet had voorgesteld. Wat is dan de meerwaarde geweest van de inzet van de heer Kramer? Getuigt het niet van een zekere mate van arrogantie om buiten de adviezen van de informateur om met een nieuwe optie te komen? Is het een noodgreep om toch niet in de oppositiebankjes terecht te komen? En dat ondanks het feit dat je hebt gezegd dat te willen doen als er geen andere partij met je in een coalitie wil?

Naar mijn idee verdwijnen de begrippen democratie en volksvertegenwoordiging hiermee volledig uit het zicht. Eerder is hier sprake van een monopolie van Lijst Fier. Van de 655 uitgebrachte stemmen bij de verkiezingen heeft Fier inderdaad 253 stemmen gekregen. Dat is veel. Maar geeft dat Lijst Fier het recht om een college met louter Fier wethouders te willen gaan vormen? Er blijven altijd nog 412 stemgerechtigden over die anders dachten…. Op deze manier de besluiten van het college te kunnen bepalen is een democratie onwaardig. Democratie komt het beste uit de verf door andere geluiden mee te nemen en daarover in discussie te gaan.

Ik hoop dat Lijst Fier zich bedenkt en met een ander voorstel komt. Het bordspel Monopolie krijgt door deze stap van Lijst Fier ineens een heel andere lading. Gezellig thuis een spelletje spelen zit er voor mij voorlopig niet in.

Hedwig de Lang

*Bron: Wikipedia

Hits: 652

Een raadslid heeft feitelijk een drietal taken, te weten: het zijn van volksvertegenwoordiger, het zijn van kadersteller waarbinnen het college haar programma gaat opstellen en uitvoeren (in het huidige geval dat onze fractie coalitiepartner is) en controlerend. Ik vermoed dat voor de meeste mensen de eerstgenoemde taak, die van volksvertegenwoordiger, het meeste tot de verbeelding spreekt, hoewel alle drie natuurlijk van groot belang zijn in ons lokale politieke bestel

Doorlopend probeer je de benodigde contacten met de eilanders en gasten in persoon te onderhouden, hetgeen een belangrijk en plezierig aspect is van het raadswerk. Dit contact komt van twee kanten. Het is fijn te zien dat de publieke tribune tijdens raadsvergaderingen altijd wel bezet wordt door belangstellenden en/of belanghebbenden en dat wij als raadsleden zo nu en dan ook via brieven geïnformeerd worden door eilanders aangaande zaken die hen bezig houden of waarover zij zich zorgen maken.

Op basis hiervan stelde ik tijdens de raadsvergadering van februari jl. een vraag aan het college. Dit keer betrof het de terecht geuite zorg namens eilanders in het algemeen en de ouderen in het bijzonder dat wij enige tijd verstoken zullen zijn van tandheelkundige zorg op Vlieland. Wij kunnen ons goed indenken dat sommigen het gevoel hebben dat er niet voldoende rekening wordt gehouden met de inspanning die het vergt om een hele dag aan de wal kwijt te zijn , louter om de tandarts te bezoeken. Ik heb die zorg gedeeld in de raad en vragen gesteld aan de betrokken wethouder Elsje de Ruijter en als volgt verwoord:

“Het lijkt goed te beseffen dat het voor velen maar met name voor ouderen steeds meer een opgave wordt om voor de tandzorg een dagreis naar de wal te moeten maken. Dit wordt door hen als een nijpende kwestie ervaren. Aangezien het naar verwachting ook nog wel even zal duren voordat er structureel is voorzien in een tandarts op Vlieland, roept dit een aantal vragen op. Wat is de stand van zaken en kan er mogelijk in de tussentijd worden voorzien in een tijdelijke oplossing? En in hoeverre spelen financiële motieven een rol om deze belangrijke zorgverlening al of niet te gaan faciliteren?”

Het antwoord van wethouder De Ruijter komt er in feite op neer dat de inspanning gericht is op het wederom faciliteren van een tandartsruimte in de nieuwe zorgbuurt/Boswijk. Vooruitlopend hierop is de huidige tandarts, die z’n vaste praktijk heeft in Assen, per 1 april a.s. stopt. Er is wel gekeken, aldus de wethouder, naar het alternatief van een soort mobiele tandartsbus die nog steeds wel rondrijdt in Friesland. Dit bleek voor Vlieland niet mogelijk. Er is het volledige vertrouwen dat wij na oplevering van de nieuwe zorgbuurt weer kunnen beschikken over een tandartsenpraktijk, inclusief een tandarts die periodiek Vlieland zal bezoeken voor de nodige tandzorg.

