Poliflw

Dit is het tweede deel van de interviews die PvdA-er Anouk Olsthoorn heeft gehouden over discriminatie en racisme in onze stad. De PvdA wil dat discriminatie en racisme worden aangepakt in Culemborg. Daarbij willen wij ook het maatschappelijke en politieke debat voeren over hoe het Sinterklaasfeest er uit moet zien, zodat alle kinderen – ongeacht hun huidskeur – er van kunnen genieten. Wij denken dat het helpt om elkaar beter te begrijpen als we naar elkaars verhalen luisteren. Hieronder lees je over de ervaringen van een Culemborger die graag anoniem wil blijven.

“Ik heb het heel heftig beleefd. Het heeft me ook bang gemaakt. Omdat veel dingen die in Nederland gebeuren ook beïnvloed worden door wat in Amerika gebeurd. Die zie je met wetgeving. Je ziet dat BOA’s meer bevoegdheden krijgen. Dingen die daar gebeuren gebeuren hier later ook. Amerika is een soort voorloper. Dat maakt me wel bang ja, als Amerika de standaard is. Ik volg de actuele ontwikkeling intensief. Via Instagram en Twitter. Die zijn wel het meest actueel. De petities en de verhalen en de protesten.”

“Dit slaat ook op mij al deze situaties. Omdat ik zelf ook een zwarte vrouw ben. Als het puntje bij paaltje komt blijf je die allochtoon en blijf je de mindere. Dat is wel een besef dat doordringt. Dat etnisch profileren dat gebeurt ook bij mij. Het voelt gek om te doen alsof het niet op mij slaat en er niet mee bezig te zijn. Het is de realiteit voor mij.”

“Ik denk dat elke zwarte persoon of iemand van een andere etniciteit het wel kan voorstellen en wel een moment kan opnoemen dat ze te maken hebben gehad met racisme. Helemaal in zo’n kleine plek als waar ik woon in Culemborg. Met de intocht van zwarte piet bijvoorbeeld. In alle lagen zie je terug dat Culemborg nog niet op het niveau is waar het hoort te zijn als het gaat om racisme. Ik heb ook het idee dat het allochtonen op hogere posities ook meer haat over zich heen krijgen dan witte mensen.”

“School is waar het begint. Ik heb op een witte school gezeten. We waren de enige zwarte kinderen in de school. Je herinnert je niet alles, maar wel dat er letterlijk werd gezegd ‘Je eindigt later als criminieel’ of ‘Je eindigt later op een flatje met allemaal kinderen’. Een leraar heeft dat letterlijk tegen mij gezegd. Ik was ook geen lieverdje, maar je wordt op een hele andere manier benadert en weggezet dan witte kinderen die ook brutaal waren. Ook je niveau. We kregen allebei een veel lager advies dan we allebei eigenlijk hadden. Mijn ouders hebben zich er hard voor gemaakt en gingen daar niet mee akkoord. Dat is gewoon heel zorgelijk.”

“Ik denk dat het ook veel woede en agressie met zich mee brengt. Je voelt je onbegrepen. En als je jong bent zorgt dat op zichzelf weer voor andere gekke dingen. Vrienden van mij zijn in aanmerking gekomen voor jeugdzorg. Die agressie en woede namen het over. Je hebt vanaf jonge leeftijd al het besef dat het een harde weg is. Je moet je focus houden. Twee keer zo hard werken. Twee keer zoveel diploma’s op zak hebben, twee keer zo hard lachen. Vanaf een heel jonge leeftijd heb je het besef dat je snel moet opgroeien. Je vangt taaiere klappen. Je wordt in een hokje geduwd en je staat 1-0 achter.”

“Mijn eerste herinnering aan racisme is in groep 2 of 3. Iedereen op school speelde aan het einde van het jaar Sinterklaas en Zwarte Piet. Je krijgt opmerkingen als ‘Jij hoeft geen pruik op’, ‘Jij hoeft je niet te schminken’, ouders noemen je ‘Pietje’.

