Poliflw

Het bestuur van CDA Brabant nodigt alle leden uitvoor de algemene ledenvergadering op zaterdag 8 oktober 9.30 uur tot ca. 12.30 uur in Cultureel Centrum De Boodschap, Nassaukade 62, 5121 BC Rijen. Het wordt een belangrijke, inspirerende bijeenkomst met een update van de Provinciale Statenfractie, bestuursverkiezing en de voordracht en benoeming van de provinciale -en waterschap lijsttrekkers. Binnenkort volgt de presentatie van de kandidaat lijsttrekkers. De landelijk voorzitter Hans Huibers zal ook aanwezig zijn om in gesprek te gaan over de ontwikkelingen van CDA Nederland. Na afloop van het formele deel gaat iedereenin deelsessies uiteen om te spreken en te sparren over het concept verkiezingsprogramma. Dat wordt het moment waarop leden nog input en dus een bijdrage kunnen leveren. Het is dus een belangrijke en hopelijk ook inspirerende bijeenkomst. Agenda: 1. Opening door voorzitter Mark Janssen - van Gaal. 2. Mededelingen vanuit bestuur CDA Brabant. 3. Ontwikkelingen en mededelingen vanuit de Statenfractie CDA Brabant. 4. Bestuursverkiezing: Voordracht bestuurslid CDA Brabant, dhr. Ton Pulles. 5. Benoeming lijsttrekkers Provinciale -en Waterschapsverkiezingen 2023, kandidaten worden binnenkort bekend gemaakt. 6. In gesprek met landelijk voorzitter Hans Huibers. 7. Rondvraag 8. Sluiting Na een korte pauze gaat iedereen in deelsessies uiteen om te spreken en te sparren over het concept verkiezingsprogramma Provinciale Staten CDA Brabant. Dus dat wordt interessant! Nadere informatie zal tijdig voorafgaand aan de vergadering worden toegestuurd. Wilt u aanwezig zijn?Aanmelden kan via:https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScp_KZbSL45brRU_fYWwuZdYSE_VPmUlOscnnrU1_7uJEkSqA/viewform?vc=0&c=0&w=1&flr=0

Op 14 september jl. is de Lokale Energiestrategie behandeld in de commissie Ruimtelijk Domein. In deze strategie doet het college een voorstel om tot lokale maatregelen te komen waarmee de klimaat- en besparingsdoelen in de toekomst gehaald worden. In de commissie geven alle partijen hun visie op dit voorstel. Tijdens de vergadering wordt door verschillende partijen de zorg uitgesproken dat de voorliggende strategie onvoldoende leidt tot het bereiken van de doelen in deze energietransitie. Het voorstel van het college zit boordevol met plannen van aanpak die nog uitgewerkt moeten worden. Concrete stappen om de doelen te bereiken worden nauwelijks genoemd. Dan denk je: partijen komen nu zelf met ideeën om hun zorgen te verkleinen. Geen enkele coalitiepartij komt echter met aanvullende ideeën om de besparingsdoelen dichterbij te brengen, dit in tegenstelling tot het CDA. Wij hebben verschillende voorstellen ingebracht maar tot onze verbazing komt hierop géén enkele reactie van de andere partijen. Waren deze voorstellen slecht? Wij denken van niet! Wethouder Briels gaf zelfs aan een aantal voorstellen interessant te vinden. In plaats van onze voorstellen vervolgens te steunen, en te onderzoeken of hiermee invulling kan worden gegeven aan het bereiken van de doelen, gaat hij in de verdediging. Conclusie: hij doet niets met deze voorstellen. Vreemd want we hebben gewoonweg de luxe niet om voorstellen tot oplossingen te negeren. Een van onze voorstellen is de energiearmoede bij een deel van de mensen aan te pakken door tegelijkertijd de oudere (huur)huizen met voorrang energiezuiniger te maken. Dit willen wij doen door het actief benaderen en ontzorgen van deze kwetsbare groep bij het aanpassen van hun woning. Reactie Wethouder Briels: “Interessant idee”. Maar verder geen enkele toezegging van de wethouder om hiermee aan de slag te gaan. Partijpolitiek? Wij hopen van niet, want daarmee bereiken we niet het beste voor Laarbeek. Om de energiedoelen te halen, zullen we creatief en kritisch moeten zijn en samen op moeten trekken. Wij dagen hierbij alle partijen uit om ons voorbeeld daarin te volgen. Bent u benieuwd geworden naar de discussie in de commissie, luister dan de geluidsopname eens terug:https://channel.royalcast.com/laarbeek/#!/laarbeek/20220914_1 Fractie CDA Laarbeek

