Poliflw

De gouverneur, de heer drs. Th.J.F.M. Bovens, heeft in goed overleg met de vertrouwenscommissie uit de gemeenteraad van Heerlen besloten de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties te verzoeken de vacature burgemeester van de gemeente Heerlen opnieuw open te stellen in de Staatscourant van 6 januari 2020.

De gouverneur heeft samen met de vertrouwenscommissie uit de gemeenteraad van Heerlen vastgesteld dat het aantal sollicitanten dat heeft gereflecteerd op de vacature van burgemeester van Heerlen te gering is om een goede gedragen keuze te kunnen maken, ondanks de aanwezigheid van een aantal geschikt te achten kandidaten.

De gouverneur is derhalve met de vertrouwenscommissie tot de conclusie gekomen dat het wenselijk is om de vacature van burgemeester van Heerlen opnieuw open te stellen. Gelet op het groot aantal selectieprocedures dat momenteel in de provincie en de rest van het land loopt, is gekozen voor een openstelling in de Staatscourant van 6 januari 2020.

De huidige sollicitanten naar het ambt van burgemeester van Heerlen zullen automatisch worden meegenomen bij de hernieuwde openstelling. Zij hoeven dus niet opnieuw te solliciteren. De desbetreffende sollicitanten zullen hierover nog worden geïnformeerd.

Naar verwachting zal de nieuwe Kroonbenoemde burgemeester van Heerlen nog voor het zomerreces van 2020 zijn werkzaamheden kunnen oppakken.

De gouverneur heeft inmiddels de huidige waarnemend burgemeester, de heer E. Roemer, bereid gevonden de waarneming van het burgemeestersambt van Heerlen, waarmee hij hem heeft belast, tot die tijd voort te zetten.

Persbericht van de provincie Limburg, Maastricht, 11 oktober 2019

Een 4-wekelijkse column van Adriane Keulen in de Heerlerheide Boulevard.

Elk jaar sta ik voor de vraag hoe de zomervakantie in te vullen. Blijf ik thuis of trek ik eropuit? Ver weg of in de buurt? Mijn man en ik houden allebei niet echt van vliegen, dus heel ver gaan we eigenlijk nooit.

Sinds mijn wethouderschap kan ik niet lang op vakantie in mei of september. We zijn aangewezen op juli of augustus. Ik ben geen zonaanbidder; ook nooit geweest. Ik houd niet van “bakken in de zon”. Vroeger als jong meisje probeerde ik nog wat te “verkleuren”. Maar ook dat lukte al niet. Als ik na een zonnige zomervakantie terug op school kwam bijvoorbeeld, dan werd steevast gevraagd of we slecht weer hadden gehad. Ik keek dan met bewondering naar die meisjes die een mooie (chocolade)bruine tint hadden. Maar goed, ieder het zijne. Inmiddels nog steeds wit, heb ik het geaccepteerd. Zelfs “bruinen zonder zon” smeren vind ik te lastig. Ik heb er het geduld niet voor en vaker vlekt het dan ook. En erger dan witte benen vind ik gevlekte benen. Dus, soms ga ik erop uit met witte benen en in de avonduren, als het kan, doe ik een mooie panty aan. Dan lijkt het net … alsof ik mooie bruine benen heb. Och ja, zo heb je je beslommeringen buiten alle uitdagingen van het bestuur en van de politiek om.

