Poliflw

Schriftelijke vraag ex. Artikel 32 van het Reglement van Orde

Naar aanleiding van een tweetal besluiten die op 9 mei 2023 zijn genomen en in de B&W besluitenlijst zijn vastgelegd onder de nummers 3 (Begroting Flidunen 2023) en 4 (Subsidie Noordwester 2023), heb ik de hierna volgende vragen.

Op basis van welke afwegingen/overwegingen is besloten het bestuur van de Stichting Flidunen ontheffing te verlenen van de vereisten zoals opgenomen in enkele van de bepalingen van de Algemene Subsidieverordening gemeente Vlieland 2007?

Op basis van welke afwegingen/overwegingen is besloten het bestuur van de Stichting De Noordwester te ontslaan van de verplichting te voldoen aan de vereisten zoals opgenomen in enkele van de bepalingen van de Algemene Subsidieverordening gemeente Vlieland 2007?

Beste eilandbewoners,

In de aankomende raadsvergadering van maandag 15 mei 2023 staat een uitermate belangrijk punt op de agenda. Het betreft het thema ‘wonen’. Samen een goed programma wonen maken, als opvolger van de verouderde woonvisie, dat is het doel. En dan weloverwogen aan de slag.

Een woonhuis op Vlieland. Een groot goed op schaarse grond. Jan Slauerhoff, de dichter die Vlieland zo lief had, stelde:

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,

Nooit vond ik ergens anders onderdak.

Maar alleen op Vlieland voelde hij zich thuis.

Dat thuisgevoel geldt voor ons allen. Veel eilanders staan al jaren op de woonlijst om in aanmerking te komen voor een huurhuis op Vlieland. Vaak jonge mensen. Een huis kopen zit er voor velen niet in gezien de huidige prijzen. Huisvesting vinden blijft een uitdaging, met name voor tijdelijk horecapersoneel.

Zoals afgesproken in het raadsakkoord zullen de partijen samen een visie opstellen over dit thema. De zogenaamde ‘startnotitie wonen’. Deze wordt nu voorbereid en belooft een uitstekende start te geven om nieuw woonbeleid op te stellen. Burgerinbreng onder de noemer participatie is hierbij van het grootste belang. Daarom zult u de komende tijd meermaals door de gemeente uitgenodigd worden om uw mening te geven of mee te denken. Wij vragen u vriendelijk en oprecht om hieraan echt mee te doen aangezien er vele belangrijke afwegingen gemaakt moeten worden. En deze publieke ruimte is van ons allemaal! Uw mening en kennis telt. Met respect voor het goede en met moed voor best ingrijpende beslissingen.

Naast evenwichtige en weloverwogen keuzes voor mogelijke bouwlocaties is het eerst van belang om te bezien waaraan behoefte is. Voor welke doelgroepen is er bijvoorbeeld woonruimte nodig, willen we grote of kleine woningen, huur en/of koop, et cetera.

Bovendien is er, gezien onze schaarse grond, een bepaalde limiet aan wat in redelijkheid gebouwd kan worden zonder het karakteristieke van ons dorp teniet te doen. Met bouwen alleen redden wij het niet. Dus naast bouwen moeten wij ook kijken naar het bevorderen van de doorstroming. Naar de mogelijkheden rondom de zelfbewoningsplicht, naar de keuze wellicht tot het loslaten van allerlei regels rondom de mogelijkheden tot woningbouw op het bedrijventerrein.

Afijn, het is ons samen goed gelukt om onlangs de Omgevingsvisie te maken. Daarbij is de keuze gemaakt om binnen de huidige gemeentegrens van dorp en bedrijventerrein te blijven voor het wonen op Vlieland. Nu gaan wij aan de slag met de kansenkaart voor wonen, als basis voor het nieuwe woonbeleid. Zelf denken we onder meer aan het bouwen van een wijkje kleine huizen bovenop een ondergrondse parkeergelegenheid bij de Willem de Vlaminghweg/Boereglop en aan een verruiming van de regels voor wooneenheden op het bedrijventerrein.

Maar eerst en vooral gaan wij luisteren naar u, naar elkaars inbreng, discussiëren, overdenken. En dan pas volgt het kiezen voor het goede, waarbij het wonen, de leefbaarheid, de verduurzaming, de natuur en het karakteristieke versterkt worden. Om tenslotte echt de mouwen op te stropen en aan de slag te gaan met gericht bouwen voor een dynamische eilander leefgemeenschap voor jong en oud.

