Op 2 maart jl. vond in Bergen op Zoom een goed bezochte informatieavond plaats over de gevaren van de kerncentrale Doel. Op de bijeenkomst presenteerde schrijver/journalist Sonn Franken de bevindingen uit zijn jarenlange journalistieke onderzoek.
De lange lijst van incidenten bevat naast sabotage en het binnendringen van actievoerders vooral storingen in een van de vele systemen van de kerncentrale. Ook zijn er scheuren van 18 cm geconstateerd in het beschermende omhulsel van de reactorkern van Doel 3. Gezien het enorme risico bij een kernramp zou je verwachten dat men zijn uiterste best deed om de kans hierop zoveel mogelijk te beperken. Dat blijkt nogal tegen te vallen. Er heerst een veiligheidscultuur die ons zorgen moet baren: Achterstallig onderhoud en het niet naleven van vereiste procedures is vragen om problemen en vergroot het risico op een nucleaire ramp. En mocht dat onvoorstelbare een keer gebeuren, zijn we er dan op voorbereid? Ook hier moeten we het doen met vooral veel sussende worden. Er zijn geen uitgebreide grens-overschrijdende scenario’s voor hoe te handelen bij een nucleair ongeval. Zelfs het inlichten van Nederlandse autoriteiten bij storingen laten de Belgen achterwege ondanks duidelijke afspraken hierover.
Wat blijft verontruste Nederlandse burgers dan nog over om te doen? Volgens Franken is er maar één mogelijkheid. We moeten bij de Nederlandse autoriteiten keer op keer aandringen dat zij onze zuiderburen op hun verantwoordelijkheid wijzen en hun internationale afspraken nakomen. Een opdracht dus ook voor het gemeentebestuur van Roosendaal!