Beste lezers, Op onze algemene ledenvergadering van afgelopen vrijdag 29 juli hebben wij als bestuur, fractie en leden van het CDA Laarbeek op feestelijke wijze onze wethouder Tonny Meulensteen, raadslid en fractieleider Marcel van der Heijden en commissielid Jeroen Leenders bedankt voor hun inzet tijdens de afgelopen raadsperiode. Als extra blijk van waardering had onze voorzitter Romana dos Ramos – Verstraeten een verrassing voor Tonny. Voor zijn grote inzet als wethouder in twee raadsperiodes en daaraan voorafgaand één periode als raadslid kreeg Tonny door Romana de zilveren CDA speld opgespeld en de bijbehorende oorkonde van verdienste overhandigd. Natuurlijk hoort daar ook een mooie bos bloemen bij voor zijn vrouw Leanda voor haar steun aan Tonny al deze jaren. Hierna heeft ook onze oud-voorzitter Jacques Kals al terugkijkend op hun samenwerking in de afgelopen jaren nog mooie woorden aan Tonny gericht. Met ingang van de nieuwe raadsperiode bestaat de CDA Laarbeek fractie uit fractievoorzitter en raadslid Tanja van de Ven – Vogels en raadslid Albèr van der Aa. Onze burgercommissieleden zijn Marcel van der Heijden en Geert Welten voor het ruimtelijk domein. Janice Meulensteen en Geert-Jan van Rixtel behartigen samen het sociaal en algemeen domein. Vragen of zaken die jullie willen voorleggen aan de fractie van het CDA Laarbeek kunnen jullie via onze website met ons delen. Bestuur en fractie CDA Laarbeek wensen jullie een fijne vakantie

Beste Tonny, Daar staan we dan op jouw afscheid als wethouder van gemeente Laarbeek. Wij hadden het graag anders gezien en jou nog 4 jaar als wethouder in het college willen hebben. Je zou het verdiend hebben, maar het is niet anders. Afgelopen 8 jaar als wethouder, maar ook daarvoor als gemeenteraadslid voor het CDA Laarbeek, hebben wij getuigen mogen zijn van je passie om zaken te regelen in het belang van de inwoners van onze gemeente. Hierbij was je onvermoeibaar en voor iedereen bereikbaar. Je hebt als wethouder vele belangrijke portefeuilles gehad. Vaak portefeuilles met een groot afbreukrisico, maar jij durfde ze aan en ging er vol voor om de problemen op te lossen. Of het nou ging over de financiën, het buitengebied, het verkeer of het bedrijfsleven. Jij maakte je er sterk voor. Altijd stond je voor de keuzes die in het college gemaakt waren. Die keuzes bleef je uitdragen, ondanks dat wij als partij er wel eens andere standpunten op nahielden. Als raadsleden hebben we ons altijd vrij gevoeld om anders te beslissen dan dat het college voor ogen hadden. Binnen CDA is het dualisme ten top. En dat werkte. Doordat we goed met jouw konden discussiëren kwamen we tot betere voorstellen in de gemeenteraad. Ik ben er daarom van overtuigd dat gemeente Laarbeek door jouw inbreng een gezonde financiële situatie heeft gekregen, veel woningen heeft kunnen bouwen, ook in de toekomst nog mag bouwen, het industrieterrein Bemmer IV een volwaardig industrieterrein is geworden en een oplossing voor de verkeersproblemen bij de Beekse Brug eindelijk dichterbij is gekomen. Hopelijk wordt jouw werk door het nieuwe college goed voortgezet. Al denk ik dat het nieuwe college je kennis over de verschillende materie en je doortastenheid regelmatig zullen missen. Wat wij verder zeer in jouw waardeerde is je duidelijkheid. Je wilde inwoners met plannen nooit aan het lijntje houden als het ging over de slagingskansen. Je stond open voor goede ideeën en was bereid je hiervoor in te zetten. Maar als duidelijk was dat een plan geen kans maakte om te slagen, dan werd dit zonder omwegen verteld door jouw. Politiek misschien niet altijd handig, maar wel duidelijk voor een initiatiefnemer. Soms werd zo’n slechte boodschap gewaard en soms ook niet. Maar dit liet