Met doordacht woonbeleid – samen sterk.

Henk Veerdig

Fractievoorzitter Lijst Fier

Tijdens de raadsvergadering van maandag 17 april ontstond een discussie over de Startnotitie die door het college onder de aandacht gebracht werd. Met de volgende samenvatting willen we onze inbreng wat betreft dit onderwerp terug brengen naar de kern.

Samenvatting van de bespreking van de Startnotitie “Kansen locatie oude bibliotheek en gemeentehuis”in de gemeenteraadsvergadering van maandag 17 april

Te samen met de fracties van het ABV en de Lijst Stuivenga hebben wij onze verbazing uitgesproken over de timing waarop de Startnotitie ‘Kansen locatie oude bibliotheek en gemeentehuis’ (hierna: Startnotitie) is verschenen. Op basis van de Lange Termijn Agenda van de gemeenteraad hadden wij erop gerekend in de raadsvergadering van 17 april te discussiëren over de Startnotitie ‘Woon-gerelateerde onderwerpen uit het Raadsakkoord’; een notitie naar aanleiding van de opdrachten 46 t/m 51 uit het Raadsakkoord.

Nu de Startnotitie als bespreekpunt op de agenda van 17 april heeft gestaan hebben wij ons daarop grondig proberen voor te bereiden. Wat waren nu precies de voorstellen in de Startnotitie waarover de gemeenteraad op een later moment een besluit moet nemen? En wat is ons standpunt ten aanzien van elk van de voorstellen? Een korte samenvatting van ons betoog volgt hieronder.

Voorstel 1. Voer een onderzoek uit naar de mogelijkheden van woningbouw op de locatie oude bibliotheek.

Wij zijn voorstander van het doen van een onderzoek naar woningbouw in de oude bibliotheek. Dat onderzoek had wat ons betreft al gedaan kunnen/moeten zijn (genoemd in de Woonvisie 2018). De gemeenteraad heeft in 2018 al vastgesteld dat er in het gebouw van de oude bibliotheek mogelijk enkele appartementen gebouwd kunnen worden. Daarom vinden we dat het college zo snel mogelijk een onderzoek kan laten uitvoeren en dat daarvoor niet opnieuw toestemming van de raad nodig is.

Voorstel 2. Voer een onderzoek uit naar de mogelijkheden van nieuwbouw van een nieuw gemeentehuis op de locatie oude bibliotheek.

Wij zijn geen voorstander van een nieuw onderzoek naar een gemeentehuis op de locatie van de oude bibliotheek. Daar is kort geleden al een onderzoek naar gedaan. De ontwerpstudie van I’M Architecten uit april 2022 (zat als bijlage bij de startnotitie) geeft voldoende inzage.

Voorstel 3. Voer een onderzoek uit naar diverse varianten waarop het huidige gemeentehuis qua duurzaamheid (energielabel) kan voldoen aan de huidige normen waarbij ook gekeken zal worden naar een algehele opwaardering van het gebouw.

Wij zijn voorstander van het doen van onderzoek naar twee soorten verduurzaming voor het huidige gemeentehuis; Label A en CO2 arm. Het onderzoeken wat mogelijk is aan het uiterlijk (‘look and feel’ zoals genoemd in de startnotitie) van het huidige gemeentehuis vinden wij niet relevant.

Voorstel 4. Breng de woningbouwkansen op de locatie van het huidige gemeentehuis in kaart voor het geval dat gekozen wordt voor nieuwbouw van het gemeentehuis op de locatie oude bibliotheek.

Wij vinden dat deze locatie meegenomen kan worden in de ‘Kansenkaart Woningbouw’ die het college nog aan de raad moet presenteren. Daarbij gaat het over woningbouw op alle mogelijke locaties binnen de bebouwde kom en op het bedrijventerrein. Dit is één van die potentiële locaties en het is efficiënter om ze allemaal tegelijk te bekijken. Daarom zijn we geen voorstander van een los onderzoek naar de locatie van het huidige gemeentehuis.

