Poliflw

Jongeren verdienen de zorg die ze nodig hebben! XONAR, de grootste jeugdhulpaanbieder in Zuid-Limburg die jaarlijks hulp biedt aan kinderen en hun gezinnen in deze regio met vele cliënten uit Sittard-Geleen, heeft financiële problemen. Daarom vraagt XONAR aan de zestien Zuid-Limburgse gemeenten een financiële bijdrage van €8.000.000, waarvan €1.044.715 aan Sittard-Geleen, zodat zij als organisatie kan voortbestaan en kan zorgen voor zorgcontinuïteit voor jongeren. De financiële problemen van XONAR komen echter voornamelijk voort uit bedrijfsmatige keuzes die gemaakt zijn door henzelf. XONAR geeft aan in haar verzoek tot financiële ondersteuning te betreuren dat zij in deze situatie is terechtgekomen en ziet nadrukkelijk een rol voor zichzelf weggelegd om haar bedrijfsvoering te verbeteren. Unaniem gaven de raadsfracties tijdens de rondevergadering van 21 september jl. aan dat er daarom duidelijke financiële bindende voorwaarden meegegeven dienen te worden aan het bedrag dat XONAR ten behoeve van haar herstelplan wilt ontvangen van onze gemeente. Fractievoorzitter Patrick Brouwers diende hiervoor tijdens de raadsvergadering van 5 oktober een motie in die met grote meerderheid in de raad werd aangenomen. Patrick gaf tijdens de raadsvergadering aan dat de financiële bijdrage van ons als gemeente alleen aan de daadwerkelijk zorg van jongeren besteed dient te worden. Verder sprak Patrick tijdens de raadsvergadering zijn zorgen uit over de toekomst waarbij het voor hem belangrijk is dat goede zorg wordt gewaarborgd voor de jeugd van Sittard-Geleen die deze zorg hard nodig heeft. Voor de CDA-fractie moet de eenmalige bijdrage dan ook daadwerkelijk een eenmalige bijdrage blijven.

Eenopiniestuk van ons Tweede Kamerlid Martijn van Helvertsamenmet zijn collega Chris van Dam: Opinieartikel Deze week opende een krant met een foto van een zorgmedewerker in New York. De man stond net buiten het ziekenhuis met opgeheven handen radeloos te zijn. We kunnen ons er veel bij voorstellen: het grote aantal doodzieke patiënten en de beperkte middelen om te kunnen helpen. Het moet een enorme last zijn voor al die mensen in de zorg om daarmee om te gaan.Ook in eigen land zijn we getuige van zorgmedewerkers die via media een inkijkje geven in hun zorg voor Corona-patiënten. Artsen en verplegers worden meer dan gemiddeld geconfronteerd met sterfgevallen na een periode van een zeer zwaar ziekte bed. Het besmettingsgevaar brengt met zich mee dat familie niet of nauwelijks toegelaten wordt, hoewel daar inmiddels meer ruimte voor lijkt te ontstaan. Het vraagt heel veel van het medisch personeel en ook van de nabestaanden. Het leidt zonder twijfel tot vragen over zingeving, over leven en dood, over het wel of niet doorbehandelen van patiënten. In tijden van crisis is het leven niet meer zo maakbaar als we gewend zijn en dat raakt ons mensen diep.En dat geldt ook voor mensen die niet ziek zijn, maar bijvoorbeeld in quarantaine zitten of in een verpleeghuis geen bezoek kunnen ontvangen. Wat te denken van ouders die wekenlang thuis zijn met hun kinderen én hun werk. De eenzaamheid, het veranderde gezinsleven, maar ook het wegvallen van werk buitenhuis leidt tot andere vragen, andere dilemma’s dan we normaliter in ons drukke, volgepropte leven gewend zijn. Dat kan prettig zijn, aanleiding geven tot vrolijkheid, maar het kan ook leiden tot diepere, soms existentiële vragen. Hoe leefde ik mijn leven voordat ik door deze crisis tot stilstand kwam, wilde ik dat wel echt, hoe is mijn relatie met mijn kinderen, hoe ziet na deze crisis mijn ‘nieuwe normaal’ er uit?Deze Corona-crisis raakt niet alleen onze fysieke lijf, het raakt ook onze geest en ons geestelijk leven. Het leidt tot vragen over de manier waarop we ons leven gewend waren te leven, het leidt tot zingevingsvragen. We worden indringend geconfronteerd met een virus dat razendsnel om zich heen grijpt, we horen verhalen - soms heel dichtbij - van mensen die hieraan dood gaan. Dat raakt ons. We worden gevraag uit naastenliefde afstand te houden en het blijkt dat we op grote schaal daaraan gehoor geven. Hoe kan dat, waar komt dat vandaan?Ooit zei een geestelijk verzorger tijdens een hoorzitting in de Tweede Kamer: als het te verhelpen is, dan ga je naar de psycholoog of de psychiater. Maar als het niet te verhelpen is, als het leven iets op je weg plaatst waar je het mee moet doen, dan heb je een geestelijk verzorger nodig. Dan moet je op zoek naar de zin er van en dat is waar geestelijk verzorgers je bij kunnen helpen. Het negeren van die vragen kan het functioneren en de ontwikkeling van een mens ernstig schaden.Daarom is het zeer terecht dat minister Hugo de Jonge deze week in een brief aan de Tweede Kamer expliciet heeft uitgesproken dat geestelijke zorg van existentieel belang is, zeker in de stervensfase van mensen. Voor zowel patiënten als hun nabestaanden. Hij roept bestuurders van zorginstellingen op om die geestelijke zorg - ook van buiten een instelling - zo veel mogelijk te faciliteren. Geestelijke verzorging is juist nu cruciaal en moet naast de medische zorg uitdrukkelijk beschikbaar zijn voor iedereen: voor professionals in de zorg, voor geïsoleerde ouderen, voor mensen in het hospice.Wij weten het zeker: al die predikanten, pastores, pandits, imams en humanistisch raadslieden bij u in de buurt zijn graag beschikbaar. Het is een beroepsgroep die zich kenmerkt door een grote bescheidenheid, die beslist niet de neiging heeft om vooraan te staan. Maar die zeker in deze tijd essentieel werk verricht. Chris van Dam en Martijn van Helvert, Tweede Kamerleden van het CDA

