Poliflw

Mensen met een laag inkomen rond het minimum loon ontvangen van de gemeente toeslagen op het inkomen en op maatschappelijke participatie. Deze toeslagen ontvang je vanaf een bepaalde inkomensgrens gebaseerd op de bijstandsnorm en als je geen zicht hebt op verbetering van je inkomen op korte termijn.

De grens voor het ontvangen van deze toeslagen is per gemeente binnen de peel verschillend. Het is beter te begrijpen voor onze inwoners dat binnen onze peelregio gelijke toeslagen zijn en daarnaast brengt het ook administratief extra werk met zich mee binnen de samenwerking van de peelgemeentes van waaruit deze toeslagen worden uitbetaald. We vinden het een goede zaak dit nu te harmoniseren.

De gemeente Laarbeek hanteerde de grens van de bijstandsnorm voor de inkomenstoeslag gesteld op de grens van de bijstandsnorm. Daarnaast is er nog een regeling voor werktoeslag van toepassing als vanuit een uitkering weer wordt deelgenomen aan het arbeidsproces. Met deze werktoeslag wordt verschil gemaakt tussen wel en niet werken waardoor werken loont.

De grens wordt nu opgetrokken naar 120% van de bijstandsnorm voor de inkomensnorm en 130% van de bijstandsnorm voor de werktoeslag. Hiermee wordt bereikt dat de armoede extra wordt ondersteund en toch een stimulans is om te gaan werken. Voor de gemeente Laarbeek betekent dit wel extra kosten omdat de grens voor de regeling wordt bijgesteld. Dit is reeds opgenomen in de kadernota en begroting voor 2024.

In Someren en Deurne is daarnaast onderzoek gedaan naar bestaanszekerheid van minima. Uit deze onderzoeken blijkt dat tweeoudergezinnen met kinderen tekort komen in hun bestaanszekerheid met de huidige regelingen. Hierdoor worden ook extra gezinsregelingen toegevoegd met aanvullende toeslagen.

Voor regeling maatschappelijke participatie wordt ook de norm op 120% van de bijstandsnorm gehanteerd. Deze toeslag is bedoeld om mensen met een laag inkomen toch deel te kunnen laten nemen aan maatschappelijke, culturele, sociale, sport en welzijnsactiviteiten deel te kunnen nemen. Het gaat dan om abonnementen voor de bibliotheek, sportvereniging, cursusgeld en bijvoorbeeld een schoolreisje.

Eind 2022 is er een motie behandeld in de gemeenteraad van PvdA en Ouderen-Apel. In deze motie werd ook verzocht de grens per direct op te trekken naar 120%. Instemmen met die motie kon toen der tijd niet omdat de consequenties niet inzichtelijk waren. Het harmoniseren van de regelingen van de peel was toen al gestart, dus is het aanpassen van de grenzen hier beheerst in meegenomen.

“Bij de verkiezingen voor de gemeenteraad gaat het meer om de persoon dan om de inhoud”. Dit statement hoor je in de weken voorafgaand aan die verkiezingen aan de lopende band. Maar betekent dat, dat er inhoudelijk niks te kiezen valt en dat er sprake zou zijn van een veredelde populariteitspoll?

Onze kranten schrijven dat de gemiddelde inwoner niet veel ‘heeft’ met gemeentelijke politiek. Tegelijkertijd is de kans dat diezelfde inwoner lokale politici in de supermarkt of bij de kapper tegen het lijf loopt vele malen groter dan bij de landelijke kopstukken – al komen die via nieuws en social media weer gemakkelijker de huiskamer en daarmee de privéwereld binnen. Als je om je heen kijkt, lijkt het erop  dat de meeste mensen weinig beeld hebben bij wat de gemeenteraad feitelijk doet en lijkt elk gesprek daarover te gaan over openbaar groen en lokale lasten. Feit is, dat openbaar groen slecht een onderdeel is van de leefomgeving en van de invloed die de gemeente daarop heeft. Feit is ook dat de lokale lasten maar een heel beperkt deel vormen van de gemeentebegroting. Het grootste deel (70%) van het gemeentelijk ‘werkbudget’ komt uit Den Haag. Een goede verbinding van raadsleden en wethouders met het ‘Haagse’ is dus ook zo gek nog niet.

Met de komst van de zogenaamde ‘decentralisaties’ in het sociale domein heeft de gemeenteraad er flink wat budget en werk bijgekregen. De ‘zachte’, mensgerichte kant van de begroting is daarmee groter geworden ten opzichte van de ‘harde’, ruimtelijke kant. De Wmo, de Participatiewet en de zorg voor jeugd zijn in handen gelegd van de lokale overheid in de overtuiging dat gemeenten dichter bij hun inwoners staan dan het Rijk of de Provincie. Ik deel die overtuiging, overigens. Maar we moeten ook vaststellen dat deze beweging gepaard ging met forse bezuinigingen op deze domeinen, want als gemeenten deze taken beter kunnen uitvoeren, kunnen ze dat vast ook goedkoper, was de gedachte in Den Haag…  En dat brengt weer met zich mee dat gemeenteraden politieke keuzes zullen moeten maken: hoe worden de schaarse middelen verdeeld? Waarop legt de gemeenteraad de nadruk?

Er valt dus wel degelijk iets te kiezen! Ook in gemeenten, zoals de mijne, waar het sociaal fundament staat en stabiel is, en de financiën meer dan op orde. Die keuze gaat uitmaken of uw nieuwe gemeenteraad zal investeren in een toekomstigbestendige gemeenschap, of netjes op de winkel past en lastige keuzes voor zich uitschuift – en alle varianten daar tussenin.

Greet Buter

Wethouder(PvdA)  in Laarbeek en voorzitter van het gewest Noord-Brabant van de PvdA

Het bericht Lokale verkiezingen… een populariteitspoll? verscheen eerst op PvdA Laarbeek.