“Ik reageer erop met kalmte en geduld en begrip. Want boos en agressief worden heeft geen zin als je iemand wat wil leren. Als je af wil van het systeem lukt dat niet als je haat met haat wil bestrijden. Je moet haat met liefde bestrijden. Ik heb ook wel haat en woede gehad, maar ik probeer het zo positief mogelijk aan te pakken. Dat is mentaal het zwaar, omdat je aan de andere kant ook heel boos bent. Ik hou me heel erg in en ik geef een andere emotie dan ik daadwerkelijk wil geven. Dat maakt sommigen zeggen ik spreek me er helemaal niet meer over uit.”

“Vanaf heel jonge leeftijd voerde mijn ouders dat gesprek. Mijn vader heeft altijd tegen ons gezegd ‘Vergeet niet dat je zwart bent. Vergeet niet waar je vandaan komt en wat je positie is in deze maatschappij. Je moet twee keer zo hard werken. Twee keer zo hard studeren.’. Dat is wat ik heel erg heb meegenomen. Eigenlijk om het mezelf makkelijker te maken. Vanaf jongs af aan al.”

“Er zijn verschillende soorten mensen. Huidskleur moet geen probleem zijn. Dat is in dit land wel een ding. Heel veel mensen hebben het ook niet door. Maar het is die klap die je sowieso gaat krijgen als je je eerste baantje gaat krijgen of als je naar school gaat. Die dag gaat komen. Ik denk dat veel ouders daarom dat gesprek voeren.”

“Het is een trauma dat ingeworteld zit in mensen hun systeem. In hun DNA. Zowel bij witte mensen met hun slavernijverleden als bij zwarte mensen. Ik geloof daar in. Racisme zit in ons systeem. Je neemt het mee, van generatie op generatie.”

“Wat ik nodig heb is gelijkheid. Waar ik echt voor sta is gelijkheid en rechtvaardigheid. Ik heb kansen misgelopen. Rijkdom. Ik denk dat het terugkomt op rijkdom en welvaart. En kansen op werk en school. Er zijn zoveel mensen die er niet bij stil.”

“Het is zo vanzelfsprekend en het wordt al zo vroeg geleerd. Black is wrong. Zelfs zwarte mensen en zwarte kinderen zeggen dat over zichzelf. De afgelopen tijd is dit ‘the talk of the day’. We hebben het over onze eigen ervaringen. Over hoe spuugzat we het zijn. We hebben het over ‘Wat gaan we doen?’, ‘Hoe kunnen we verandering brengen? Gewoon op micro-niveau.’.”

“Ik ben een petitie gestart tegen politiegeweld. Ik zou anti-racisme trainingen willen geven. Iets met een doel. En naar protesten gaan. Deze mensen komen letterlijk bijeen. En brieven schrijven. En mensen actief blijven aanspreken. At the end of the day is het het allemaal waard. Weet dat je op social media kan je heel veel steun krijgen. Zorg dat je op jezelf let. Blijf jezelf uitdagen om te leren, wit of zwart.”

Bemoedigende woorden:

“Vergeet nooit dat de kleur van je huid niet je zwakte is, maar dat het je power is en dat het mooi maakt. En dat je focus moet hebben op waar je naar toe gaat en waar je vandaan komt. En dat teruggaan naar je roots een van de meest bevrijdende dingen is die je kan doen. Zwart is mooi.”

Het bericht “Mijn eerste herinnering aan racisme is in groep 2 of 3. Iedereen op school speelde aan het einde van het jaar Sinterklaas en Zwarte Piet.” verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Want ook Culemborgers worden geconfronteerd met racisme in hun leven. Anouk Olsthoorn sprak twee Culemborgers over hun ervaringen. De geïnterviewde stadsgenoten wilden liever niet met hun naam en toenaam genoemd worden. Lees hieronder het eerste interview, met tot slot bemoedigende woorden.

Interview 1:

“Het was de opeenstapeling van gebeurtenissen dat er mensen dood gingen. Drie mensen in zo’n korte tijdsspanne. Deze Coronatijd is zo rustig dat je er niet om heen kan. Normaal gesproken zitten we in een drukke maatschappij en laat je dat soort dingen ook snel weer los. Maar nu kan je er niet om heen. De woede ontketende omdat we er de tijd voor hadden. De tijd om het onder ogen te zien. De druppel die de emmer deed overlopen. Nu is er een grote beweging. Nu is er momentum. Nu is het de tijd om je uit te spreken.”

