Dakloosheid veroorzaakt veel menselijk leed. Allerlei omstandigheden, vaak onverwacht, kunnen ervoor zorgen dat mensen op straat komen te staan. Zo kunnen jongeren uit huis gezet worden, verliezen mensen mogelijk door een echtscheiding hun huis of kan na ontslag de huur niet meer betaald worden. GroenLinks wil er daarom alles aan doen om dakloosheid te voorkomen. Daarom hebben onze raadsleden Rembrandt Rowaan en Ashley North schriftelijke vragen aan het college gesteld.
Het beleid voor daklozen is nog niet altijd optimaal. Dat blijkt uit een rapport over de oorzaken van dakloosheid in Leidse regio. Hierin valt te lezen dat veel daklozen jongeren op straat zijn gezet als gevolg van de kostendelersnorm. Dit is een maatregel die samenwonende volwassenen kort op hun uitkering. Het idee daarvan is dat mensen die samen de laten dragen, minder bijstand nodig hebben: zij ‘delen de kosten’, zo luidt tenminste de theorie. De praktijk is helaas vaak anders: (volwassen) jongeren worden soms uit huis geplaatst omdat hun ouders in de financiële problemen komen door de kostendelersnorm. Vaak kunnen zij ook niet in hun eigen netwerk terecht, zodat ze dakloos worden.
Om deze nare gevolgen van de kostendelersnorm te verzachten heeft GroenLinks-raadslid Ashley North in 2016 al een motie ingediend. Hierin wordt geregeld dat mantelzorgers en mensen die daklozen in huis nemen, voor 6 maanden vrijgesteld kunnen worden van de kostendelersnorm. Uit het rapport blijkt echter dat die maatregel nog niet altijd toegepast wordt.
GroenLinks roept het college daarom op om nog vóór 1 december 2018 hard te gaan werken aan het toepassen van de motie uit 2016, om dakloosheid onder jongeren te voorkomen.
Ook het voorkomen van herinstroom in de daklozenopvang verdient aandacht. In het eerder genoemde rapport wordt gesproken over uitstromers van de daklozenopvang, die zelfstandig gaan wonen. Zij krijgen vaak zo weinig begeleiding, dat zelfstandig wonen niet lukt. Het gevolg is dat sommigen wéér op straat komen te staan.
Wat ervoor nodig is om dit te voorkomen, is voor GroenLinks vrij eenvoudig: genoeg begeleiding bieden, en soms nog aanvullende hulp, zodat men wél goede kans heeft om zelfstandig een huishouden op te bouwen. Meer investeren kost meer, maar zal ook veel meer opleveren in de toekomst. Het ruim aanbieden van hulp voorkomt veel menselijk leed, maar bespaard ook toekomstige kosten: een plek in de daklozenopvang is vele malen duurder dan hulp aan huis!
Omdat hulpverleners en ervaringsdeskundigen het beste weten wat voor hen geholpen heeft, roept GroenLinks het college op om intensief met hen te gesprek aan te gaan. De input van (oud) daklozen zelf, is van het allergrootste belang! Hoeveel hulp is is of was voor zelfstandig wonende (oud)daklozen voldoende? Welke type hulpverlening en welke benadering hebben het meest geholpen? En welke manier van hulp heeft juist niet goed geholpen? Door deze vragen te stellen kan het college hulpverlening op maat gaan leveren, om dakloosheid effectiever te voorkomen.
GroenLinks vraagt het college om voor 1 december 2018 actie te ondernemen, en de raad hierover te rapporteren voor 1 februari 2019. Tijd voor actie!
De schriftelijke vragen vind je hieronder. En het rapport waarover wij schrijven? Dat vind je hier.
