Poliflw

Eerder waren we al kritisch op de Kadernota 2020 (klik hier voor een nieuwsbericht over de eerste termijn). Die kritiek heeft er in de tweede termijn zelfs voor gezorgd dat we tegen de kadernota 2020 hebben gestemd. De kadernota is de voorloper van begroting en schetst op hoofdlijnen waar de gemeente in 2020 haar prioriteiten wil leggen. D66 kan zich niet vinden in deze plannen.

D66 staat pal achter de staat D66 pal achter de groeiambitie. Groei is nodig om onze financiën op orde te brengen en om voorzieningen in stand te houden. We zien dat het college rondom de woningbouwambitie in de basis de juiste stappen zet. Wij missen in de groeistrategie investeringen in onze stedelijke economie en in sociale en inclusieve groei en zien dat de beperkte financiële ruimte die er is, opgaat aan niet renderende investeringen.

D66 wil de economische ontwikkeling veel meer verbinden met onze groeistrategie. Mensen willen wonen waar er werk is en juist daaraan ontbreekt het. Het is essentieel dat wij de werkgelegenheid van de toekomst naar onze stad toehalen. En dat vraagt om investeringen. We dienden daarom een amendement in om de komende twee jaar, jaarlijks een miljoen euro te investeren. Dit plan haalde het spijtig genoeg niet. We kondigden daarom een initiatiefvoorstel aan, waarin we stevig ingebed in de Drechtsteden en samen met het bedrijfsleven en kennis- en onderwijsinstituten een ware innovatiehub in onze stad willen creëren.

Ons andere speerpunt was het werken aan sociale en inclusieve groei, zoveel mogelijk Dordtenaren moeten bijdragen en profiteren van onze groeistrategie. We gaven daarmee politiek een belangrijk signaal af. We vertelden een grote groep Dordtenaren die nu aan de zijlijn staan, dat zij er bij horen en dat er ook voor hen plek is in Dordrecht.

Met de nieuwe motie ‘’Niet uit elkaar groeien’’, riepen we het college op om te onderzoeken hoe de Eneco-middelen kunnen worden ingezet voor strategische investeringen in het sociaal domein. De motie vond het college te verstrekkend, maar er volgde wel een toezegging om te onderzoeken of dergelijke investeringen kunnen renderen. We dienden ook plannen in om Dordtenaren die de verbinding met de arbeidsmarkt zijn verloren weer perspectief te geven, maar die plannen sneuvelden omdat het college andere prioriteiten stelde.

Met de motie ‘’gelijke kansen voor alle Dordtenaren’’ boekten we een langverwacht succes. Al sinds het begin van deze raadsperiode maken wij ons hard voor een sterk antidiscriminatiebeleid, onze motie is aangenomen en op dit moment werkt het college hard aan een antidiscriminatiebeleid voor Dordrecht.

Inhoudelijk boekten we nog wat succesjes, maar over het algemeen was de behandeling voor ons teleurstellend. Zo’n kadernota is het resultaat van een zorgvuldige onderhandeling tussen wethouders en coalitiepartijen, iedere wijziging leidt tot spanning en daardoor zit het muurvast en was het debat toch vooral matig theater. Prachtige ideeën waar in de basis wisselende meerderheden voor waren, werden afgeschoten of niet eens ingediend. Dit is de oude politiek waar D66 zich tegen verzet.

Afgelopen dinsdag heeft de gemeenteraad een slecht besluit genomen over de verdere uitwerking van ‘Sportcampus Schenkeldijk’. Dit besluit raakt ons, omdat opnieuw gesold wordt met sportverenigingen en daarmee met talloze sporters en vrijwilligers die het Dordtse verenigingsleven kleur geven. Je solt niet met sportverenigingen, je koestert ze. In de raadsvergadering en in het voorstel dat de raad is aangeboden worden clubs met een rijke historie en een bloeiend verenigingsleven weggezet als zieltogende clubs ‘waarvan de toekomst ongewis is’. TTVD, v.v. Dubbeldam en SC Movado werden weggezet als harde onderhandelaars die persé het onderste uit de kan willen hebben. De feiten zijn anders. De verenigingen vragen slechts om een adequate accommodatie. Zij willen er financieel en qua accommodatie niet op achteruit gaan.

