Poliflw

Tijdens de behandeling van onze bespreeknotie "transitie jeugd", waar wij oproepen tot normalisering en het de-medicaliseren van de jeugdzorg, moest ik denken aan de brieven van Dikke Freddy. In het bijzonder de brief van Dikke Freddy aan zijn naamgenoot Dikke van Dale. Middels de imaginaire zwerver Dikke Freddy stelt schrijver Erik Vlaminck sociale wantoestanden op hilarische wijze aan de kaak. In deze bewuste brief deelt hij aan zijn naamgenoot, die kennis van taal heeft, zijn constatering dat men in het sociaal domein nogal bedient van jargon waarbij niet zelden verschillende benamingen voor een en hetzelfde gebruikt wordt of waar een en hetzelfde woord meerdere vertaalslagen kent. Tijdens de bespreking van onze bespreeknotie bleek dit laatste het geval te zijn met het woord ‘Preventie’. Preventie is voor ons geen klinische benadering. Bij preventie staan wij niet in de zorgstand maar staan wij helemaal aan het begin. Het begin van het gehele socialisatieproces. Van het gezin tot het maatschappelijk middenveld. Het verenigingsleven speelt voor ons hierin een belangrijke rol. Een kind dat lid is van een verenging bouwt een sterker positief zelfbeeld op, meer zelfvertrouwen, kan beter met tegenslagen omgaan en is weerbaarder. Dat resulteert in minder zorg in de toekomst. In de Christendemocratische verkenning van lente 2021 wordt het woord preventie ook gebruikt. Met deze "vorm van preventie" wordt het -betaalde- "voorliggend-laagdrempelige-veld" bedoeld. Men stroomt makkelijk in, maar als men eenmaal in deze keten instroomt is de kans veel groter dat iemand doorstroomt naar duurdere zorg dan dat men uitstroomt. Iets kleins wordt vanzelf iets groots; of nog beter gezegd, iets normaals wordt ineens abnormaal. Dit doet denken aan een woongroepbegeleider die mij vertelde dat wanneer een puber 's avonds bij hen uit het raam klom om naar een feestje te gaan, dit als niet wenselijk gedrag werd gezien, dus de puber krijgt extra zorg. Maar bij een puber thuis wordt deze actie eerder bestempeld als normaal, ondernemend, gezond en recalcitrant pubergedrag. In de CDV intro staat: "preventie problematiseert bepaald gedrag, in plaats van dat jongeren leren dat leven nu eenmaal niet altijd leuk is." U ziet, binnen onze partij bezigen wij ook verschillende vertalingen voor een en hetzelfde woord. Dit geeft hoop. Onze collega raadsleden zaten met dit woord ook in de zorgstand, dachten ook binnen het jeugdstelsel. Ze koppelden het woord Preventie ook met laagdrempelige, maar wel betaalde, hulp. Voor de volgende stap moeten wij terug. Moeten wij, samen, weer scherp krijgen wat wij allemaal verstaan onder de vele woorden binnen het (jeugd) zorg domein. Te beginnen met preventie. Onze V.I.P motie, waarbij wij vorig jaar opriepen voor meer geld, aandacht en erkenning voor het verenigingsleven, werd mede hierdoor nog niet ondersteund door de gehele raad. Onze taak nu, het duidelijk en helder krijgen wat we onder preventie verstaan. Vervolgens zullen we ook het debat aan moeten gaan. Waar valt preventie onder? Onder het jeugddomein? Onder WMO? Immers uit onderzoek blijkt dat o.a. eenzaamheid onder ouderen veel minder is bij de ouder die (ooit) lid was/is van een vereniging. Met andere woorden, lid van een vereniging heeft een preventieve werking op instroom naar elke vorm van betaalde zorg. Misschien moeten we daarom wel gaan denken aan een nieuw domein: De leefbare stad.