Terug naar de vakantie. Dit jaar hebben we een rondje Oostzee gereden met onze eigen auto en met diverse transfers op veerboten. Steeds naar de hoofdsteden. Plus nog een uitstapje naar St Petersburg. U moet weten dat ik een hekel heb aan het inpakken van onze koffers. Ik ben slecht in het “weglaten”. Jaarlijks ritueel is het meenemen van een klein elektrisch strijkijzertje dat in een katoenen zakje met een koord zit. Steeds moet dit kleinood mee worden gezeuld naar de diverse hotels. Mijn man vindt het overbodig, maar ik stop het toch steeds stiekem in de bagage. En dan te bedenken, dat we door deze zelf samengestelde reis, meestal maar hooguit 2 overnachtingen in hetzelfde hotel waren. Het kleinood kreeg een vaste plek in de weekendtas. Elke keer echter bleek dit zinloos omdat de hotels beschikten over een strijkijzer met plank. En ja hoor, bij het inchecken op de boot naar St Petersburg – u raadt het al- werd mijn ijzertje door het douanepersoneel in beslag genomen. Geen discussie mogelijk. Het werd na een grondige inspectie verzegeld en ik kon het weer ophalen bij het verlaten van de boot. Ik voelde me net een misdadiger. Bij de terugkeer naar Helsinki, wat schetst mijn verbazing, weer hetzelfde ritueel. Terwijl het pakketje verzegeld was en ik dat niet durfde te verbreken. Pff. En weer moest ik het afgeven. Maar de boot had bij terugkomst een aanzienlijke vertraging waardoor we de aansluiting naar Talinn dreigden te missen. Dus we waren erg gehaast en er was een enorme drukte. Geen tijd meer om mijn ijzer op te halen. Dag strijkijzer. Jammer dan. Mijn man slaakte een zucht van verlichting. Eindelijk verlost van dit overbodige apparaat.

Inmiddels is Cultura Nova van start gegaan met onder meer 2 voorstellingen op locatie in Heerlerheide. Ik bezocht de voorstelling “de vissen komen, mild” in zorgcentrum Ter Eyck en een feërieke voorstelling van het Franse gezelschap Ilotopie op het water van de zilverzandgroeve van Beaujean. Niet met elkaar te vergelijken. Maar beiden waren indrukwekkend en zeker een aanrader. En weer zag ik op Heksenberg wit, maar niet uitgestreken, zilverzand.

De Europese verkiezingen staan voor de deur. Bied een verdeelde uitslag kans op meer samenwerking? Fractielid Theo de Groot ziet paralellen naar de politieke samenwerking in Parkstad……

Ons Europa, onze Parkstad.

De Europese verkiezingen staan voor de deur. De algemene verwachting is dat de uitslag , net als de landelijke verkiezingen, een versnipperd politiek landschap zal opleveren. De “populaire” partijen zullen er sterker uitkomen, net als de klimaatpartijen. Het zou zomaar kunnen dat de Christen-en liberale partijen samen ongeveer even groot worden als de populisten en de ‘groenen’.

Die club aansturen wordt een uitdaging. Stelt u zich voor: het smeden van een sterk Europa waarbij vanuit een centrale visie, daadkrachtig beleid wordt uitgevoerd op het gebied van klimaatbeheersing/kosten en migratie…. Dat is geen kattenpis.

Maar wel noodzakelijk om het vertrouwen van Europeanen terug te winnen. Klusje voor onze huidige premier?

Een krachtig verenigd Europa voorkomt dat onze landjes op termijn worden opgevreten door de Russische wolf, de Chinese draak of the blond American eagle.

Maar laten we het dichter bij huis zoeken, onze regio. Ik zie zeker paralellen met Europa. Want ook onze inwoners zijn ongerust en hebben steeds minder vertrouwen in het zittende politieke bestuur. Luister naar de man op de straat en zie de opkomstpercentages bij de verkiezingen. Kijk maar eens naar de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen. Iedereen zal een mening hebben over Forum. Feit is dat zij weten wat er leeft onder de massa. Zij hebben slim ingespeeld op onrustgevoelens en wantrouwen, bekroond met een klinkende overwinning.

Wat als deze tendens doortrekt richting Gemeentelijke politiek in Parkstad?

Verkiezingen laten nog even op zich wachten, maar toch. De PVV krijgt nu in Heerlen de meeste stemmen bij de PS verkiezingen. Die gaan vast meedoen bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen, net als Forum. De macht lonkt…. En wat doen dan de zittende (lokale) partijen?

Straks deze partijen uitsluiten is niet verstandig. Veel belangrijker is om op inhoud met elkaar in gesprek te gaan, onze overeenkomsten te koesteren en onze verschillen te beargumenteren.