Als suggestie heb ik gevraagd of wij in de tussentijd kunnen gaan voorzien in het vanuit de gemeente organiseren (vervoer en dergelijke faciliteren) voor de ouderen die naar de tandarts moeten. De toezegging is gedaan dat dit door de gemeente zal worden opgepakt en binnenkort zal worden gecommuniceerd richting de eilanders in het algemeen en voor onze oudere eilanders in het bijzonder.

Ik begrijp dat deze tussenoplossing niet ideaal is, maar ik denk dat dit het meest haalbare is. Bij tandpijn is dit natuurlijk onverkwikkelijk, maar zoals gezegd: wij moeten even ‘doorbijten’, opdat wij straks kunnen beschikken over een fraaie nieuwe zorgbuurt, inclusief praktijkruimte voor de tandarts, want die gaat er echt weer komen!

Hits: 680

De raadsvergadering van afgelopen maandag 26 november werd druk bezocht, zodanig dat de publieke tribune geheel gevuld was. Dat is fijn, immers de openbaarheid van deze vergadering is van groot belang en het zegt iets over de betrokkenheid van de mensen. Ook kunnen de inwoners zo beoordelen of en hoe met de verantwoordelijkheid van zowel de volksvertegenwoordigers als die van de bestuurders door hen wordt omgegaan. Terwijl vergaderingen van het college B&W met gesloten deuren worden gehouden, zijn raadsvergaderingen op grond van de Gemeentewet in beginsel altijd openbaar. Alleen in uitzonderingsgevallen niet.

Flidunen

Deze avond stond feitelijk vooral in het teken van de discussie over ons fraaie sportcentrum Flidunen. Met de huidige bestuurlijke en financiële uitdagingen werd door de verschillende fracties besproken, hoe wij nu verder zouden kunnen gaan.

Ook onze fractie GW vindt Flidunen, gezien de eilandsituatie en in het kader van het voorzieningenaanbod voor eilander en badgast, van groot belang. De instandhouding hiervan kost geld, dat wij samen opbrengen, zoals ook voor de zorg en de hulpverlening geldt; de sportvoorzieningen horen daar wat ons betreft ook bij.

De gemeente heeft dus een belangrijke rol in de instandhouding van deze bestaande voorziening en daarmee met de leefbaarheid. De uitdaging om het sportcentrum Flidunen toekomstbestendig te exploiteren, heeft niet alleen bestuurlijke en financiële aspecten. Vergeet niet dat het centrum ook hele leuke banen voor eilanders oplevert, dat sport de gezondheid ten goede komt en – heel belangrijk! – dat sport ook een sociaal gebeuren is!

De overweging die er nu ligt, om de SRV het zwembad te laten exploiteren, is een interessante die het onderzoeken waard is. De SRV bespreekt deze mogelijke optie momenteel en zal een en ander gaan overwegen. Over de uitslag moeten wij dus even wachten. Uiteindelijk zal de oplossing liggen in de gezamenlijkheid van gemeente, burgers en organisaties.

Moet Flidunen kunnen voortbestaan: JA! In welke vorm is een goede vraag. Het huidige interim-bestuur (tevens collegeleden) heeft al een mogelijke oplossing bedacht die het onderzoeken waard is, namelijk met mede- of samenwerking van de SRV.

Een druk bezochte raadsvergadering

Afsluitend willen wij dus benadrukken dat wij de prachtige sportvoorziening, die Flidunen is, blijven koesteren. Met goed gemoed zoeken naar een aanvaardbare vorm van ondersteuning is voor het voortbestaan van groot belang. Nimmer loslaten, maar stimuleren en faciliteren!

Wordt vervolgd…

Hits: 811

Elke euro kun je maar een keer uitgeven. Geld uitgeven voor de lokale gemeenschap, althans budgetten toekennen aan alle onderdelen van het beleid, zoals Openbare orde en Veiligheid, openbaar bestuur, verkeer en vervoer, sociale zaken en maatschappelijke dienstverlening, onderwijs, volkshuisvesting, kunst en cultuur, is geen sinecure.

Over welk geld hebben wij het? Geld van de eigen burgers (belastingen), toeristenbelasting en geld vanuit het rijk (toekenning aan elke gemeente vanuit het Gemeentefonds). Geld van ons allemaal, hetgeen een grote verantwoordelijkheid schept.

Waaraan uitgeven? Dat is deels op basis van politieke keuzes. Na de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen is door onderhandelingen tussen de NLV en GroenWit een coalitieakkoord gesloten, op basis waarvan het nieuwe college van B&W een collegeprogramma, kaderbrief en uiteindelijk ook een meerjarenbegroting 2019-2022 heeft geschreven. Hierin komen bovengenoemde beleidsonderdelen inclusief een toegekende zak met geld terug.