Wij vinden het frame dat op deze wijze gecreëerd wordt stuitend en zullen ons er blijvend tegen verzetten. Let wel: op ons verzoek werken deze verenigingen al jaren met volle overtuiging mee aan hun eigen verhuizing, omdat wij gronden voor woningbouw nodig hebben. Dan is het een absolute ondergrens dat verenigingen niet slechter worden van hun verhuizing. In het voorstel dat is aangenomen worden de verenigingen er wel slechter van. De plannen gaan totaal voorbij aan het belang van de verenigingen en zijn financieel boterzacht. Nog stuitender werd het toen toezeggingen werden gedaan om binnen het al te krappe budget, tegemoet te komen aan de wensen en eisen van de verenigingen. We redeneren verkeerd om. We mogen niet kijken wat past binnen het gestelde budget, we moeten kijken wat het kost om ervoor te zorgen dat verenigingen er financieel en qua accommodatie niet op achteruitgaan. De voltallige oppositie gaf dan ook aan dat de wethouder zichzelf heeft opgezadeld met een vrijwel onmogelijk uitvoerbare opdracht.

Wij snappen dus ook dat v.v. Dubbeldam en TTVD luid en duidelijk hebben laten weten dat zij klaar zijn met de gemeente en geen vertrouwen meer hebben in een oplossing. Wij zijn er nog niet klaar mee. Nieuwe artikel 40. vragen aan het college zijn al ingediend en we zullen ons beraden op vervolgstappen bij het uitblijven van voortgang. Tussen neus en lippen door werd door de wethouder ook nog even aangegeven dat hij naar 3 a 4 grote sportparken toe wil. Een beweging met mogelijk grote consequenties voor ‘kleine’ sportparken aan de Vorrinklaan, Smitsweg, Zeehavenlaan en Gravensingel. Dit dossier laat zien hoe dit college omgaat met de Dordtse sportwereld. We zitten er als oppositie dan ook bovenop en hebben artikel 40. Vragen ingediend om het college tot duidelijkheid te dwingen.

Tijdens de hamerraad van 11 december heeft de wethouder de gemeenteraad heel summier geïnformeerd over de voortgang van de uitvoering van de toekomstvisie sportparken en meer in het bijzonder over de bouw van een nieuw sportcomplex voor de verenigingen V.V. Dubbeldam, Tafeltennisvereniging Dordrecht en Movado. Deze verenigingen en daarmee vele Dordtse sporters verkeren al jaren en in onzekerheid en daar lijkt voorlopig geen eind aan te komen. In de raadsvergadering van september heeft het college van B&W op ons verzoek heel expliciet toegezegd voor 1 december een oplossing voor te leggen aan de gemeenteraad. Die toezegging is het college opnieuw niet nagekomen.

Het college lijkt nu een totaal andere richting in te zijn geslagen. Dat die koers bij de betreffende verenigingen (volgens het college) op voorzichtige steun kan rekenen, neemt onze zorgen allesbehalve weg. De oplossing -multifunctioneel gezamenlijk sportgebouw- waar het college van B&W jaren aan gewerkt heeft, waar de verenigingen op het verzoek van hetzelfde college aan hebben meegewerkt en waar de leden van de verenigingen bij zijn betrokken kon immers ook op steun rekenen. Sterker nog er was zelfs sprake van een getekende intentieovereenkomst.

Het continu niet nakomen van afspraken en het onvermogen om tot een oplossing te komen tast het vertrouwen in ons lokale bestuur aan. Het kan niet zo zijn dat gezonde Dordtse sportverenigingen de dupe zijn van het voortdurende gesappel van het college. Daarom hebben we vandaag artikel 40 vragen gesteld aan het college en aangedrongen op snelle beantwoording. We overwegen in de raadsvergadering van 18 december met een motie te komen om het college tot actie te manen.

(zie hier de vragen)