Op 8 april heeft de eerste beeldvormende sessie over de bespreeknotitie van Christine de Moor en collega Joyce de Goede van D'66 plaatsgevonden. In 2015 is de decentralisatie Jeugd ingevoerd. Als gemeente hebben we de verantwoordelijkheid voor de jeugdhulp gekregen. De pijlers van de jeugdwet zijn preventie, eigen kracht van gezinnen en het demedicaliseren van problemen. Maar de afgelopen jaren zijn we voornamelijk bezig geweest met de organisatie van de jeugdhulp, die niet vlekkeloos verliep. Net als in veel gemeenten in Nederland liepen ook in Breda de financiële tekorten op voor jeugdhulp. Daarnaast is Juzt, de grootste specialistische jeugdhulpaanbieder in onze regio, door de financiële malaise definitief onderuit gegaan. Al met al zijn we in Breda met de transitie jeugdhulp en de gevolgen hiervan bezig geweest. De transformatie, de beweging naar voren, is helaas maar in beperkte mate op gang gekomen. Vandaar dat wij vinden dat het hoog tijd is dat wij ons als raad gaan buigen over hoe we dit wel voor elkaar kunnen krijgen en daarmee verder kijken dan de (financiële) waan van de dag. Met deze bespreeknotitie willen wij bereiken dat we in Breda duidelijk definiëren wat we onder preventie verstaan. Gaan wij het beeld volgen van inspreker de heer Johan Kruip van het NJI die zegt dat onder andere sportverenigingen, cultuurclubs en de scouting een bijdrage leveren aan de pedagogische basis van kinderen? Een basis, waardoor het kind veerkrachtig en weerbaar wordt, kan voorkomen dat op latere leeftijd de (dure) jeugdhulp niet ingeschakeld hoeft te worden. De gemeente Deventer heeft een positief resultaat op de gemeentebalans op het jeugdbeleid. Die heeft nadrukkelijk, vanaf 2009, de beweging naar voren gemaakt. Hierbij zijn de buurthuizen, verenigingsleven en scouting erkend in hun belangrijke bijdrage in het leven van opgroeiende kinderen. Het uitgangspunt hiervan was: "geen kind is gelukkig in de jeugdhulp" en "gewoon afschalen naar normale zaken". Een buitenspelend kind, voetballend met zijn teamgenoten bij zijn clubje, dat is een goede bakermat voor een mooi leven. Voorkom een start vol therapieën en professionele interventies. Zorg voor: zo lang mogelijk normaal! Het CDA Breda onderschrijft dit volledig en we weten dat we dit niet zomaar voor elkaar krijgen. Hier is een lange adem en commitment van alle partijen voor nodig. Niet alleen voor nu, maar voor de komende 9 jaar. Samen met D'66 hebben we nu de eerste stap gezet. Wordt vervolgd.

De afgelopen jaren heeft CDA-kamerlid Hilde Palland-Mulder (nr.12 op de kandidatenlijst) zich in de Tweede Kamer ingezet voor ondernemersbelangen. Zij heeft diverse voor ondernemers belangrijke dossiers en wetsvoorstellen behandeld. Ook heeft ze een plan geschreven over het belang van familiebedrijven. Hilde doet daarin voorstellen om familiebedrijven beter te ondersteunen bij de overdracht aan een volgende generatie. Op 11 maart van 17-18 uur gaat Hilde daarover en over andere onderwerpen in gesprek metBredase Ondernemers en andere geïnteresseerden. Peer Swinkels zal ook aan de sessie deelnemen. Hij isCEO en innmiddels de 7e generatie in het zeer bekende Brabantse familiebedrijf, Swinkels Family Brewers, de brouwers van onder meer Bavaria en Swinckels. De deelnemers krijgen uitgebreid de gelegenheid vragen te stellen en met elkaar in gesprek te gaan. Als u aan deze online sessie wilt , kunt u zich tot en met 10 maart aanmelden via cda@breda.nl Deelnemers kunnen vooraf vragen toezenden via dat mailadres. Caspar Rutten, CDA raadslid en nummer 56 op de kieslijst in West-Brabant treedtop als gastheer. Voor eventuele vragen over de sessie kunt u contact opnemen met hemvia caij.rutten@breda.nl of via bovengenoemd mailadres. Bent u er ook bij?