“Ik heb me vaker uitgesproken. Als mij werd gevraagd ‘Wat zou je willen veranderen’ dan is mijn antwoord ‘racisme’. Vanaf het moment dat bewust ben van mezelf speelt dit al. Elke keer als ik me uitsprak werd ik de grond weer ingetrapt. Dan zeggen ze ‘Dat is een slachtofferrol’, ‘Dat moet je wegwuiven’. Omdat mensen zich aangevallen voelen. De laatste keer dat ik me echt uitsprak was bij een zwarte pieten discussie. Vier jaar geleden was dat. Ik heb mijn ervaringen gedeeld op social media. Ik kreeg een storm aan racistische reacties. Ik dacht ‘laat maar, het heeft toch geen zin’. Deze discussie is een symptoom van de racistische wereld waarin we leven. Maar er valt alleen een ja of nee antwoord te geven op de moraliteit van zwarte piet. Niet op de oorzaak van deze gevoelens. Ik ben weer stil geworden. Ik heb gewacht tot het moment tot de bron besproken kon worden.”

“Ik denk dat je je onbewust toch weer meer gaat aanpassen. Het maakt je ook verdrietig. Dat je een deel van jezelf niet kenbaar kan maken aan de mensen om je heen. Je moet met die extra glimlach komen. Meelachen om grapjes wanneer dat van je verwacht wordt. Jezelf extra hard bewijzen. Extra je best doen. Je inhouden en niet uitspreken. Omdat je weet dat het je anders je relaties gaat kosten, de goedkeuring, de tolerantie. Je voelt constant een oordeel boven je hoofd hangen.”

“Soms gebruiken mensen wel eens de term bounty. Donker van buiten blank van binnen. Voor donkere mensen heeft het een negatieve betekenis. Voor witte mensen heeft het juist een positieve betekenis. Jij bent er één van ons. Jij bent wel een goeie. Je denkt het juiste. Je bent nog wel lekker exotisch, maar je laat ons niet ongemakkelijk voelen. Je doet niet moeilijk.”

“Ik heb meegemaakt, toen ik nog een kind was en ik in de Zonnebloemstraat liep, dat volwassen mannen zeiden ‘ga terug naar je eigen land’.

“Het doet wat met je identiteit, dat ongewenst voelen. Je krijgt het gevoel ‘waar hoor ik dan bij?’ Als je je niet gerepresenteerd voelt. Als je je niet herkent in de beelden die je ziet van de wereld om je heen. Dat draagt bij aan al die stigma’s. Als je mensen hoort zeggen ‘Ik ga toch liever voor een blanke vrouw’, dan denk ik ‘ben ik dan niet mooi genoeg?’. Dat de media je constant in een bepaald daglicht zet. Je moet het dan echt uit jezelf halen om in jezelf te geloven. Het is ook zo diep geïntegreerd in onze samenleving en onze maatschappij dat donkere mensen ook stigma’s geloven over zichzelf. Het werkt zelfhaat in de hand.”

“Ik denk dat je het kan vergelijken als een kind dat op school wordt gepest. En hij wordt de hele tijd uitgescholden ‘Je bent lui, je bent dom, je kan dat niet’. Dat kind kan later naar een psycholoog en dan dat trauma verwerken. Wij worden getraumatiseerd. Maar er is geen psycholoog die dat erkent. Het is als emotionele mishandeling. Je kan van een ouder zeggen dat die z’n kind emotioneel mishandelt. Maar wat als die ouder de regering is of de maatschappij als geheel. En je kan je er niet van losmaken. Het beperkt mensen ook echt. Je raakt minder gemotiveerd of depressed. Het drukt je naar beneden. Het demotiveert je. Het doet wat met je. Het is pesterij in de grootste vorm. En het is collectief. En het wordt niet erkend. En je krijgt geen tijd om te helen en om het te verwerken. Er is geen zorg voor. Er wordt geen verandering gecreëerd. Sterker nog. Er liggen zelfs stigma’s op als je je uit dat het een probleem is. Want dan ligt het aan jezelf. Er wordt gezegd ‘je zit in de slachtofferrol’ ‘je moet je niet aanstellen’. Voor mij is dit realiteit. Laatst had ik wel een moment dat het opeens insloeg wat voor effect het op me heeft gehad. Maar ik kan er niks mee doen. Er zal niks veranderen als witte mensen hier zelf niet voor open staan. Tot dat moment kunnen wij er niet van helen.”