je niet van de wijs brengen. Deze manier van werken binnen het CDA Laarbeek heeft mij altijd getrokken en als CDA zijn wij er trots op dat je zo ook naar buiten durfde te treden. Nooit kiezen voor de makkelijke weg en indien nodig de confrontatie aan durven gaan. Naast je politieke inbreng was je samen met Leandra ook een goede gastheer voor ons als partij. Of het nou ging om fractie-, leden- of bestuursvergaderingen. Altijd konden we bij jullie terecht als er elders geen mogelijkheden waren of omdat het gewoon makkelijk was. De koffie of andere dranken waren altijd ruim aanwezig, waardoor de vergaderingen vaak langer duurde dan gepland. Wij willen, raads- en commissieleden, bestuur en andere leden van CDA Laarbeek, jouw en Leandra bedanken voor alle toewijding van de afgelopen jaar voor de Laarbeekse gemeenschap. Je bent een voortreffelijk uithangbord geweest voor alles waar CDA Laarbeek voor staat. Een actief deelnemer aan de politiek zul je niet meer zijn. Maar hopelijk kunnen we als CDA nog altijd een beroep op je blijven doen. Al is het maar bij het zetten van de verkiezingsborden. Maar mensen niet getreurd. De nieuwe generatie Meulensteen heeft zich al aangekondigd. Hopelijk zal de naam Meulensteen nog lang aan de Laarbeekse politiek verbonden blijven. Om je te bedanken willen we als CDA jouw een symbolisch cadeau aanbieden. Het is een hazelnootboom. Al in de middeleeuwen werd deze boom gezien als een symbool voor kennis en wijsheid. Wijsheid die we vaak bij je hebben gezien, maar die we je ook na je politieke carrière toewensen bij nieuwe uitdagingen in je leven. Naast veel geluk en gezondheid met Leandra en de rest van het gezin. Tonny en Leandra nogmaals bedankt.

De bewoners van de Lieshoutse Heide hebben een helder signaal afgegeven na de gevoerde omgevingsdialoog: zij zeggen overwegend “nee” tegen realisatie van windenergie in het gebied de Lieshoutse Heide. Daarnaast is er de uitkomst van de door TNO uitgevoerde radartoets, in opdracht van gemeente Meierijstad, waaruit blijkt dat er binnen zowel de zoekgebieden van Meierijstad als Laarbeek géén locatie kan worden gevonden voor een cluster van minimaal drie windturbines zonder dat dit leidt tot militaire radarverstoring. Tenslotte is er het feit dat het huidige energienetwerk niet toereikend is voor grootschalige opwek. Dit heeft het CDA Laarbeek doen besluiten het college op te roepen om per direct te stoppen met het onderzoeken van de mogelijkheden tot grootschalige windenergie en te kiezen voor (ambtelijke) inzet op alternatieven, zich te richten op maatregelen ter reductie van energieverbruik en over vijf jaar te bezien of, door de komst van nieuwe bewezen technologieën, er een nieuwe omgevingsdialoog kan worden opgestart. Tot onze verbazing vinden de overige raadsfracties en het college deze oproep te vroeg en willen zij nog meer duidelijkheid alvorens de deur te sluiten voor windenergie. Zo, blijft de onzekerheid bestaan bij de bewoners van de Lieshoutse Heide en de rest van Laarbeek. Voor het CDA Laarbeek is het klip en klaar: “zonder juiste informatie géén draagvlak van bewoners, géén windmolens in dit gebied.” Namens de CDA Laarbeek fractie, Albèr van der Aa

Na acht intensieve jaren is er een einde gekomen aan het wethouderschap van CDA’er Tonny Meulensteen (62). Op vrijdag 3 juni is er een afscheidsbijeenkomst voor hem in het gemeentehuis van Laarbeek, van 16.00 tot 17.30 uur. Op verzoek van DeMooiLaarbeekkrant blikt hij terug op zijn politieke jaren die nu definitief achter hem liggen, nu hij uit de actieve politiek stapt in Laarbeek. In zijn werkkloffie ontvangt Tonny Meulensteen DeMooiLaarbeekKrant bij hem thuis. Zijn werkkloffie is niet meer het strakke pak, met zo nu en dan een stropdas. Nee, vanaf heden is zijn werkkloffie weer de boerenoverall. Na acht jaren wethouder te zijn geweest, met uitdagende dossiers op onder meer wonen, buitengebied en