CDA-afdeling Sittard-Geleen organiseert politiek café inzake Jeugdzorg. Op woensdag 11 septemberaanstaande organiseert CDA Sittard-Geleeneenpolitiek café met als thema Jeugdzorg.Indeinspirerende omgevingvan Plinthos -aan de rand van onze gemeente-wil de CDA-fractie graagmet eenieder die zich verbonden voelt met dit themain gesprek gaan.Enkele sprekers zullen aanwezig zijn om vanuit hun diverse rollen binnen de jeugdzorg de problematieken te belichten.Daarnaast zal er voldoende ruimte zijn voor het uitwisselen van ervaringen en discussie. Deelname is open voor iedereen die interesse heeft in dit onderwerp. Aanmelding wordt op prijs gesteld middels een e-mail naar :burgerlid.salden@sittard-geleen.nl Sprekers oa. :Luuk Venner, projectleider Plinthos ; Roel Salden, Verpleegkundig Specialist Locatie : Plinthos, Daniken 1 , SchinnenTijdstip :19.30– 21.00uur, met een inloop vanaf19.00 uur.

Geachte voorzitter, In de Ronde van 14 maart is uitvoerig gesproken over het raadsvoorstel ”vervangingbegrotingskaders” Een groot aantal vragen is beantwoord. Afgesproken is dat een aantal technische vragen schriftelijk beantwoorden zouden worden. De volgende technische vragen van de CDA-Fractie staan nog open:  Aangegeven is dat alle meevallers worden toegevoegd aan de algemene reserves. Wat betekent dit dan in de praktijk? Bijvoorbeeld er is een meevaller als gevolg van de verkoop vastgoed, of een meevaller bij de aanbesteding , of een project gaat niet door. Gaan deze middelen dan naar de algemene middelen? Moeten we dat zo zien? Aangegeven is dat alle tegenvallers binnen de budgetten worden opgevangen. Hoe moeten we dat concreet zien? Hoe wordt er dan geschoven binnen de budgetten? Hoekunnen wij ervan uit gaan dat er ook niet meer binnen de programma’s geschoven wordtmet middelen die over zijn binnen bepaalde sub posten? Hoe moeten we de regeling restbudgetten dan lezen? Als er geld over is, treedt de regeling restbudgetten in werking. Hoe weten we dat er sprake is van een restbudget of een meevaller? In de ronde is uitvoerig gesproken over de programmabegroting in relatie tot de kadernota en het bestuursakkoord: Hebben wij het nu goed begrepen dat de voorliggende begrotingskaders ook voor de kadernota gelden en zo ja moet er dan niet een beslispunt aan het voorstel worden toegevoegd, te weten:“de begrotingskadersgelden niet alleenvoor de programmabegroting 2019 maar ook voor de Kadernota 2019” Wij zien de beantwoording van de vragen graag ruim voor de raadsvergadering tegemoet. Namens de CDA-fractie Sittard-Geleen, Judith Buhler