Poliflw

Nederland is een land van tradities. Tradities zijn onderdeel van onze cultuur. Ze zijn er in vele vormen en zijn een herkenbare herhaling die we prettig vinden.

Tradities zijn niet voor eeuwig. Sommige tradities verdwijnen, en sommige veranderen. Wie loopt er nu nog dagelijks in klederdracht? Soms komen er ook nieuwe tradities bij. Bijvoorbeeld de Nieuwjaarsduik of ons massale koopgedrag op Black Friday.

In een gemeente als Houten kennen we een aantal heel herkenbare en gewaardeerde tradities. De Dodenherdenking is elk jaar indrukwekkend net als het Fladderen aan het eind van de zomervakantie. Velen van ons kijken reikhalzend naar deze evenementen uit, als deelnemer, als vrijwilliger of als toeschouwer.

Sommige tradities hebben ook een maatschappelijke functie. Tijdens de nieuwjaarsviering komen we naar buiten en wensen we onze buren een gelukkig nieuwjaar terwijl het vuurwerk wordt afgestoken. Een kleine week later halen de kinderen de kerstbomen bij de mensen op en slepen die naar de aangewezen locaties om daar op een koude donkere januari-avond de kerstboomverbranding mee te maken. Een spektakel, want voor kinderen is een groot vuur indrukwekkend en de brandweer is er ook nog eens bij, gaaf!

We zijn ons veel meer bewust van het milieu en duurzaamheid. Past een kerstboomverbranding dan nog wel? Er komt een hoop rook, fijnstof en CO2 vrij. De hele traditie afschaffen gaat te ver. Het ophalen van de bomen door de kinderen die er een lootje of mandarijn voor krijgen is ook wat waard. Laat de kinderen nog steeds de bomen verzamelen en deel lootjes uit. ‘s Avonds gevolgd door een spectaculaire afsluiting met licht, muziek en leuke prijzen!

Laten we het samen anders gaan doen.

Bartjan Meier,

Zaterdagochtend, 1 september. Houten ontwaakt. De hete zomer is voorbij en het nieuwe seizoen begint lekker fris en zonnig. Het Rond is veranderd in een levendig doolhof van kraampjes en natuurlijk zetten wij ook onze spulletjes in een kraam die er al snel anders uit begint te zien. Tevreden kijken we rond over het plein.

Meer dan 200 verenigingen, stichtingen en initiatieven zijn present: sportverenigingen demonstreren hun talenten; jong en oud dansen, zingen en maken samen muziek. Wie iets wil bijdragen aan Houten kan bij de verschillende initiatieven terecht. Culturele verenigingen, zorginstellingen en belangenorganisaties zoeken de verbinding met wie zich maar verbinden wil. Overal waar je kijkt zijn mensen met elkaar in gesprek. Een prachtig gezicht.

Ook de vrijwilligers onderling ontmoeten elkaar na een lange zomer weer. Soms ken je elkaar al via Facebook en ontmoet je elkaar nu eindelijk in het echt. Op Facebook is de discussie snel gevoerd, maar de mens achter het idee staat nu in levende lijve voor je. Er is tijd voor dialoog, weer eens wat anders.

“Houten moet weer bruisen, zoals in die goede oude tijd!” Hoe vaak hebben we dat niet gehoord tijdens de verkiezingstijd! De hang naar een verleden dat misschien wel nooit meer terugkomt, doet je op een dag als vandaag bijna vergeten hoe bijzonder het is dat Houten zoveel actieve groepen telt die zich inzetten voor elkaar, hun medemensen en voor Houten.

De dag is er eentje om van te genieten. Niet alleen het weer zit mee, maar de sfeer op het Rond is uitstekend. Punten voor verbetering zijn er altijd, maar iedereen die over de markt loopt voelt: Houten bruist! Maar misschien bruist Houten…anders?

Wayne Wilson

Fractievoorzitter Houten Anders!

Viooltjes, rozen, appels, mandarijnen, ijs, koffie, pepermunt, pennen, papierwaren en ja, zelfs de participizza’s waren afgelopen zaterdag op het Oude Dorp en in het Castellum te krijgen.

Niets bijzonders toch? Op zaterdag is er altijd markt, hoor ik u denken.

Nee, we hebben het hier over de verkiezingsmarkt. Een heerlijke verzameling vlaggen, banners en natuurlijk de mensen in de gekleurde jassen. Dit alles om uw aandacht te krijgen en om met u in gesprek te komen. Ondertussen deelt men fruit en bloemen uit naast de marktkoopmannen en koffie en ijs naast onze horecaondernemers.

Nee, bij Houten Anders geen poespas, gewoon een helder verhaal en betrokken mensen die graag luisteren naar uw verhaal.

Afgelopen zaterdag sprak Axel op het plein met Hans;

Zijn hele leven zat hij in de techniek: boten, overheid en engineering. Duurzaamheid was vooral zijn ding. Toen Castellum werd ontworpen, diende hij een bezwaar in met argumenten waarom de plannen van de gemeente destijds niet deugden. Hij kreeg geen reactie. Vervolgens heeft hij het nog eens geprobeerd met een voorstel over het hergebruiken van zwembadwarmte in de vorm van warmteterugkoppeling: weer geen reactie. Hij kan het bijna niet meer opbrengen om te geloven dat de politiek er voor de burger is. Hij ziet het niet meer, kijkt wat verloren om zich heen tussen al het verkiezingsgeweld en toevallig kruisten de blikken waardoor er een gesprek ontstond. Eigenlijk wilde Hans het gesprek niet meer aangaan. Hij deed het toch en het werd een inspirerend gesprek. Scherp op de inhoud, ongezellig aan het begin, maar gezellig en zelfs optimistisch op het eind – toen de scepsis verdween – en er misschien weer iets van de hoop op verandering terugkwam.

Dat kan anders!

Nu gaat het Hans niet om een bedankje, want hij deed het voor Houten. Toch verdienen mensen zoals hij erkenning, ongeacht of hun ideeën worden gebruikt. Het minste wat een gemeente kan doen is een bedankje sturen. Een bonbon in een doosje met een kaartje erbij: Bedankt dat u met ons hebt meegedacht! Dat is al zoveel beter dan geen reactie. Helemaal niks…!

Aanstaande zaterdag staan wij weer met zijn allen op het Rond. Dan is er genoeg! Heeft u zin in fruit, bloemen, een pepermuntje of anders een flyer met Houtense standpunten? U bent van harte welkom.

We zijn het eens, het gaat goed! En Samen kan nog beter, het kan Anders!

Tot zaterdag!

Houten Anders!: Wayne, John, Cisca, Jeroen, Bart Jan, Axel, Saskia, Bart, Michel, Herberd, Henk.