Deze meerjarenbegroting 2019-2022 is feitelijk een ambitieus en naar ons idee gedegen plan met financiële onderbouwing. Het nodigt uit om de handen uit de mouwen te steken. En dat geldt voor een ieder. Het college roept ook in vertrouwen op dat wij het samen moeten doen. En straalt hierbij het vertrouwen uit dat wij het samen ook gaan fiksen: de eilanders, jong en oud, werkend in een ambt, in loondienst, ondernemend, rustend, studerend, genietend, zeker ook als een van de vele vrijwilligers, verzorgers, inspirators. Samen trachten wij zo de leefbaarheid hoog te houden, binnen de mogelijkheden die er zijn. En te verbeteren waar nodig.

Kritisch blijven

Bovenstaande impliceert niet dat wij als fractie GroenWit zullen schromen om het college positief kritisch te blijven volgen hoe zij daadwerkelijk invulling geeft aan de ambities. Want een ieder begrijpt dat er soms ook onverwachte ontwikkelingen zijn, die enigszins pragmatische bijsturing van het beoogde beleid vereist. Deze ruimte moet en zal dan ook het college gegund zijn wat ons betreft, wetende dat hun taak een buitengewone verantwoordelijkheid behelst.

De financiële onderbouwing van dit beleid is in de afgelopen begrotingsvergadering in oktober besproken en na enig overleg en discussie aangenomen. Inzet hiervan is om met alle Vlielanders de leefbaarheid op het eiland te behouden en te versterken. Het ABV kon zich in tal van zaken niet vinden en stemde uiteindelijk tegen. Twee stemmen tegen, maar de coalitie stemde unaniem voor met zeven stemmen: voorstel aangenomen.

En toch gaan wij er met de gehele raad ons best voor doen er iets goeds van te maken. Het blijft evenwel altijd een lastige belangenafweging, aangezien er altijd meer ambities en wensen zijn dan geld. Een verantwoord huishoudboekje is ook een algemeen belang, waarmee is aangegeven dat deze puzzel best moeilijk is. Gelukkig voorziet de gemeente in een ervaren ambtelijke groep mensen die hard werken om de vele zaken die passeren, kundig en adequaat te behandelen. Zo is ook de meerjarenbegroting in gezamenlijkheid tot stand gekomen.

Raadsvergoeding

Er is nog iets anders te melden over de centen. Zoals in diverse media reeds verwoord, gaat de vergoeding voor raadsleden in vele gemeenten omhoog, zo ook de onze. De Nederlandse Vereniging voor Raadsleden heeft de verhoging de afgelopen jaren meermaals aangekaart in Den Haag, gezien de werkdruk en het uitgebreide takenpakket dat raadsleden vooral in 2015 kregen na decentralisaties van taken in de zorg en participatie. Minister Ollongren zei een jaar geleden deze oproep te steunen, wat uiteindelijk heeft geresulteerd in een positief besluit.

Voor de goede orde: wij raadsleden hebben persoonlijk niet om deze verhoging gevraagd. Bovendien wordt deze verhoging in eerste instantie niet betaald uit de gemeentekas, maar uit die van het Rijk.

Met het mandaat van de kiezer aan de slag, handen uit de mouwen. Wel fijn dat er waardering spreekt uit de verhoging, maar het is helder dat betrokkenheid en willen meepraten de drijfveren zijn en niet de centen.

Ik sluit af met een spreuk van de wijze Lao-Tse: ‘Genoeg hebben is geluk; meer dan genoeg hebben brengt ongeluk. Dat geldt voor alle dingen, vooral echter voor geld’ .

Hits: 733

GGD-directeur Margreet de Graaf waarschuwt Friese gemeenten voor ‘blurring’. Dat is een mengvorm van horeca en winkels. “Als GGD zijn we daar mordicus op tegen.”

Volgens De Graaf zullen lokale partijen proberen de verkoop of het aanbieden van bijvoorbeeld een wijntje bij de kapper mogelijk te maken.

‘Dit gaat de verkeerde kant op’

“Dat wordt dan gepresenteerd als een manier om het MKB te ondersteunen of het winkelhart levendig te houden. Maar daarmee geef je kinderen wel het signaal: drank hoort erbij. Dit gaat de verkeerde kant op, hou het tegen”, zei de directeur van GGD Fryslân vorige week tegen de wethouders van alle Friese gemeenten, die samen de bestuurscommissie Gezondheid van de Veiligheidsregio Fryslân vormen.

VVD-Tweede Kamerlid Erik Ziengs probeert blurring met de initiatiefwet ‘gemengd kleinhandelsbedrijf’ mogelijk te maken. De wet moet nog behandeld worden in de Tweede en Eerste Kamer, maar lijkt te kunnen rekenen op een Kamermeerderheid. Drank schenken buiten de horeca is nu nog verboden.

Roken bij kinderen vandaan houden

GGD Fryslân probeert met de Friese gemeenten roken uit de omgeving van kinderen te houden, door af te spreken dat dit niet meer mag op school- en kinderdagverblijven en op sportterreinen. Kinderen moeten zo het idee krijgen dat roken er niet bij hoort.

