Wie ben ik: Ik ben Maartje Tros van Diepen. Ik ben 34 jaar en trotse moeder van twee kleine kinderen. In het dagelijks leven werk ik als ondersteuner en ben ik ondernemer. Ik heb veel gewerkt in zowel de jeugd als ouderenzorg en hier ligt dan ook mijn hart. Verder houd ik van reizen, andere culturen en koken.
Waarom de SPD? Mijn (maatschappelijk betrokken) vader werd in 2013 benaderd om bij de partij te komen. Hij had ‘t te ‘drok’ maar schoof mij naar voren om met de groep kennis te maken. Ik ben sinds jongs af aan politiek geïnteresseerd, toch vond ik de stap wel spannend. De partij sprak mij erg aan, omdat ik mij niet wilde binden aan een landelijke partij (waar ik toen erg teleurgesteld in was). Daarnaast was deze onafhankelijke partij erg gericht op het sociale, tegen onnodige verspilling van gemeenschapsgeld en vóór behoud van landschappelijke waarden. Aangezien ik toen ook nog in de ouderenzorg werkte, was ik éxtra gedreven een steentje bij te kunnen dragen voor senioren. Een groep die ik een warm hart toedraag en die vanuit de politiek ook echt extra aandacht mag krijgen.
Waar ga ik mij voor inzetten Recent is mijn motie voor het stimuleren van mantelzorgwoningen aangenomen. In de gemeenteraad spelen vele onderwerpen in het sociaal gebied, waar ik mij voor inzet. Bijvoorbeeld zet ik mij al jaren in voor een daadkrachtige aanpak tegen eenzaamheid en verslavingsproblematiek. In onze partij hebben we veel ‘mensen uit het veld’ en dus praktische ideeën. Een goede, betaalbare en zorgvuldige aanpak rondom psychische problematiek onder jong én oud hebben voor mij prioriteit. Dit is, net als lichamelijke gezondheid, in deze roerige tijden wat centraal moet staan. Gezondheid voor mens en milieu, zo kwam ook de motie voor een ‘verantwoord/gezond’ nieuw kunstgrasveld bij Spirit uit mijn hand. Na veel pogingen gelukt, ik was er trots op. Als oppositiepartij moet je hard werken om wat te veranderen, toch zijn er vele successen behaald! Daarnaast sta ik wel een beetje bekend in de raad dat ik kritisch ben op uitgaven van de gemeente. Bij vele voorstellen kijk ik zorgvuldig of daar bespaard kan worden. In deze tijd waar het leven voor iedereen duurder wordt, vind ik het niet uit te leggen als de gemeente onnodige uitgaven doet of zich niet aan de aanbestedingsregels houdt. Het blijft gemeenschapsgeld. Als laatste wil ik mij (blijven) hardmaken dat iedereen erbij moet blijven horen in de gemeente. Ongeacht je achtergrond, voorkeuren, geloof, beperkingen, eigenaardigheden, talenten of leeftijd. Dat we samen voor uitdagingen staan en het samen moeten oppakken.
