Poliflw

We kijken zonder meer terug op een zwaar jaar in velen opzichten. Corona heeft de wereld in 1 keer helemaal op zijn kop gezet. Onze burgers, ondernemers en verenigingen hebben een flinke klap te verwerken gehad. Maar gelukkig hebben we bij deze burgers en ondernemers en verenigingen ook veel veerkracht gezien en hopen we dat we langzaam aan uit de greep van Corona komen. Daar hebben we nog wel zorgen bij immers nu de ondersteuning van de landelijke overheid langzaam wordt teruggetrokken zal moeten blijken of alles zich weer kan herstellen. Met name in het maatschappelijke veld moet nog maar blijken op welke manieren dat zal gaan. Naar aanleiding van de jaarstukken 2020 wil onze fractie inzoomen op de volgende 3 punten: Capaciteitsproblematiek voor de uitvoering Burgerparticipatie Financiële situatie 1. Capaciteit We zien al een aantal jaren dat de druk op de gemeentelijke organisatie groot is. Dat doorlooptijden van projecten uitlopen en dat onze burgers en ondernemers te vaak aan het lijntje gehouden worden. De slagkracht van de organisatie heeft de afgelopen jaren ingeboet en wij zien dat u daar in de aanbiedingsbrief ook naar refereert met de zinsnede: “Onze medewerkers zien zich voortdurend gesteld tegenover een in verhouding tot de beschikbare capaciteit feitelijk te omvangrijk takenpakket.” Dit is een zeer ongezonde situatie en de dienstverlening naar onze burgers heeft hieronder te lijden. Een oplossing ziet u niet zoals u schrijft: Hoe dit zich verder zal ontwikkelen, is moeilijk te voorspellen. En daarmee vinden we dat het college zich er veel te makkelijk van afmaakt immers het capaciteitsprobleem leidt tot ziekte en dat betekent weer inhuur kosten zoals we ook in de jaarstukken kunnen teruglezen waardoor de situatie zich alleen maar verder verergert. Wij vragen het college met urgentie in het najaar met een bespreek notitie te komen wat zij gaat ondernemen om dit tij te keren. We horen ook graag van het college of ze dit onderkent en met ons eens is dat het zo niet langer door kan blijven gaan? 2. Burgerparticipatie In de jaarstukken lezen we dat “De gemeente Deurne wil steeds meer mét inwoners beleid maken en uitvoeren.” En bij het betreffende onderdeel zien we dan een groen vinkje staan “Op koers”. De uitleg verder lezend, wat er gedaan is dan denk je na 6 zinnen: Tja wat is er dan eigenlijk gedaan? Kijk naar een project als de spoortunnel hoe daar met burgerparticipatie is omgegaan. Ronduit teleurstellend. Als we kijken naar de wijze waarop burgers betrokken zijn geweest bij de totstandkoming van de zienswijze op de RES dan laat het duidelijk zien dat het zwaar schort aan de wijze waarop onze burgers betrokken worden. Burgerparticipatie is veel meer dan informeren over een onderwerp. Er is een motie aan te pas moeten komen om burgerparticipatie op dit onderwerp goed ingevuld te krijgen. U zou als college vele malen kritischer moeten zijn op de voortgang en niet overal maar groene vinkjes plaatsen met “Op koers” terwijl we met zijn allen zien dat er nog gigantisch veel werk aan de winkel is. Twee weken geleden in de commissie hebben we nog kunnen ervaren hoe het college omgaat met het burgerinitiatief over bomenbeleid. Ronduit teleurstellend te moeten horen dat er met de indieners niet eens contact is opgenomen en dat het college al bij voorbaat een uitgebreide afwijzing bij het burgerinitiatief meegeeft aan de commissie. Wij vragen daarom het college direct na de zomervakantie te komen met een bespreek notitie hoe om te gaan met burgerinitiatieven en afspraken te maken wie hierin nu welke rol heeft. 