“Ik heb rechten gestudeerd. Op een gegeven moment mochten we de rechter gaan interviewen. Ik zat daar met een groep rechtenstudenten. Ik vroeg ‘Heeft uw werk uw beeld op mensen beïnvloed?’. En die rechter zegt letterlijk ‘Ik kijk met een andere perceptie naar mensen met een kleurtje’. Met een bevooroordeelde blik en gevoelens. Hij sprak dit uit met een soort walging. Een andere student vroeg ‘Komt dat niet door etnisch profileren?’. En hij vond dat niet. Als een rechter zich al zo comfortabel voelt om zich zo uit te spreken. Hoe moet ik dan vertrouwen hebben in het rechtssysteem?”

“Er zijn ook mensen die met het argument komen ‘zwarte doen dat ook’, maar uiteindelijk zijn we geïndoctrineerd door hetzelfde systeem.”

Bemoedigende woorden:

“Wanneer anderen je misschien hebben afgestempeld als lui, niet goed genoeg of dom, of je naar beneden hebben gehaald: weet dat je dapper bent en veerkrachtig en sterk. Dat zijn niet de termen die mensen op je gooien, maar moet je wel van jezelf weten.”

Het bericht Racisme is niet een probleem ver weg verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Beste partijgenoten, In dit bericht wil ik jullie aandacht vestigen op twee verkiezingsactiviteiten waar de PvdA Culemborg bij betrokken is We zouden het erg fijn vinden als je op 9 maart of op 11 maart aanwezig wilt zijn. Waarom? De PvdA vindt de verkiezingen op 20 maart erg belangrijk! Het komt er op aan met zoveel mogelijk mensen uit te dragen, dat het de moeite waard is om te gaan stemmen op 20 maart. En om dan te stemmen op de PvdA. De peilingen laten een licht herstel zien. Maar wil de PvdA een deuk in het bekende pakje boter slaan, dan moet dat herstel behoorlijk worden vergroot. Alleen met voldoende zetels kunnen we het verschil maken: : in de Provincie, in de Eerste Kamer en bij het Waterschap. De PvdA wil op alle niveaus voor jouw zekerheid en die van je naasten knokken. Er staat veel op het spel. Vast werk, fatsoenlijke uitkeringen als het tegenzit, pensioen ook voor mensen zonder vast werk, toegankelijke zorg dichtbij, betaalbaar wonen waar jij dat wilt, behoorlijk openbaar vervoer, zeker zijn van veilige dijken en schoon water, daar gaat het om. Wil jij ook dat de PvdA daarvoor een hoop zetels haalt? Help jij dan ook een handje? Doe jij mee met de verkiezingscampagne? Dit kun je doen: Campagneslinger op 9 maart De afdelingen PvdA Tiel, Buren, Culemborg, Neder Betuwe en Zaltbommel gaan op zaterdag 9 mei op verkiezingstournee door Rivierenland.  De slinger begint in Tiel. Je wordt verwacht om 12.00 uur bij De Vier Gravinnen nr 52. Er is daar parkeerruimte. Je wordt daar ter plaatse geïnstrueerd. Eindigen om 13.00 uur.  Vervolgens om 13.30 uur in Geldermalsen, op de Markt. Je kunt parkeren aan de Kostverlorenkade. Eindigen om 14.30 uur. Je wordt ter plaatse geïnstrueerd en voorzien van materiaal.  Tenslotte gaan we naar Culemborg. Het flyeren vangt aan om 15.00 uur op De Markt. Einde 16.00 uur. Je kunt parkeren op de Jodenkerkstraat, vlak bij De Markt. Kom als je beschikbare tijd bescheiden is, in ieder geval in Culemborg een uurtje flyeren. Als je mee wilt doen, kun je je melden bij Sem Krepel: sem18n@gmail.com, of 06- 13035581. Hij zal ook inventariseren wie er een auto heeft en kan rijden.