Hier vindt u de vergaderstukken voor de raadsvergadering van 19 december aanstaande. Klik hier

Voorzitter, Tijdens de vorige raadsvergadering van februari hebben wij zoals bekend uitgebreid gesproken om al of niet in te stemmen met het financieringsvoorstel voor Stichting de Noordwester, waarmee ruim vijf ton publiek geld namens onze gemeente gemoeid is.

Wij hebben aangegeven dat het volstrekt helder is dat er eindelijk iets moet gebeuren met de verouderde gebouw van Stichting de Noordwester. Ook hebben wij het bestuur gecomplimenteerd met het binnenhalen de Waddensubsidie van 1 miljoen euro, hetgeen overigens ook publiek geld is.

In ons betoog werd ook benadrukt dat wij oprecht vinden dat natuureducatie van groot belang is. Maar ook dat wij ons zorgen maken over de toekomstbestendigheid van het plan, gezien de uitermate ambitieuze begroting op basis van de langjarig verwachtte aantallen van 10% van de jaarlijkse bezoekers aan ons eiland. Bovenop de magere invulling en/of uitwerking van het exploiteren van een natuur-educatief centrum, hetgeen een vak is, misten wij ook een aantal belangrijke voorzieningen. En stelden wij om die reden zowel aan de voorkant als tijdens de vergadering van februari onze oprechte vragen in onze rol van volksvertegenwoordiger.

Helaas werd al snel niet louter op de inhoud gereageerd, waardoor bij enkelen de emoties opliepen en het debat weer deels op de persoon werd gespeeld; dit ontaardde in een welles nietes-spel, hetgeen geen goed doet aan inhoudelijke discussie om tot een afgewogen oordeel te komen. Noch voor de beeldvorming van de raad naar buiten toe, die immers voor het algemeen belang zit en een voorbeeldfunctie heeft. Verschil van mening en debat hierover dient te leiden tot weloverwogen besluiten, is onze mening.

Terugkomend op de inhoud van het voorstel wil ik nogmaals duidelijk maken dat wat wij ook en vooral misten, is de brede discussie vanuit het dorp om tot een goed en breed gedragen plan te komen, met slimme samenwerkingsverbanden die de toekomstbestendigheid van de Noordwester verstevigen. Goed voor de continuïteit van de natuureducatie en van de mooie banen. Dit samen bouwen aan de voorkant is voor ons een belangrijk speerpunt. Onze waarheid.

Maar er is ook een andere realiteit, namelijk het afgelegde pad dat het bestuur van Stichting de Noordwester uiteindelijk, na vele jaren van stilstand, heeft afgelegd. Na vele pogingen voor alternatieven, aldus het stichtingsbestuur, heeft men een ultieme poging gedaan om met het Bidbook in de hand gelden middels een subsidieaanvraag te generen en daarna details in te vullen. En dat is dus ook een waarheid.

Voorzitter, sinds het bespreken van dit laat ingebrachte raadsvoorstel, zijn wij direct na de februariraad als fractie met velen het gesprek aangegaan, direct door ons benaderd. Maar ook zijn wij door betrekkelijk velen via persoonlijke gesprekken, mails, brieven en apps benaderd om van gedachten te wisselen en meningen aan te horen. De openbare bijeenkomst, georganiseerd door het bestuur van Stichting de Noordwester, was daarvan uiteindelijk ook een geslaagde activiteit om mensen hun stem te laten horen. Alle meningen tellen mee. Inmiddels is  er ook een goed gesprek geweest tussen de vrijwilligers van Stelling 12H en het bestuur van Stichting de Noordwester onder leiding van wethouder De Jong, hetgeen, zo lazen wij in een verslag, ook positief heeft bijgedragen aan werkafspraken die de weg weer openen voor de onontbeerlijke vruchtbare samenwerking.

In de afweging van deze totaalinbreng van vele meningen komen wij als fractie Lijst Fier tot de conclusie dat wij onder enkele voorwaarden akkoord gaan met het voorliggende voorstel.

Graag lees ik nu namens Lijst Fier en GroenWit de motie voor, waarin deze borging is verwoord. Met uw welnemen…

Hier vindt u de vergaderstukken voor de raadsvergadering van 19 december aanstaande. Klik hier

Tijdens de raadsvergadering van februari werd deze tekst namens Lijst Fier uitgesproken met betrekking tot de Noordwester.