Medio 2019 werd door het college van Breda een participatieleidraad in het leven geroepen. Deze werd afgelopen donderdag in de raadscommissie besproken.Marc van Oosterbosch heeft hier kritische vragen bij gesteld en komt met volgend opiniestuk: De participatieleidraad loopt vooruit op de omgevingswet die ervoor moet zorgen dat alle RO ontwikkelingen (Ruimtelijke Ordening) door de initiatiefnemers vooraf dienen te worden besproken met bewoners en belanghebbenden uit de omgeving. Dit betekent kortweg: Wil je een plan ontwikkelen of heb je een initiatief daartoe dan zul je eerst met de bewoners (en andere belanghebbenden) om de tafel moeten om de voors en tegens te bespreken voordat er überhaupt een plan gemaakt kan worden. Ja, u hoort het goed: er wordt dus niet zomaar een plan gemaakt waar u aan het einde nog iets van mag vinden. Nee, er wordt vooraf geïnventariseerd door de ontwikkelaar/initiatiefnemer in de wijk wat de wensen zijn. Klinkt fantastisch, en dat klopt. Het zou ook zeker een heel stuk beter moeten zijn dan de oude methode. In de nieuwe situatie mag u namelijk aangeven wat volgens u het beste past in de wijk. In de oude situatie waren de plannen al voor 80% uitgewerkt en was het puur nog even voor de vorm dat u wat mocht vinden. Dus moeten we blij zijn met de omgevingsvisie en deze vorm van participatie? Lijkt me wel. Maar toch kriebelt het als ik de grote verschillen zie in aanpak en interpretatie van de leidraad. Bij ieder project, bij iedere ontwikkeling, groot, klein, veel of weinig impact, is de vorm waarin bewoners betrokken worden verschillend. Wat me opvalt is ook de terughoudende rol van de gemeente. In principe klopt dat ook wel, want tenslotte moet de initiatiefnemer om de tafel met de bewoners en wordt daarna pas het plan aangeboden aan de gemeente, maar toch. We komen uit een situatie waarbij de gemeente vaak de plannen presenteerde, of in ieder geval met ondersteuning van. Nu blijft het overheidsorgaan op de achtergrond wat de bewoners toch in veel gevallen achterdochtig maakt. Ligt er een verborgen agenda ergens op een bureau op het stadskantoor? Hoewel goed bedoeld en volgens de regeltjes vraagt een beleidswijziging een goede begeleiding vanuit de overheid. De bewoners van Breda kunnen bij de overgang van methode 1 naar methode 2 best wat hulp gebruiken. En wie zou hierin kunnen faciliteren? Juist, de overheid, de gemeente Breda. Als de gemeente naast de bewoners gaat staan tijdens de participatie, ze ondersteunt in de gesprekken met de initiatiefnemers, dan zal langzaam ook weer het gevoel ontstaan dat de gemeente naast de bewoners staat en niet tegenover (of ergens om de hoek). Laten we participatie binnen de nieuwe omgevingswet met zijn allen aangrijpen om ontwikkeltrajecten succesvol te laten verlopen met commitment van alle partijen. Laten we dat op een constructieve manier doen met een ondersteunende rol van de gemeente. De eerste stappen zijn gezet maar er zijn er nog veel te gaan.

Donderdag 3 oktober staat de oordeelvormende sessie over de "postition paper" armoede op de agenda van het Bredaas Beraad. Deze paper gaat vooral uit van het feit dat elke Bredanaar de zogenaamde weg 'omhoog' kan maken, dus uit de armoede middels werk. Wij als CDA Breda vinden dit natuurlijk zeer belangrijk om deze focus te hebben en te houden. Maar we moeten zeker niet uit het oog verliezen dat voor sommigen mensen die nu in armoede leven in Breda dit niet altijd mogelijk is. Wij vinden dat we solidair moeten zijn met hen, en zorgen dat in het komende armoede beleid plaats is voor een waardig menselijk bestaan voor iedere Bredanaar, dus ook voor hen waarvoor een stap hoger in de piramide van Maslov niet (meer) tot de mogelijkheden behoort. Toch blijkt de stap uit de bijstand richting werk niet altijd even vanzelfsprekend te zijn dan dat dit lijkt. Meermaals blijkt dat men in een armoedeval terecht kan komen, men schulden opbouwt omdat men de toeslagen moet terug gaan betalen of dat, indien het contract toch niet