Thema-avond op 11 maart

Zeker PvdA Alle reden!

Maandagvond 11 maart 2019, 20.00 – 22.00 uur Locatie: FNV Gebouw De Schering Scheeringlaan 2, Tiel

Sprekers – Marc Oosterhout, campagne-ideoloog, Peter Kerris, lijsttrekker van de PvdA in de provincie Gelderland en een van de kandidaten op de PvdA-lijst van Waterschap Rivierenland- gaan in op de vraag waarom je dit keer zeker PvdA moet stemmen. Marc Oosterhout is bedenker van de PvdA-campagne en inwoner van Buren. Hij stelt, dat als er één partij is die behoefte heeft aan een nieuw verhaal, dan is het wel de PvdA. De maatschappij is aan het veranderen en dat geeft de mensen een onveilig gevoel. Wat de kiezer bij de PvdA vindt is zekerheid. Zeker zijn van fatsoenlijke zorg, zeker zijn van een woning, zeker zijn van goed onderwijs: dat is het oerverhaal van de PvdA en de essentie van de sociaal-democratie. Peter Kerris is PvdA-lijsttrekker van de provincie Gelderland. Ook hij zal duidelijk maken waarom je zeker PvdA moeten stemmen bij de Statenverkiezingen. Waarin gaat de PvdA het verschil maken. Van het Waterschap Rivierenland is een van de PvdA-kandidaten aanwezig. Hij gaat in de belangrijke taak van de Waterschappen en waarom we op 20 maart ook zouden moeten kiezen voor de PvdA. De avond is bedoeld voor iedereen die nog niet weet op welke partij hij of zij op 20 maart moet stemmen. Gebouw De Schering ligt op loopafstand van station Tiel.

Namens het bestuur van PvdA Culemborg Eric de Rijk, voorzitter

Het bericht Campagne activiteiten Culemborg PS en Waterschap 2019 verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Vorig jaar zomer werd duidelijk dat Jack ongeneeslijk ziek was. Hij leek zelf eigenlijk niet eens zo heel zwaar aan de dood te tillen. ‘Ik heb een prachtig leven gehad’, zei hij meer dan eens. Zijn voornaamste zorg leek eigenlijk vooral de toekomst van zijn – wat we gerust zo mogen noemen – levenswerk: Culemborg zoals het was.

In de afgelopen 25 jaar heeft Jack – met onuitputtelijke energie – veel werk gemaakt van de geschiedenis van gewone Culemborgers in de laatste 150 jaar: onderzoek gedaan, informatie en foto’s verzameld, stukken geschreven, verhalen verteld. Veel daarvan is vastgelegd: in boeken, op dvd’s en op tapes, en niet in de laatste plaats op de website culemborgzoalshetwas.

Hij heeft gelukkig nog in alle rust en in alle vertrouwenzijn nalatenschap door kunnen geven aan de erven die al jaren meeliepen, de Stichting Culemborgzoalshetwas.

De beschrijving van Jack’s persoonlijke geschiedenis was – wonderlijk genoeg – beperkt gebleven tot een verzameling knipsels. Ja, er waren feiten en anekdotes beschreven uit de schoot van de familie van der Winkel. Bijvoorbeeld over hun plaats in het landschap van Culemborgse sigarenmakers aan het begin van de 20e eeuw. Over hun kleine ervaringen bij grote gebeurtenissen. En over het ontstaan van de bijnaam van Jacks overgrootvader – de Roeiboot – die daarna op de hele familie overging.

Maar hoe zat het nou met die ‘gewone Culemborgse jongen’, die arbeider en vakbondsman, politicus en historicus, maar bovenal een mens van formaat was geworden?

In 1959 trad Jack als monteur in dienst bij Volvo Bedrijfswagens, in de volksmond ‘De Graozie’. Hij zou daar 36 jaar blijven.