Vz, het binnenhalen van een subsidie is geen kleinigheid. Dat het stichtingsbestuur hierin geslaagd is, is een compliment waard, aangezien het om een aanzienlijke toekenning qua geld gaat van het Waddenfonds.

Maar vz., het blijkt steeds maar weer dat niet alles te koop is met geld. Sterker nog, bij de zaken die ons feitelijk het meest aan het hart gaan, spelen de euro’s nauwelijks tot geen rol. Bij een glimlach, het genieten van de natuur, de liefde en de sociale samenhang in onze dorpsgemeenschap (om er enkele te noemen), komt er geen euro te pas maar zijn tegelijkertijd van onschatbare waarde.

Het opmerkelijke is, dat je binnen de Stichting de Noordwester manifestaties ziet van twee uitersten hierin.

De afdeling of groep mensen binnen de stichting die Stelling 12H draait, laat zien hoe ongelooflijk belangrijk draagvlak is van de eilander gemeenschap om iets op te tuigen en te exploiteren. Met meer dan veertig vrijwilligers hebben de initiatiefnemers Marc ter Ellen en Dirk Bruin samen met die onontbeerlijke inzet van die vrijwilligers iets buitengewoon dappers opgepakt, uitgevoerd en nu reeds ook enkele jaren met veel succes geëxploiteerd. Uiteraard ook met gemeenschapsgelden én onder de paraplu van Stichting de Noordwester. Met die subsidiegelden is op zichzelf niks mis, want de culturele sector zou ook nooit geheel zonder kunnen. En hoeft dat ook niet, gezien het maatschappelijk belang hiervan.

Maar juist door die breed gedragen inzet van de dorpsgemeenschap heeft deze afdeling een bruisend, educatief  Bunkermuseum op de historische locatie vormgegeven. Mag ik in dit verband ook collegeopdracht 36 uit het raadsakkoord noemen, namelijk: “Stimuleer, ondersteun en waardeer het vrijwilligerswerk”?

De initiële afdeling van de Stichting de Noordwester, het oude bezoekerscentrum, is helaas inmiddels een ander verhaal qua bruisende aantrekkelijkheid, hoewel ook daar door de kleine staf en met een veel kleinere groep vrijwilligers met bevlogenheid invulling wordt gegeven aan het grote goed van de natuureducatie.

Al weer decennia lang wordt door de VVV nog steeds het huidige Bezoekerscentrum als ‘allerleukste centrum van Vlieland’ aangeprezen, maar is dat nog wel zo als wij eerlijk zijn? Met de grootste zandverzameling van Nederland, skelet van een potvis, jutterszolder en het kabouterbos, loopt het de laatste jaren qua bezoekersaantallen gestaag terug. Een negatieve trend jammer genoeg. Gezien het krappe budget en het in slechte staat verkerende gebouw, lijkt dat ook niet zo gek. Hoewel dit centrum in de basis nog steeds van groot belang is door het uitdragen van natuur-educatieve zaken en een centraal punt is waaruit de vele excursies worden gereserveerd, is het een ieder helder dat er al lange tijd iets moet gebeuren. Maar dit is steeds weer uitgesteld. De bestuursvoorzitter van de Noordwester hoorden wij tijdens de technische briefing zeggen, dat hij tien jaar geleden bij zijn aantreden bij de Noordwester teloorgang aantrof. Het zag er allemaal beroerd en droevig uit. Ook de derde generatie ziet weer het kabouterbos….men wil vernieuwing!

Vz., het niet monumentale maar wel zeer beeldbepalende gebouw van de oude school, direct grenzend aan ons oude Raadhuis, kreunt in zijn voegen en schreeuwt om renovatie en verduurzaming. Dat is zeker waar en wordt door iedereen onderschreven. Renoveren kost veel geld maar is technisch gezien overzichtelijk en prima uitvoerbaar. Hoewel de prijzen in de bouw in het laatste jaar de pan zijn uitgerezen, vragen wij ons af of de begroting van het bouwplan, ondanks het al driemaal bijstellen, niet weer bijgesteld zou moeten worden. Die overzichtelijkheid bij het renoveren tref je niet aan bij het optuigen van een nieuw concept voor de inrichting van een natuur-educatief centrum, hetgeen ook een vak is maar wat een hele andere deskundigheid vergt.