Even terug naar het sterke Europa zoals hierboven beschreven. De rijen sluiten, samen sterk staan, dat geldt ook voor de regio Parkstad. Een regio die echt wat in de melk te brokkelen heeft, kan veel meer bereiken dan in de huidige constellatie. Ik heb vrienden, kennissen, familie, collega’s uit Kerkrade, Landgraaf, Brunssum en Heerlen. Eigenlijk willen we allemaal hetzelfde. Er zijn geen wezenlijke verschillen in wat wij vinden wat het beste is voor onze leefgebieden. Sterker nog, 1 krachtig Parkstad zal leiden tot beter ouderenbeleid, kortere trajecten in de jeugdzorg, effectieve politie, behoud van jongeren en een strak communicerend ambtelijk apparaat. Zeker dat laatste is dringend noodzakelijk met alle extra taken die de overheid naar gemeentelijk niveau heeft getild. En dat alles tegen aanzienlijk lagere kosten. Per definitie zaligmakend? Nee hoor, dat kan alleen maar werken als het goed doordacht wordt aangepakt.

Wat weerhoudt ons dan? Het antwoord is angst. Angst voor het onbekende. Hoe vaak hoor je ze niet? Oude vastgeroeste beelden, verwoord als: ‘het failliete Heerlen’, ‘Brunssum?… een crimineel broeinest’, de ‘Duitse’ provincie Kerkrade. Wat halen we ons in godsnaam op de hals?, hoorde je dikwijls tijdens de herindelingsdiscussie in Landgraaf. ‘ We verliezen onze identiteit!’ (Benieuwd hoe de inwoners van Schaesberg, Waubach, Rimburg en Nieuwenhagen nu tegen verlies van identiteit aankijken)

Natuurlijk speelt sentiment een rol. Maar het mag niet de boventoon voeren bij het maken van keuzes over onze toekomst en die van onze kinderen. Bestuurders hebben de plicht om de juiste balans te zoeken in korte-en lange termijn oplossingen. Zij moeten dicht bij de mensen staan, weten wat er leeft in de wijken en buurten en daarnaar handelen. Dat blijft een belangrijke taak. Waarom staat bijvoorbeeld de gemeente Kerkrade er alleen voor als Roda J.C. aanklopt voor steun? Zeker weten dat de achterban van de trots van het Zuiden, een brede Parkstadbasis kent. Bundel dan ook het organisatorisch talent in Parkstad om onze club weer te laten stralen.

En ja, er wordt samengewerkt. Net als tussen Europese landen ook in de Parkstadregio. Helaas stroperig, met dikwijls teveel oog voor het eigenbelang. Dan gaan kansen verloren voor vernieuwing en ontwikkeling.

Los van oude, achterhaalde gedachten hebben alle Parkstadgemeentes elkaar heel veel positiefs te bieden. Veel inwoners zijn daar dikwijls onvoldoende van doordrongen. Onbekend maakt onbemind, zo lijkt het althans. Wat ook meespeelt is de angst voor het verliezen van invloed en aanzien van bestuurders in de huidige politieke partijen. ‘We sneeuwen dadelijk onder in het klimaat van Parkstad’. “Heb ik straks nog een plek in het nieuwe bestuur?” Hoewel dit begrijpelijke , menselijke vragen zijn, mag toch gesteld worden dat vooral aandacht voor het grote belang (het wel en wee en de toekomst van onze inwoners) voorop moet staan.

Regio Parkstad stap over je eigen schaduw heen, werk echt samen, en neem positie als krachtige speler in de regio en het land.

Voor de toekomst van ons, de Europeanen van de regio Parkstad.

De Europese verkiezingen staan voor de deur. Bied een verdeelde uitslag kans op meer samenwerking? Fractielid Theo de Groot ziet paralellen naar de politieke samenwerking in Parkstad……

Ons Europa, onze Parkstad.

De Europese verkiezingen staan voor de deur. De algemene verwachting is dat de uitslag , net als de landelijke verkiezingen, een versnipperd politiek landschap zal opleveren. De “populaire” partijen zullen er sterker uitkomen, net als de klimaatpartijen. Het zou zomaar kunnen dat de Christen-en liberale partijen samen ongeveer even groot worden als de populisten en de ‘groenen’.

Die club aansturen wordt een uitdaging. Stelt u zich voor: het smeden van een sterk Europa waarbij vanuit een centrale visie, daadkrachtig beleid wordt uitgevoerd op het gebied van klimaatbeheersing/kosten en migratie…. Dat is geen kattenpis.

