828 documenten
PRETTIGE KERSTDAGEN EN EEN GEZOND
Laat uw hart spreken!
Beste menen, Het is vandaag precies een jaar geleden dat de getroffen ouders van de toeslagenaffaire zich, met hulp van onze Renske Leijten, organiseerden en samen opstonden. Door de Belastingdienst zijn zij onterecht beschuldigd van fraude en daardoor in de ellende terecht gekomen.
Je huis kwijt. Je baan kwijt. Je toekomst kwijt. Het is de ouders, én daarmee hun kinderen, allemaal overkomen. Voor velen van hen is de compensatie voor al dit aangedane leed nog ver weg.
Maar de kerst staat wel voor de deur. En voor veel ouders is dit een moeilijke tijd. Want kerst zou de tijd moeten zijn van gezelligheid en warmte. Een mooie kerstboom, wat lekkers op tafel, een leuk cadeautje voor de kinderen. Voor de meeste gezinnen zit dit er echter allemaal niet in. Ook dit jaar niet. En dat is afschuwelijk pijnlijk.
Hoe mooi zou het zijn als we er samen voor kunnen zorgen dat deze kinderen tóch een beetje een fijne kerst hebben? Daarom start een groep van de getroffen ouders, met onze hulp, een kerstactie. Vorig jaar hielpen we ook veel gezinnen aan een fijne kerst. Omdat nu, een jaar later, veel ouders nog steeds niet zijn geholpen starten we opnieuw een kerstactie. En daar hebben we jouw hulp bij nodig.
Help je mee door een donatie te doen? Laten we er samen voor zorgen dat deze kinderen kunnen genieten van een fijne kerst. Help mee en doneer! Klik op onderstaande link.
Met vriendelijke groet,
Lilian MarijnissenFractievoorzitter SP Tweede Kamer
Schandalig gedrag coalietie partners!
Beste Nederlanders,
Er is nu iets gebeurd wat ik nog nooit mee heb gemaakt in de Tweede Kamer: de Kamerleden van de coalitiepartijen vluchtten het gebouw uit toen we weer gingen stemmen over meer waardering voor onze zorgverleners.
Omdat de vereiste meerderheid daardoor niet aanwezig was, kon de hele stemming niet doorgaan. Een hele laffe actie. Dit kunnen we niet accepteren en daarom heb ik je hulp nodig.
Al drie keer eerder werd ons voorstel om zorgverleners structureel meer waardering te geven door de coalitie geblokkeerd. Ze stemden toen tegen, waardoor we één stem tekortkwamen. Nu zorgden ze ervoor dat de hele stemming überhaupt niet door kon gaan en zorgverleners dus niet meer waardering krijgen.
Op de dag dat onder andere Diederik Gommers waarschuwt dat als de stijging van het aantal besmettingen zo doorgaat, de tweede golf snel komt, zouden we juist alles uit de kast moeten halen om onze zorgverleners beter te waarderen. We hebben ze namelijk keihard nodig. Terwijl zorgverleners aangeven nog niet klaar te zijn voor een tweede golf, zich niet gewaardeerd te voelen en we duizenden extra mensen in de zorg nodig hebben, krijgen ze nu van de coalitiepartijen voor de zoveelste keer een klap in het gezicht. Hoe wrang kan het zijn. Na het mooie applaus voor de zorg door heel Nederland, verdienen onze zorgverleners ook een structureel betere waardering.
Natuurlijk geven we niet op. Al meer dan 100.000 mensen tekenden onze petitie. We zijn druk bezig met de voorbereidingen van een (coronaproof) actiedag op 5 september. Wil je de petitie tekenen of je opgeven voor 5 september?
Lilian Marijnissenaanmelden kan hier.
https://doemee.sp.nl/zorg/actiedag?utm_source=SP+Nieuwsbrieven&utm_campaign=b5fc447ca9-EMAIL_CAMPAIGN_2020_08_13_06_12_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_f0873b7e8e-b5fc447ca9-442054405
Logistieke Park Moerdijk, hoe staat het daar mee?
Ja, hoe staat het er mee?
Bij de Raad van State ligt nog steeds het lot van het Logistieke Park Moerdijk. Het provinciebestuur doet er alles aan om dit terrein er te laten komen. Daarbij worden zelfs boerderijen elders in Brabant opgekocht om zo het stikstofgehalte omlaag te krijgen. Maar zitten we nog te wachten op een extra logistiek park?
Op een paar kilometer afstand, over de Moerdijkbrug, wordt aan de A16 een ook al weer een nieuwe Logistieke Hotspot gerealiseerd, het distripark Dordrecht. Ook langs de A17 bij Roosendaal zijn weer nieuwe bedrijven gebouwd. Naast alle negatieve gevolgen voor het leefklimaat “verdoosd” het landschap op deze manier vrij snel. En elders worden weer eens lege plekken achtergelaten. Tegen dit verdozen komt gelukkig steeds meer verzet. Ook zal er binnen de provincie binnen afzienbare tijd over dit verdozen een discussie starten. Of dat het LPM zal stoppen is maar de vraag. De oogkleppen van de Brabantse bestuurders zijn groot en zitten erg vast. Onorthodoxe methoden om de Raad van State te overtuigen zijn nu met de stikstofopkoop toegepast.