Een paar jaar geleden kregen wij daartoe een zogeheten ‘Bidbook’ gepresenteerd, waarin met veel ambitie vernieuwing werd aangekondigd. Althans, als geschetst vergezicht qua uiterlijk van het gerenoveerde gebouw, waarna het weer lang stil bleef. Vooral op de achtergrond werd er blijkbaar door het bestuur gesleuteld aan de plannen, tot plots een kleine maand geleden er weer voor de gemeenteraad een informatieve presentatie van het Stichtingsbestuur werd gehouden. Met het Bidbook en onderliggende stukken werden wij opgeroepen om bij deze raadsvergadering in te stemmen met de ambitieuze plannen. Er werd veel geld gevraagd, hoewel de (exploitatie)begroting, jaarcijfers en een inhoudelijk bedrijfsplan helaas nog ontbraken.

Ondanks alle ongetwijfeld goede bedoelingen, kreeg de raad afsluitend op de informatieve avond de boodschap mee:

“Raad, mocht u dit plan niet steunen dan is het einde verhaal van ons Bezoekerscentrum De Noordwester”.

Inmiddels zijn de ontbrekende stukken ook ontvangen, waarbij ingezet wordt op jaarlijks 20.000 betalende bezoekers. Mocht dit lager uitvallen, dan zal dat onmiddellijk gevolgen hebben voor de exploitatiesubsidie vanuit de gemeente. Vz, hoe ambitieus en realistisch is een dergelijke prognose?

De stellingname van het bestuur van de Noordwester is, dat ‘20.000 bezoekers per jaar haalbaar moet zijn mits het centrum uitstraling heeft en voldoende biedt’, stelt ons niet gerust. In het BMC-advies van 2017 staat immers helder dat om de ambities van 20.000 bezoekers in de (nieuwe) Noordwester te kunnen waarmaken, er feitelijk behoefte is aan een accommodatie nog groter dan de huidige accommodatie, er een werkelijk onderscheidend fenomeen te zien moet zijn zoals een getijdebak met levende vissen, en, om de bezoekers 1,5-2 uur onderhoudend binnen te houden, er ook een horecafunctie bij moet, inclusief jaarlijks wisselende exposities. Tenslotte wordt er ook door het bureau gesteld dat een verbinding met de informatiefunctie van de VVV voor de hand ligt.

Over wisselexpo’s voor herhaalbezoek wordt betrekkelijk luchtig gesproken door het bestuur, door aan te geven dat ‘gezien de ruimte voor tijdelijke expo’s, alles in balans is, want tijdelijke expo’s kosten niks, mits je ruimte biedt’. Vz., een dergelijke duiding verontrust ons zeer en doet toch echt tekort aan het vak om een natuur-educatief centrum en/of een museum bruisend en succesvol te laten draaien.

Vz., terug naar het proces. In ons raadsakkoord hebben wij als uitermate belangrijk fenomeen de participatie opgenomen, dat wil zeggen inwonersinbreng aan de voorkant. Ook is aan het college de opdracht meegegeven om ook bij nieuwe ontwikkelingen zaken pro actief op te pakken, een ieder tijdig en goed te informeren, waarbij tevens onze inwoners actief worden meegenomen gelijk het vastgestelde participatiebeleid (opdracht 4 raadsakkoord). Want daarmee immers creëer je de broodnodige draagvlak bij de eilanders.

Kijk even naar de wijze waarop Schiermonnikoog dat gedaan heeft, toen hun enigszins gedateerde, maar wel sfeervolle bezoekerscentrum naar het idee van velen op het eiland niet meer voldeed.

Aan de voorkant is toen door het college van B&W van Schiermonnikoog, na diverse vergaderingen met allerlei betrokkenen, een pleidooi gehouden om een ultieme poging te doen serieus te kijken naar een alternatief voor het bestaande centrum. Daartoe is toen een stuurgroep opgericht. De samenwerkende partijen opteerden uiteindelijk voor een alternatieve ruimte, dat wil zeggen voor een compleet nieuw informatiecentrum in het hart van het dorp. Wat uiteindelijk resulteerde in het nieuwe informatiecentrum, ‘Het Baken’. Uiteraard ook met de benodigde investeringsbijdragen van het Waddenfonds en de Provincie Fryslân, maar met name en vooral door veel draagvlak van deelnemende partijen van het eiland.