3. Financiële situatie De financiële situatie voor Deurne verslechtert in een rap tempo. In de aanbiedingsbrief wordt gesproken over een klein verlies. Zo van kijk toch eens hoe goed we het ondanks de omstandigheden gedaan hebben. Maar met het verlies van 1,1 miljoen euro in 2019 en 194.000 euro nu in 2020 kijken we met het meerjarenperspectief ook de komende jaren tegen verliezen aan in 2021, 2022 en 2023. In november 2020 hebben we duidelijk uitgesproken dat de begroting niet sluitend zou zijn in 2023 en de cijfers in de voorliggende jaarstukken laat zien dat het inderdaad zo is. De provincie heeft de oranje kaart getrokken omdat rood procedureel niet meer mogelijk was. Ook nu zien we dat er in het laatste jaar van de meerjarenbegroting een positief saldo is geplaatst wat aardig lijkt op het jaarlijks doorschuiven van een sluitende begroting. Hiermee laat het college blijken niet in control van de financiën te zijn. In de rekeningcommissie heb ik deze zorg uitgesproken en werd toen door aanwezigen wel ondersteund. Ook de accountant knikte instemmend dat deze zorg zeker geuit mag worden. Echter de afgevaardigden van de coalitie partijen wilden deze zorg naderhand niet in het advies van de rekeningcommissie hebben staan. Totaal verbijsterd hierdoor vraag ik me af wat het belang is om deze zorg onder de tafel te schuiven. Wat schieten we als Deurne daarmee op? Blijkbaar is het belangrijker het beeld van deze coalitie zo positief mogelijk te houden en daarmee te verslappen in de kritische opbouwende houding die verwacht mag worden van ons als gekozen volksvertegenwoordigers. Ik hoor graag van de betreffende partijen of de uitgesproken zorg hiervoor niet meer delen en waarom niet. Want tegelijkertijd oordelen we wel over Senzer dat dit zo niet kan maar als het dan ons zelf betreft dan verstoppen we dit liever achter een paar niet te veel zeggende zinnen. Ook de begroting die we straks in november voor 2022 voorgelegd gaan krijgen zal gebukt gaan onder het ambitieproject Huis van de Samenleving met als toetje de 4 miljoen investering in duurzaamheid die pas over 40 jaar terug verdiend zal worden. De ingediende motie van DOE! En DeurneNU die natuurlijk ondersteund werd door onze fractie om de investeringen in het Huis van de Samenleving toch nog eens kritisch te bekijken liep op een wanvertoning af. Nee, met de kaasschaaf proberen er links of rechts een klein beetje van af te halen gaat het zeker niet lukken. Hier is lef nodig om het gehele project terug te brengen naar de investeringen die nodig zijn om het gebouw in ieder geval veilig en werkvriendelijk te maken maar een pas op de plaats te maken met de grootschalige ambitieuze nieuwe inrichting en de nieuwe werkelijkheid te accepteren en daar waar nodig meer gebruik te maken van het CCD, de huiskamer van Deurne. Dan kunnen we de euro’s inzetten om onze gemeenschap mee uit de Coronacrisis te halen en te zorgen dat de maatschappelijke infrastructuur voor onze burgers in orde blijft. Het is een kwestie van keuzes durven te maken.

