Poliflw

Bij de online nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente Alblasserdam sprak Ramon Pardo een boodschap uit voor de gemeenteraadsverkiezingen. De tekst is hieronder te vinden en de video is hier terug te zien: https://www.facebook.com/dichtbijd66alblasserdam/videos/315214410611776/

D66 Alblasserdam doet ook in 2022 mee aan de lokale verkiezingen, en dat is nu belangrijker dan ooit, want wij denken dat het tijd is voor verandering.

In Alblasserdam zorgen we voor elkaar, dat ligt voor de hand. We zijn één gemeenschap, niet verschillende deel-gemeenschappen, en binnen die ene gemeenschap kijk je naar elkaar om. Voor D66 gaat het nog een stap verder. Iedere Alblasserdammer mag zijn wie hij is. We laten elkaar vrij in wie we zijn. Respect hebben voor elkaars overtuiging maar ook iemands geaardheid omarmen, dat is zorg dragen voor elkaar! Het is tijd dat Alblasserdam mee verandert met zijn tijd. D66 laat je vrij en laat je zeker niet vallen.

Inwoners en ondernemers mogen de komende 4 jaar veel van hun bestuurders verwachten. We willen allemaal ruimte om te wonen en te ondernemen. Maar er is meer! Het nieuwe gemeentebestuur zal de lijnen moeten uitzetten om ook over 30 jaar een zelfstandig, actief en groen dorp te zijn. Een dorp waar het fijn is om op te groeien, fijn om te wonen en oud te worden. Een dorp waar je succesvol kunt ondernemen. Maar ook een dorp waar we antwoorden hebben gevonden voor de grotere vraagstukken van vandaag. Waar we energiezuinig, milieubewust en duurzaam samenleven.

D66 gaat de uitdaging om te veranderen graag aan, met concrete plannen voor de komende 4 jaar, maar ook met een visie over hoe ons dorp er over 30 jaar uitziet. Samen met u maken we deze duurzame toekomst werkelijkheid.

Stem 14, 15 of 16 maart op D66 Alblasserdam … vóór de verandering!

Dit is een bijdrage van D66 aan de raadsvergadering van dinsdag 24 november. In deze bijeenkomst werd onder andere het raadsvoorstel inzake de Oude Bibliotheek besproken. De vergadering is terug te zien via: https://alblasserdam.notubiz.nl/vergadering/701817/gemeenteraad%2024-11-2020 (agendapunt 5)

Voorzitter,

De oude bibliotheek wordt door stichting OBA in voorliggend voorstel teruggeven aan de gemeente waarna de gemeente gaat bepalen wat de volgende bestemming van dit, dan gemeentelijke, gebouw gaat worden. Voordat ik inhoudelijk op de beslispunten reageer nog even een aantal woorden over de discussie op dit voorstel van vorige week. In de commissievergadering heeft de wethouder aangegeven dat het college veel last ondervonden heeft van de onrust die in de afgelopen twee weken ontstaan is over de huidige locatie van de bibliotheek en het idee om terug te verhuizen naar de oude locatie, en dat hij deze onrust de D66-fractie, mij in bijzonder, aanrekent. Ter beantwoording heb ik aangegeven dat dat prima was en ik het als een gegeven beschouw. Maar natuurlijk was dat niet prima, het is niet oké als een raadslid het veroorzaken van onrust door een wethouder wordt aangewreven terwijl hij zijn primaire taak als volksvertegenwoordiger vervult en de gevoelens en emoties van inwoners over een maatschappelijk onderwerp verwoordt, maar genoeg daarover. Een verantwoordelijk wethouder die zich boos maakt bij tegenspraak is wel veelzeggend. Als je van een gemeentehuis een huis van de gemeenschap wil maken, kan je er veel geld in steken, maar het lukt nooit als je dat niet doet in overleg met die gemeenschap. Je kan mooie namen verzinnen en mooie fonteinen ontwerpen, maar als je niet vanaf de start volledig samenwerkt met belanghebbenden en belangstellenden wordt het nooit wat.

Dan het 1e punt van de besluitvorming die voorligt. We danken de stichting OBA die jarenlang met subsidie van de gemeente het vastgoed heeft beheerd en met diezelfde subsidie het gebouw zo goed als lastenvrij heeft achtergelaten. In de eigen statuten van de OBA staat dat de eigendommen bij opheffing worden aangeboden aan de gemeente Alblasserdam en dat eventuele overblijvende lasten dan moeten worden overgenomen door de gemeente. Wat ons betreft is de vergoeding van 50.000 euro voor erfpacht aan de OBA in dat licht een raar onderdeel in dit voorstel aangezien de erfpachtrechten van de OBA ook gezien kunnen worden als onderdeel van de eigendommen en in die zin bij opheffing dus ook gewoon eigendom van de gemeente worden. Ik hoor graag hoe de wethouder naar dit punt kijkt en of hij het met ons eens is dat de vergoeding van erfpacht eigenlijk niets anders is dan een extra subsidie voor een Makerscar aan de bibliotheek (iets dat overigens weinig te maken heeft met de doelstellingen van de OBA).

Dan het 2e punt van de besluitvorming, de 150.000 euro aan krediet voor voorbereidende werkzaamheden voor ingebruikname van het pand als één sociaal loket. Hiermee kunnen we niet akkoord gaan. Het concept van één loket op het sociale domein kunnen we omarmen maar de gekozen locatie willen wij hiervoor op dit moment niet vrijgeven. D66 blijft van mening dat er een serieus gesprek met de samenleving gevoerd zal moeten worden over de huidige locatie van de bibliotheek en over de mogelijkheid om het gebruik van gemeentelijke gebouwen optimaal te laten aansluiten bij de wensen uit de samenleving. We hebben gehoord dat zowel college als overige fracties het hier niet met ons eens zijn dus u zult uw besluit zonder onze instemming moeten nemen, wij blijven hier op dit moment op tegen. Ook vinden we de voorgespiegelde kostenraming van 975.000 euro veel te hoog. Wij voelen ons in deze mening gesteund door discussies die we in de afgelopen twee weken in ons dorp gevoerd hebben over dit onderwerp. Niet alleen op sociale media maar ook in persoonlijke gesprekken, door mijzelf maar ook door mijn fractieleden. Ik wil deze gelegenheid ook gebruiken om die inwoners waarmee we dat gesprek gevoerd hebben dank te betuigen voor het delen van hun mening met ons.