Maar wel noodzakelijk om het vertrouwen van Europeanen terug te winnen. Klusje voor onze huidige premier?

Een krachtig verenigd Europa voorkomt dat onze landjes op termijn worden opgevreten door de Russische wolf, de Chinese draak of the blond American eagle.

Maar laten we het dichter bij huis zoeken, onze regio. Ik zie zeker paralellen met Europa. Want ook onze inwoners zijn ongerust en hebben steeds minder vertrouwen in het zittende politieke bestuur. Luister naar de man op de straat en zie de opkomstpercentages bij de verkiezingen. Kijk maar eens naar de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen. Iedereen zal een mening hebben over Forum. Feit is dat zij weten wat er leeft onder de massa. Zij hebben slim ingespeeld op onrustgevoelens en wantrouwen, bekroond met een klinkende overwinning.

Wat als deze tendens doortrekt richting Gemeentelijke politiek in Parkstad?

Verkiezingen laten nog even op zich wachten, maar toch. De PVV krijgt nu in Heerlen de meeste stemmen bij de PS verkiezingen. Die gaan vast meedoen bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen, net als Forum. De macht lonkt…. En wat doen dan de zittende (lokale) partijen?

Straks deze partijen uitsluiten is niet verstandig. Veel belangrijker is om op inhoud met elkaar in gesprek te gaan, onze overeenkomsten te koesteren en onze verschillen te beargumenteren.

Even terug naar het sterke Europa zoals hierboven beschreven. De rijen sluiten, samen sterk staan, dat geldt ook voor de regio Parkstad. Een regio die echt wat in de melk te brokkelen heeft, kan veel meer bereiken dan in de huidige constellatie. Ik heb vrienden, kennissen, familie, collega’s uit Kerkrade, Landgraaf, Brunssum en Heerlen. Eigenlijk willen we allemaal hetzelfde. Er zijn geen wezenlijke verschillen in wat wij vinden wat het beste is voor onze leefgebieden. Sterker nog, 1 krachtig Parkstad zal leiden tot beter ouderenbeleid, kortere trajecten in de jeugdzorg, effectieve politie, behoud van jongeren en een strak communicerend ambtelijk apparaat. Zeker dat laatste is dringend noodzakelijk met alle extra taken die de overheid naar gemeentelijk niveau heeft getild. En dat alles tegen aanzienlijk lagere kosten. Per definitie zaligmakend? Nee hoor, dat kan alleen maar werken als het goed doordacht wordt aangepakt.

Wat weerhoudt ons dan? Het antwoord is angst. Angst voor het onbekende. Hoe vaak hoor je ze niet? Oude vastgeroeste beelden, verwoord als: ‘het failliete Heerlen’, ‘Brunssum?… een crimineel broeinest’, de ‘Duitse’ provincie Kerkrade. Wat halen we ons in godsnaam op de hals?, hoorde je dikwijls tijdens de herindelingsdiscussie in Landgraaf. ‘ We verliezen onze identiteit!’ (Benieuwd hoe de inwoners van Schaesberg, Waubach, Rimburg en Nieuwenhagen nu tegen verlies van identiteit aankijken)

Natuurlijk speelt sentiment een rol. Maar het mag niet de boventoon voeren bij het maken van keuzes over onze toekomst en die van onze kinderen. Bestuurders hebben de plicht om de juiste balans te zoeken in korte-en lange termijn oplossingen. Zij moeten dicht bij de mensen staan, weten wat er leeft in de wijken en buurten en daarnaar handelen. Dat blijft een belangrijke taak. Waarom staat bijvoorbeeld de gemeente Kerkrade er alleen voor als Roda J.C. aanklopt voor steun? Zeker weten dat de achterban van de trots van het Zuiden, een brede Parkstadbasis kent. Bundel dan ook het organisatorisch talent in Parkstad om onze club weer te laten stralen.

En ja, er wordt samengewerkt. Net als tussen Europese landen ook in de Parkstadregio. Helaas stroperig, met dikwijls teveel oog voor het eigenbelang. Dan gaan kansen verloren voor vernieuwing en ontwikkeling.