financiën, is het politieke leven voor Tonny Meulensteen voorbij. Zijn partij het CDA keerde na de verkiezingen niet terug in het college. Meulensteen had door kunnen gaan als raadslid, maar stond zijn zetel af aan partijgenoot Alber van der Aa. Tonny vindt het jammer dat het wethouderschap daarmee teneinde is, maar blikt terug op een mooie periode. “Het waren niet de makkelijkste jaren, maar ik vind uitdagingen juist heel mooi.” Bemmer IV “Ik heb altijd met een ondernemersblik gekeken naar de gemeente. Je moet het besturen als een bedrijf. Ik wilde innovatief te werk gaan. Kijk naar bedrijventerrein Bemmer IV. Jarenlang gebeurde er niets en kwamen er geen nieuwe bedrijven. De markt was niet in beweging te krijgen. Met het verplaatsen van Garden en Stone van de Oranjelaan naar Bemmer IV ontstond er eindelijk beweging en dan zie je dat er meer bedrijven volgen. Nu zijn we enkele jaren verder en zie je dat Bemmer IV nagenoeg is uitverkocht. Je wilt voorwaarden creëren zodat ondernemers zich vooral met ondernemen kunnen bezighouden. Het mooist van de ontwikkelingen op Bemmer IV was dat ik het voor mijn neus zag groeien”, vertelt Meulensteen als hij wijst naar de overkant van de weg, daar waar het Laarbeekse bedrijventerrein meer en meer gezicht krijgt. Naast economie en openbare werken had hij in zijn eerste periode als wethouder ook financiën in zijn portefeuille. “Toen ik financiën onder mijn hoede kreeg, stond Laarbeek er schijnbaar goed voor. Maar in de jaren ervoor was men vergeten onderhoudsreserves op te bouwen. Het is een compliment aan de gemeente dat we uiteindelijk nooit af hebben hoeven te boeken op grondzaken.” Google Maps ‘Wonen’ was niet het makkelijkste dossier als je kijkt naar de overspannen woningmarkt en de grote vraag naar woningen (van vooral starters en ouderen). Toch voelde Meulensteen zich daar enorm in thuis, zag de uitdagingen en greep deze met beide handen aan. “Je moet naar kansen zoeken. In Laarbeek gaat inbreiding boven uitbreiding. Regelmatig zat ik gewoon achter de laptop op Google Maps te kijken, zoeken naar interessante inbreidingslocaties in Laarbeek. Zelf moet je als wethouder zaken actief in gang zetten. In drie van de vier kernen is dat gelukt.” Meulensteen dankt daarbij ook de ambtenaren die hem ondersteunden in die jaren. “Ik ben meer van het besturen op hoofdlijnen, de details volgen wel. Kijk bijvoorbeeld naar Mariahout. In december wisten we nog van niets. Toen kwam ik met de eigenaar van Bo & Co in gesprek. Twee maanden later hadden we het gekocht. Inmiddels is de gemeente op mijn initiatief ook eigenaar van de voormalige wok en zou er al binnen een jaar woningen gebouwd kunnen worden op die locatie. Hetzelfde geldt voor het aankopen van een locatie van Penninx aan de Pater Becanusstraat in Beek en Donk. ‘Kan het uit?’, vroeg ik aan de ambtenaren. Als het een kans van slagen heeft, dan moet je doorpakken. Werken vanuit een bedrijfsmodel, zo probeerde ik te besturen.” ‘Wonen’ was een drukke en zware portefeuille, maar Meulensteen is daarin geen uitdaging uit de weg gegaan. “Ik ben van huis uit optimistisch. Je moet overal kansen zien. Maar uiteindelijk gaat de woningmarkt ook wel een keer kalmeren. In Mariahout liggen er nog genoeg uitdagingen. In de Hoge Suute komen nog zo’n 40 woningen. Bij de voormalige wok is plek voor 20 woningen. En dan zijn er plannen voor 60 woningen aan de entree van Mariahout, als je vanuit Lieshout komt. De vraag is, kan Mariahout die groei aan? Leefbaarheid van een kern is namelijk veel meer dan alleen maar woningen toevoegen.” Procederen tegen plannen In de afgelopen jaren zijn er al bovengemiddeld veel woningen bijgekomen in Laarbeek. Maar voor sommigen lijkt het niet snel genoeg te gaan. Een aantal bouwprojecten (zoals onder meer op de hoek van de Bosscheweg/ Mgr. Verhagenstraat in Beek en Donk - oude locatie van Van de Vrande) loopt lange vertraging op, door bezwaren