– Ramon Pardo Kruidenier

Dit is een bijdrage van D66 aan de raadsvergadering van dinsdag 24 november. In deze bijeenkomst werd onder andere het raadsvoorstel inzake de Oude Bibliotheek besproken. De vergadering is terug te zien via: https://alblasserdam.notubiz.nl/vergadering/701817/gemeenteraad%2024-11-2020 (agendapunt 5)

Voorzitter,

De oude bibliotheek wordt door stichting OBA in voorliggend voorstel teruggeven aan de gemeente waarna de gemeente gaat bepalen wat de volgende bestemming van dit, dan gemeentelijke, gebouw gaat worden. Voordat ik inhoudelijk op de beslispunten reageer nog even een aantal woorden over de discussie op dit voorstel van vorige week. In de commissievergadering heeft de wethouder aangegeven dat het college veel last ondervonden heeft van de onrust die in de afgelopen twee weken ontstaan is over de huidige locatie van de bibliotheek en het idee om terug te verhuizen naar de oude locatie, en dat hij deze onrust de D66-fractie, mij in bijzonder, aanrekent. Ter beantwoording heb ik aangegeven dat dat prima was en ik het als een gegeven beschouw. Maar natuurlijk was dat niet prima, het is niet oké als een raadslid het veroorzaken van onrust door een wethouder wordt aangewreven terwijl hij zijn primaire taak als volksvertegenwoordiger vervult en de gevoelens en emoties van inwoners over een maatschappelijk onderwerp verwoordt, maar genoeg daarover. Een verantwoordelijk wethouder die zich boos maakt bij tegenspraak is wel veelzeggend. Als je van een gemeentehuis een huis van de gemeenschap wil maken, kan je er veel geld in steken, maar het lukt nooit als je dat niet doet in overleg met die gemeenschap. Je kan mooie namen verzinnen en mooie fonteinen ontwerpen, maar als je niet vanaf de start volledig samenwerkt met belanghebbenden en belangstellenden wordt het nooit wat.

Dan het 1e punt van de besluitvorming die voorligt. We danken de stichting OBA die jarenlang met subsidie van de gemeente het vastgoed heeft beheerd en met diezelfde subsidie het gebouw zo goed als lastenvrij heeft achtergelaten. In de eigen statuten van de OBA staat dat de eigendommen bij opheffing worden aangeboden aan de gemeente Alblasserdam en dat eventuele overblijvende lasten dan moeten worden overgenomen door de gemeente. Wat ons betreft is de vergoeding van 50.000 euro voor erfpacht aan de OBA in dat licht een raar onderdeel in dit voorstel aangezien de erfpachtrechten van de OBA ook gezien kunnen worden als onderdeel van de eigendommen en in die zin bij opheffing dus ook gewoon eigendom van de gemeente worden. Ik hoor graag hoe de wethouder naar dit punt kijkt en of hij het met ons eens is dat de vergoeding van erfpacht eigenlijk niets anders is dan een extra subsidie voor een Makerscar aan de bibliotheek (iets dat overigens weinig te maken heeft met de doelstellingen van de OBA).

Dan het 2e punt van de besluitvorming, de 150.000 euro aan krediet voor voorbereidende werkzaamheden voor ingebruikname van het pand als één sociaal loket. Hiermee kunnen we niet akkoord gaan. Het concept van één loket op het sociale domein kunnen we omarmen maar de gekozen locatie willen wij hiervoor op dit moment niet vrijgeven. D66 blijft van mening dat er een serieus gesprek met de samenleving gevoerd zal moeten worden over de huidige locatie van de bibliotheek en over de mogelijkheid om het gebruik van gemeentelijke gebouwen optimaal te laten aansluiten bij de wensen uit de samenleving. We hebben gehoord dat zowel college als overige fracties het hier niet met ons eens zijn dus u zult uw besluit zonder onze instemming moeten nemen, wij blijven hier op dit moment op tegen. Ook vinden we de voorgespiegelde kostenraming van 975.000 euro veel te hoog. Wij voelen ons in deze mening gesteund door discussies die we in de afgelopen twee weken in ons dorp gevoerd hebben over dit onderwerp. Niet alleen op sociale media maar ook in persoonlijke gesprekken, door mijzelf maar ook door mijn fractieleden. Ik wil deze gelegenheid ook gebruiken om die inwoners waarmee we dat gesprek gevoerd hebben dank te betuigen voor het delen van hun mening met ons.

– Ramon Pardo Kruidenier

De keuze die tijdens de algemene beschouwingen op tafel is gelegd door het college klinkt logisch. Wat zegt ons college? ‘Onze gemeente kan niet nog meer bezuinigen op het sociaal domein. Indien Den Haag niet meer geld ter beschikking stelt dan zullen we de lokale belasting voor onze inwoners moeten verhogen.’ D66 is het hier niet mee eens. Ja, de kosten van het sociaal domein (Jeugdzorg, Wmo en uitkeringen) zijn gestegen en de overheid moet bijpassen. Maar er zijn ook lokale kosten waar we zelf naar kunnen kijken. Een eenvoudiger serviceconcept voor de nieuwe bibliotheek, geen luchtmeetpunt op de Helling en kritischer kijken naar de vele aanbieders van sociale voorzieningen. De lokale lasten verzwaren in de huidige onzekere tijden, dat ziet D66 niet zitten.

– Ramon Pardo Kruidenier

deze tekst is de ‘Blik op de raad’ uit de Klaroen van woensdag 22 juli 2020

De bijdrage van D66 aan de algemene beschouwingen is te lezen op deze pagina.

De keuze die tijdens de algemene beschouwingen op tafel is gelegd door het college klinkt logisch. Wat zegt ons college? ‘Onze gemeente kan niet nog meer bezuinigen op het sociaal domein. Indien Den Haag niet meer geld ter beschikking stelt dan zullen we de lokale belasting voor onze inwoners moeten verhogen.’ D66 is het hier niet mee eens. Ja, de kosten van het sociaal domein (Jeugdzorg, Wmo en uitkeringen) zijn gestegen en de overheid moet bijpassen. Maar er zijn ook lokale kosten waar we zelf naar kunnen kijken. Een eenvoudiger serviceconcept voor de nieuwe bibliotheek, geen luchtmeetpunt op de Helling en kritischer kijken naar de vele aanbieders van sociale voorzieningen. De lokale lasten verzwaren in de huidige onzekere tijden, dat ziet D66 niet zitten.

– Ramon Pardo Kruidenier

deze tekst is de ‘Blik op de raad’ uit de Klaroen van woensdag 22 juli 2020

De bijdrage van D66 aan de algemene beschouwingen is te lezen op deze pagina.

Marko Stout, sinds 2009 een spilfiguur binnen D66 Alblasserdam en sinds 2018 ook fractievoorzitter, heeft helaas afscheid moeten nemen van de gemeenteraad. Hij kan zijn functie als raadslid en fractievoorzitter niet combineren met zijn nieuwe baan. Deze baan is namelijk bij de gemeente Alblasserdam, waar Marko per 1 augustus aan de slag gaat als teamleider Ruimtelijke Ordening. Raadslid Ramon Pardo was al eerder fractievoorzitter voor D66 en neemt deze taak opnieuw op zich. De lege zetel in de gemeenteraad gaat naar Jacco Schook, die zich ook al jarenlang inzet voor (D66) Alblasserdam, onder andere als commissielid.

Het afscheid van Marko Stout en de benoeming van Jacco Schook vonden plaats bij de raadsvergadering van afgelopen woensdag. Zowel Marko als Ramon had een speech voorbereid en deze speeches zijn hieronder te lezen.

Marko Stout:

Met een dubbel gevoel vanwege een toch wel hele mooie periode in de Alblasserdamse politiek neem ik afscheid van de politiek in Alblasserdam en van de gemeenteraad en het presidium in het bijzonder.