Los van oude, achterhaalde gedachten hebben alle Parkstadgemeentes elkaar heel veel positiefs te bieden. Veel inwoners zijn daar dikwijls onvoldoende van doordrongen. Onbekend maakt onbemind, zo lijkt het althans. Wat ook meespeelt is de angst voor het verliezen van invloed en aanzien van bestuurders in de huidige politieke partijen. ‘We sneeuwen dadelijk onder in het klimaat van Parkstad’. “Heb ik straks nog een plek in het nieuwe bestuur?” Hoewel dit begrijpelijke , menselijke vragen zijn, mag toch gesteld worden dat vooral aandacht voor het grote belang (het wel en wee en de toekomst van onze inwoners) voorop moet staan.

Regio Parkstad stap over je eigen schaduw heen, werk echt samen, en neem positie als krachtige speler in de regio en het land.

Voor de toekomst van ons, de Europeanen van de regio Parkstad.

'De Europese verkiezingen staan voor de deur. Bied een verdeelde uitslag kansen op meer samenwerking? Fractielid Theo de Groot van de Ouderen Partij Heerlen ziet parallellen naar de politieke samenwerking in Parkstad....' Ons Europa, onze Parkstad De Europese verkiezingen staan voor de deur. De algemene verwachting is dat de uitslag, net als de laatste landelijke verkiezingen, een versnipperd politiek landschap zal opleveren. De ‘populaire’ partijen zullen er sterker uitkomen, net als de klimaatpartijen. Het zou zo maar kunnen dat de Christen- en liberale partijen samen ongeveer even groot worden als de populisten en de ‘groenen’. Die club aansturen wordt een uitdaging. Stelt u zich voor; het smeden van een sterk Europa waarbij vanuit een centrale visie, daadkrachtig beleid wordt uitgevoerd op het gebied van klimaatbeheersing/kosten en migratie.....Dat is geen kattenpis. Maar wel noodzakelijk om het vertrouwen van Europeanen terug te winnen. Klusje voor onze huidige premier? We zullen het zien. Een krachtig, verenigd Europa voorkomt dat onze landjes op termijn worden opgevreten door de Russische wolf, de Chinese draak of de the blond American eagle. Maar laten we het wat dichter bij huis zoeken, onze regio. Ik zie zeker parallellen met Europa. Want ook onze inwoners zijn ongerust en hebben steeds minder vertrouwen in het zittende politieke bestuur. Luister naar de man op de straat en zie de opkomstpercentages bij verkiezingen. Kijk maar eens naar de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen. Iedereen zal een mening hebben over Forum. Feit is dat ze weten wat er leeft onder de massa. Ze hebben slim ingespeeld op onrustgevoelens en wantrouwen, bekroond met een klinkende overwinning. Wat als deze tendens doortrekt richting gemeentelijke politiek in Parkstad? Verkiezingen laten nog even op zich wachten, maar toch. De PVV krijgt nu in Heerlen de meeste stemmen bij de PS verkiezingen. Die gaan vast en zeker mee doen bij de volgende gemeenteraadsverkiezing, net als Forum. De macht lonkt.....En wat doen dan de zittende (lokale) partijen? Straks deze partijen uitsluiten is niet verstandig. Veel belangrijker is om op inhoud met elkaar in gesprek te gaan, onze overeenkomsten te koesteren en onze verschillen te beargumenteren. Even terug naar het sterke Europa zoals hierboven beschreven. De rijen sluiten, samen sterk staan, dat geldt ook voor de regio Parkstad. Een regio die echt wat in de melk te brokkelen heeft, kan veel meer bereiken dan in de huidige constellatie. Ik heb vrienden, kennissen, familie, collega’s uit Kerkrade, Landgraaf, Brunssum en Heerlen. Eigenlijk willen we allemaal hetzelfde. Er zijn geen wezenlijke verschillen in wat wij vinden wat het beste is voor onze leefgebieden. Sterker nog, 1 krachtig Parkstad zal leiden tot beter ouderenbeleid, kortere trajecten in de jeugdzorg, effectieve politie, behoud van jongeren en een strak communicerend ambtelijk apparaat. Zeker dat laatste is dringend noodzakelijk met alle extra taken die de overheid naar gemeentelijk niveau heeft getild. En dat alles tegen aanzienlijk lagere kosten. Per definitie zaligmakend? Nee hoor, dat kan alleen maar werken als het goed doordacht wordt aangepakt. Wat weerhoudt ons dan? Het antwoord is angst. Angst voor het onbekende. Hoe vaak hoor je ze niet? Oude vastgeroeste beelden, verwoord als: ‘het failliete Heerlen’, ‘Brunssum?...een crimineel broeinest’, de ‘Duitse’ provincie Kerkrade. ‘Wat halen we ons in godsnaam op de hals?’, hoorde je dikwijls tijdens de herindelingsdiscussie in Landgraaf. ‘We verliezen onze identiteit!’ (Benieuwd hoe de inwoners van Schaesberg, Waubach, Rimburg en Nieuwenhagen nu tegen verlies van identiteit aankijken) Natuurlijk speelt sentiment een rol. Maar het mag niet de boventoon voeren bij het maken van keuzes over onze toekomst en die van onze kinderen. Bestuurders hebben de plicht om de juiste balans te zoeken in korte-en lange termijn oplossingen. Zij moeten dicht op de mensen staan, weten wat er leeft in de wijken en buurten en daarnaar handelen. Dat blijft een belangrijke taak. Waarom staat bijvoorbeeld de gemeente Kerkrade er alleen voor als Roda JC aanklopt voor steun? Zeker weten dat de achterban van de trots van het Zuiden, een brede Parkstadbasis kent. Bundel dan ook het organisatorisch talent in Parkstad om onze club weer te laten stralen! En ja, er wordt samengewerkt. Net als tussen Europese landen ook in de Parkstadregio. Helaas stroperig, met dikwijls te veel oog voor het eigenbelang. Dan gaan kansen verloren voor vernieuwing en ontwikkeling. Los van oude, achterhaalde gedachten hebben alle Parkstadgemeentes elkaar heel veel positiefs te bieden. Veel inwoners zijn daar dikwijls onvoldoende van doordrongen. Onbekend maakt onbemind, zo lijkt het althans. Wat ook meespeelt is de angst voor het verliezen van invloed en aanzien van bestuurders in de huidige politieke partijen. ’We sneeuwen dadelijk onder in het klimaat van Parkstad.’ ‘Heb ik straks nog wel een plek in het nieuwe stadsbestuur?’ Hoewel dit begrijpelijke, menselijke vragen zijn, mag toch gesteld worden dat vooral aandacht voor het grote belang (het wel en wee en de toekomst van onze inwoners) voorop moet staan. Regio Parkstad, stap over je eigen schaduw heen, werk echt samen, en neem positie als krachtige speler in de regio en het land. Voor de toekomst van ons, de Europeanen van de regio Parkstad. Daar gaat het om. #europeseverkiezingen19 #parkstad #samenwerking