van omwonenden. “Je mag mensen nooit het recht ontnemen om te procederen. Maar bij een aantal projecten krijg ik nu het gevoel dat de omgevingsdialoog gebruikt wordt om naderhand nog te gaan procederen. Als gemeente willen we juist dat projectontwikkelaars die omgevingsdialoog voeren om bezwaren bij omwonenden vooraf weg te nemen. In die omgevingsdialoog wordt dus al rekening gehouden met omwonenden. Maar nadien gaan ze nog procederen, met gevolg dat projecten jarenlang vertraging oplopen. Dat vind ik erg jammer. Procederen is in, zo lijkt het.” Dat hij het project van de Heuvel in Lieshout niet kan afronden, vindt Meulensteen jammer. Een jarenlang traject dat voorlopig nog niet klaar is. Toch is hij tevreden over de nu gekozen weg, waarin het beste plan voor Lieshout moet worden gekozen. “Je merkt dat ergens reuring ontstaat, dan moet je dat omarmen”, doelt hij op het ontstaan van het burgerinitiatief in Lieshout. “Hierdoor loopt het traject wel anderhalf jaar vertraging op. En ongeacht de uitkomst zullen er altijd mensen gaan procederen. Al met al zijn we dadelijk vanaf de start zo’n tien jaar bezig. Je moet opletten dat de middenstand dan al niet verdwenen is.” Slagvaardig en eerlijk Meulensteen laat zijn hart spreken, iets wat hij naar eigen zeggen ook altijd deed als wethouder. “Ik hoorde ooit iemand zeggen: ‘wethouder is de meest fantastische hondenbaan die er is’. Je kunt zelf je kansen creëren, maar doet het nooit voor iedereen goed. Ik kreeg nogal eens het verwijt dat ik niet voldoende empathisch was. Maar ik probeerde vooral slagvaardig en eerlijk te zijn. Je moet ook direct nee durven te verkopen, als blijkt dat dat het antwoord is. Ik hoorde van mensen ook wel eens terug: ‘Ik ben niet blij met jouw antwoord, maar wel met de duidelijkheid’. Politiek heeft soms wel eens het imago van onbetrouwbaar. Bij mij is het ja is ja, en nee is nee. En dan altijd denkend in het belang van Laarbeek.” Meulensteen, zelf melkveehouder, werkte de afgelopen jaar fulltime als wethouder, naast het houden van zijn koeien. Voor hem was dat geen beletsel. “Ik voelde me daarmee als een vis in het water. ‘s Avonds en ‘s ochtends fysiek werk en overdag vergaderen. Dat kan wel alleen als je gesteund wordt door het thuisfront. Anders is het een kansloze missie. Het zijn drukke jaren geweest, maar ik heb het met veel plezier gedaan. Een ding is zeker, de balans tussen werk en vrije tijd gaat vanaf nu wel veranderen.” Bron:https://www.mooilaarbeek.nl/nieuws/politiek/48958/wethouder-tonny-meulensteen-neemt-na-acht-jaar-afscheid-de-mees

Hoe de Peel, de kraamkamer van Brainport, er over vier jaar uitziet? Tonny Meulensteen moet toch even nadenken over een antwoord op deze vraag, terwijl de Laarbeekse economie-wethouder zojuist toch samen met zijn vijf collega’s uit de Peelgemeenten in een strategieplan de grote lijnen heeft geschetst. Het ligt allemaal niet zo makkelijk, wil hij maar aangeven.,,Over vier jaar zal duidelijk zijn op welke plek het nieuwe, grote regionale bedrijventerrein komt waar dringend behoefte aan is. Maar daar zal dan nog geen schop voor de grond in zijn gegaan, verwacht ik.” "Het platteland van de Peel wordt niet voor niets de kraamkamer van Brainport genoemd" - Tonny Meulensteen, Wethouder in Laarbeek Zorgvuldig formulerend, gaat hij door.,,Dan zal ook duidelijk zijn hoe de bereikbaarheidsproblemen in deze regio kunnen worden opgelost op de N279, de weg van Veghel via Helmond naar Asten, en de N270, de weg van Helmond via Deurne naar Venray. Zonder dat die maatregelen trouwens al uitgevoerd zijn, denk ik.” Goed met de handen kunnen werken Het complete plaatje behelst nog meer. ,,Over vier jaar moet ook de aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt in deze regio verbeterd zijn. Zodat er meer mensen die goed met hun handen kunnen werken van school komen. De vraag naar deze arbeidskrachten blijft immers onverminderd