voortgezet kan worden, door de flexibilisering van de arbeid bv men in een neergaande spiraal terecht kan komen, omdat de betalingen door blijven gaan maar de aansluiting van het tijdelijke werk op de voorziening van de overheid niet altijd goed aansluit. Wij hebben wel een idee hoe werk wel kan lonen! ARBEIDSSTAGE In de arbeidsstage gaat de bemiddelde deelnemer voor een proefperiode van x maand (Bijv. 3 maanden) aan de slag met behoud van uitkering, aangevuld met een extra €x (bijv. €200) bedrag uit de vrijlatingsregeling welke door de gemeente (W&I) wordt geoormerkt als bijzonder inkomen (niet meetellend voor berekening toeslagen en IB). De werkgever betaald een maandelijks social return bedrag (bijv. bruto uitkering + €200) aan de gemeente, de gemeente keert uitkering en bonus aan de bemiddelde uit. Het resultaat is veel minder regelingen, eenvoudig en simpel, de kandidaat houdt zeker meer geld over zonder kans op boetes. Als alles iedereen bevalt dan kan er over gegaan worden naar een arbeidsverhouding. Dat is de kern van het verhaal, helemaal in het huidige arbeidstekort kunnen zo zowel werkgevers als participanten eerst aan elkaar wennen zonder verplichtingen en risico's en met een voor iedereen begrijpelijke regeling. Dat werken moet lonen is natuurlijk ook voor de werkgever belangrijk. Volgens het Nibud zijn werkgevers gemiddeld per jaar €13.000 euro kwijt aan een werknemer met financiële problemen, vanwege o.a. administratie, verzuim, productiviteitsverlies etc. Volgens de laatste gegevens heeft minimaal 62% van de werkgevers te maken met werknemers met geldproblemen, lees vooral ook loonbeslag. De werkgever moeten wij als gemeente hierin ontzorgen; we kunnen bijvoorbeeld denken om het succesvolle revolverend fonds, welke nu enkel geld voor jongeren tot 27 jaar, ook in te zetten voor hen die een baan hebben. Ondersteuning, hulp voor de ondernemers voor hun werknemers moet veel makkelijker en eenvoudiger worden. Een telefoonnummer, waar ze meteen juist en effectief geholpen kunnen worden, met doorverwijzingen zonder wachttijden van weken. Een opzetten van een centrum van expertise, rondom financiële dienstverlening. Vicentius vereniging en de voedselbank in Breda hebben veel ervaring met mensen die leven in de armoede. Zij hebben een duidelijk beeld hoe dit centrum opgezet kan worden en de doelen ervan in samenwerking met alle partijen die hiermee van doen hebben en de gemeente Breda.

Donderdag 3 oktober staat de oordeelvormende sessie over de "postition paper" armoede op de agenda van het Bredaas Beraad. Deze paper gaat vooral uit van het feit dat elke Bredanaar de zogenaamde weg 'omhoog' kan maken, dus uit de armoede middels werk. Wij als CDA Breda vinden dit natuurlijk zeer belangrijk om deze focus te hebben en te houden. Maar we moeten zeker niet uit het oog verliezen dat voor sommigen mensen die nu in armoede leven in Breda dit niet altijd mogelijk is. Wij vinden dat we solidair moeten zijn met hen, en zorgen dat in het komende armoede beleid plaats is voor een waardig menselijk bestaan voor iedere Bredanaar, dus ook voor hen waarvoor een stap hoger in de piramide van Maslov niet (meer) tot de mogelijkheden behoort. Toch blijkt de stap uit de bijstand richting werk niet altijd even vanzelfsprekend te zijn dan dat dit lijkt. Meermaals blijkt dat men in een armoedeval terecht kan komen, men schulden opbouwt omdat men de toeslagen moet terug gaan betalen of dat, indien het contract toch niet voortgezet kan worden, door de flexibilisering van de arbeid bv men in een neergaande spiraal terecht kan komen, omdat de betalingen door blijven gaan maar de aansluiting van het tijdelijke werk op de voorziening van de overheid niet altijd goed aansluit. Wij hebben wel een idee hoe werk wel kan lonen! ARBEIDSSTAGE In de arbeidsstage gaat de bemiddelde deelnemer voor een proefperiode van x maand (Bijv. 3 maanden) aan de slag met behoud van uitkering, aangevuld met een extra €x (bijv. €200) bedrag uit de vrijlatingsregeling welke