De afgelopen jaren heb ik met veel plezier en ambitie de functie van raadslid en als fractievoorzitter vervuld. Het was een leuke en leerzame periode. Niet alleen het vertegenwoordigen van de samenleving maar juist ook het samenwerken met collega’s in de raad, het college van B&W, de Griffie en, niet in de laatste plaats, de fractie van D66 heb ik als zeer boeiend en waardevol ervaren. Juist omdat alle ambities van iedereen soms heel divers waren maar soms ook heel gelijkluidend. Zo waren er momenten dat we lijnrecht tegenover elkaar stonden. Ik noem maar even de zondagsrust, de LHBTI-discussie en het gemeentehuis. Maar er waren ook momenten dat we gezamenlijk op konden trekken. Zo hebben we gezamenlijk gestreden voor schone lucht, voor een fietslus en voor sociale woningbouw op de Wipmolenlocatie. Ik had graag mijn raadslidmaatschap nog langer willen vervullen want de fietslus is er nog niet en ook de sociale woningbouw op de Wipmolenlocatie is nog geen feit.

Ik wil dit moment ook gebruiken om mijn waardering uit te spreken voor de positieve samenwerking met u allen. In het bijzonder een woord van dank aan de voorzitter van de raad die mij soms beter begreep dan de rest en mijn uitleg dan zo kon formuleren dat u het ook begreep. Ook het constructieve overleg en de samenwerking met de fractie van D66 heb ik zeer gewaardeerd. Ook wil ik dit moment nog even gebruiken om mijn laatste politieke statement te maken. Alleen ga je misschien sneller maar samen kom je verder. En raadsleden zijn het vaker eens dan je in eerste instantie zou denken. Overleg, niet alleen in de raadsvergadering maar ook daarbuiten, kan zeer constructief en verhelderend zijn. Ik wil u oproepen om meer dan voorheen niet te kijken naar wat ons scheidt maar naar datgene wat ons bindt. En datgene wat ons bindt is Alblasserdam. Een gemeente waar het voor iedereen fijn moet zijn om te wonen, werken en recreëren. Niet alleen maar doordeweeks maar ook op zondag. Niet alleen voor mensen met een hoop geld maar ook voor mensen met een kleine beurs. En ook niet alleen voor mensen die heteroseksueel zijn maar ook voor mensen die dat niet zijn.

Als raadslid zocht ik graag de diepgang in verschillende projecten, iets dat eigenlijk moeilijk met het raadslidmaatschap valt te combineren omdat je hoofdzakelijk een controlerende functie hebt. Binnen mijn nieuwe functie kan ik mij wel in deze projecten verdiepen en kan ik ook constructief mijn steentje bij gaan dragen aan onze mooie gemeente.

Gelukkig wordt mijn plek binnen de raad ingevuld door Jacco Schook. Een jonge “echte” Alblasserdammer die zich met dezelfde passie zal gaan inzetten. Het fractievoorzitterschap wordt overgenomen door Ramon Pardo. Hij is vertrouwd met de raad en zeker erg gedreven. Bij beide heb ik het vertrouwen dat zij zich voor de volle 100% in zullen zetten.

Het ga u goed.

Ramon Pardo:

“Nou, met die wens ik je veel succes” zei een niet nader te noemen oud-fractievoorzitter van een niet nader te noemen politieke partij mij in 2009 toen hij, tot zijn verbazing en misschien zelfs angst, hoorde dat Marko Stout deel zou gaan uitmaken van onze lokale D66-fractie. Nou Marko, een succes werd het! Meer dan tien jaar heb je je ingezet voor onze lokale fractie en met zijn allen zijn we je kwaliteiten en energie zeer gaan waarderen en hebben we er als lokale fractie ons voordeel mee gedaan.

Dat we tot elkaar kwamen is zeker te danken aan Kees van Tol, de oud-AD-verslaggever en geboren en getogen Alblasserdammer (dat laatste vinden sommige mensen heel belangrijk maar is op ons beide niet van toepassing) die het idee van onze samenwerking bij zowel jou als bij mijzelf geplugd had.

Veel anekdotes kan ik vertellen over de afgelopen jaren… van Okram Lieve (Cees zijn vriend) tot je bezoek aan de begraafplaats met oud wethouder Cardon in je krappe lage tweezitter.

Maar vooral je innovatieve ideeën moeten natuurlijk genoemd worden. Een 3D-printer op de verkiezingsmarkt of een met D66 bestickerde elektrische auto, dennenboompjes voor aandacht aan het groen… maar ook ideeën voor de ontsluiting van Alblasserdam in de vorm van een inspiratiemagazine voor de burgemeester en natuurlijk de rolstoelsluis met een onvergetelijk presentatiefilmpje.

Recent is daar natuurlijk het initiatiefvoorstel van de raad voor woningen op het Wipmolenterrein waar jij aan de basis van stond. Misschien was dat laatste voorstel wel de eerste stap in de transitie die je nu gaat meemaken.  Het is niet vreemd dat je de keuze maakt voor de inhoud, dichter bij het vuur en eerder aan tafel. Ideeën die jij hebt als architect zullen nog meer kans krijgen uitgevoerd te gaan worden.

Sinds jouw fractievoorzitterschap heb je ook aangetoond meer te kunnen.. het compromis en het overleg, de wapens die je niet alleen binnen de fractie gebruikte maar ook om de andere partijen te overtuigen van het inzicht dat je had. Zelfs ik ben ook hierdoor anders naar het fractievoorzitterschap gaan kijken.

Ik neem het stokje met veel plezier weer van je over maar niet nadat ik gezegd heb hoe leuk ik het vond om met je samen te werken. Waar velen zich verbaasden over onze samenwerking (we zijn, mocht u dat misschien nog niet weten, beiden namelijk nogal vaak overtuigd van ons gelijk), hebben we tussen ons altijd de juiste toon gevonden.

De fractie (inclusief alle steunfractieleden) laat je met tegenzin gaan. In Jacco Schook hebben we een prima opvolger, wel een geboren en getogen Alblasserdammer (nogmaals, mocht u daar belang aan hechten ) met jaren ervaring als burgerraadslid.

We hebben je telefoonnummer mochten we nog om vernieuwende ideeën verlegen zitten.  Nogmaals dank voor je inzet en het gaat je goed!

Marko Stout, sinds 2009 een spilfiguur binnen D66 Alblasserdam en sinds 2018 ook fractievoorzitter, heeft helaas afscheid moeten nemen van de gemeenteraad. Hij kan zijn functie als raadslid en fractievoorzitter niet combineren met zijn nieuwe baan. Deze baan is namelijk bij de gemeente Alblasserdam, waar Marko per 1 augustus aan de slag gaat als teamleider Ruimtelijke Ordening. Raadslid Ramon Pardo was al eerder fractievoorzitter voor D66 en neemt deze taak opnieuw op zich. De lege zetel in de gemeenteraad gaat naar Jacco Schook, die zich ook al jarenlang inzet voor (D66) Alblasserdam, onder andere als commissielid.

Het afscheid van Marko Stout en de benoeming van Jacco Schook vonden plaats bij de raadsvergadering van afgelopen woensdag. Zowel Marko als Ramon had een speech voorbereid en deze speeches zijn hieronder te lezen.

Marko Stout:

Met een dubbel gevoel vanwege een toch wel hele mooie periode in de Alblasserdamse politiek neem ik afscheid van de politiek in Alblasserdam en van de gemeenteraad en het presidium in het bijzonder.