Dat elan lijkt voor het huidige voorliggende plan er niet te zijn, hoewel wij, en dat wil ik echt benadrukken, van harte en oprecht een warm voorstander zijn van natuureducatie en een centrum van waaruit diverse excursies geboekt en gestart kunnen worden. Maar om steeds weer voort te borduren op het concept van de jaren zeventig, terwijl de veranderde wereld om ons heen noopt tot nieuwe vormen, achten wij dit voorstel te weinig aan de voorkant in brede zin onderbouwd en gedragen door de eilanders. Immers, de fikse investeringen op basis van een te mager inhoudelijk bedrijfsplan met te ambitieuze bezoekersaantallen, vraagt om een pas op de plaats.

Vz., het staat buiten kijf dat ons  oude schoolgebouw dringend toe is aan renovatie, maar wij somberen niet. In tegendeel. Wij zien kansen! Want ons antwoord op de fundamentele vraag of wij een natuur-educatief centrum van toegevoegde waarde vinden op ons eiland, is een volmondig ja! Wel zouden wij van SBB een grotere rol op financieel en inhoudelijk gebied toejuichen, aangezien SBB zover ik weet nog nooit structureel heeft bijgedragen in de vorm van een jaarlijkse subsidie. Terwijl SBB per definitie als natuurbeheer deze kennis en deskundigheid in huis heeft.

Vz., laten wij nu eerst met de eilanders inhoudelijk goede gesprekken voeren over de mooie kansen die er liggen bij de bedreigende situatie van het bezoekerscentrum in de huidige vorm. Er zijn zoveel opties te bedenken die in samenwerking met andere partijen de nieuwe dynamiek kunnen aanslingeren, terwijl in het huidige oude schoolgebouw prachtige nieuwe kansen liggen, bijvoorbeeld op het gebied van de broodnodige woningen.

Dus pleiten wij ervoor om nu even terugschakelen Vz., opdat wij straks een florerend en kleinschalig bezoekerscentrum hebben. Er zijn diverse mogelijkheden om met respect voor de authentieke uitstraling van het oude schoolgebouw te werken aan plannen. Om, gelijk het gestelde in de woonvisie, met de kansenkaart van college-opdracht 48 indachtig, bijvoorbeeld appartementen te bouwen in de oude bieb. En in stijl ook gelijktijdig en integraal het schoolgebouw aan te pakken voor de broodnodige uitbreiding van passende ruimte voor permanente bewoning.

Dat zal dus betekenen dat er tijdens de integrale planvorming, financiering en bouwuitvoering voor drie locaties (alternatieve plek bezoekerscentrum, bieb en oude school), het bezoekerscentrum voor enige tijd in de huidige vorm gesloten zal worden. De reserveringen voor de excursies dienen dan tijdelijk elders te worden gedaan in het dorp. Dat is even slikken en doet pijn, maar in de wetenschap dat er hard gewerkt wordt aan een toekomstbestendig en passend alternatief. Het huidige personeel zou dan in deze tussenperiode ingezet worden bij het bijvoorbeeld het Museum Tromps’ Huys en/of Stelling 12H.

En laten wij afsluitend ook gelijk in gezamenlijkheid met alle betrokkenen nadenken over het onderbrengen van diverse stichtingen onder een bestuur ‘Vlielander Musea’, waaronder een mooie diversiteit van kleinere stichtingen kunnen hangen voor hun specifieke culturele invulling. Verwerkt in de beleidsnota Cultuur & kunst conform de raadsakkoord-opdracht aan het college (nr.30). Voor een toekomstbestendig bruisend cultureel aanbod op ons eiland.

Dank u.

Liefde is een veldslag, liefde is oorlog, liefde is opgroeien. – James Baldwin.

Alweer voor de negende keer werd er door Podium Vlieland, Adwin Kluiver en Gooitsen Eenling een Regenboog-filmweekend georganiseerd op Vlieland. Het was een sympathiek gebaar dat zij de organisatie gemeentebestuur en -raad hadden uitgenodigd.

Vanuit alle hoeken van ons land vertrokken, is dit weekend voor velen vanuit de LHBTI+-gemeenschap wederom een gemoedelijk samenzijn op Vlieland. Zich voedend en lavend aan de filmkunst, natuur, drank en spijzen is het voor iedereen uitermate goed toeven op ons eiland.