GEWIJZIGDE OPENINGSTIJDEN HOESKAMER OPH! De OPH heeft al een drietal jaren een goed functionerende Hoeskamer, gelegen aan de Akerstraat 24 in het Centrum van Heerlen. De openingstijden van de Hoeskamer wijzigen met ingang van 1 april en wel tot juli. De Hoeskamer is dan open op: Dinsdag van 10.00-16.00 uur Donderdag van 10.00-16.00 uur Op de laatste vrijdagmiddag van de maand. Op deze middag zijn de beide wethouders van de OPH te weten Adriane Keulen en Frank Simons van af 13.30 uur aanwezig Dan is er een nieuwe openingstijd aan toegevoegd en wel op de zaterdag van 13.00-16.00 uur. We mogen de conclusie trekken dat vele burgers de weg naar deze hoeskamer al hebben gevonden en dat er op professionele wijze aandacht besteed wordt aan vragen, opmerkingen en klachten van burgers. Er wordt altijd gezorgd voor een terugkoppeling naar degenen die de vraag gesteld hebben of er wordt een afspraak gemaakt met degenen die antwoord kunnen geven, we denken dan aan bijvoorbeeld de verantwoordelijk ambtenaar. De koffie staat klaar! We zien U graag op tijdens de openingstijden in onze hoeskamer gelegen aan de Akerstraat te Heerlen. Loek Damen Fractievoorzitter Ouderen Partij Heerlen OPH.