De afgelopen jaren heb ik met veel plezier en ambitie de functie van raadslid en als fractievoorzitter vervuld. Het was een leuke en leerzame periode. Niet alleen het vertegenwoordigen van de samenleving maar juist ook het samenwerken met collega’s in de raad, het college van B&W, de Griffie en, niet in de laatste plaats, de fractie van D66 heb ik als zeer boeiend en waardevol ervaren. Juist omdat alle ambities van iedereen soms heel divers waren maar soms ook heel gelijkluidend. Zo waren er momenten dat we lijnrecht tegenover elkaar stonden. Ik noem maar even de zondagsrust, de LHBTI-discussie en het gemeentehuis. Maar er waren ook momenten dat we gezamenlijk op konden trekken. Zo hebben we gezamenlijk gestreden voor schone lucht, voor een fietslus en voor sociale woningbouw op de Wipmolenlocatie. Ik had graag mijn raadslidmaatschap nog langer willen vervullen want de fietslus is er nog niet en ook de sociale woningbouw op de Wipmolenlocatie is nog geen feit.

Ik wil dit moment ook gebruiken om mijn waardering uit te spreken voor de positieve samenwerking met u allen. In het bijzonder een woord van dank aan de voorzitter van de raad die mij soms beter begreep dan de rest en mijn uitleg dan zo kon formuleren dat u het ook begreep. Ook het constructieve overleg en de samenwerking met de fractie van D66 heb ik zeer gewaardeerd. Ook wil ik dit moment nog even gebruiken om mijn laatste politieke statement te maken. Alleen ga je misschien sneller maar samen kom je verder. En raadsleden zijn het vaker eens dan je in eerste instantie zou denken. Overleg, niet alleen in de raadsvergadering maar ook daarbuiten, kan zeer constructief en verhelderend zijn. Ik wil u oproepen om meer dan voorheen niet te kijken naar wat ons scheidt maar naar datgene wat ons bindt. En datgene wat ons bindt is Alblasserdam. Een gemeente waar het voor iedereen fijn moet zijn om te wonen, werken en recreëren. Niet alleen maar doordeweeks maar ook op zondag. Niet alleen voor mensen met een hoop geld maar ook voor mensen met een kleine beurs. En ook niet alleen voor mensen die heteroseksueel zijn maar ook voor mensen die dat niet zijn.

Als raadslid zocht ik graag de diepgang in verschillende projecten, iets dat eigenlijk moeilijk met het raadslidmaatschap valt te combineren omdat je hoofdzakelijk een controlerende functie hebt. Binnen mijn nieuwe functie kan ik mij wel in deze projecten verdiepen en kan ik ook constructief mijn steentje bij gaan dragen aan onze mooie gemeente.

Gelukkig wordt mijn plek binnen de raad ingevuld door Jacco Schook. Een jonge “echte” Alblasserdammer die zich met dezelfde passie zal gaan inzetten. Het fractievoorzitterschap wordt overgenomen door Ramon Pardo. Hij is vertrouwd met de raad en zeker erg gedreven. Bij beide heb ik het vertrouwen dat zij zich voor de volle 100% in zullen zetten.

Het ga u goed.

Ramon Pardo:

“Nou, met die wens ik je veel succes” zei een niet nader te noemen oud-fractievoorzitter van een niet nader te noemen politieke partij mij in 2009 toen hij, tot zijn verbazing en misschien zelfs angst, hoorde dat Marko Stout deel zou gaan uitmaken van onze lokale D66-fractie. Nou Marko, een succes werd het! Meer dan tien jaar heb je je ingezet voor onze lokale fractie en met zijn allen zijn we je kwaliteiten en energie zeer gaan waarderen en hebben we er als lokale fractie ons voordeel mee gedaan.

Dat we tot elkaar kwamen is zeker te danken aan Kees van Tol, de oud-AD-verslaggever en geboren en getogen Alblasserdammer (dat laatste vinden sommige mensen heel belangrijk maar is op ons beide niet van toepassing) die het idee van onze samenwerking bij zowel jou als bij mijzelf geplugd had.

Veel anekdotes kan ik vertellen over de afgelopen jaren… van Okram Lieve (Cees zijn vriend) tot je bezoek aan de begraafplaats met oud wethouder Cardon in je krappe lage tweezitter.

Maar vooral je innovatieve ideeën moeten natuurlijk genoemd worden. Een 3D-printer op de verkiezingsmarkt of een met D66 bestickerde elektrische auto, dennenboompjes voor aandacht aan het groen… maar ook ideeën voor de ontsluiting van Alblasserdam in de vorm van een inspiratiemagazine voor de burgemeester en natuurlijk de rolstoelsluis met een onvergetelijk presentatiefilmpje.

Recent is daar natuurlijk het initiatiefvoorstel van de raad voor woningen op het Wipmolenterrein waar jij aan de basis van stond. Misschien was dat laatste voorstel wel de eerste stap in de transitie die je nu gaat meemaken.  Het is niet vreemd dat je de keuze maakt voor de inhoud, dichter bij het vuur en eerder aan tafel. Ideeën die jij hebt als architect zullen nog meer kans krijgen uitgevoerd te gaan worden.

Sinds jouw fractievoorzitterschap heb je ook aangetoond meer te kunnen.. het compromis en het overleg, de wapens die je niet alleen binnen de fractie gebruikte maar ook om de andere partijen te overtuigen van het inzicht dat je had. Zelfs ik ben ook hierdoor anders naar het fractievoorzitterschap gaan kijken.

Ik neem het stokje met veel plezier weer van je over maar niet nadat ik gezegd heb hoe leuk ik het vond om met je samen te werken. Waar velen zich verbaasden over onze samenwerking (we zijn, mocht u dat misschien nog niet weten, beiden namelijk nogal vaak overtuigd van ons gelijk), hebben we tussen ons altijd de juiste toon gevonden.

De fractie (inclusief alle steunfractieleden) laat je met tegenzin gaan. In Jacco Schook hebben we een prima opvolger, wel een geboren en getogen Alblasserdammer (nogmaals, mocht u daar belang aan hechten ) met jaren ervaring als burgerraadslid.

We hebben je telefoonnummer mochten we nog om vernieuwende ideeën verlegen zitten.  Nogmaals dank voor je inzet en het gaat je goed!

Dit is de bijdrage van D66 aan de raadsvergadering van woensdag 8 juli. Deze bijeenkomst draaide om de perspectiefnota van 2021 en de algemene beschouwingen. De vergadering is terug te zien via: https://www.youtube.com/watch?v=vO0GVz8kbCw

Voorzitter,

Na een aantal jaar mag ik vanuit de D66-fractie weer eens de algemene beschouwing uitspreken. Ik besloot ter voorbereiding een oude bijdrage uit 2012 te lezen. Ik sprak daar mijn teleurstelling uit over het uitblijven van ontwikkelingen op het oude Wipmolenterrein en over de vertraging die Haven Zuid opliep. Zo ziet u maar, sommige dingen veranderen niet en hebben nog steeds dringende aandacht nodig van de verantwoordelijk wethouder. Liefst met prioriteit.

Toch kent de perspectiefnota van dit jaar ook zijn eigen uitdagingen. Hoe komen we tot een meerjarig sluitende begroting voor Alblasserdam in het najaar? De meicirculaire lijkt iets meer lucht te geven voor de komende twee jaar maar er zijn sterk groeiende onkosten op het sociale domein (met name regionaal) en de korte- en langetermijneffecten van de coronacrisis zijn nog onbekend. In het algemeen maken we een heel turbulent jaar door en voor veel inwoners zijn er zekerheden verloren gegaan. Laten we als lokale overheid houvast bieden in deze onzekere tijd en onze inwoners niet met extreem hogere lokale lasten opzadelen.