door de gemeente (W&I) wordt geoormerkt als bijzonder inkomen (niet meetellend voor berekening toeslagen en IB). De werkgever betaald een maandelijks social return bedrag (bijv. bruto uitkering + €200) aan de gemeente, de gemeente keert uitkering en bonus aan de bemiddelde uit. Het resultaat is veel minder regelingen, eenvoudig en simpel, de kandidaat houdt zeker meer geld over zonder kans op boetes. Als alles iedereen bevalt dan kan er over gegaan worden naar een arbeidsverhouding. Dat is de kern van het verhaal, helemaal in het huidige arbeidstekort kunnen zo zowel werkgevers als participanten eerst aan elkaar wennen zonder verplichtingen en risico's en met een voor iedereen begrijpelijke regeling. Dat werken moet lonen is natuurlijk ook voor de werkgever belangrijk. Volgens het Nibud zijn werkgevers gemiddeld per jaar €13.000 euro kwijt aan een werknemer met financiële problemen, vanwege o.a. administratie, verzuim, productiviteitsverlies etc. Volgens de laatste gegevens heeft minimaal 62% van de werkgevers te maken met werknemers met geldproblemen, lees vooral ook loonbeslag. De werkgever moeten wij als gemeente hierin ontzorgen; we kunnen bijvoorbeeld denken om het succesvolle revolverend fonds, welke nu enkel geld voor jongeren tot 27 jaar, ook in te zetten voor hen die een baan hebben. Ondersteuning, hulp voor de ondernemers voor hun werknemers moet veel makkelijker en eenvoudiger worden. Een telefoonnummer, waar ze meteen juist en effectief geholpen kunnen worden, met doorverwijzingen zonder wachttijden van weken. Een opzetten van een centrum van expertise, rondom financiële dienstverlening. Vicentius vereniging en de voedselbank in Breda hebben veel ervaring met mensen die leven in de armoede. Zij hebben een duidelijk beeld hoe dit centrum opgezet kan worden en de doelen ervan in samenwerking met alle partijen die hiermee van doen hebben en de gemeente Breda.

Visie CP-laan: Roep om bredere dialoog Donderdag 11 april is in de raad uitgebreid gesproken over de gebiedsvisie Claudius Prinsenlaan. Een document dat de voorgenomen ontwikkeling in kaart brengt (komende 4-8 jaar) van het gebied rondom de Claudius Prinsenlaan, één van de belangrijkste toegangswegen van de stad. In de oordeelsvormende sessie legde CDA met name nadruk op de participatie rondom het tot stand komen van deze visie. De plannen om het gebied verder “economisch” te ontwikkelen leverden vele zienswijzen op van bewoners uit het betreffende gebied. Zij voelden zich niet gehoord en zijn bang voor negatieve neveneffecten. Marc van Oosterbosch drong dan ook aan om de meningen en adviezen van bewoners serieus te nemen bij de verdere deelontwikkeling (de planmatige invulling). Een zorgvuldig particpatieplan dient te worden opgesteld en uitgevoerd bij iedere stap. Verder gaf van Oosterbosch mee dat er aandacht besteed dient te worden aan een aantal factoren die van invloed zullen zijn op de leefbaarheid van het gebied, te weten: Verkeersregulering in de nieuwe situatie Verkeersveiligheid: Juiste inrichting om handhaving mogelijk te maken Het voorkomen vansluipverkeer in de woonwijken Aandacht voor milieu-aspecten: geluid, fijnstof, CO2. Mogelijke toename parkeerdruk

1ste Radiocolumn van Tom Berendsen, kandidaat Europees Parlement voor het CDA, maart 2019 Samenwerking tussen generaties loont, voor ons allemaal Europarlementariër Lambert van Nistelrooij heeft u via deze radiocolumn 100 keer bijgepraat over de laatste ontwikkelingen in de Europese Unie. Daarmee bracht hij in de afgelopen 9 jaar Europa dichterbij en maakte hij de besluiten die in Brussel genomen werden concreet voor uw regio of dorp. Vandaag geeft Lambert van Nistelrooij het stokje door aan een nieuwe generatie, en hoort u dus een nieuwe stem. Tijdens de Europese campagne en hopelijk straks in het Europees Parlement word ik, als kandidaat nummer 4 van het CDA, in het diepe gegooid. Maar gelukkig niet zonder Lambert die mij vanaf de kant met raad en daad ter zijde staat. Wij hebben een echte samenwerking