Uit enkele gesprekken met mensen uit deze gemeenschap blijkt toch weer dat het in de beleving en ervaring van sommigen nog steeds nodig is om het emancipatietraject voor te zetten, terwijl wij toch doorgaans zelf denken een prima liberaal volkje te zijn waar ieder zichzelf kan zijn. Mogelijk is onze blik beperkt omdat dit op Vlieland toch wel als zodanig wordt ervaren. De grote stad blijkt soms een ander verhaal.

In 2021 hebben wij als gemeenteraad met een unaniem aangenomen motie helder uitgesproken dat wij, zoals elke gemeente, de wettelijke plicht hebben om uitsluiting en onwenselijk gedrag tegen te gaan en om sociale veiligheid te stimuleren en te garanderen. Dat wij het principe huldigen dat iedereen maatschappelijk meedoet, ongeacht hoe je eruit ziet, van wie je houd en of je valide of minder valide bent, is voor de meesten vanzelfsprekend maar toch van belang dit te benadrukken. Telkens weer.

Ook bleek toen al volstrekt duidelijk dat onze mooie school De Jutter sinds jaar en dag een schoolvoorbeeld is van inclusiviteit in woord en gebaar. Immers, het onderwijsteam levert maatwerk voor het individu en zij geeft lessen Burgerschap voor allen. Het streven naar diversiteit is op Vlieland inmiddels echt gemeengoed geworden. Inclusiviteit benadrukt de gewenste onderlinge verbondenheid. Samen sterk. En dat was toen een goed moment om het hijsen van de regenboogvlag als een bemoedigende symbolische boodschap aangaande diversiteit, samen met de school, op te tuigen. Van belang voor allen in het algemeen en voor jonge schoolgaande kinderen in het bijzonder.

Misschien is het goed om, zoals gesuggereerd door de organisatie, als gemeenteraad nu eens rustig na te denken om een stap verder te gaan met het uitdragen van de genoemde vlag als symbool, hoe belangrijk die ook is. Dat zou kunnen door actief beleid te ontwikkelen voor emancipatie, veiligheid en sociale acceptatie van ons aller LHBTI+-gemeenschap. Dit alles bijvoorbeeld op basis op informatie- en kennisuitwisseling vanuit het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

Hoe de voltallige raad hier ook over denkt, het principe dat iedereen wordt opgeroepen maatschappelijk mee te doen, ongeacht hoe je eruit ziet, van wie je houdt, en of je valide of minder valide bent, huldigen wij allemaal.

Afsluitend met de wijze woorden van William Shakespeare indachtig:

Liefde kijkt niet door de ogen, maar door de geest.

Henk

Op de raadsagenda stond afgelopen raadsvergadering onder andere het ‘bespreken programma biodiversiteit bebouwde omgeving’. De inbreng namens Lijst Fier luidde al volgt.

Voorzitter, hulde voor het College om met prio I aan de slag te gaan met biodiversiteit (soortenrijkdom): de ambtelijke werkgroep is gestart, dus geen startnotitie maar een bespreeknotitie, welke inhoudelijk wel volgens de lijnen van een startnotitie loopt. Prima dus.  Een programma behelst beleid & maatregelen hiertoe, die leden tot de gewenste kwaliteit van de soortenrijkdom voor de bebouwde omgeving.

Daar zit gelijk al een mooie uitdaging in. Immers, wat is de norm voor goede kwaliteit? Wellicht het belangrijkste aspect om die nader te bepalen norm te bereiken is draagvlak. Met velen de schouders eronder is er veel te bereiken.

In het bespreekstuk van het college wordt in ieder geval gesteld dat het doel niet gericht is op specifieke doelsoorten of natuurdoeltypen. Daarbij wordt gekscherend de regenworm genoemd, waarvoor niet behoeft te worden nagestreefd dat deze met 20% zou toenemen. Of dat wij over een aantal jaren streven naar minstens dertig huiszwaluwen of iets dergelijks in het dorp. In de Sovon-rapporten (gevoed door onze vogelman van SBB Carl Zuhorn) wordt dit aantal echter al jaren op Vlieland geteld, waarmee maar gezegd is dat er vaak een kloof zit tussen beeld en de praktijk. En dat is niet goed voor het draagvlak om ons extra in te spannen en allen te laten meedoen.