Onze wethouder financiën haalde vorige week het landelijke nieuws met zijn boodschap: “de lokale koek is op en de nationale overheid moet nu de portemonnee trekken”. Niet geheel onverwachts sluit de boodschap van het college in deze perspectiefnota daar naadloos bij aan. Maar is dit dan het hele verhaal? Staan we als lokale gemeente echt met de rug tegen de muur? Zijn, bij het uitblijven van regeringsgeld onze enige alternatieven het opsouperen van onze reserves en het heffen van extra belasting voor lokale inwoners? D66 betwijfelt dit. De lokale koek is niet helemaal op, er liggen best nog wat stukjes. Dit geschetste beeld door de wethouder doet het natuurlijk goed bij EenVandaag en is voor dit moment wellicht nodig zodat de regering ook echt over de brug komt.

Wij weigeren echter te geloven dat wij ook niet zelf nog keuzes kunnen maken in onze uitgaven die het meerjarenperspectief in financiële zin positief beïnvloeden. En dit hoeft niet noodzakelijkerwijs ten koste te gaan van het minimale sociale vangnet voor onze inwoners. Gewoon zonder franje doen wat werkt. Dus ja, de nationale overheid zal moeten bijpassen maar we kunnen zelf ook nog een stap maken om uitgaven te beperken.

Geen enkele zoekrichting voor uitgavenbeperking komen we tegen in deze perspectiefnota en dat valt ons tegen. Wij geven het college de opdracht mee om naar het najaar toe meer gedetailleerd door de huidige begroting te gaan en per beleidsprogramma/maatregel/subsidie te kijken wat het kost en wat het oplevert. Als D66 geven we niet alleen deze opdracht maar we komen ook concreet met drie voorbeelden.

Als 1e voorbeeld noem ik u het brugcoach-programma, we zien mooie lokale resultaten in een glossy regionaal magazine. Maar, stellen we ons nu echt de vraag wie zijn taak het is om kinderen een goede overstap naar de middelbare school te laten maken? Welke rol speelt de school (lagere en middelbaar) en de ouders? Denkt u eens aan het moment dat u zelf deze overstap maakte, had u dan een coach anders dan je ouders of een leraar? Moeten we als gemeente hier echt aan de lat staan door het betalen van een externe gespecialiseerde organisatie?

Maar we kijken als D66 niet alleen naar het sociale domein.

Het 2e voorbeeld is één van onze eigen stokpaardjes uit het verleden, het fijnstof meetpunt op de Helling. We hebben inmiddels een goed beeld van de concentraties op dit punt en er is ook al een initiatief geweest met een panel dat op vele punten met nieuwe technieken de kwaliteit van de lucht in ons dorp meet. Is dit meetpunt nog echt nodig en wat besparen we als we het weghalen? Wat zijn de resultaten van het initiatief met nieuwe technieken en kunnen we het huidige meetpunt sluiten?

Het 3e en laatste voorbeeld is de nieuwe programmacoördinator voor de bibliotheek, 50.000 euro per jaar! Was deze taak niet aanwezig in de oude bibliotheek op basis van de huidige bestaande subsidie? Waarom moet dit nu extra gefinancierd worden uit de gemeentekas? Voorzitter, dit zijn slechts 3 voorbeelden… wij zijn ervan overtuigd dat er meer te vinden zijn als er eens met de stofkam door de beleidsprogramma’s gelopen wordt.

In het algemeen vindt D66 wel dat de tijd van de vele innovaties op sociaal terrein even voorbij is, niet meer experimenteren maar doen wat werkt en alle franje even ter zijde schuiven. De ambities zijn al bijgesteld na de laatste prioriteitendiscussie, nu is het een kwestie van ook de nieuwe begroting 2021 hierop volledig aanpassen.  

De ontwikkelingen bij de SWA baren ons zorgen, zeker gezien de kwetsbaarheid van het sociale vangnet in ons dorp. Ook zij zullen gewoon moeten doen wat werkt zonder verspilling en inefficiënties. Maar zijn zij daar onder de huidige omstandigheden wel toe in staat?  Een scherpe evaluatie zal er moeten komen over hoe de huidige crisis heeft kunnen ontstaan en wat het college heeft gedaan om dit te voorkomen. D66 bepleit, als altijd, ook in dit dossier openheid en openbaarheid, geen moddergooien maar wel duidelijkheid over wat hier gebeurd is. En, willen wij als raad eigenlijk wel de doorontwikkeling van de SWA zoals het college het nu schetst en wanneer is met ons het gesprek daarover gevoerd? In algemene zin moeten we nadenken over de aansturing van organisaties waarmee we een subsidierelatie hebben. Hoe kunnen we hier als lokale overheid beter mee omgaan en wat is de beste vorm van samenwerking en sturing? Graag denken we samen met het college na over een manier om op dit vlak wijzer te worden.

U weet, de grootste lokale begrotingspost van de afgelopen twee jaar (de verbouwing van het gemeentehuis) hadden wij als D66 liever niet gezien. Echter, deze race is democratisch gelopen en blijven omkijken zullen we nalaten. Wel wacht ons natuurlijk nog een grondige transparante evaluatie om te kijken of alles binnen de gestelde grenzen is gebleven. Nu het geheel voltooid is zal ook onze fractie gebruik gaan maken van de nieuwe geboden faciliteiten en dat doen we niet met tegenzin. Geschrokken zijn we wel van de negatieve signalen uit de samenleving over de nieuwe bibliotheek, met name het gedeelte voor volwassenen. Graag worden we geïnformeerd over eventuele teruggang in het aantal volwassen gebruikers van de bibliotheek.

Met de regionale jeugdhulp gaat het niet de goede kant op. We doen heel veel projecten maar we weten niet concreet hoe deze projecten bijdragen aan de uitdaging om de kosten te verlagen (het gevoel alsof we rondrennen als kippen zonder kop, van alles aan het doen zijn zonder richting en focus).

Ook hier is de tijd van vele innovaties even voorbij. Gewoon doen wat werkt, en als we nu nog niet weten wat werkt dan valt het huidige bestuur op dit punt inmiddels wel wat te verwijten.

Momenteel is 1 op de 8 jongeren in Nederland afhankelijk van Jeugdhulp, dat is echt veel te veel. Lubbers zei begin jaren ’90 “Nederland is ziek”  toen 1 op de 9 mensen uit de beroepsbevolking arbeidsongeschikt was en in de WAO zat. Misschien moeten we nu zeggen: “onze jeugd is ziek” als het om de Jeugdwet gaat. Natuurlijk moeten jongeren en ook ouders hulp van de overheid krijgen als dat nodig is, maar de drempels voor hulp lijken inmiddels nauwelijks aanwezig en het grote aantal aanbieders en hulpprogramma’s lijkt de totale vraag enkel extra te stimuleren.

Ook ten aanzien van het nieuwe lokale programma ‘Jeugdhulp naar de voorkant’ hebben we deze angst, een nieuw aanbod dat de lokale vraag verder zal stimuleren. Als lokale gemeente moeten we heldere doelen formuleren hoe we de vraag terugdringen en duidelijke indicatoren hebben om dit bij te sturen. Of dit ook tot strengere diagnoses en herkeuringen zou moet leiden als destijds met de WAO? Wellicht. Maar dat we op dit moment helemaal geen indicatoren hebben baart ons pas echt grote zorgen.