hoog. Het bedrijfsleven staat er om te springen.” Ook zal in 2026 de bedrijvigheid op het platteland flink zijn toegenomen. Meulensteen: ,,Overal in de Peel komen landbouwstallen leeg omdat boeren stoppen met hun bedrijf. Dat was de afgelopen jaren al zo. Het aantal stoppers zal de komende jaren alleen nog maar toenemen. Dat biedt ruimte voor kleine bedrijven die zich kunnen vestigen in lege stallen: startups die kunnen uitgroeien tot midden- en kleinbedrijf. Het platteland van de Peel wordt niet voor niets de kraamkamer van Brainport genoemd.” Lange adem Het mag duidelijk zijn, economische plannenmakerij is een kwestie van de lange adem. Het is ook allesomvattend, want het gaat over wonen, werken, bereikbaarheid, scholing, leefbaarheid in de stad en het platteland en over duurzaamheid. En, niet in de laatste plaats, is goede samenwerking tussen lokale overheden noodzakelijk. Voor de wethouders staat voorop dat economische afspraken vooral samenhang moeten vertonen met alles wat er op gemeentelijk niveau wordt beslist en geregeld. ,,Alles heeft met alles te maken,” doceert de CDA-wethouder die - zoals zich nu laat aanzien - niet zal terugkeren omdat zijn partij waarschijnlijk geen deel zal uitmaken van de nieuwe coalitie. "De regionale politiek heeft zichzelf de afgelopen jaren op dit terrein meerdere malen in eigen voeten geschoten." ,,Zonder goede bereikbaarheid heb je niets aan bedrijventerreinen", vervolgt Meulensteen. ,,Zonder nieuwe woningen voor alle arbeidskrachten die nodig zijn heb je niets aan nieuwe bedrijven. Zonder scholen geen goed opgeleid personeel. Zonder voorzieningen als scholen en winkels in dorpen en stadswijken is het treurig gesteld met de leefbaarheid." Historisch besef Wil je de economische ontwikkelingen in de Peel op gang houden, dan zal er dus op al die vlakken het nodige moeten gebeuren, wil Meulensteen maar zeggen. Al gebieden de eerlijkheid èn enig historisch besef wel te stellen dat de regionale politiek zichzelf de afgelopen jaren op dit terrein meerdere malen in eigen voeten heeft geschoten. Zo ging in 2014 plots het al zeer vergevorderde plan de prullenbak in om de verkeersproblemen in Zuidoost-Brabant op te lossen door de zogenoemde verkeersruit rond Eindhoven te voltooien. Dat gebeurde in nagenoeg dezelfde periode ook plotseling met eveneens vergevorderde plannen om het Bedrijventerrein Zuidoost-Brabant bij Helmond fors uit te breiden richting A67. Naweeën ,,Dat waren politieke beslissingen waar we inderdaad nu nog volop de naweeën van ondervinden. Alleen kun je daar wel om blijven treuren, daar hebben de mensen niets aan", is de even nuchtere als realistische reactie van Meulensteen. ,,We moeten vooruit, op zoek naar oplossingen voor die problemen. Daar wordt nu ook hard aan gewerkt. Alleen heb je die niet zo maar op tafel liggen, daar is tijd voor nodig. Veel tijd. En geduld.” De boodschap van de zes economiewethouders daarbij is wel dat de Peelgemeenten af moeten van wat ze het ‘kerktorendenken’ noemen: het belang van de eigen gemeenten vooropstellen. ,,Daar hebben we de afgelopen jaren wel eens last van gehad, ja. Maar ik denk dat nu toch wel het besef is doorgedrongen dat we uiteindelijk met z'n zessen hetzelfde gezamenlijk belang hebben.” Bron:https://www.ed.nl/helmond/de-peel-moet-af-van-het-kerktorendenken-omwille-van-het-gezamenlijk-economisch-belang~ade7d25f/

