Poliflw

De wijkagent moet meer tijd voor het werk in de wijk krijgen, vindt CDA Dinkelland. Daarvoor dienden zij, gesteund door de hele gemeenteraad, een voorstel in. ‘’Het basisteam vult het lokale politiewerk goed in. Dat willen we graag zo houden’’, bepleit CDA-fractievoorzitter Marc Smellink. Eén keer in de vier jaar wordt het regionale beleidsplan van de politie besproken. Ook in de gemeenteraad van Dinkelland. Volgens CDA Dinkelland staat de politie onder druk. Dit is ook door de regioburgemeester, hoofdofficier van justitie en politiechef geconstateerd. Zij verwachten een tekort van 400 agenten in 2026. ‘’Sterker nog, de capaciteitsproblemen bij de politie houden nog jaren langer aan dan gedacht’’, laat Smellink weten. ‘’Een knellend voorbeeld zijn wijkagenten die noodgedwongen meedraaien op andere diensten, waardoor zij minder tijd voor de wijk krijgen. Terwijl juist de positie van de wijkagent in het basispolitiewerk van groot belang is.’’ De Nationale Politie hoopte in 2025 weer op sterkte te zijn, maar verwacht nu dat er in 2027 nog altijd een tekort is van 1500 agenten. Redenen zijn vergrijzing, krapte op de arbeidsmarkt, een volle politieacademie en toenemende taken, zoals meldingen van personen met verward gedrag, voetbalwedstrijden en demonstraties. Het gevolg is dat overal personeel wordt weggehaald om gaten te vullen. De CDA’ers vinden het prijzenswaardig dat er in Noordoost-Twente geen operationele belemmeringen zijn. ‘’Ook ons basisteam levert mensen aan bijvoorbeeld de ME of voetbaleenheden, die steeds vaker worden ingezet voor risicovolle voetbalwedstrijden of demonstraties’’, ziet Smellink. ‘’Toch lukt het, door het inzetten van wijkteams en een jong enthousiast team, om een goede invulling aan het lokale politiewerk te geven. Complimenten voor hun inzet, dag en nacht.’’ Om de politie-inzet op peil te houden geeft de gemeenteraad van Dinkelland een signaal aan de politieleiding en de landelijke politiek af. ‘’We kunnen ons niet veroorloven om politiecapaciteit in te leveren. Vooral niet in plattelandsgemeenten aan de grens. De leefbaarheid komt dan verder onder druk te staan en dat willen we koste wat kost voorkomen’’, aldus Smellink.

De gemeenteraad van Dinkelland pleit al langer bij wethouder Severijn (Progressief Dinkelland) voor een Deltaplan Wonen, met onorthodoxe maatregelen om voldoende betaalbare woningen aan te bieden. ''Aan de deadline van 1 januari 2024 is niet voldaan. Dit duurt te lang'', vindt CDA-raadslid Erik Hemmer. Erik Hemmer pleitte namens CDA Dinkelland al eerder voor een Deltaplan Wonen. Hij ging er zelfs voor op de koffie bij woonminister Hugo de Jonge. ''We horen te vaak persoonlijke verhalen dat jongeren en ouderen in hun eigen dorp of stad willen blijven wonen, maar daar geen mogelijkheid toe hebben'', liet Hemmer eerder weten. Met succes pleitte hij voor een plan, door het college ook wel volkshuisvestingsprogramma genoemd.Niet alleen kijken naar het creëren van kavels, maar ook naar de financiering, versnellen van procedures, voorrang geven aan inwoners met sociale binding en creatieve oplossingen zoalshuurkoop. Op 7 november 2023 heeft Lokaal Dinkelland, gesteund door Burgerbelangen, VVD en CDA Dinkelland een motieingediend met concrete maatregelen en een deadline van 1 januari 2024. ''Een goede motie met maatregelen voor onze woningzoekende inwoners, specifiek voor starters en senioren'', vindt Hemmer. ''De motie is aangenomen. Er is daarna één besloten raadsbijeenkomst georganiseerd en sindsdien is het stil''. De CDA-fractie vraagt zich af wanneer er een concreet plan komt, waar de gemeenteraad over kan beslissen om een betaalbare woning sneller in het vooruitzicht kan stellen. Daarom stellen zij schriftelijke vragen aan het college van B&W. De CDA'ers willen weten waarom het college de deadline niet heeft gehaald en of de motie nog wordt uitgevoerd. Ook vragen zij zich af wanneer het plan komt en hoe de genoemde punten in de motie terugkomen. Het college heeft dertig dagen de tijd om de vragen te beantwoorden.

