Poliflw

Ondermijnende criminaliteit is een sluipend gif, dat langzaam maar zeker leidt tot het afsterven van de wortels van de democratische rechtsstaat en gaat ten koste van economische sectoren.

Schokkend, verontrustend en zeer zorgwekkend zijn dan ook de resultaten van het onderzoek naar ondermijning in Groningen.

Ondermijnende criminaliteit tast de fundamenten van de open samenleving aan.

Drugscriminaliteit, vastgoedmaffia, misbruik van mensen die minder weerbaar zijn, het ronselen van jongeren en jongvolwassenen, witwaspraktijken en belastingontduiking.

Wie dit rapport leest krijgt het idee dat dit jarenlang vrij spel kreeg in Groningen.

En de oorzaak is minstens net zo schokkend; een ernstig tekort aan capaciteit, een ernstig tekort aan voldoende menskracht, een ernstig tekort aan voldoende handjes aan het bed.

In dat opzicht complimenten aan onze burgemeester die de moed heeft gehad om een onderzoek uit te voeren naar de gemeentelijke aanpak van, of beter een gebrek daaraan, van ondermijning in de gemeente Groningen.

Het is onmiskenbaar duidelijk geworden dat de politieke keus van de afgelopen jaren niet heeft gewerkt. Er werd steeds onvoldoende budget beschikbaar gesteld voor openbare orde, veiligheid en handhaving. Dit heeft ertoe geleid dat de schadelijke effecten van ondermijnende criminaliteit niet alleen in stand kon blijven maar zelfs hoogtij viert.

Juist daarom kunnen we de uitkomsten van het onderzoek van Tops en van der Torre niet naast ons neerleggen. Het is dan ook goed dat de burgemeester en het college extra geld hebben geregeld om de grootste capaciteitsproblemen bij Openbare Orde en Veiligheid op korte termijn weg te werken.

De vraag die vandaag niet beantwoord kan worden is of dit voldoende is om de ondermijnende criminaliteit in Groningen niet alleen een halt toe te roepen, maar ook terug te dringen.

De collegebrief van enkele weken gelden schetst enkel kaders die later tot een concreet uitvoeringsplan moet leiden. De vraag die al een tijd binnen mijn fractie leeft is waarom dat er na zo’n schokkend rapport het zo lang heeft geduurd voordat er antwoord kwam.

De oorzaak laat zich raden, een gebrek aan capaciteit.

Amrut Sijbolts – fractievoorzitter Stadspartij 100% voor Groningen

Diverse fracties hebben enige tijd geleden het college bevraagt met betrekking tot de compensatiegelden voor mensen met een hoge energierekening. Dit geldt voor mensen die niet meer dan 120% van het bijstandsniveau verdienen. Het college gaf aan alles op alles te zetten om zorg te dragen voor de uitbetaling van de compensatieregeling van € 800,00 per huishouden.

“Het college beloofde ook een campagne te starten zodat iedereen die mogelijk voor de energiecompensatie in aanmerking komt op de hoogte zou worden gesteld. Plus dat deze mensen op de hoogte zouden worden gebracht om deze aan te vragen”, zegt Yaneth Menger, raadslid van Stadspartij 100% voor Groningen.

Het college gaf ook aan dat het gehele bedrag ongeacht zijn en/of haar situatie (bijvoorbeeld onder bewind staan) op de eigen rekening gestort zou worden. Met andere woorden dat het bedrag in eigen beheer besteed mag worden en het niet voor andere afbetalingen (schulden) gebruikt zal worden.

“Energieleveranciers en anderen hebben grote zorg uitgesproken met betrekking tot de verwachte doemscenario’s. Er wordt gesproken over een zeer ernstige en zorgelijke ontwikkeling waardoor alle seinen op donkerrood staan en actief handelen prioriteit heeft. Zelfs middeninkomens met een betaalachterstand kunnen hierdoor verworden tot wanbetalers. Met als gevolg dat ze geen betalingsregelingen mogen/kunnen treffen waardoor de leverancier het contract afsluit”, vervolgt Menger.

Stadspartij 100% voor Groningen wil onder andere weten wat de huidige stand van zaken is met betrekking tot de uitbetaling van het compensatiebedrag, of iedereen die er recht op heeft inmiddels is bereikt, het resultaat van de campagne en of het uitgekeerde bedrag op de juiste plek is terecht gekomen. Dus op de eigen rekening van de rechthebbende.

“Herkent de gemeente het geschetste beeld en heeft zij zicht op de grote toestroom die er zeer waarschijnlijk aankomt? Is de gemeente voldoende toegerust om dit te kunnen behappen? Kortom zijn er voldoende mensen beschikbaar en is er voldoende kennis aan boord?”, besluit Menger.