Ook moet het belang van de regenworm niet worden onderschat. Want regenwormen zijn feitelijk naast stapelvoedsel ook onze ecosysteemingenieurs, die in samenwerking met andere bodemdieren, zoals de steenkrabbetjes, die vaak als vieze beestjes worden gezien, maar uitermate belangrijk in het web van leven.

Deze geschetste samenhang maakt inzichtelijk dat de teloorgang of achteruitgang van onze soortenrijkdom in de natuur omgebogen moet worden. In ons aller belang.

Want dat er iets moet gebeuren op dit vlak wereldwijd is gelukkig niet meer een vraag. Wel hoe deze beoogde verbetering aan te pakken

Als opmaat willen wij, zoals ook verwoord en verbeeld in de fraaie folderboekje van de Friese Milieu Federatie (FMF) en Landschapsbeheer Fryslan, dat de  gemeente zelf nog beter het goede voorbeeld gaat geven door het openbaar groen nog meer te verrijken met inheemse kruiden, planten en fruitbomen, inclusief groene daken op onze gebouwen. Ten tweede lijkt het uitermate belangrijk om dit project samen met de school op te pakken.

Hoewel typisch voor Texel zouden tuunwallen misschien ook op Vlieland wel meer gestimuleerd kunnen worden. De tuinen van onze eilanders kunnen natuurlijk qua oppervlakte en diversiteit in potentie een hoofdrol spelen in de verrijking van de soortenrijkdom.

Informatie en stimuleringsregelingen kunnen wellicht een positieve impuls geven. En laten wij onze dappere moestuinhouders niet vergeten; deze mensen werken aan hun eigen lokale voedselproductie, vaak met kruiden en bloemen, hoe circulair kan je het hebben? Deze arbeid en ontspanning tegelijkertijd, zou ook wel bepaalde vormen van steun kunnen krijgen, hetgeen samen met deze mensen qua vorm bepaald kan worden

Betrokkenen uitdagen met het inspiratieboekje van de FMF en Landschapsbeheer Friesland, met steun van de provincie Waddenfonds lijkt een goede stap. Met het credo: doe mee en verbeter de biodiversiteit…!

Zowel in onze Omgevingsvisie als in het raadsakkoord wordt de biodiversiteit genoemd en beoordeeld als zijnde van essentieel belang. Het college heeft zodoende als een van de opdrachten (nummer 42) uit het Raadsakkoord: stel een programma biodiversiteit op, waarvan wij nu de kaders en randvoorwaarden mogen bespreken.

Met het genoemde draagvlak voor ogen, is onze suggesties dus om naast vakdeskundigheid, brede eilander inbreng aan de voorkant op te tuigen. Daarbij dienen de jonge mensen op school hierbij ook uitdrukkelijk betrokken worden, onze toekomststoel indachtig.

Kunt u aangeven voorzitter hoe de wethouder dit ziet. Want de werkgroep lijkt slechts te worden uitgebreid met twee leden, naast wethouder De Jong, een medewerker Buiengebied, de medewerker Fysieke leefomgeving en iemand van SBB. Deze laatste grote buurman en partner qua natuurzaken, SBB dus, kan ons zeker uitermate goed adviseren om de beoogde acties en beheersmaatregelen in een juiste samenhang te krijgen met de flora & fauna direct om ons heen. Maar ongetwijfeld zouden er naast een of twee jonge mensen ook nog enkele deskundigen kunnen worden binnengehaald. Wij denken daarbij aan een van de imkers, iemand uit het onderwijs en wellicht een extern deskundige (bioloog,  Friese Milieu Federatie of iemand anders…).

Met deze inbreng zal het ontwerpprogramma in de basis vermoedelijk kwalitatief sterker worden. Hoe kijkt de wethouder hiernaar?

Afsluitend vernemen wij graag op welke wijze de monitoring gaat plaatsvinden qua bemensing en qua tijdsperiode. En op welke wijze het plan eventueel tussentijds aangepast kan worden als blijkt dat bepaalde doelen eerder of juist niet of slecht deels worden gehaald. Dank u.

Via de gemeentelijke site is terug te horen op welke wijze de wethouder reageerde.