In die tijd gold in Culemborg een baan bij ‘de Gispen’ voor gewone arbeiders als de jackpot. Maar Jack had al vroeg besloten dat hij geen eentonig werk in een fabriek wilde gaan doen. Hij hield van het werk als vrachtwagenmonteur. Het werk vereiste steeds weer nieuwe vakkennis en vroeg ook om het slim kunnen oplossen van problemen. En hij was daarbij eigenlijk ook’eigen baas’.

Maar zijn Volvo-tijd laat zich ook lezen als pure vakbondsgeschiedenis.

Jack wierp zich al vroeg op als pleitbezorger van fatsoenlijke werkomstandigheden. Iets waar de garage bepaald niet in uitblonk, maar wat voor die tijd ook niet ongewoon was. Er kwam op zijn aandringen al snel een fatsoenlijke afzuiging voor de uitlaatgassen, die vrijkwamen bij het binnen repareren en testen van de vrachtwagens. En er kwam een spoelsysteem voor de asbestdeeltjes, die loskwamen bij het schoonmaken vande remvoeringen.

Van 1986 tot 1994 was Jack – naast zijn overige bezigheden – ook gemeenteraadslid voor de Partij van de Arbeid. Een periode waar hij met gemengde gevoelens op terugkeek. Gewend aan de snelle, concrete vakbond moest hij erg wennen aan – zoals hij dat formuleerde – ‘het eindeloos ouwehoeren tot midden in de nacht’.

Jack rekende ook het oplossen van individuele problemen tot zijn taak als gemeenteraadslid: toen iemand een driewieler nodig bleek te hebben, bracht hij dat persoonlijk ter sprake in de commissie sociale zaken.Jack vond dat beslist geen nepotisme of vriendjespolitiek: hij wilde juist aan de orde stellen wat er speelde en dat vervolgens in volledige openheid oplossen. Ook als het om individuele gevallen ging, die daarmee juist een breekijzer konden vormen voor een structurele oplossing. Hij vond dat de huidige lokale politici dat ook veel meer zouden moeten doen.

Met zijn eerste versie van de website www.culemborgzoalshetwas.nl liep hij ver voor op de toen voorzichtig opkomende belangstelling voor de geschiedenis van alledag en op het digitaal aanbieden daarvan. Onvermoeibaar heeft hij tot op het laatst zijn stip op de horizon bewaakt. Dat de waardering daarvoor inmiddels Culemborg-breed is, heeft voor hem de cirkel rond gemaakt.

Dag Jack.

Zonder jou is Culemborg niet meer hetzelfde, niet meer zoals het was…

Dit is een verkorte versie van het verhaal dat Wilma Dehing hield tijdens de gedenkbijeenkomst.

Het bericht In memoriam: Jack van der Winkel verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Een pijnlijke constatering. Ik kan niet anders zeggen. Ik had graag gezien dat we op z’n minst de twee zetels zouden behouden.

Zelf dachten we dat we dat wel verdiend hadden. gezien het werk dat we verzet hebben de afgelopen vier jaren in de gemeenteraad en in het college. Ik wil daarom Marinka Mulder en Halim el Madkouri hartelijk danken voor hun raadslidmaatschap in de voorbije acht respectievelijk vier jaar. Ook tijdens de campagne hebben we alles uit de kast gehaald om een goed resultaat te behalen. Uiteindelijk heeft de Culemborger het laatste woord. Die heeft een voorkeur voor andere partijen uitgesproken. Ook in Culemborg hebben we zoals vele andere afdelingen de landelijke trend niet weten te keren.

Maar we gaan ondanks de tegenslag gewoon door, want met onze beginselen en standpunten is niets mis . We zullen ons blijven inzetten voor gelijke kansen voor iedereen. Of het nu gaat om eerlijk werk, een betaalbare woning of goed onderwijs. We willen een rol van betekenis spelen in onze stad omdat we geloven dat we net als afgelopen jaren een toegevoegde waarde hebben. Een stabiele partij en altijd constructief in de samenwerking met iedereen in Culemborg. We blijven werken aan een Culemborg waar iedereen zich thuis voelt. Want samen maken we de stad.