Zonnepanelen aan randen van steden en dorpen, op bedrijventerreinen en op daken. Gemeenten geef in coalitieakkoorden daar voorrang aan vóór zonneparken op landbouwgrond. De energietransitie is een belangrijke uitdaging die vraagt om bestuurlijke visie, creativiteit en samenwerking tussen gemeente, provincie en Rijksoverheid. Door de recente ontwikkelingen in de Oekraïne voelen we hoe het is om afhankelijk te zijn van energie van elders. Maar ook de voedselvoorziening is in beeld gekomen. We zullen ons voor zowel voedsel als energie op lokale oplossingen moeten richten. Maar wat te doen als je tussen beide moet kiezen? ‘Zonneladder’ als instrument In Nederland is de ‘Zonneladder’ ontwikkeld als instrument voor het beantwoorden van hierboven genoemd vraagstuk. De Zonneladder is een voorrangsregeling in welke volgorde zonnepanelen geplaatst moeten worden en werkt als volgt. Trede 1 van de zonneladder is plaatsing van zonnepanelen op daken. Daar heeft geen enkele burger bezwaar tegen. Trede 2 is plaatsing langs infrastructurele werken (snelwegen etc.) en industriële plassen. Ook hier kunnen veel burgers mee leven. Trede 3 wordt spannender, want dan gaat men zonnepanelen plaatsen langs stads- of dorpsranden, op zogenaamde minder efficiënte landbouwgrond, of rondom natuur- en recreatiegebieden. Maar de echte discussies barsten vaak los wanneer de overtreffende trap wordt genomen, namelijk plaatsing van zonneparken op productieve landbouwgrond (trede 4). Productieve landbouwgrond Zonneparken worden thans volop ontwikkeld en geplaatst, heel vaak op productieve landbouwgrond. En ook in de Regionale Energie Strategieën die gemeenten nu in opdracht van de Rijksoverheid samen ontwikkelen (in Noord-Brabant in totaal vier), zijn er volop plannen voor zonneparken. De oppervlakte zonneparken stijgt momenteel zelfs sneller dan die van zon-op-dak. Zonnevelden zijn eenvoudig te installeren. In één klap worden tientallen hectare grond ontwikkeld. Deze snelheid is heel aantrekkelijk om de klimaatdoelstellingen te halen. Door middel van één kabel zijn deze panelen eenvoudig te verbinden met ons stroomnetwerk. En de overheid subsidieert. Projectontwikkelaars staan te popelen. Niet voor niets is 80 procent van de grotere zonneparken in buitenlandse handen. De financieel-organisatorische druk om zonneweides te ontwikkelen is immens en dan wordt de laatste sport van de zonneladder snel beklommen. "De vraag naar lokale voeding groeit, moet je dan op vruchtbare grond installa­ties plaatsen waar niets onder groeit?" Veel mensen hebben grote moeite met deze ontwikkeling. Dat komt omdat de vier treden van de zonneladder niet gelijkwaardig zijn. Bij de eerste drie benut je slim de ruimte. Het plaatsen van zonnepanelen is dan vooral een kwestie van wat volgens de betrokkenen (vaak politieke partijen) mooi en praktisch is. De vierde trede gaat over de keuze tussen voedsel óf energie. En dat is een verdergaande keuze dan wat mooi en praktisch is; het is een keuze van een andere waarde. Je geeft bij trede vier van de zonneladder landbouwgrond prijs die men ook kan gebruiken om mensen te voeden. Vruchtbare landbouwgrond is er weinig in de wereld. Door de bevolkingsgroei op wereldschaal zal de beschikbare landbouwgrond per hoofd van de bevolking afnemen. Ook neemt de vraag naar (gezonde) lokale voeding toe. Moet je dan op vruchtbare grond industriële installaties plaatsen waar niets onder groeit? Kun je zo omgaan met Moeder Aarde? Is dat verantwoord rentmeesterschap, in CDA -termen? Compenserende maatregelen Natuurlijk zijn er wel compenserende maatregelen te bedenken, zoals het aanbrengen van een waterberging of teelt onder de zonnepanelen waar mogelijk. Maar dat doet niets af aan het feit dat deze grond verloren gaat voor landbouw. En dat vraagt om bezinning en een grotere focus op de eerste drie treden van de Zonneladder. Wij willen hier meer aandacht voor. Ook in de politiek leeft deze discussie. Eind 2020 is hierover gediscussieerd in veel provincies, ook in de Provinciale Staten van Noord-Brabant. Met grote meerderheid is daar toen de motie ‘Voorrang voor zon op dak”‘’ aangenomen. Hierin riep de Provinciale Staten het provinciebestuur op te zorgen dat gemeenten de ‘zon-op-dak’-mogelijkheden beter gebruiken. Gemeenten mogen niet te snel overgaan tot het plaatsen van zonnepanelen op productieve landbouwgrond.Het provinciebestuur beloofde erop toe te zien, maar stelde in haar antwoord