Onlangs mocht ik het hondje uitlaten van een goede vriendin. Een heerlijke ontspannen bezigheid, voor het hondje maar vooral voor mij. De hond, een ‘geholpen’ reu, snuffelde naar hartenlust en markeerde zijn aanwezigheid door talloze plasjes te doen op plaatsen die andere hondjes hadden bezocht. Territorium claimen en geursporen achterlaten, zeg maar. Laten zien dat je een echte meneer bent. Ik moest aan dat hondje denken toen ik onlangs een raadsvergadering bezocht. Het ging over een onderwerp dat vele inwoners aansprak. De raadszaal zat dan ook bommetje vol. Dat inspireerde de raadsleden die het woord voerden, niet toevallig allemaal mannen. Zij struikelden over elkaar heen in hun ijver om te betogen dat zij het allemaal deden in het belang van de inwoners, met name degenen die in de raadszaal aanwezig waren. De sprekers kwamen met allemaal suggesties die deze inwoners tegemoet moesten komen, zonder zich echt te bekommeren om de haalbaarheid van die plannetjes. De dienstdoende wethouder deed aandoenlijk z’n best om de vragen, die geen vragen maar opmerkingen en waardeoordelen waren, te beantwoorden. Maar hij kwam er niet uit. De belangen van de gemeente en inwoners waren van secundair belang Waarom moest ik aan dat hondje denken? De sprekers waren niet echt bezig met problemen oplossen, maar met geursporen uitzetten. De belangen van de gemeente en haar inwoners waren van secundair belang. Het ging erom wie het verst kon plassen. De testosteron vloog door de raadszaal. Gelukkig kwam iedereen in de koffiepauze bij zinnen en kwam er uiteindelijk een compromis uit de bus rollen, waar iedereen min of meer mee kon leven. Zo taakgericht waren de betrokkenen ook nog wel. Maar het beeld van de kibbelende verplassers bleef bij mij hangen. Ik wist inmiddels wel voldoende en ging naar huis om naar het WK darts op TV te kijken. Een bekende speler maakte gehakt van zijn tegenstander en deed dat, begeleid door bluf- en imponeergedrag dat ik ook in de raadszaal had gezien. De mens, en vooral de man, is onverbeterlijk. Edo van Bree Fractielid CDA Dinkelland

Initiatieven vanuit inwoners en kernen, zoals het plaatsen van een grote kerstboom, moedigen we aan. Belangrijk voor de leefbaarheid en daarom liggen er ook subsidies klaar. Maar het aanvragen van subsidies is onnodig ingewikkeld. ''Een slechte zaak'', vindt CDA-fractievoorzitter Marc Smellink. ''Want initiatieven zijn belangrijk voor de sociale binding en leefbaarheid van de kernen.'' Bureaucratische rompslomp De kernraden in de gemeente Dinkelland ontvangen voor hun buurtschap, dorp of stad een jaarlijkse vaste bijdrage. Ook kunnen kernraden aanspraak op verschillende subsidies maken, zoals het plaatsen van een kerstboom in het centrum van de kern. Het aanvragen van deze subsidies gaat digitaal. ''Niet alle kernraden zijn op de hoogte van de verschillende subsidiemogelijkheden en het aanvragen van subsidies is onnodig ingewikkeld'', constateert Smellink na gesprekken met verschillende kernraden. ''Dat kan en moet eenvoudiger, zodat vrijwilligers minder bezig zijn met bureaucratische rompslomp.'' Kernbudgetten De CDA-fractie wil dat de gemeente met inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties kijkt naar wat ze kunnen doen om de kernen op de lange termijn leefbaar te houden. ''We hebben eerder voor het experimenteren met kernbudgetten gepleit. Kernbudgetten zijn bestemd voor initiatieven voor de hele kern, zoals het bevorderen van de sociale binding. Geef de kernraad het budget, laat de buurtschap, het dorp of de stad bepalen hoe dit budget wordt uitgegeven en verantwoord achteraf. Een nieuwe vorm van directe democratie'', vertelt Smellink. Het amendement kernbudgetten is op 8 november 2022 unaniem aangenomen, maar volgens de CDA'ers is het nog niet uitgevoerd. Zij willen weten wat de stand van zaken is en wanneer het college stappen zet. Ook vragen de CDA'ers of het college de kernraden jaarlijks op de hoogte weil stellen van relevante subsidiemogelijkheden en of de jaarlijks terugkerende subsidies, zoals het plaatsen van de kerstboom, in de jaarlijkse bijdrage kan worden opgenomen. Uitdaagrecht en online participeren Daarnaast is eerder een motie over het uitdaagrecht en een online participatietool aangenomen en heeft CDA-raadslid Rick Bos voorstellen gedaan voor het aanpassen van het evenementenbeleid. CDA Dinkelland wil weten hoe het daarmee staat. Het college heeft de maand januari de tijd om de vragen te beantwoorden.