Op dit moment is de gemeenteraad bezig om een raadsakkoord te ontwikkelen: een door alle fracties gedeeld porgramma op hoofdlijnen dat dan als leidraad dient voor de komende 4 jaar. Althans dit is in grote lijnen het advies van informateur, Roelof Bleker. Het advies is bijgevoegd. Over dit advies  gaat de gemeenteraad op 16 april voor het  eerst debatteren.

Met warme groet,

Fouad Sidali Fractievoorzitter PvdA

Het bericht Hoe verder na de gemeenteraadsverkiezingen en ledenvergadering op 15 mei a.s verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Op zaterdag 24 februari was de PvdA te vinden in de buurt Achter de Poort. In Achter de Poort is de afgelopen jaren veel geïnvesteerd door de gemeente en de woningbouwcoöperatie. Veel bewoners zijn nu tevreden met hun buurt, want de woningen zijn sterk verbeterd. Maar er waren ook aandachtspunten, zoals zwerfvuil, te weinig speelplaatsen voor de kleinste kinderen en veel buren kennen elkaar (nog) niet. Kandidaat-raadslid Sem Krepel: “Ik woon in deze buurt, maar vandaag heb ik een hoop geleerd. Ik vind het zo belangrijk dat de politiek goed luistert naar deze bewoners. Zij gaan niet uit zichzelf naar de gemeente maar hebben net zo veel recht van spreken als bewoners die dat wel gemakkelijk doen.”

Het bericht Buurtonderzoek PvdA in Achter de Poort verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Lijsttrekker Fouad Sidali en nummer 2 Tom de Visser waren te gast bij SRC FM is het kader van de verkiezingen. Luister het interview hier terug.

Het bericht Fouad en Tom te gast bij SRC FM verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Doe mee met de campagne! We gaan komende weken weer samen de wijken in. Neem contact op met Eric de Rijk om je aan te melden.

Het bericht Doe mee met de campagne! verscheen eerst op PvdA Culemborg.

In de informele sfeer van talkshow ‘De Toekomst’ onder leiding van Klaas Drupsteen, columnist van deze krant, trapte de PvdA op maandag 29 januari de gemeenteraadscampagne af. In een gezellig vol café Andries gingen lijsttrekker Fouad Sidali, en drie andere PvdA-kandidaten met vijf Culemborgers uit de praktijk in gesprek over de speerpunten van de partij. De jonge Culemborger FOUSS rapte de programma onderdelen aan elkaar.  En bemoeide zich regelmatig met de discussie, net als de zaal.

Ruud Wammes, al meer dan 30 jaar agent in Culemborg, en Yassin Dagdag, nummer drie op de PvdA-lijst en jeugdhulpverlener, spraken met elkaar over de veiligheid in Culemborg. Natuurlijk ging het over de autobranden. Allereerst de vraag hoe het kan dat de politie na 200 autobranden nog niemand heeft opgepakt.  Wammes krijgt die vraag vaak. Probleem is dat je de brandstichters op heterdaad moet betrappen. Het is een misdaad die in een paar seconden gepleegd wordt.  Er moet een klimaat komen waarin mensen zich durven te uiten als ze misstanden zien, benadrukt Dagdag. Een stevige en integrale samenwerking tussen veiligheidsorganisatie en hulpverlening is essentieel om de maatschappelijke vraagstukken in onze stad aan te pakken.

Dagdag gaf aan dat hij veel respect heeft voor de wijkagenten in Culemborg. Hij en Wammes vinden er meer wijkagenten in Culemborg moeten komen. De PvdA wil de komende periode de raad meekrijgen daar in Den Haag voor te pleiten. Rapper FOUSS maakt Culemborgse jongeren weerbaarder door muziek met hen te maken.

MEER WERK Nummer 2 van de PvdA lijst , Tom de Visser, ging daarna met ondernemer Raijmond Rison van kledingwinkel Culemborgse Mannen en makelaar Pim van Veen in gesprek over Meer Werk en Minder Armoede in Culemborg. Meer werk moet in de eerste plaats van ondernemers komen vond Rison. Maar de overheid kan wel een rol spelen. Het gaat over zaken als een actieve aanpak van de leegstand in de binnenstad en over manieren om Culemborg, als ideaal gelegen stand in het midden van het land aantrekkelijk te houden voor ondernemers om zich te vestigen, zodat er voldoende werk is voor alle Culemborgers.