tussen generaties, en langs deze weg wil ik hem daarvoor hartelijk danken. Die samenwerking tussen generaties is in de komende jaren hard nodig. We leven langer dan ooit tevoren. In de komende twee decennia zal het aantal mensen ouder dan 65 jaar toenemen met meer dan 40%. Momenteel zijn er voor iedere gepensioneerde, vier werkenden op de arbeidsmarkt. Tegen 2060 zullen er nog maar twee werkenden zijn voor elke gepensioneerde. De manier waarop we oud worden is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid. De Europese Unie ontwikkelt beleid voor deze uitdaging, waarbij de samenwerking tussen generaties centraal staat. Ik geef u twee voorbeelden: Samen willen we dat mensen langer thuis kunnen blijven wonen. Goede zorg is daarbij belangrijk. Het Active and Assisted Living programma, actief en ondersteund leven, zorgt met slimme technologie en digitalisering voor ondersteuning in de thuissituatie van ouderen die zorg nodig hebben. Dit gebeurt altijd in samenspraak met ouderenorganisaties, die de eindproducten zelf uitproberen en evalueren voordat de technologie op de markt komt. Op die manier wordt het leven en de kwaliteit van de zorgverlening van ouderen thuis aanzienlijk verbeterd. Voor de periode 2014-2020 beschikt dit programma over een budget van 700 miljoen euro, waarbij de financiering voor ene helft door de EU en voor de andere helft door de deelnemende landen wordt opgebracht. In ons land is 2,5 miljoen euro beschikbaar, waarvan 1,35 miljoen van de Nederlandse overheid. De voorstellen om dit geld in te zetten kunnen nu ingediend worden. Langer thuis kunnen blijven wonen is belangrijk, maar dan wel het liefste in de eigen omgeving. Voor veel mensen is dat in het eigen dorp. Er was in de afgelopen jaren vanuit de EU veel aandacht voor het concept van slimme steden. Maar we moeten ervoor waken dat we rondom die slimme steden niet alleen nog maar spookdorpen overhouden. Geïnspireerd door de Kempendorpen die in 2016 de titel “Slimste plattelandsregio” wonnen, het pact van Venhorst met 300 plattelandsregio’s uit de hele EU en de samenwerking met De Brabantse en de Landelijke Vereniging van Kleine Kernen werkte Lambert van Nistelrooij aan verandering. Nu wordt er voor de komende jaren een budget van 2,4 miljard euro vrijgemaakt voor goede ideeën om dorpen op een slimme manier leefbaar en bereikbaar te houden. In Nederland hebben we veel slimme koppen van alle generaties. Ik daag jonge technologiebedrijven uit om de samenwerking met ouderenorganisaties en zorgcoöperaties te zoeken en te komen met goede ideeën voor deze 2 programma’s. Dit is de kans om te laten zien dat samenwerking tussen generaties loont, voor ons allemaal. Doet u ook mee? Voor meer informatie ga naar www.tomberendsen.eu. Ik dank u voor het luisteren.Tom Berendsen Kandidaat nr. 3 van het CDA voor het Europees Parlement

Visie CP-laan: Roep om bredere dialoog Donderdag 11 april is in de raad uitgebreid gesproken over de gebiedsvisie Claudius Prinsenlaan. Een document dat de voorgenomen ontwikkeling in kaart brengt (komende 4-8 jaar) van het gebied rondom de Claudius Prinsenlaan, één van de belangrijkste toegangswegen van de stad. In de oordeelsvormende sessie legde CDA met name nadruk op de participatie rondom het tot stand komen van deze visie. De plannen om het gebied verder “economisch” te ontwikkelen leverden vele zienswijzen op van bewoners uit het betreffende gebied. Zij voelden zich niet gehoord en zijn bang voor negatieve neveneffecten. Marc van Oosterbosch drong dan ook aan om de meningen en adviezen van bewoners serieus te nemen bij de verdere deelontwikkeling (de planmatige invulling). Een zorgvuldig particpatieplan dient te worden opgesteld en uitgevoerd bij iedere stap. Verder gaf van Oosterbosch mee dat er aandacht besteed dient te worden aan een aantal factoren die van invloed zullen zijn op de leefbaarheid van het gebied, te weten: Verkeersregulering in de nieuwe situatie Verkeersveiligheid: Juiste inrichting om handhaving mogelijk te maken Het voorkomen vansluipverkeer in de woonwijken Aandacht voor milieu-aspecten: geluid, fijnstof, CO2. Mogelijke toename parkeerdruk