We leven in een bizarre tijd. Begin maart van dit jaar werd Nederland geconfronteerd met het Corona virus en belandden we in een zogeheten intelligente lockdown. Dit raakt de mensen maar ook de economie. Zo ook de mensen en economie in de gemeente Deurne. Het doet goed om te zien dat er binnen de beperkingen veel mogelijkheden zijn waar iedereen haar eigen invulling aan geeft. Ondertussen is het oktober 2020 en zijn we alweer 6 maanden verder. Afgelopen maanden heeft CDA Deurne herhaaldelijk gevraagd om duidelijkheid te verschaffen over de financiële gevolgen voor de gemeente, zeker nu het Corona-virus nog meer economische schade dreigt te veroorzaken. Het college van Burgemeesters en Wethouders heeft tot nu toe op geen enkele manier de raad geïnformeerd en meegenomen in de financiële gevolgen van deze crisis. Dit verbaast ons ten zeerste omdat we hierdoor wellicht verkeerde beslissingen nemen vanwege het ontbreken van deze relevante informatie. CDA Deurne heeft onder andere daarom, in samenwerking met Centrummanagement Deurne, een enquête uitgestuurd om te polsen hoe het met de ondernemers in Deurne gaat maar ook om te weten te komen of en hoe zij zijn geholpen door verschillende instanties. Een opvallende uitkomst was dat meer dan de helft van de ondernemers niet bekend is met of benaderd is door het Coronateam van Gemeente Deurne. Dit bevreemdt ons omdat eerder ons werd verzekerd dat er flinke effort werd gestoken in het Coronateam en de bekendheid hiervan bij onze ondernemers. Burgemeesters en wethouders moeten er zijn voor haar burgers maar ook voor haar ondernemers, juist in deze tijd. Wij vragen ons dan ook af hoe effectief de communicatie hierin naar onze ondernemers is geweest. Donderdag 8 oktober om 20.00 uur vindt de Raadscommissie Samenleving en Bestuur plaats. Hierin krijgt de commissie een Corona-update. Wij zien uit naar deze update en zijn dan ook erg benieuwd wat Burgemeester Hilko Mak ons gaat vertellen.

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

Op maandag 23 april 2020 werd Deurne opgeschrikt door een felle brand die in het natuurgebied de Peel woedde. Het weer en de omstandigheden waren van die aard dat maandagavond de brand niet onder controle was en extra hulp is ingeschakeld. Met extra hulp van helikopters en speciale grondtroepen uit Overijssel is vervolgens vanaf dinsdag hard gewerkt om de brand te beteugelen. Pas donderdag 26 april kon het sein brandmeester worden afgegeven. Vier dagen brand die uiteindelijk maar liefst 800 hectare natuurgebied heeft vernietigd. Daarnaast zijn mensen geëvacueerd om dat de brand te dicht bij de huizen kwam. Een enorme impact. De CDA fractie vindt dat er een uitgebreide evaluatie moet komen en een pakket aan maatregelen die ervoor moet zorgen dat dit in de toekomst niet weer kan gebeuren met veel aandacht voor de veiligheid van onze bewoners. Daarom heeft de CDA fractie de volgende raadsvragen gesteld: Raadsvragen Peelbrand CDA Deurne Leo Cuijpers, fractievoorzitter

Henk van Gog: 13-5-1947 0verleden 3-4-2020. Henk is na een langdurige ziekbed, overleden, 2 jaar na zijn vrouw Angela. Henk had samen met Angela een actief leven, ook in het maatschappelijk werk en welzijn. Hiervoor heeft hij dan ook in 2011 een Koninklijke onderscheiding gekregen. Henk heeft veel betekend voor Liessel en Asten. Voor het CDA hebben ze samen veel werk verzet. Eerst als CDA raadslid in Asten van 1982 tot 1984. Henk van Gog van het “Zand” in Liessel werd Deurnenaar na de grenscorrectie bij de aanleg van de A67. Het Loon in Liessel werd toen bij Deurne gevoegd. Henk was een serieuze persoonlijkheid, altijd strak in het pak, puntje precies als boekhouder en nadien ook als directeur/eigenaar van Bouwbedrijf Manders. 11 Jaar geleden is Henk gevallen waarbij hij een dwarslaesie opliep. Hij heeft enorm teruggevochten en is gerevalideerd. De laatste jaren verbleef hij in zorgcentrum De Zorgboog in de St. Jozefparochie. Ook kreeg hij met de ziekte van Alzheimer te maken. Dit was al voor het overlijden van zijn vrouw Angela. Henk en Angela waren trouwe CDA’ers vol met ideeën voor Liessel. Het CDA verliest een bijzonder persoon, die veel hand en spandiensten voor onze afdeling heeft verricht. Hij moge ruste in vrede. Bestuur en fractie CDA Deurne