We hebben het recht op gebruik van deze aarde. Tegelijkertijd hebben we de plicht de aarde schoon en met voldoende natuurlijke bronnen voor onze kinderen achter te laten én rekening te houden met de gezondheid nu. Dit doen wij vanuit de kernwaarde rentmeesterschap. Energietransitie in volle gang Het vraagt om een grote saamhorigheid, nu en in de toekomst, om met elkaar verantwoordelijk te zijn voor deze aarde en de samenleving. Ook is Nederland voor bijna 70 procent van de totale energie afhankelijk van landen buiten Europa. Dat moet en kan anders, door zelf verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen energievoorziening. Juist nu het in de wereld zo onrustig is. In Nederland en in de gemeente Dinkelland zijn grote stappen gezet om over te stappen van fossiele brandstoffen naar alternatieve bronnen. Denk aan het scheiden van afval, besparen van energie door geïsoleerde huizen, minder lang douchen of de verwarming wat lager, opwekken van alternatieve energie door zonnepanelen op daken en het ontwikkelen van biogas, het opvangen van regenwater, hergebruiken van kleding of milieubewuster reizen. Kortom, de energietransitie is in volle gang en we zetten samen grote stappen. Het gebruiken van alternatieve bronnen voor grootschalige opwek op land is de volgende stap. Vóór ons ligt niet de vraag of we wel of geen windturbines in onze gemeente willen, want daar gaat de gemeente niet over. Vóór ons ligt de vraag of we beleid, voor duurzame opwek met windenergie willen bepalen. Een moeilijke stap, vindt de CDA-fractie. Het is eerlijk gezegd voor ons moeilijk om over deze alternatieve vormen van opwekking te oordelen. Dat we op een andere wijze energie moeten opwekken is duidelijk, maar hoe dan? Wat is de beste manier? Welke eisen stellen we? Hoe zijn de inwoners het meest beschermd? Wat is daarvoor nodig? Hoe wekken we voldoende energie op? Gaat de provincie akkoord of schuiven ze de gemeente, zonder enige moeite, aan de kant? Op basis waarvan beoordelen we of we de juiste besluiten nemen? Wat zijn daarvan de gevolgen op de lange termijn? Vragen die oneindig zijn, waardoor het voor de CDA-fractie moeilijk is om zomaar te oordelen over grootschalige opwek. Onzeker Het blijven hangen in vragen, waar ook onze medeoverheden, de traditionele instanties of markt niet het antwoord op hebben of geven, is niet de manier waarop wij de gemeente kunnen én willen besturen. De CDA-fractie heeft daarom drie uitgangspunten bepaald, namelijk verantwoordelijkheid nemen, inwoners beschermen en realitisch beleid. Veel is nog steeds onzeker, maar een aantal zaken zijn duidelijk. We weten zeker dat het Rijk, de provincie en de gemeenten in de RES-regio een opgave hebben om grootschalig energie op te wekken. Daar aan ten grondslag liggen wetten en afspraken. We weten ook dat er provinciaal een motie is aangenomen welke alleen clusters van 4 windturbines mogelijk maakt. We weten dat er concept landelijke richtlijnen bestaan. We weten ook dat een grote partij grond in onze gemeente in eigendom heeft om windturbines te plaatsen en we weten ook zeker dat we vanavond een besluit moeten nemen. Verantwoordeiljkheid nemen Ons eerste uitgangspunt is verantwoordelijkheid nemen. CDA Dinkelland wil verantwoordelijkheid nemen. Voor onze inwoners, door hen maximaal te beschermen en voor onze medeoverheden door onze afspraken na te komen. Met medeoverheden bedoel ik de gemeenten in Noordoost-Twente, in het RES-verband Twente, de provincie en de landelijke overheid. Wij verwachten ook van hen dat zij hun verantwoordelijkheid nemen. Ook zij moeten hun en daarmee onze inwoners maximaal beschermen. De CDA-fractie zal hen daar altijd op aanspreken. Niet alleen als gemeente dragen we