De Tegenprestatie - Stemverklaring Wij zijn voor en hebben toch tegengestemd, waarom? De tegenprestatie is een onderwerp die vele gemoederen bezighoudt. Tijdens de beeldvormende sessies hebben vele mensen ingesproken. Van bijstandsgerechtigde, tot de cliëntenraad; van arbeidsdeskundige tot vrijwilligersorganisatie. Het hield en houdt de gemoederen bezig; de vele krantenartikelen illustreren dit. Wij staan naast de mensen, zien de kansen, de mogelijkheden. Kijken niet naar onmogelijkheden naarwat je niet kunt maar kijken wat je wel kunt. De mensen, die langer dan 5 jaar in de bijstand zitten, zijn de afgelopen jaren niet gezien of gehoord door de gemeente. Daarom waren we enthousiast dat het college zich nu, eindelijk, wil inzetten voor deze groep!! In basis wil iedereen mee doen enverdient iedereen persoonlijke aandacht. In Breda hebben we in 2015 de verordening Tegenprestatie vastgesteld, maar nooit tot uitvoer gebracht. In Rotterdam heeft men de tegenprestatie sinds 2015 wel in uitvoering gebracht, 4 jaar, uitvoeringservaring. Dus een mooie kans om van hen te leren waar de valkuilen zijn en wat de succesfactoren zijn. Samen met de raad op werkbezoek geweest en een korte lijn met ons CDA raadslid te Rotterdam; Rene Segers. De wethouder zegt gekeken te hebbennaar de Rotterdamse methode maar in de drang om er de Bredase aanpak van te maken, enkele cruciale zaken niet meegenomen. Wij snappen het niet hoe de wethouder tot deze keuze is gekomen. Het succes is kant en klaar kopieer baar. Een van de waarborgen die ze ons, in Rotterdam, stevig op het hart drukte was het instellen van een adviescommissie vrijwilligerswerk; Het instellen van een adviescommissie vrijwilligerswerk heeft in Rotterdam de discussie over wel of niet arbeidsverdringing een plek gegeven, dit negatieve aspect kleeft nu in Rotterdam veel minder aan de TegenPrestatie. Daarnaast vinden ze in Rotterdam ook dat ontheffingen niet door de klantmanagers beoordeeld dienen te worden maar door een onafhankelijke arbeid medische keuringsbedrijf. Klantmanagers zijn geen artsen of psychiaters en door het goed in te richten kan de gemeente Breda, vele dure, negatieve klachtenprocedures voorkomen. Beide moties hebben het niet gehaald. De wethouder vindt ze overbodig. Deze verordening, waar we vanavond over moesten beslissen, doet geen volledig recht aan het positieve wat de tegenprestatie in wezen is. Positief is dat het zowel voor de bijstandsgerechtigde als onze maatschappij veel kan opleveren. Het is geen strafmiddel maar een middel om mensen weer actief deel te laten nemen aan onze samenleving. Het feit dat de wethouder geen oog heeft voor onze verenigingen en stichtingen in Breda, en denkt dat zij een ieder, zonder enige vorm van bekostiging en ondersteuning, wel kan opnemen in hun organisatie voor 20 uur, gaat voor ons echt een station te ver. Daarom dat wij van de wethouder wilde horen of hij in de toekomstige beschikkingen nimmer de plicht zal opnemen tot het opnemen van tegenpresteerders in de organisatie. Zelfs hierin zag de wethouder niet de noodzaak van in. Het laatste is dat de gehele verordening juridisch totaal niet stevig in elkaar zit. Onder andere discrepantie tussen artikelen en toelichtingen. Als wij dit alles al niet kunnen volgen, hoe moet het dan voor de Bredanaar zijn? Wij willen geen half werk, maar een gedegen werk, duurzaam en toekomstproof. Daarom stemde wij tegen. Tegen deze wijzigingen maar niet met het tot uitvoer brengen van de Tegenprestatie.. Er ligt sinds 2015 al een verordening.. Deze coalitie had al lang kunnen starten! https://www.binnenlandsbestuur.nl/Uploads/2017/11/Bijlage-2-onderzoeksrapport-17bb009290.pdf https://www.binnenlandsbestuur.nl/Uploads/2017/11/Bijlage-2-onderzoeksrapport-17bb009290.pdf https://www.movisie.nl/artikel/movisie-scriptieprijs-onderzoek-naar-alleenstaande-moeders-tegenprestatie