Sinds 27 februari is Nederland en dus ook Deurne midden in een crisis terecht gekomen door het Corona (Covid-19) virus. In enkele weken is de onzekerheid over de toekomst enorm toegenomen. Bedrijven en zzp'ers die direct in de problemen zijn gekomen maar ook evenementen die afgelast moeten worden en sportclubs en het hele maatschappelijke leven ligt min of meer stil. Het rijk heeft inmiddels een pakket aan maatregelen getroffen om de inkomens de komende periode overeind te houden en faillissementen bij bedrijven te voorkomen. Brabant wordt in verhouding tot andere provincies, naar het nu lijkt, harder getroffen. Ook in onze gemeente zullen de gevolgen breed merkbaar zijn en de komende periode merkbaar worden. We hebben veel verenigingen en stichtingen, die hun inkomsten verkrijgen uit evenementen die nu niet door kunnen gaan, uit de exploitatie van een kantine die nu gesloten is, uit lidmaatschappen die opgezegd worden of gesponsord worden door ondernemers waarvan nu ook het inkomen onder druk staat. Daartegenover staat dat kosten gewoon door lopen. Hierdoor kan hun voortbestaan zomaar in het gedrang komen. De gemeenschapshuizen vervullen normaliter een belangrijke verbindende schakel in een dorp en wijk. Juist in deze crisis missen we deze maatschappelijkemiddelpunten. We snappen dat de maatregelen zich in eerste instantie richten op bedrijven en het inkomen van burgers maar we mogen onze maatschappelijke organisaties, organisatoren van evenementen van maatschappelijke betekenis en de gemeenschapshuizen niet de dupe laten worden van de crisis. Daarom hebben we de volgende vraag: Zijn er al plannen in ontwikkeling of wordt er nagedacht om juist deze maatschappelijke instanties ook te helpen en te ondersteunen? En zo nee is B&W bereid dit signaal op te pakken en uit te zoeken welke mogelijkheden er zijn aan maatregelen om onze maatschappelijke infrastructuur aan clubs, verenigingen en stichtingen overeind te houden en te helpen tijdens en na deze crisis om het normale leven voor eenieder weer mee invulling te geven? We vernemen graag hoe B&W dit wil oppakken?

Sinds 27 februari is Nederland en dus ook Deurne midden in een crisis terecht gekomen door het Corona (Covid-19) virus. In enkele weken is de onzekerheid over de toekomst enorm toegenomen. Bedrijven en zzp'ers die direct in de problemen zijn gekomen maar ook evenementen die afgelast moeten worden en sportclubs en het hele maatschappelijke leven ligt min of meer stil. Het rijk heeft inmiddels een pakket aan maatregelen getroffen om de inkomens de komende periode overeind te houden en faillissementen bij bedrijven te voorkomen. Brabant wordt in verhouding tot andere provincies, naar het nu lijkt, harder getroffen. Ook in onze gemeente zullen de gevolgen breed merkbaar zijn en de komende periode merkbaar worden. We hebben veel verenigingen en stichtingen, die hun inkomsten verkrijgen uit evenementen die nu niet door kunnen gaan, uit de exploitatie van een kantine die nu gesloten is, uit lidmaatschappen die opgezegd worden of gesponsord worden door ondernemers waarvan nu ook het inkomen onder druk staat. Daartegenover staat dat kosten gewoon door lopen. Hierdoor kan hun voortbestaan zomaar in het gedrang komen. De gemeenschapshuizen vervullen normaliter een belangrijke verbindende schakel in een dorp en wijk. Juist in deze crisis missen we deze maatschappelijkemiddelpunten. We snappen dat de maatregelen zich in eerste instantie richten op bedrijven en het inkomen van burgers maar we mogen onze maatschappelijke organisaties, organisatoren van evenementen van maatschappelijke betekenis en de gemeenschapshuizen niet de dupe laten worden van de crisis. Daarom hebben we de volgende vraag: Zijn er al plannen in ontwikkeling of wordt er nagedacht om juist deze maatschappelijke instanties ook te helpen en te ondersteunen? En zo nee is B&W bereid dit signaal op te pakken en uit te zoeken welke mogelijkheden er zijn aan maatregelen om onze maatschappelijke infrastructuur aan clubs, verenigingen en stichtingen overeind te houden en te helpen tijdens en na deze crisis om het normale leven voor eenieder weer mee invulling te geven? We vernemen graag hoe B&W dit wil oppakken?