GEWIJZIGDE OPENINGSTIJDEN HOESKAMER  OPH !!

De OPH heeft al een drietal jaren een goed functionerende Hoeskamer, gelegen aan de Akerstraat 24 in het Centrum van Heerlen.

De openingstijden van de Hoeskamer wijzigen met ingang van 01 april 2019 en wel tot 01 juli 2019.

De Hoeskamer is dan open op :

Dinsdag van 10.00 – 16.00 uur

Donderdag van 10.00 – 16.00 uur

De laatste vrijdagmiddag van de maand !!

Op deze middag zullen de beide wethouders van de OPH, te weten – Adriane Keulen en Frank Simons -,  vanaf  13.30 uur aanwezig zijn.

Er wordt een nieuwe openingstijd toegevoegd en wel op zaterdag van 10.00- 14.00  uur !!

We mogen concluderen dat reeds vele burgers de weg naar deze Hoeskamer  hebben gevonden en dat er op professionele wijze aandacht besteed wordt aan vragen, opmerkingen en klachten van burgers. Er wordt altijd gezorgd voor een terugkoppeling naar degenen die de vraag gesteld hebben of er wordt een afspraak gemaakt met degenen die antwoord kunnen geven. Te denken valt bijvoorbeeld aan de verantwoordelijke ambtenaar.

De koffie staat klaar !!.

We zien U graag tijdens de openingstijden in onze Hoeskamer gelegen Akerstraat 24 te Heerlen.

Loek Damen, Fractievoorzitter Ouderen Partij Heerlen  OPH .

GEWIJZIGDE OPENINGSTIJDEN HOESKAMER  OPH !!

De OPH heeft al een drietal jaren een goed functionerende Hoeskamer, gelegen aan de Akerstraat 24 in het Centrum van Heerlen.

De openingstijden van de Hoeskamer wijzigen met ingang van 01 april 2019 en wel tot 01 juli 2019.

De Hoeskamer is dan open op :

Dinsdag van 10.00 – 16.00 uur

Donderdag van 10.00 – 16.00 uur

De laatste vrijdagmiddag van de maand !!

Op deze middag zullen de beide wethouders van de OPH, te weten – Adriane Keulen en Frank Simons -,  vanaf  13.30 uur aanwezig zijn.

Er wordt een nieuwe openingstijd toegevoegd en wel op zaterdag van 10.00- 14.00  uur !!

We mogen concluderen dat reeds vele burgers de weg naar deze Hoeskamer  hebben gevonden en dat er op professionele wijze aandacht besteed wordt aan vragen, opmerkingen en klachten van burgers. Er wordt altijd gezorgd voor een terugkoppeling naar degenen die de vraag gesteld hebben of er wordt een afspraak gemaakt met degenen die antwoord kunnen geven. Te denken valt bijvoorbeeld aan de verantwoordelijke ambtenaar.

De koffie staat klaar !!.

We zien U graag tijdens de openingstijden in onze Hoeskamer gelegen Akerstraat 24 te Heerlen.

Loek Damen, Fractievoorzitter Ouderen Partij Heerlen  OPH .

De grootschalige sloop in Heerlen-centrum vindt plaats onder politieke verantwoordelijkheid van twee wethouders. Frank Simons (OPH) is vanuit zijn portefeuille met Ruimtelijke Ordening bezig met de sloop van het stadskantoor. Peter van Zutphen (SP, Centrumontwikkeling) gaat over de sloop van de voormalige Plu, Studio 54 en het Kegelpaleis.

Sinds de grote sloop in de jaren zeventig en tachtig in Heerlen is er niet meer zoveel gesloopt als nu. Wijlen Hub Savelsbergh, die 24 jaar als wethouder met in zijn portefeuille Ruimtelijke Ordening in Heerlen aan de touwtjes trok, vergaarde er de bijnaam Hub de Sloper mee.

Simons moet lachen als hij met de mogelijke bijnamen Frank de Sloper en Peter de Sloper wordt geconfronteerd. „Dat haalde laatst ook al iemand aan. Maar ik denk niet dat wij met die bijnamen de geschiedenis in zullen gaan.”