verantwoordelijkheid, maar er is ook sprake van een gespreide verantwoordelijkheid. Iedereen in de gemeente zal water bij de wijn moeten doen om verder te verduurzamen en de doelen te halen. Zoals de buurman die zijn woning isoleert, de bakker op de hoek die zonnepanelen plaatst en de boer verderop die zijn bedrijfsvoering aanpast. De zogezegde ‘pijn’ moeten we verdelen. Als je lasten voor collectieve maatregelen ervaart, mag je ook van datzelfde collectief baten verwachten. Dat geldt ook voor omwonenden van windprojecten. Windbeleid is te belangrijk om alleen aan de provincie over te laten Inwoners maximaal beschermen Ons tweede uitgangspunt is inwoners maximaal beschermen. De provincie is het bevoegd gezag voor windturbineprojecten van 5 tot 100 megawatt, waarbij één hedendaagse commerciële turbine vaak rond de 5 megawatt is. De provincie geeft de gemeente de kans om zelf windbeleid op te stellen en committeert zich hier aan. Met het windbeleid worden randvoorwaarden en uitgangspunten bepaald waar een eventueel project aan moet voldoen om in aanmerking te komen voor plaatsing van windturbines. Dat ze er komen, daar zijn we dus vrijwel zeker van. Maar hoe ze er komen, daar hebben wij invloed op. Invloed die we als CDA-fractie willen houden. Als gemeente worden we achter het stuur gezet, en wat ons betreft houden we het stuur stevig in handen. We lopen niet weg van onze verantwoordelijkheid, en willen juist met het vaststellen van windbeleid onze inwoners maximaal beschermen. Meer dan dat de provincie dat zal doen. Realistisch beleid Dan ons derde en laatste uitgangspunt: realistisch beleid. Het nemen van verantwoordelijkheid en inwoners maximaal beschermen gaat hand in hand met realistisch beleid. Zonder realistisch beleid maken we onze positie onmogelijk en is het voor de provincie makkelijk om het windbeleid van de gemeente aan de kant te schuiven. Resultaat: omwonenden staan met lege handen, krijgen te maken met een overheid op afstand en de gemeenteraad is boos. Dit laten we niet gebeuren. CDA Dinkelland vindt beleid over windturbines te belangrijk om aan de provincie over te laten. Wat ons betreft houden we het stuur stevig vast en blijven we in gesprek met inwoners en de provincie, om gehoor te geven aan de zorgen die omwonenden hebben en tegelijkertijd met de provincie te werken aan de doelen die zijn afgesproken. Besluit CDA Dinkelland heeft tot op het laatste moment de verschillende belangen afgewogen. We vinden het windbeleid te belangrijk om er geen besluit over te nemen, ook vinden we dat de gemeente verantwoordelijkheid moet nemen en ook 'een deel van de pijn' op zich moet nemen. Aan de andere kant heeft de wethouder de CDA-fractie niet kunnen overtuigen wat realistisch windbeleid is. Ook de fracties van Lokaal Dinkelland en VVD Dinkelland niet. Toch stemt de CDA-fractie in met het amendement om scherpere eisen en normen te stellen. Op deze wijze beschermen we inwoners, maar sluiten we windturbines niet volledig uit. Uiteindelijk wil de CDA-fractie een mix van energieopwekking. Participatie Ten slotte is er bij het uiteindelijk realiseren van windturbines participatie nodig. Als de omgeving lasten ervaart, mogen daar ook baten tegenover staan. Deze participatie kan verschillende zaken opleveren, zoals financieel rendement dat terugvloeit naar de inwoners, lokale bedrijven of een lokaal fonds. Het CDA wil dan ook meer ruimte geven aan creatievere organisatievormen, zoals de gemeentelijke energiecoöperaties in samenwerking met de lokale energiecoöperaties. Met alleen een financiële compensatie en lokaal eigendom zijn we er niet. De omwonenden zijn betrokken, goed op de hoogte en wat ons betreft moeten het college en de provincie met hen in gesprek blijven.