Als raadsleden hebben wij allemaal gezworen of beloofd dat wij ons zullen houden aan de wet. Hetvoorstel dat vandaag voorligt is naar onze mening in strijd met privacywetgeving. Het CDA kan het daarom niet steunen. Het lokale uitvoeringsplan is naar aanleiding van onze technische vragen aangepast. Wij steunen de daarin benoemde speerpunten en denken dat deze een goed uitgangspunt vormen om schuldhulpverlening de komende jaren naar een hoger plan te helpen. Zeker met organisaties zoals Grip op Schuld, Cratosvrienden en Kring KBO aan onze zij. Ook het beleidsmatige gedeelte van het plan van de Peelgemeenten ondersteunt het CDA van harte. Wij vinden het positief dat er bijzondere aandacht voor preventie is voor groepen zoals ZZP-ers en zelfstandigen, ouderen en gezinnen met kinderen. Wij vinden dat mensen met problematische schulden de hulp moeten krijgen bij het op orde krijgen van hun financiën die zij nodig hebben. Het is belangrijk dat hun financiële zelfredzaamheid vergroot wordt, dat ze zelf weloverwogen keuzes kunnen maken en weten wanneer ze hulp moeten en kunnen inroepen. De doorontwikkeling van de lokale uitvoering en het laagdrempeliger en eenvoudiger maken van de toegang dragen daar naar onze mening aan bij. Het is daarom jammer dat het juridische kader dat in het plan opgenomen is niet strookt met wetgeving. Naar onze mening had het college andere mogelijkheden kunnen onderzoeken voor de juridische onderbouwing van het beleidsmatige deel waarmee de Raad geen beleid vast hoeft te stellen dat in strijd is met de AVG. Wij hebben daar in onze technische vragen al een voorzet voorgegeven, maar deze is helaas niet ingekopt door het college. Bij vroeg signalering gaat het om de verwerking van persoonsgegevens over burgers of gezinnen in een stadium waarin betrokkenen zelf niet om hulp of ondersteuning vragen. Er zijn wettelijk geregelde vormen van vroeg signalering maar het kan bijvoorbeeld ook gaan om signalen en meldingen van bezorgde professionele hulpverleners of anderen. Het college geeft aan dat zij voor vroeg signalering persoonsgegevens van burgers mag verwerken als deze daarvoor toestemming geven. In het rapport “De rol van toestemming in het sociaal domein” van de Autoriteit Persoonsgegevens uit 2016 is in bijlage 2 opgenomen dat een gemeente hier voor alleen persoonsgegevens mag verwerken als zij zich kan baseren op een andere grondslag dan toestemming. De Autoriteit geeft uitdrukkelijk aan dat toestemming van een betrokkene géén mogelijke grondslag is voor de verwerking van persoonsgegevens ten behoeve van vroeg signalering. De reden hiervoor is dat een burger in het geval van bijvoorbeeld intake / toegangsverlening niet in vrijheid toestemming kan geven omdat hij afhankelijk is van de gemeente voor hulp. In het geval van bijvoorbeeld leveranciers van gas, water en elektriciteit is hij, zoals het college in de beantwoording van onze technische vragen ook toegeeft, voor zijn eerste levensbehoeften van deze aanbieders afhankelijk en kan hij ook niet vrij “ja” of “nee” zeggen. Een onvrije toestemming vormt geen grondslag voor de verwerking van persoonsgegevens. Het college heeft naar aanleiding van onze vragen het beleidsstuk aangepast met de zin “Bij het uitwisselen van persoonsgegevens als bedoeld in dit hoofdstuk wordt altijd uitgegaan van de meest recente uitspraken van de Autoriteit persoonsgegevens op het gebied van bescherming van persoonsgegevens.” Nu de Autoriteit sinds 2016 dezelfde lijn gehanteerd heeft in haar uitspraken, namelijk dat toestemming geen wettelijke grondslag vormt, kan deze toevoeging in onze ogen twee dingen betekenen: - Oftewel het college vraagt ons als raad om een beleidsstuk vast te stellen dat niet uit gevoerd gaat worden omdat het college geen beleid uit wil voeren dat in strijd is met de meest recente uitspraken van de Autoriteit Persoonsgegevens. In dat geval heeft het in onze ogen weinig zin om het plan vast te stellen; - Oftewel het college verwacht dat de Autoriteit haar tot nu toe gehanteerde lijn gaat herzien. Dit lijkt ons niet voor de hand liggen nu de Autoriteit recent nog in haar advies over het wetsvoorstel tot wijziging van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening t.b.v. de uitwisseling van persoonsgegevens heeft aangegeven dat naar haar mening twee mogelijke grondslagen zijn, namelijk “een taak van algemeen belang” en “een wettelijke verplichting”. Toestemming wordt nadrukkelijk niet genoemd. De toevoeging van het college zorgt naar onze mening daarom eerder voor verwarring dan dat de ze het stuk verbetert. Wij horen graag van het college hoe zij dit ziet. Samengevat zijn wij erg positief over het in beide plannen opgenomen beleid, maar kunnen wij het voorstel niet ondersteunen vanwege de juridische onderbouwing. Behandeling Beleidsplan Schuldhulpverlening in raadsvergadering van 12 november 2019. Riny van Leeuwen-Berkvens, raadslid

Als raadsleden hebben wij allemaal gezworen of beloofd dat wij ons zullen houden aan de wet. Hetvoorstel dat vandaag voorligt is naar onze mening in strijd met privacywetgeving. Het CDA kan het daarom niet steunen. Het lokale uitvoeringsplan is naar aanleiding van onze technische vragen aangepast. Wij steunen de daarin benoemde speerpunten en denken dat deze een goed uitgangspunt vormen om schuldhulpverlening de komende jaren naar een hoger plan te helpen. Zeker met organisaties zoals Grip op Schuld, Cratosvrienden en Kring KBO aan onze zij. Ook het beleidsmatige gedeelte van het plan van de Peelgemeenten ondersteunt het CDA van harte. Wij vinden het positief dat er bijzondere aandacht voor preventie is voor groepen zoals ZZP-ers en zelfstandigen, ouderen en gezinnen met kinderen. Wij vinden dat mensen met problematische schulden de hulp moeten krijgen bij het op orde krijgen van hun financiën die zij nodig hebben. Het is belangrijk dat hun financiële zelfredzaamheid vergroot wordt, dat ze zelf weloverwogen keuzes kunnen maken en weten wanneer ze hulp moeten en kunnen inroepen. De doorontwikkeling van de lokale uitvoering en het laagdrempeliger en eenvoudiger maken van de toegang dragen daar naar onze mening aan bij. Het is daarom jammer dat het juridische kader dat in het plan opgenomen is niet strookt met wetgeving. Naar onze mening had het college andere mogelijkheden kunnen onderzoeken voor de juridische onderbouwing van het beleidsmatige deel waarmee de Raad geen beleid vast hoeft te stellen dat in strijd is met de AVG. Wij hebben daar in onze technische vragen al een voorzet voorgegeven, maar deze is helaas niet ingekopt door het college. Bij vroeg signalering gaat het om de verwerking van persoonsgegevens over burgers of gezinnen in een stadium waarin betrokkenen zelf niet om hulp of ondersteuning vragen. Er zijn wettelijk geregelde vormen van vroeg signalering maar het kan bijvoorbeeld ook gaan om signalen en meldingen van bezorgde professionele hulpverleners of anderen. Het college geeft aan dat zij voor vroeg signalering persoonsgegevens van burgers mag verwerken als deze daarvoor toestemming geven. In het rapport “De rol van toestemming in het sociaal domein” van de Autoriteit Persoonsgegevens uit 2016 is in bijlage 2 opgenomen dat een gemeente hier voor alleen persoonsgegevens mag verwerken