wel dat de gemeenten de vergunningen verlenen. Dus moeten gemeenten en burgers zich meer inspannen voor het plaatsen van zonnepanelen op verharde ondergronden, dus het gebruiken van de eerste drie treden van de zonneladder. En dat kan. "Sommige daken zouden niet robuust genoeg zijn, maar dat is te verhelpen, eventueel met een daken-wet." Er zijn nog duizenden hectaren niet-benutte ‘dak-ruimte’ in Nederland. Daken van o.a. distributiecentra zouden niet robuust genoeg zijn om panelen te dragen, is een veelgehoord argument. Dat is te verhelpen, eventueel afgedwongen met een daken-wet. Bovendien wordt er hard en succesvol gewerkt aan lichtere types zonnepanelen door bedrijven zoals het Nederlandse Solarge. Ook kunnen er boven parkeerplaatsen zonnepanelen geplaatst worden. Burgers kunnen op hun beurt nog meer zonnepanelen plaatsen. Ongeveer 6 procent (!) aan dakoppervlakte wordt momenteel gebruikt voor zonnepanelen. Ook “gevel” panelen kunnen een grotere bijdrage leveren en zijn gelukkig volop in ontwikkeling. Mogelijkheden die benut kunnen worden In de bebouwde kom, aan de randen van steden en dorpen en op bedrijventerreinen liggen dus tal van mogelijkheden die benut kunnen worden. Toegegeven, dit vergt veel inspanningen en de aanpak is niet grootschalig. Het is stap voor stap, dak voor dak. Het is bewerkelijker dan het volleggen van een heel veld. De groei gaat trager. Maar ze openen wel de weg naar èn de opwekking van duurzame energie èn de mogelijkheid voor (duurzame) landbouw en lokale voedselproductie. Op de langere termijn zal deze aanpak daarom de klimaatdoelstellingen en ons landschap beter dienen. Tanja van de Ven uit Beek en Donk is woordvoerder Landbouw en voedsel enKees de Heer uit Eindhoven woordvoerder Energie vande CDA-fractie van Provinciale Staten Noord-Brabant. Bron:https://www.ed.nl/opinie/mening-genoeg-andere-ruimte-voor-zonnepanelen-we-moeten-de-keuze-tussen-voedsel-of-energie-vermijden~a51a01f4/

Vanaf 2010 ben ik met veel genoegen bestuurslid geweest van het CDA Laarbeek, de laatste zeven jaren als voorzitter. Een halfjaar geleden heb ik het stokje doorgegeven. Ik ben zeer dankbaar dat ik aan deze mooie partij een bestuurlijke bijdrage heb kunnen en mogen leveren. Het vernieuwde bestuur heeft samen met lijsttrekker Tonny Meulensteen, met CDA leden en betrokken medeburgers de voorbereidingen op de CDA plannen voor 2022 – 2026 verder vorm en inhoud gegeven. Dank Aan de vooravond van de verkiezingen dank ik onze huidige raadsleden, onze commissieleden en wethouder Tonny Meulensteen voor de vruchtbaar gebleken samenwerking. Ik dank voor al hetgeen zij met de Laarbeekse mensen samen tot stand hebben gebracht of waartoe zij een belangrijke aanzet hebben gegeven. Het verkiezingsprogramma Het nieuwe programma biedt voor ons burgers een kompas voor de komende jaren. De richting die het kompas ons wijst is gebundeld rond vijf thema’s, namelijk: samen leven, samen wonen, samen ondernemen, samen veilig voelen en samen naar een duurzaam Laarbeek. Voor de Laarbeekse situatie zijn deze vertaald naar concrete ambities of zo men wil speerpunten. Er is hier geen ruimte voor een volledige beschrijving. Ze zijn op de CDA site en CDA facebook te lezen. De fractie en het bestuur van het CDA Laarbeek zijn er volgens mij samen met nauw betrokken Laarbeekse medeburgers succesvol in geslaagd om de CDA kernwaarden van duurzaamheid en solidariteit als solide basis onder dit programma te leggen. De christendemocratie en de uitgangspunten van een brede middenpartij zijn daarin duidelijk herkenbaar. “Een sterke samenleving waarin iedereen kansen krijgt, meetelt en hieraan bijdraagt door te zorgen voor zichzelf en ook voor anderen: De Kracht van het Samen”. Dat spreekt mij enorm aan. Wat mij betreft Proficiat! En nu de schouders eronder! Laten we over enkele dagen in grote getale samen ter stembus gaan! Jacques Kals Oud-voorzitter CDA Laarbeek