Mocht de Raad van State kiezen voor het behoud van de natuur dan zal dat ook een flinke financiële strop zijn. Hoewel de provincie die op 14 miljoen raamt is dat maar een topje van de ijsberg want alle maatregelen om de leefbaarheid van het dorp Moerdijk te behouden worden gefinancierd uit de te verwachten inkomsten waarvan de financiering bij het Havenschap is neergelegd. Al met al lijkt daarmee dat welke uitspraak de Raad van State ook doet er altijd verliezers zijn. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Vooralsnog kiezen wij voor de lange termijn: natuurbehoud en een beter leefklimaat voor Moerdijk. Het is daarom beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
door: Bennie Blom
Huurverhoging onacceptabel!
Woningcorporaties Waterweg Wonen en Samenwerking hebben aangekondigd de huren per 1 juli te verhogen. Ook woningbouwvereniging Woonkwartier gaat dit doen.
De SP vindt dat veel huurders hierdoor nog verder in de knel komen. ,,Vorig jaar had al de helft van de huurders moeite met het betalen van de huur’’, aldus Willem de Man van de SP. ,,En velen krijgen het nu nog moeilijker, omdat op dit moment veel gezinnen in Nederland door de coronacrisis te maken hebben met een terugval in inkomsten. De SP roept daarom alle huurbazen op om de huurverhoging te stoppen.
In de Eerste Kamer werd vorige week een motie van SP senator Tiny Kox aangenomen om de huren te bevriezen. Daarmee is het nog niet zeker dat het kabinet dat ook gaat doen. De Man: ,,Voor de SP is huurbevriezing slechts een eerste stap. Veel meer is nodig om uit de wooncrisis te komen.’’
Lokaal actieleider Kasper Vink: ,,Wij zien dat nu al veel huurders in de knel komen. Huurders betalen nog steeds voor de vorige crisis. Toen is een extra belasting ingevoerd, de verhuurderheffing, die nog steeds geheven wordt en ervoor zorgt dat 3 maanden huur rechtstreeks naar de staatskas gaan. Wij komen daarom met onze huurders in actie en roepen Waterweg Wonen en Samenwerking op de huurverhoging te stoppen.”
Iedereen kan deze oproep steunen op www.sp.nl/stopdehuurverhoging
vul dit in AUB
Met tranen in mijn ogen heb ik zaterdag zitten kijken naar de reportage van Nieuwsuur uit Brabant.
Ik maak me hele grote zorgen over wat er op dit moment in mijn provincie gebeurt. Zelf woon ik midden in 'het epicentrum van de corona-uitbraak' zoals de NOS-verslaggever het onlangs in het journaal meldde.
Er raken heel veel mensen besmet. Er gaan heel veel mensen dood. Veel mensen zijn bang. Er is veel verdriet. En veel vinden we niet terug in de cijfers, bevestigen zorgverleners en ook het RIVM. Overzien we dan wel echt in voldoende mate hoe groot deze ellende daadwerkelijk is?
De huisarts uit Uden in de Nieuwsuur-reportage vertelde dat hij normaal gesproken ongeveer met een sterfgeval in de week in zijn praktijk te maken heeft. Nu zijn er een of twee sterfgevallen per dag. De begrafenisondernemers en crematoria in onze regio kunnen de vraag niet aan. De begrafenisondernemer heeft dubbel zoveel kisten besteld dan er normaal nodig zijn. De crematoria zijn voortaan ook op zondag open, omdat ze anders niet iedereen een afscheid kunnen geven.
Dat afscheid nemen in coronatijd is eigenlijk ook onmenselijk. In perioden van verlies en groot verdriet wil je er voor elkaar zijn, bij elkaar zijn. Maar juist dat mag nu niet. Ik heb het zelf meegemaakt met een afscheid van mijn oom en van mijn tante twee weken geleden. Bij het afscheid van mijn oom stond ik met een handvol familieleden en een kist in een verder grote, lege aula van de DELA. Heel onwerkelijk. Het afscheid van mijn tante heb ik, in overleg met de familie, niet bijgewoond maar mijn plek aan iemand anders gelaten, die nog dichterbij stond. Ik had werkelijk waar tot voor kort nooit kunnen vermoeden dat ik zulke keuzes zou moeten maken.
Ik merk het in Oss ook op straat en in de supermarkt. De mensen zijn stil. Iedereen houdt de gevraagde afstand van elkaar, maar mensen kijken elkaar allemaal even aan en geven een klein knikje. Een knikje van empathie. Een knikje van begrip. Een knikje van 'we doen dit samen'. Het is mooi, maar het geeft ook een heel unheimisch gevoel. Waar zijn we in beland?