Op uitnodiging van CDA-raadslid Jeannette Paus zat landbouwgedeputeerde Maurits von Martels (BBB) aan de keukentafel van de familie Ribberink, net buiten Tilligte. Onzekerheid Er heerst onzekerheid bij (jonge) boerengezinnen. Enerzijds door impactvolle maatregelen en anderzijds een overheid die geen duidelijkheid biedt en de maatregelen niet (met het gebied) kan uitvoeren. Deze week dreigde de provincie Overijssel nogte stoppen met de herinrichtingsplannen van het platteland als Den Haag niet snel over de brug komt met geld. De inwoners van het buitengebied kopen niets voor deze onzekerheid.Daarom nodigde het CDA in Noordoost-Twente de landbouwgedeputeerde Von Martelsuit op het boerenbedrijf van Ribberink. Theorie versus praktijk Wat volgde was een goed gesprek aan de keukentafel. Over de impact op zijn familiebedrijf en de mogelijkheden die maatschappelijke initiatieven, zoals coöperatie BOOG, wel kunnen bieden. Daarvoor is steun van onder andere de overheid, zoals gemeente en provincie, hard nodig. Ook is er over de theoretische plannen en modellen versus de praktische werkelijkheid gesproken. ''Het wordt tijd dat we de theorie verlaten en in de praktijk aan de slag te gaan'', vindt Jeannette Paus. Wederzijds vertrouwen ''Alleen op basis van vertrouwen kunnen we werken aan een toekomstbestendige agrarische sector in Noordoost-Twente''. Paus zet zich met de CDA-fractie al jaren in voor deze sector. Eerder pleitte ze voor realistische maatregelen in Natura2000-gebieden, het betrekken van boerengezinnen en inwoners van het buitengebied bij de PPLG en duidelijkheid rondom de waterkwaliteit. ''Veel boeren willen meepraten, maar krijgen niet altijd de kans of worden niet gehoord'', ziet Paus. Niet zeggen wat er niet kan, maar samen kijken wat er wel kan, is het credo van de CDA-fracties in Noordoost-Twente. ''Juist om ons mooie landschap en de leefbaarheid in het buitengebied en de (kleine) kernen te behouden'', laat Paus namens hen weten. De gedeputeerde wil hiervoor zijn uiterste best doen, samen met de mensen in het gebied. ''De boodschap is opnieuw overgekomen. Wij zijn blij dat Sjoerd zijn verhaal wil delen en Maurits, in samenwerking met de CDA-fracties, het verhaal meeneemt naar Zwolle'', aldus Paus.

Waarom stelt het college lagere bedragen vast voor de eenmalige energietoeslag dan andere gemeenten? Die vraag stelde commissielid Edo van Bree aan het college. Het college was razendsnel met het beantwoorden van de vragen over de belangrijke energietoeslag. Net als in 2022 kan de gemeenten een eenmalige energietoeslag voor huishoudens met een laag inkomen verstrekken. Ook komt er voor studenten een eenmalige tegemoetkoming voor energiekosten. De hoogte van de energietoeslag kan per gemeente verschillen. Eenmalige energietoeslag afhankelijk van inkomen Het college heeft beleidsregels over de eenmalige energietoeslag vastgesteld. De hoogte van de eenmalige energietoeslag is sterk afhankelijk van het inkomen en varieert tussen de € 200 en € 800.Het maximale bedrag dat iemand kan ontvangen bedraagt € 1.300. Iemand uit Olst-Wijhe, die aan de voorwaarden voldoet ontvangt bijvoorbeeld het bedrag van € 1.300. Een gemeente als Deventer heeft het bedrag al uitgekeerd, terwijl het college van B&W van Dinkelland pas op 28 november de regels