Daarvoor zitten er volgens Simons te veel verschillen tussen de sloop van toen en het afbreken van nu. „Vooropgesteld: ik kan geen uitspraken doen over met welke intenties de sloop van destijds is uitgevoerd. Ik heb er ook nauwelijks herinneringen aan. Ik was toen een jonge jongen die meer met voetbal bezig was. Maar de gebouwen die we nu slopen, zijn puisten in een stad in ontwikkeling. Daarbij zorgen we ervoor dat er iets mooiers voor terugkomt.”

De vroegere sloop heeft Heerlen met littekens achtergelaten. De nieuwe sloop moet werken als een facelift voor de stad. Simons is dan ook niet bang dat hij als sloopwethouder wordt gezien. „Ik moet de eerste burger nog spreken die me komt vertellen dat het zonde is dat deze gebouwen tegen de grond gaan. De mensen die ik spreek zijn er juist blij mee.”

Vanuit zijn werkkamer kan Simons dagelijks de vorderingen van de sloop van het stadskantoor volgen. „Ik moet de slopers een pluim geven. Ze gaan professioneel te werk, beperken overlast tot een minimum en de veiligheid staat bovenaan. En er zijn veel bruikbare materialen uit het gebouw gehaald die we kunnen recyclen. Daar doen we zelf ook aan mee. We zijn met kunstenaar Paul Koenen bezig om een bank te maken van sloopmateriaal uit het stadskantoor. Die wordt voor het nieuwe stadskantoor geplaatst, als aandenken aan het oude.”

Artikel uit De Limburger d.d. 23 maart 2019

De grootschalige sloop in Heerlen-centrum vindt plaats onder politieke verantwoordelijkheid van twee wethouders. Frank Simons (OPH) is vanuit zijn portefeuille met Ruimtelijke Ordening bezig met de sloop van het stadskantoor. Peter van Zutphen (SP, Centrumontwikkeling) gaat over de sloop van de voormalige Plu, Studio 54 en het Kegelpaleis.

Sinds de grote sloop in de jaren zeventig en tachtig in Heerlen is er niet meer zoveel gesloopt als nu. Wijlen Hub Savelsbergh, die 24 jaar als wethouder met in zijn portefeuille Ruimtelijke Ordening in Heerlen aan de touwtjes trok, vergaarde er de bijnaam Hub de Sloper mee.

Simons moet lachen als hij met de mogelijke bijnamen Frank de Sloper en Peter de Sloper wordt geconfronteerd. „Dat haalde laatst ook al iemand aan. Maar ik denk niet dat wij met die bijnamen de geschiedenis in zullen gaan.”

Daarvoor zitten er volgens Simons te veel verschillen tussen de sloop van toen en het afbreken van nu. „Vooropgesteld: ik kan geen uitspraken doen over met welke intenties de sloop van destijds is uitgevoerd. Ik heb er ook nauwelijks herinneringen aan. Ik was toen een jonge jongen die meer met voetbal bezig was. Maar de gebouwen die we nu slopen, zijn puisten in een stad in ontwikkeling. Daarbij zorgen we ervoor dat er iets mooiers voor terugkomt.”

De vroegere sloop heeft Heerlen met littekens achtergelaten. De nieuwe sloop moet werken als een facelift voor de stad. Simons is dan ook niet bang dat hij als sloopwethouder wordt gezien. „Ik moet de eerste burger nog spreken die me komt vertellen dat het zonde is dat deze gebouwen tegen de grond gaan. De mensen die ik spreek zijn er juist blij mee.”

Vanuit zijn werkkamer kan Simons dagelijks de vorderingen van de sloop van het stadskantoor volgen. „Ik moet de slopers een pluim geven. Ze gaan professioneel te werk, beperken overlast tot een minimum en de veiligheid staat bovenaan. En er zijn veel bruikbare materialen uit het gebouw gehaald die we kunnen recyclen. Daar doen we zelf ook aan mee. We zijn met kunstenaar Paul Koenen bezig om een bank te maken van sloopmateriaal uit het stadskantoor. Die wordt voor het nieuwe stadskantoor geplaatst, als aandenken aan het oude.”

Artikel uit De Limburger d.d. 23 maart 2019