als zij zich kan baseren op een andere grondslag dan toestemming. De Autoriteit geeft uitdrukkelijk aan dat toestemming van een betrokkene géén mogelijke grondslag is voor de verwerking van persoonsgegevens ten behoeve van vroeg signalering. De reden hiervoor is dat een burger in het geval van bijvoorbeeld intake / toegangsverlening niet in vrijheid toestemming kan geven omdat hij afhankelijk is van de gemeente voor hulp. In het geval van bijvoorbeeld leveranciers van gas, water en elektriciteit is hij, zoals het college in de beantwoording van onze technische vragen ook toegeeft, voor zijn eerste levensbehoeften van deze aanbieders afhankelijk en kan hij ook niet vrij “ja” of “nee” zeggen. Een onvrije toestemming vormt geen grondslag voor de verwerking van persoonsgegevens. Het college heeft naar aanleiding van onze vragen het beleidsstuk aangepast met de zin “Bij het uitwisselen van persoonsgegevens als bedoeld in dit hoofdstuk wordt altijd uitgegaan van de meest recente uitspraken van de Autoriteit persoonsgegevens op het gebied van bescherming van persoonsgegevens.” Nu de Autoriteit sinds 2016 dezelfde lijn gehanteerd heeft in haar uitspraken, namelijk dat toestemming geen wettelijke grondslag vormt, kan deze toevoeging in onze ogen twee dingen betekenen: - Oftewel het college vraagt ons als raad om een beleidsstuk vast te stellen dat niet uit gevoerd gaat worden omdat het college geen beleid uit wil voeren dat in strijd is met de meest recente uitspraken van de Autoriteit Persoonsgegevens. In dat geval heeft het in onze ogen weinig zin om het plan vast te stellen; - Oftewel het college verwacht dat de Autoriteit haar tot nu toe gehanteerde lijn gaat herzien. Dit lijkt ons niet voor de hand liggen nu de Autoriteit recent nog in haar advies over het wetsvoorstel tot wijziging van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening t.b.v. de uitwisseling van persoonsgegevens heeft aangegeven dat naar haar mening twee mogelijke grondslagen zijn, namelijk “een taak van algemeen belang” en “een wettelijke verplichting”. Toestemming wordt nadrukkelijk niet genoemd. De toevoeging van het college zorgt naar onze mening daarom eerder voor verwarring dan dat de ze het stuk verbetert. Wij horen graag van het college hoe zij dit ziet. Samengevat zijn wij erg positief over het in beide plannen opgenomen beleid, maar kunnen wij het voorstel niet ondersteunen vanwege de juridische onderbouwing. Behandeling Beleidsplan Schuldhulpverlening in raadsvergadering van 12 november 2019. Riny van Leeuwen-Berkvens, raadslid

CDA Deurne heeft het initiatief genomen om de resolutie Boeren verdienen een eerlijke kans in te dienen op het landelijke CDA Partijcongres op 9 november 2019. CDA Deurne kreeg bij het indienen ondersteuning van de afdelingen Helmond, Gemert-Bakel, Laarbeek en Someren. Raadsleden Leo Cuijpers en Benny Munsters waren aanwezig op het partijcongres. In de ochtend sessie waarin de resoluties werden behandeld heeft fractievoorzitter Leo Cuijpers nog een toelichting gegeven op de noodzaak van deze resolutie. Immers door afwijkende regels in de provincie Noord-Brabant ontstaat er rechtsongelijkheid voor ondernemers ten opzichte van andere provincies. Tijdens de behandeling onderkende Tweede Kamerlid Jaco Geurts de zorgen die in de resolutie geuit zijn en ziet zich door de resolutie gesteund in de besprekingen op landelijk niveau om de stikstofproblematiek aan te pakken met gelijke regels voor boeren in alle provincies. RESOLUTIE BOEREN VERDIENEN EEN EERLIJKE KANS In de middag vond de stemming plaats en de resolutie is aangenomen. Lees ook het artikel in ED