De kosten van Service Organisatie Jeugd (SOJ) voor Alblasserdam zijn in een paar jaar tijd gestegen van 3,7 miljoen naar 5,5 miljoen, en het plafond is nog niet in zicht. Wat gaan wij nu echt doen om dit onder controle te krijgen? De regionale vraag om meer aandacht en capaciteit van senior ambtenaren is zeker niet de oplossing om kosten te verlagen. Wij zijn hier als gemeente bestuurlijk vertegenwoordigd in het dagelijks bestuur en van deze bestuurder verwachten we meer op dit vlak.

Onze rol als raad mogen we niet vergeten. Het aangeven van een duidelijke richting voor de ontwikkeling van onze samenleving is belangrijk maar onze controletaak op regionale budgetten is minstens zo belangrijk. Hierbij hoort dat we er bovenop zitten zolang dingen niet gaan zoals ze moeten gaan. Wij verwachten op korte termijn inzicht in het financiële verloop bij SOJ en niet pas aan het eind van dit jaar zoals in de update van het aanjaagteam staat.

Over de keuze voor regionale samenwerking is onze fractie een aantal weken geleden duidelijk geweest, het huidige model geeft ons het meest comfort en vanuit schaalvoordelen zullen we de samenwerking moeten blijven zoeken. De basis is voor ons steeds gelijkwaardigheid geweest. Komen er toch veranderingen (wat onvermijdbaar lijkt gezien de wensen van de overige partners) dan ligt mandatering van de regionale taken voor de hand zodat we als raad over onze eigen sociale programma’s blijven gaan. We willen echter wel (mede-)eigenaar blijven van onze regionale uitvoeringsorganisaties en regionaal gezamenlijk bepalen welke diensten er geleverd worden. Gisterenavond hoorde we van de Drechtstedenvoorzitter dat de tweede meeting hierover constructief verlopen is, wellicht kunnen de portefeuillehouders ons iets meer vertellen over de voortgang van dit proces.

We vragen ons ook hardop af wanneer wij als raad besloten hebben dat Dordrecht centrumgemeente wordt voor de regionale economische en ruimtelijke agenda. Hadden we ook hier niet gezamenlijk eigenaar van moeten blijven als zeven gemeenten, we bepalen als regio immers ook de regionale visie op dit beleidsterrein.

Laten we bij alles wat we moeten uitvoeren oppassen dat we lokaal niet een te grote broek aantrekken en datgene lokaal oppakken waar we ook echt de capaciteit, expertise en middelen voor hebben, precies zoals we in 2011 hebben besloten. De regionale keus is in het verleden vaak de juiste geweest als het ging om schaal-efficiency en expertise, we moeten deze keuze niet vanuit emotionele motieven te vaak opzij schuiven.  

Tot slot voorzitter aandacht voor onze reserves, in algemene zin maar ook de bestemmingsreserve van Eneco. We zullen in 2021 en 2022 niet kunnen vermijden een aanspraak te moeten doen op onze reserves, dit was vorig jaar al aangegeven en zal nu iets verder moeten worden doorgezet. Onze uitdrukkelijke wens om de indicatoren die we daarvoor gebruiken zoveel mogelijk te handhaven. De bestemmingsreserve van Eneco nu (deels) aan te wenden voor de regiodeal vinden we begrijpelijk (gezien de landelijke subsidies) maar we willen hier ook voorzichtig mee zijn. Ook al is het incidenteel geld, het bieden van comfort in de reserve, ook ter voorkoming van het te veel laten stijgen van de lokale lasten voor onze inwoners heeft onze duidelijke voorkeur.

Voorzitter, ik eindig met waar ik begonnen ben en spreek de hoop uit dat ik volgend jaar bij de algemene beschouwingen, mocht ik degene zijn die ze uitspreekt, het niet meer over het Wipmolenterrein of Haven Zuid hoef te hebben.

Tot zover de bijdrage van D66 in de 1e termijn.

– Ramon Pardo Kruidenier

Dit is de bijdrage van D66 aan de raadsvergadering van woensdag 8 juli. Deze bijeenkomst draaide om de perspectiefnota van 2021 en de algemene beschouwingen. De vergadering is terug te zien via: https://www.youtube.com/watch?v=vO0GVz8kbCw

Voorzitter,

Na een aantal jaar mag ik vanuit de D66-fractie weer eens de algemene beschouwing uitspreken. Ik besloot ter voorbereiding een oude bijdrage uit 2012 te lezen. Ik sprak daar mijn teleurstelling uit over het uitblijven van ontwikkelingen op het oude Wipmolenterrein en over de vertraging die Haven Zuid opliep. Zo ziet u maar, sommige dingen veranderen niet en hebben nog steeds dringende aandacht nodig van de verantwoordelijk wethouder. Liefst met prioriteit.

Toch kent de perspectiefnota van dit jaar ook zijn eigen uitdagingen. Hoe komen we tot een meerjarig sluitende begroting voor Alblasserdam in het najaar? De meicirculaire lijkt iets meer lucht te geven voor de komende twee jaar maar er zijn sterk groeiende onkosten op het sociale domein (met name regionaal) en de korte- en langetermijneffecten van de coronacrisis zijn nog onbekend. In het algemeen maken we een heel turbulent jaar door en voor veel inwoners zijn er zekerheden verloren gegaan. Laten we als lokale overheid houvast bieden in deze onzekere tijd en onze inwoners niet met extreem hogere lokale lasten opzadelen.

Onze wethouder financiën haalde vorige week het landelijke nieuws met zijn boodschap: “de lokale koek is op en de nationale overheid moet nu de portemonnee trekken”. Niet geheel onverwachts sluit de boodschap van het college in deze perspectiefnota daar naadloos bij aan. Maar is dit dan het hele verhaal? Staan we als lokale gemeente echt met de rug tegen de muur? Zijn, bij het uitblijven van regeringsgeld onze enige alternatieven het opsouperen van onze reserves en het heffen van extra belasting voor lokale inwoners? D66 betwijfelt dit. De lokale koek is niet helemaal op, er liggen best nog wat stukjes. Dit geschetste beeld door de wethouder doet het natuurlijk goed bij EenVandaag en is voor dit moment wellicht nodig zodat de regering ook echt over de brug komt.

Wij weigeren echter te geloven dat wij ook niet zelf nog keuzes kunnen maken in onze uitgaven die het meerjarenperspectief in financiële zin positief beïnvloeden. En dit hoeft niet noodzakelijkerwijs ten koste te gaan van het minimale sociale vangnet voor onze inwoners. Gewoon zonder franje doen wat werkt. Dus ja, de nationale overheid zal moeten bijpassen maar we kunnen zelf ook nog een stap maken om uitgaven te beperken.

Geen enkele zoekrichting voor uitgavenbeperking komen we tegen in deze perspectiefnota en dat valt ons tegen. Wij geven het college de opdracht mee om naar het najaar toe meer gedetailleerd door de huidige begroting te gaan en per beleidsprogramma/maatregel/subsidie te kijken wat het kost en wat het oplevert. Als D66 geven we niet alleen deze opdracht maar we komen ook concreet met drie voorbeelden.