heeft vastgesteld. Het bedrag dat gemeenten ontvangen van het Rijk is sinds eind september al bekend. ''Heeft het college de bevoegdheid om lagere bedragen vast te stellen'', vraagt Van Bree zich af. Het college keert 800 euro uit. De CDA-fractie in de gemeenteraad van Dinkelland wil weten of een aantal huishoudens al 500 euro hebben ontvangen en of dit vervolgens in mindering wordt gebracht. Ook blijft de vraag bestaan of huishoudens die recht hebben op 400 euro of minder, het verschil aan de gemeente moeten terugbetalen. ''Er bestaat bij de doelgroep nog onduidelijkheid'', laat Van Bree weten. ''Ook willen we weten hoeveel het de gemeente kost als we het bedrag naar 1.300 euro verhogen en ook eventueel de doelgroep van 130% van de bijstandsnorm betrekken''. Ook vraagt Van Bree zich af wanneer het bedrag wordt uitbetaald. ''Is dit voor de feestdagen?''. Beantwoording Het college van B&W heeft de schriftelijke vragen snel beantwoord. Het college geeft aan dat de doelgroep tot 120% van de bijstandsnorm vooruitlopend op de energietoeslag 2023 al 500 euro heeft ontvangen. De aanvullende 800 euro maakt samen de maximale 1.300 euro. Ook vroeg de CDA-fractie zich af of het college vóór de Kerst dit bedrag kan overmaken naar de desbetreffende gezinnen. ''Er kan worden uitbetaald nadat de beleidsregels zijn gepubliceerd. De verwachting is dat betaling vanaf 7 december gaat plaatsvinden'', laat het college desgewenst weten.

Ellen Loohuis uit Denekamp heeft besloten om haar functie als raadslid neer te leggen. Guus Tijdhof uit Weerselo vervangt haar. Daarmee wordt Guus het jongste raadslid van de gemeente Dinkelland. Moeilijk besluit ‘’Het was een moeilijk besluit’’, laat Loohuis weten. Ze ervaart dat een jong gezin en het ondernemerschap niet met het raadslidmaatschap te combineren is. ‘’Het werk van raadslid is eervol en vooral leuk met een enthousiaste en jonge CDA-fractie.’’ Eerder werd Loohuis al door Tijdhof vervangen, tijdens haar zwangerschapsverlof. Loohuis blijft wel actief als commissielid in de gemeenteraad van Dinkelland. Vooral voor jongeren Guus Tijdhof is 27 jaar, geboren en getogen in Weerselo. Hij stond op nummer 9 van de CDA-kandidatenlijst en werd na de verkiezingen als commissielid geïnstalleerd. ‘’Het werk van commissielid en raadslid is mij goed bevallen’’, laat Guus weten. ‘’Het vertegenwoordigen van inwoners vind ik belangrijk. Vooral voor jongeren, met name voor voldoende en betaalbare woningen en het vereenvoudigen van de organisatie van evenementen.’’ Aanwinst voor de fractie ‘’Wij zijn Ellen dankbaar voor het werk dat zij voor onze gemeente heeft verzet’’, vertelt voorzitter Smellink namens de CDA-fractie. ‘’Haar sociale hart klopte, met name voor boerengezinnen, de zorg en ondernemerschap in het buitengebied.’’ De CDA-fractie is blij dat Tijdhof doorstroomt als raadslid en Loohuis als commissielid actief blijft. ‘’Guus is met voorkeursstemmen verkozen, maar kwam helaas niet voor een zetel in aanmerking’’, laat Smellink weten. ‘’Hij is een aanwinst voor de CDA-fractie. Hij is jong, zet zich maatschappelijk in en kent Weerselo door en door.‘’ Tijdens de raadsvergadering van dinsdag 28 november zal de gemeenteraad over de toelating van Tijdhof als raadslid en benoeming van Loohuis als commissielid besluiten.