Wethouder Elsje de Ruijter (GroenWit) van Vlieland vroeg zich daarop af of dit dan niet ook voor drinken zou moeten gelden.

“Een glaasje wijn bij de kapper zie je steeds vaker. Waar zijn we mee bezig?”

Bron: Leeuwarder Courant 8 oktober 2018

Hits: 1020

De Vliezier rolt binnen afzienbare tijd (mei 2018) niet meer van de pers. Althans, zo hebben Berend en Agnes dit verwoord. Een oproep voor een opvolger blijkt – na enkele gesprekken met gegadigden – niet geresulteerd te hebben in een vervolg. Dat hiermee De Vliezier ophoudt te bestaan, is niet alleen voor Berend en Agnes persoonlijk te betreuren. Het is ook voor het eiland een jammerlijke zaak. Immers, de pers heeft een belangrijke taak in de dorpsgemeenschap.

Allereerst ligt de maatschappelijke functie op het gebied van het informeren. Een krant heeft met een bepaald bereik (lezers) de functie van informatievoorziener. Hij informeert de lezer over onderhoudend en cultureel plaatselijk nieuws. Een redactie onderzoekt ook hoe de gemeentelijke overheid werkt en of deze de rechten van de burgers naar behoren naleeft. De krant informeert de Vlielander hierover. In die rol kan de pers misstanden aan de orde stellen.

Deze bekende controlerende functie van de pers is het zijn van toezichthouder (waakhond), die het handelen (en nalaten) van de overheid en de bedrijven in de gaten houdt. Het recht van openbaarheid van stukken is hierbij van groot belang. Deze vorm van toezicht helpt maatschappelijk ongewenste effecten te voorkomen. Het is gericht op de bescherming van belangen, het voldoen aan kwaliteitseisen en de beperking van risico’s, bedrog en concurrentievervalsing. Het verhoogt daarmee de kwaliteit van de samenleving. En het vergroot het gevoel van veiligheid en het vertrouwen van individuele burgers in die samenleving. Dat is in het algemeen belang. Dit algemeen belang dienen wij als raadsleden ook altijd in het oog te houden!

De krant kan ook een stempel drukken op het nieuws, want een redacteur heeft uiteraard ook een eigen mening. Alleen al door specifieke aandacht voor een bepaald thema heeft de krant invloed op de publieke opinie.

Door het direct contact met de burger kan de pers een spreekbuis vormen voor wat er leeft in het dorp en welke misstanden er soms bestaan. In sommige gevallen kan de pers zoveel aandacht geven aan een onderwerp, dat het de publieke opinie beïnvloedt of ze weet het onderwerp op de politieke agenda te zetten.

Nu De Vliezier echt dreigt te verdwijnen is ‘algehele somberheid en vrees voor het nakende einde der tijden’ overdreven. Echter, het staat voor mij als burger en als raadslid vast dat goede kritische berichtgeving door een onafhankelijke journalist op het eiland van groot belang is. Het is voor een ieder lastig om geregeld jezelf de spiegel voor te houden. Daarom mogen wij Berend en Agnes dankbaar zijn voor hun jarenlange inspanningen om voor elke deadline toch weer een mooie krant van de pers te laten rollen. Hulde!

Ik spreek de hoop uit dat er op de valreep toch nog iemand zal zijn die inhoud gaat geven aan de moeilijke maar belangrijke (want verantwoordelijke) taak: het zijn van lokale journalist voor een lokale krant, binnen onze mooie eilander dorpsgemeenschap.

Hits: 857

Nieuw Liberaal Vlieland (NLV) en GroenWit presenteren het coalitieakkoord ‘Balans in leefbaarheid’. De coalitie wil zich inzetten om de leefbaarheid op het eiland te behouden en te versterken. De opgaven en kansen ten aanzien van zorg, onderwijs, wonen en toerisme draaien direct of indirect eigenlijk allemaal om het behoud van leefbaarheid.

Het akkoord beschrijft de ambities en koers waarover de partijen het eens werden. De coalitie vraagt het college nadrukkelijk de uitwerking ervan samen met de Vlielanders op te pakken.

Onder leiding van formateur Dick Visser waren NLV (met vier zetels de grootste partij na de verkiezingen van 21 maart) en GroenWit (met drie zetels de grootste winnaar) het vlot eens over een akkoord en de samenstelling van het college. De partijen dragen Rients Hoekstra (NLV) en Elsje de Ruijter (GW) voor als wethouder.

Bespreking van het akkoord en de benoeming van de wethouders staan geagendeerd voor een extra raadsvergadering op 14 mei.

Bron: Gemeente Vlieland

Hits: 868