Als 1e voorbeeld noem ik u het brugcoach-programma, we zien mooie lokale resultaten in een glossy regionaal magazine. Maar, stellen we ons nu echt de vraag wie zijn taak het is om kinderen een goede overstap naar de middelbare school te laten maken? Welke rol speelt de school (lagere en middelbaar) en de ouders? Denkt u eens aan het moment dat u zelf deze overstap maakte, had u dan een coach anders dan je ouders of een leraar? Moeten we als gemeente hier echt aan de lat staan door het betalen van een externe gespecialiseerde organisatie?

Maar we kijken als D66 niet alleen naar het sociale domein.

Het 2e voorbeeld is één van onze eigen stokpaardjes uit het verleden, het fijnstof meetpunt op de Helling. We hebben inmiddels een goed beeld van de concentraties op dit punt en er is ook al een initiatief geweest met een panel dat op vele punten met nieuwe technieken de kwaliteit van de lucht in ons dorp meet. Is dit meetpunt nog echt nodig en wat besparen we als we het weghalen? Wat zijn de resultaten van het initiatief met nieuwe technieken en kunnen we het huidige meetpunt sluiten?

Het 3e en laatste voorbeeld is de nieuwe programmacoördinator voor de bibliotheek, 50.000 euro per jaar! Was deze taak niet aanwezig in de oude bibliotheek op basis van de huidige bestaande subsidie? Waarom moet dit nu extra gefinancierd worden uit de gemeentekas? Voorzitter, dit zijn slechts 3 voorbeelden… wij zijn ervan overtuigd dat er meer te vinden zijn als er eens met de stofkam door de beleidsprogramma’s gelopen wordt.

In het algemeen vindt D66 wel dat de tijd van de vele innovaties op sociaal terrein even voorbij is, niet meer experimenteren maar doen wat werkt en alle franje even ter zijde schuiven. De ambities zijn al bijgesteld na de laatste prioriteitendiscussie, nu is het een kwestie van ook de nieuwe begroting 2021 hierop volledig aanpassen.  

De ontwikkelingen bij de SWA baren ons zorgen, zeker gezien de kwetsbaarheid van het sociale vangnet in ons dorp. Ook zij zullen gewoon moeten doen wat werkt zonder verspilling en inefficiënties. Maar zijn zij daar onder de huidige omstandigheden wel toe in staat?  Een scherpe evaluatie zal er moeten komen over hoe de huidige crisis heeft kunnen ontstaan en wat het college heeft gedaan om dit te voorkomen. D66 bepleit, als altijd, ook in dit dossier openheid en openbaarheid, geen moddergooien maar wel duidelijkheid over wat hier gebeurd is. En, willen wij als raad eigenlijk wel de doorontwikkeling van de SWA zoals het college het nu schetst en wanneer is met ons het gesprek daarover gevoerd? In algemene zin moeten we nadenken over de aansturing van organisaties waarmee we een subsidierelatie hebben. Hoe kunnen we hier als lokale overheid beter mee omgaan en wat is de beste vorm van samenwerking en sturing? Graag denken we samen met het college na over een manier om op dit vlak wijzer te worden.

U weet, de grootste lokale begrotingspost van de afgelopen twee jaar (de verbouwing van het gemeentehuis) hadden wij als D66 liever niet gezien. Echter, deze race is democratisch gelopen en blijven omkijken zullen we nalaten. Wel wacht ons natuurlijk nog een grondige transparante evaluatie om te kijken of alles binnen de gestelde grenzen is gebleven. Nu het geheel voltooid is zal ook onze fractie gebruik gaan maken van de nieuwe geboden faciliteiten en dat doen we niet met tegenzin. Geschrokken zijn we wel van de negatieve signalen uit de samenleving over de nieuwe bibliotheek, met name het gedeelte voor volwassenen. Graag worden we geïnformeerd over eventuele teruggang in het aantal volwassen gebruikers van de bibliotheek.

Met de regionale jeugdhulp gaat het niet de goede kant op. We doen heel veel projecten maar we weten niet concreet hoe deze projecten bijdragen aan de uitdaging om de kosten te verlagen (het gevoel alsof we rondrennen als kippen zonder kop, van alles aan het doen zijn zonder richting en focus).

Ook hier is de tijd van vele innovaties even voorbij. Gewoon doen wat werkt, en als we nu nog niet weten wat werkt dan valt het huidige bestuur op dit punt inmiddels wel wat te verwijten.

Momenteel is 1 op de 8 jongeren in Nederland afhankelijk van Jeugdhulp, dat is echt veel te veel. Lubbers zei begin jaren ’90 “Nederland is ziek”  toen 1 op de 9 mensen uit de beroepsbevolking arbeidsongeschikt was en in de WAO zat. Misschien moeten we nu zeggen: “onze jeugd is ziek” als het om de Jeugdwet gaat. Natuurlijk moeten jongeren en ook ouders hulp van de overheid krijgen als dat nodig is, maar de drempels voor hulp lijken inmiddels nauwelijks aanwezig en het grote aantal aanbieders en hulpprogramma’s lijkt de totale vraag enkel extra te stimuleren.

Ook ten aanzien van het nieuwe lokale programma ‘Jeugdhulp naar de voorkant’ hebben we deze angst, een nieuw aanbod dat de lokale vraag verder zal stimuleren. Als lokale gemeente moeten we heldere doelen formuleren hoe we de vraag terugdringen en duidelijke indicatoren hebben om dit bij te sturen. Of dit ook tot strengere diagnoses en herkeuringen zou moet leiden als destijds met de WAO? Wellicht. Maar dat we op dit moment helemaal geen indicatoren hebben baart ons pas echt grote zorgen.

De kosten van Service Organisatie Jeugd (SOJ) voor Alblasserdam zijn in een paar jaar tijd gestegen van 3,7 miljoen naar 5,5 miljoen, en het plafond is nog niet in zicht. Wat gaan wij nu echt doen om dit onder controle te krijgen? De regionale vraag om meer aandacht en capaciteit van senior ambtenaren is zeker niet de oplossing om kosten te verlagen. Wij zijn hier als gemeente bestuurlijk vertegenwoordigd in het dagelijks bestuur en van deze bestuurder verwachten we meer op dit vlak.

Onze rol als raad mogen we niet vergeten. Het aangeven van een duidelijke richting voor de ontwikkeling van onze samenleving is belangrijk maar onze controletaak op regionale budgetten is minstens zo belangrijk. Hierbij hoort dat we er bovenop zitten zolang dingen niet gaan zoals ze moeten gaan. Wij verwachten op korte termijn inzicht in het financiële verloop bij SOJ en niet pas aan het eind van dit jaar zoals in de update van het aanjaagteam staat.

Over de keuze voor regionale samenwerking is onze fractie een aantal weken geleden duidelijk geweest, het huidige model geeft ons het meest comfort en vanuit schaalvoordelen zullen we de samenwerking moeten blijven zoeken. De basis is voor ons steeds gelijkwaardigheid geweest. Komen er toch veranderingen (wat onvermijdbaar lijkt gezien de wensen van de overige partners) dan ligt mandatering van de regionale taken voor de hand zodat we als raad over onze eigen sociale programma’s blijven gaan. We willen echter wel (mede-)eigenaar blijven van onze regionale uitvoeringsorganisaties en regionaal gezamenlijk bepalen welke diensten er geleverd worden. Gisterenavond hoorde we van de Drechtstedenvoorzitter dat de tweede meeting hierover constructief verlopen is, wellicht kunnen de portefeuillehouders ons iets meer vertellen over de voortgang van dit proces.