Sidali sloot zich daarbij aan: wat Culemborg kenmerkt, is volgens hem, dat we initiatiefrijk zijn. Je moet als wethouder voor verbindingen zorgen, dat is moeilijker dan je eigen zin doordrijven. Op de vraag hoeveel zetels de PvdA gaat halen, antwoordt hij: ,,We hebben het als PvdA de afgelopen jaren in college en raad gewoon goed gedaan. Een paar zetels winst zou me daarom ongelofelijk blij maken!”

Het bericht PvdA op informele campagne start: “Culemborg zorgzamer en veiliger” verscheen eerst op PvdA Culemborg.

Ieder jaar geven de fracties in de raad een ‘algemene beschouwing’, over hun ideeën voor de toekomst van Culemborg. Fractievoorzitter van de PvdA, Marinka Mulder, sprak deze beschouwing uit:

Voorzitter,

Het is feest. Feest omdat voor het eerst sinds lange tijd er geld is om te investeren in onze stad. Feest omdat we vieren dat we 700 jaar een eigenzinnige stad zijn, een Vrijstad. We zijn er trots op. Tegelijkertijd moeten wij steeds opnieuw betekenis geven aan wat dat dan is, waar we zo trots op zijn. Wat betekent die Culemborgse vrijheid?

Vijftig jaar geleden was het onvoorstelbaar geweest dat een vrouw van 28 in deze raad, op deze plek een politieke beschouwing hield. Het was simpelweg not done. Bovendien had een vrouw van mijn leeftijd uit een gewoon gezin hoogstwaarschijnlijk niet de kans gehad om te studeren. Voor mij lijkt dat nu een wereld van lang geleden, van ver weg. Maar ook in onze tijd, in onze stad, is er sprake van uitsluiting. Door vooroordelen en discriminatie bijvoorbeeld. En door armoede.

Daarom neem ik u mee naar het feest waarvan de PvdA hoopt dat we over 50 jaar vieren. Zelf ben ik dan net iets ouder dan de heer Clarisse nu. Over 50 jaar moet het onvoorstelbaar zijn dat Culemborgers nog moeite hebben om werk en een stageplek te vinden vanwege hun achternaam of vanwege de God waarin ze geloven.

Het moet onvoorstelbaar zijn dat de toekomst van mijn kleinkinderen wordt bepaald door hun postcode, of het inkomen van hun ouders.

Het moet onvoorstelbaar zijn en iets van lange tijd geleden dat Culemborgers in de ene wijk wel trots kunnen zijn op hun stad en in de andere wijk bang om op straat te lopen of hun auto te parkeren.

De PvdA wil elke begroting een stap vooruit zetten. Het college deed en doet al voorstellen om dat waar te maken, al mag het van ons soms sneller. De Brede School wordt er eindelijk steeds meer voor kinderen die dat het hardst nodig hebben. De wachtlijst voor schuldhulpverlening wordt nu echt aangepakt. We durven te innoveren, door te investeren in jeugdhulp dichtbij, bij de huisarts en in school. In Culemborg maken we het waar: it takes a village – pardon, een city natuurlijk – to raise a child.

Maar het kan beter, het moet beter. De PvdA wil dat armoede in gezinnen nog krachtiger wordt bestreden zodat het uiteindelijk niet meer bestaat. Het mag niet zo zijn dat ouders met een minimaal inkomen scheiden omdat zij als alleenstaande ouders meer aanspraak maken op hulp dan samen. We dienen een amendement in waarmee we dat verschil opheffen.

Bij een veilige stad hoort sterk jongeren- en welzijnswerk. Jongeren- en welzijnswerk dat zich blijft ontwikkelen, transparant is en de dialoog aangaat met partners en inwoners. Nu is niet voldoende zichtbaar wat er goed gaat in het jongeren- en welzijnswerk en wat beter kan. De PvdA dient een motie om dat beter zichtbaar te maken.

Culemborgse vrijheid betekent voor de PvdA gelijke kansen op een mooie toekomst. Want Culemborgers verdienen dat. Vooruitgang voor iedereen. Lang leve de toekomst.