Gratis bier bestaat niet. Zeker niet nu een standaard pilsje in een café de 3 euro grens allang heeft overschreden. Toch heeft politiek Den Haag het er de laatste tijd steeds vaker over. Als BBB en Nieuw Sociaal Contract een wijzigingsvoorstel op de rijksbegroting indienen dat niet voldoende is gedekt, noemen de regeringspartijen, Henri Bontenbal voorop, dit gratis bier. Zoiets als mensen blij maken met een dooie mus. Vreemd dat juist de regeringspartijen dat zeggen. Of niet, want het is immers campagnetijd. Maar diezelfde regeringspartijen hadden zich bescheidener moeten opstellen. Wie hebben er immers voor gezorgd dat honderdduizenden mensen in de financiële problemen zijn vanwege verminderde koopkracht? Wie hebben ervoor gezorgd dat jongeren geen huis kunnen vinden voor een aanvaardbare prijs omdat er geen aanbod is, omdat er vanwege regeltjes niet gebouwd mag worden? Wie zorgen ervoor dat boeren in de buurt van Natura2000-gebieden een woest aantrekkelijk aanbod krijgen dat ze niet mogen weigeren (jazeker, ik ken de Godfather films!), waar vervolgens niets van terecht komt. En dat diezelfde boeren en de dorpen die daar in de buurt liggen in hun leefbaarheid en hun bestaan worden bedreigd. Zoek elkaar op, in plaats van elkaar de tent uit te vechten en los samen de problemen van dit land op! Wie zorgen ervoor dat gemeenten over een paar jaar in de financiële problemen komen omdat drie miljard wordt gekort op het gemeentefonds, waardoor ze basistaken niet meer goed kunnen uitvoeren en de leefbaarheid wordt bedreigd. In een land dat miljarden aan vluchtelingen besteedt, maar veel mensen van mening zijn dat de eigen inwoners weleens dreigen te worden vergeten. In een land waar zedenzaken op de plank dreigen te komen, omdat de politie te druk is met supportersgroepen en de acties van Extinction Rebellion. In een land dat vaak zo mooi is, maar soms ook zo lelijk. Zoek elkaar op, in plaats van elkaar de tent uit te vechten, met die goedkope praatjes over gratis bier. En los samen de problemen van dit land op! Edo van Bree Fractielid CDA Dinkelland

Erik Hemmer en de Hengelose wethouder Hanneke Steen (CDA) spraken maandag met demissionair minister Hugo de Jonge. ‘’In elke wijk of dorp een straatje met betaalbare woningen erbij, ook in Noordoost-Twente. Deze oproep deelt ook minister De Jonge’’, laat Hemmer weten. Hemmer riep eerder het college van de gemeente Dinkelland en de landelijke politiek op om forse maatregelen te treffen, om te zorgen dat er voldoende passende en betaalbare woningen worden gebouwd. In het bijzonder voor starters en senioren. Hemmer wil daarvoor een ‘Deltaplan Wonen’. Journalist Stephan Scheper riep op zijn beurt minister De Jonge op om snel op de koffie bij Hemmer te gaan. Met succes. Volgens de demissionair minister levert ‘een straatje erbij’ niet alleen een oplossing voor het woningtekort, maar kan het vooral voor kleine kernen uit het oogpunt van leefbaarheid van groot belang zijn. ‘’Bijvoorbeeld omdat starters dan de mogelijkheid hebben in hun gemeente te kunnen blijven wonen of dat er door extra woningen sprake blijft van voldoende draagkracht voor collectieve voorzieningen’’, aldus minister De Jonge. Hij is daarom met alle provincies in overleg om samen te kijken waar er een straatje erbij gebouwd kan worden. ‘’Het was een goed gesprek’’, blikt Hemmer terug. ‘’Hij begrijpt de situatie in Dinkelland, waar jongeren en ouderen graag in hun stad of dorp willen blijven wonen maar dit niet altijd kunnen.’’ Hanneke Steen, wethouder in Hengelo en kandidaat voor de Tweede Kamer sluit zich hierbij aan: ‘’Naast een straatje erbij in elke wijk of dorp, zijn er ook creatieve maatregelen nodig.’’ CDA’ers Hemmer en Steen kijken niet alleen naar het creëren van kavels, maar ook naar het versnellen van procedures, creatieve oplossingen zoals huurkoop en het voorrang geven aan inwoners met een sociale- of economische binding met de gemeente. Hugo de Jonge heeft aan Hemmer en Steen toegezegd zich sterk te willen maken voor passende woningbouw, óók in de regio. ‘’Er is daadkracht nodig, zowel vanuit Den Haag als ook de provincie en de gemeente. Inwoners snakken naar een betaalbare woning. Dat moet onze gezamenlijke missie zijn’’, aldus De Jonge.