We vragen ons ook hardop af wanneer wij als raad besloten hebben dat Dordrecht centrumgemeente wordt voor de regionale economische en ruimtelijke agenda. Hadden we ook hier niet gezamenlijk eigenaar van moeten blijven als zeven gemeenten, we bepalen als regio immers ook de regionale visie op dit beleidsterrein.

Laten we bij alles wat we moeten uitvoeren oppassen dat we lokaal niet een te grote broek aantrekken en datgene lokaal oppakken waar we ook echt de capaciteit, expertise en middelen voor hebben, precies zoals we in 2011 hebben besloten. De regionale keus is in het verleden vaak de juiste geweest als het ging om schaal-efficiency en expertise, we moeten deze keuze niet vanuit emotionele motieven te vaak opzij schuiven.  

Tot slot voorzitter aandacht voor onze reserves, in algemene zin maar ook de bestemmingsreserve van Eneco. We zullen in 2021 en 2022 niet kunnen vermijden een aanspraak te moeten doen op onze reserves, dit was vorig jaar al aangegeven en zal nu iets verder moeten worden doorgezet. Onze uitdrukkelijke wens om de indicatoren die we daarvoor gebruiken zoveel mogelijk te handhaven. De bestemmingsreserve van Eneco nu (deels) aan te wenden voor de regiodeal vinden we begrijpelijk (gezien de landelijke subsidies) maar we willen hier ook voorzichtig mee zijn. Ook al is het incidenteel geld, het bieden van comfort in de reserve, ook ter voorkoming van het te veel laten stijgen van de lokale lasten voor onze inwoners heeft onze duidelijke voorkeur.

Voorzitter, ik eindig met waar ik begonnen ben en spreek de hoop uit dat ik volgend jaar bij de algemene beschouwingen, mocht ik degene zijn die ze uitspreekt, het niet meer over het Wipmolenterrein of Haven Zuid hoef te hebben.

Tot zover de bijdrage van D66 in de 1e termijn.

– Ramon Pardo Kruidenier

Aan de voorzitter van de gemeenteraad.

Het college wordt verzocht de volgende vraag/vragen te beantwoorden, zo veel mogelijk voor aanvang van het zomerreces. Indien dit niet volledig mogelijk is, wordt het college verzocht in ieder geval die vragen te beantwoorden, die voor aanvang van het zomerreces beantwoord kunnen worden.

1. Is het college bekend met het artikel Wateroverlast na stortbuien in Alblasserdam? [1]

2. In het artikel wordt gesproken over problemen met de riolering langs de West-Kinderdijk. Is het college bekend met de situatie ter plaatse?

3. Klopt het dat de riolering daar met enige regelmaat overstroomt, waardoor rioolwater en -inhoud de achtertuinen van bewoners en het oppervlaktewater van het Oosteromse Wiel vervuilt? Hoe lang spelen deze problemen al?

4. Klopt het dat het riool dat de problemen veroorzaakt eigendom is van de gemeente? Zo niet, wie is volgens u dan de eigenaar?

5. Klopt het dat de eigenaar van het riool verantwoordelijk is voor de problemen die het riool veroorzaakt? Zo niet, wie is volgens u dan verantwoordelijk?

6. Wat is volgens u de oorzaak van de genoemde problemen?

7. Klopt het dat bewoners na overstroming van het riool zelf geacht worden hun achtertuin schoon te maken? Vindt het college dat redelijk, mede gezien het feit dat er allerlei ziekteverwekkers in het rioolwater zitten, en bijvoorbeeld de aanwezigheid van SARS-CoV-2 (‘het Coronavirus’) in rioolwater is aangetoond [2]?

8. Welke schade ontstaat er door deze problemen aan het oppervlaktewater / milieu van het Oosteromse Wiel?

8. Hoe gaat de gemeente om met door de bewoners geleden schade, zowel materiële schade als bijvoorbeeld inhuurkosten, materiaalkosten en/of uren besteed aan schoonmaak- en herstelwerkzaamheden?

9. Welke afspraken zijn er met bewoners gemaakt om problemen zo veel als mogelijk te voorkomen? Worden deze afspraken, volgens het college, adequaat nageleefd? Wat kan de gemeente nog meer betekenen om problemen voor te zijn?

10. Welke technische mogelijkheden zijn er om het probleem structureel op te lossen? Is het bijvoorbeeld mogelijk om een zogenaamde ‘bypass’ aan te leggen?

11. Op welke termijn kunnen bewoners een structurele oplossing voor dit probleem verwachten?

12. Zijn er in Alblasserdam meer plekken waar zich structureel problemen voordoen met het riool? Welke overlast wordt daardoor veroorzaakt? En wat wordt er gedaan om die problemen op te lossen?

13. Wilt u deze vragen, met het oog op het naderende reces, vóór 8 juli beantwoorden? Mochten bepaalde vragen een langere beantwoordingstijd vergen, wilt u dan in ieder geval díe vragen beantwoorden die voor 8 juli beantwoord kunnen worden?

Gevraagd wordt de vragen schriftelijk te beantwoorden.

[1] Wateroverlast na stortbuien in Alblasserdam, Alblasserdamsnieuws.nl, 27 juni 2020, https://www.alblasserdamsnieuws.nl/wordpress/2020/06/27/wateroverlast-na-stortbuien-in-alblasserdam/ [2] Het Coronavirus & afvalwater, STOWA, https://www.stowa.nl/onderwerpen/diversen/diversen/het-coronavirus-afvalwater-projectdossier

Toelichting:

Wij hebben naar aanleiding van de berichtgeving op Alblasserdamsnieuws.nl de situatie aan de West-Kinderdijk bekeken en gesproken met bewoners. Ook hebben wij films en foto’s gezien. Wij zijn daarvan geschrokken. Achtertuinen staan er bij herhaling vol met rioolwater. Bewoners moeten zelf de rommel maar opruimen, en zijn meerdere dagen met de hogedrukspuit in de weer. Kinderspeelgoed en zandbakinhoud kunnen worden weggegooid. Ondertussen ervaren de bewoners weinig steun of medewerking van de gemeente. Integendeel, hun gevoel is dat de gemeente ze – letterlijk – in de stront laat zitten.

De oorzaak zoals die ons ter plekke is geschetst is een openbaar riool dat door de achtertuinen loopt dat dusdanig verzakt is dat het vuile water zich op het laagste punt, onder die achtertuinen, ophoopt. Als de druk op het riool oploopt, klappen op verschillende plekken in achtertuinen de putdeksels eruit en loopt het vuile water en alle bijkomende rioolinhoud (uitwerpselen, condooms, tampons, et cetera) de tuinen in en vervolgens in het oppervlaktewater van het Oosteromse Wiel, dat in verbinding staat met de Middelwetering.

Deze situatie is onhoudbaar. Er is de fractie van D66 dan ook alles aan gelegen dat er voor dit probleem een structurele oplossing komt. In de tussentijd zouden de bewoners ondersteund moeten worden bij opruimwerkzaamheden en schadeherstel, en bij het zo veel mogelijk voorkomen van vervolgincidenten – bijvoorbeeld door frequent het riool ter plekke leeg te zuigen.