Ik maak me ook heel veel zorgen over hoe het nu gaat in onze verpleeghuizen. Vanuit mijn tijd bij de vakbond – ik deed daar de onderhandelingen voor de ouderenzorg-cao – heb ik nog veel contact met mensen die werken in de thuiszorg en in het verpleeghuis. Ik hoor heel veel verdrietige en verontrustende verhalen en voorbeelden. Veel mensen raken besmet, lang niet iedereen wordt getest. Veel mensen gaan dood, lang niet iedereen wordt getest.
Mensen maken zich grote zorgen over het gebrek aan beschermingsmaterialen. Nog teveel mensen moeten zonder beschermingsmaterialen hun werk doen. Ze lopen daarmee niet alleen zelf risico, maar zijn ook een risico voor de ouderen die kwetsbaar zijn. Stel dat ze besmet zijn, zelf niet echt klachten hebben, maar van de ene naar de andere oudere gaan? Zo kunnen ze veel oudere, kwetsbare mensen besmetten.
Daarnaast is het werk in de verpleeghuizen nu loodzwaar. Familie en mantelzorgers mogen niet meer naar binnen, dus alles komt op de, vooral vrouwelijke, zorgverleners aan. Zij draaien dubbele diensten. En wat ze in die diensten mee maken zijn dingen die ze op deze manier nog nooit hebben gezien. Ernstig zieke mensen. Hele angstige mensen. Stervende mensen.
Gisteren hoorde ik nog over hoe een verpleeghuisbewoner in de armen van een verzorgende van 21 jaar, net begonnen met werken in de zorg, was gestorven. Dat hakt er keihard in. Ze was van slag, maar haar werk gaat door, ze moet door. Terecht gaat er, in de media en in de politiek, veel aandacht naar de ziekenhuizen, naar de mensen op de Intensive Care. Want wat daar gebeurt is afschuwelijk. Ik hoor alleen zoveel verhalen uit de verpleeghuizen op dit moment, waar veel coronapatiënten liggen en overlijden, dat ik me afvraag of dat wel voldoende in beeld is. Een behoorlijk deel van deze zieke bewoners komt nooit in het ziekenhuis of op de Intensive Care terecht. De medewerkers daar hebben het momenteel zo zwaar. De mensen die daar sterven worden, voor of na hun dood, lang niet altijd getest op corona en het aantal sterfgevallen ligt in werkelijkheid dus veel hoger dan de cijfers die wij elke dag te horen krijgen.
Mijn buurvrouw werkt in het verpleeghuis bij mij in de wijk. Ze moest haar werk met alleen handschoenen en alcohol doen als bescherming doen. Ze werd ziek, getest in ziekenhuis Bernhoven en bleek het coronavirus te hebben. Nu zit ze thuis in quarantaine. In het verpleeghuis blijken meerdere bewoners besmet en zijn ook positief getest. Een aantal bewoners heeft ook de klachten maar wordt niet getest en er kan dus niet vastgesteld worden of ze besmet zijn. En mijn buurvrouw is natuurlijk helaas niet de enige.
Het is echt ongelofelijk dat onze zorgverleners, die nu voorop gaan in de strijd om het coronavirus te verslaan, dit nog te vaak moeten doen met onvoldoende bescherming. Pijnlijk duidelijk wordt hoe dom het is om de productie van dit soort beschermingsmaterialen te verplaatsen naar lagelonenlanden, waar we nu afhankelijk van zijn. Het is te gek voor woorden dat we straaljagers klaar hebben staan voor het geval we ooit in een oorlog belanden, maar geen beschermingsmaterialen hebben liggen of mogelijkheden om ze zelf te produceren voor het geval we in oorlog raken met een virus.
Natuurlijk snap ik dat het redden van levens nu veel belangrijker is dan het bijhouden van de statistieken, maar ik vrees dat de omvang van deze ramp nog zoveel groter is dan we op dit moment vermoeden doordat veel besmettingen, maar ook veel doden, in Brabant op dit moment niet 'meegeteld' worden. Daarnaast maak ik me heel veel zorgen over onze zorgverleners, over alle zorgverleners, maar zeker ook over de zorgverleners in de thuiszorg en de verpleeghuiszorg. Zij krijgen in de volle omvang te maken met corona besmettingen en doden, maar lijken weinig in beeld bij media en statistieken. Elke dag opnieuw wordt het uiterste van deze zorgverleners gevraagd onder helse omstandigheden.
Komende week is er weer een debat in de Tweede Kamer over corona en zullen wij meer duidelijkheid vragen over de sterftecijfers en over de situatie in onze verpleeghuizen. We moeten alles op alles zetten om onze zorgverleners in deze tijd te steunen. Daarnaast moeten er echt meer mogelijkheden om te testen komen, in ieder geval voor onze zorgverleners.
Voor de rest van ons land hoop ik echt dat iedereen de richtlijnen van het RIVM volgt, zodat deze helse ellende die ik nu zie in Brabant de rest van het land zoveel als mogelijk bespaard kan blijven.
Met vriendelijke groet,
Lilian MarijnissenFractievoorzitter SP Tweede Kamer
Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.