Poliflw

Mede op aandringen van GroenLinks raadslid Henk Bos heeft de voltallige raad van Midden-Groningen bezwaar aangetekend bij de Raad van State in Den Haag over het instemingsbesluit Groningenveld 2018-2019. Het college heeft eveneens beroep aangetekend, maar de raad doet dat om daarmee een extra sterk geluid te laten horen aan de minister. Immers, het college is formeel geen volksvertegenwoordiger, maar dat is de raad wel. Geen enkele fractie heeft tegengestemd, dus de inwoners van Midden-Groningen zijn allemaal vertegenwoordigd in het beroep. 

In dezelfde raadsvergadering heeft de voltallige raad ook ingestemd met een motie over het startdocument van de Nationaal Programma Groningen (NPG). GroenLinks fractievoorzitter Mariët Bosman bracht de motie in. Beide onderwerpen laten zien dat de raad weliswaar nauw samenwerkt met het college, maar uiteindelijk ‘de baas’ is in de gemeente (en dus de inwoners zelf!!!)

Motie: Het startdocument Nationaal Programma Groningen (NPG)

Spreekt als zijn mening uit dat: het NPG alleen kan slagen als alle betrokkenen, ieder vanuit de eigen rol en taak, zich inzetten en verantwoordelijk weten voor de gezamenlijke doelstellingen in het NPG/ het nieuwe perspectief voor Groningen;

- De regionale volksvertegenwoordigingen, Provinciale Staten en betrokken raden, de ruimte en tijd moet worden geboden om zich te buigen over een duurzame governance structuur die recht doet aan het belang van een voortvarende uitvoering van het NPG enerzijds en de rol van de volksvertegenwoordigingen als kadersteller en controleur anderzijds.

Verzoekt het college om: Bij de kwartiermakers aan te dringen op de uitwerking van een voorstel over de governance structuur van het NPG die recht doet aan de eigenstandige positie van de volksvertegenwoordigingen;

- Het voorstel van de kwartiermakers over de governance samen met het uitgewerkte startdocument voor te leggen aan de raden en staten zodat zij zich hierover kunnen uitspreken vóórdat het definitieve NPG wordt vastgesteld.

Samen met Gemeentebelangen Midden-Groningen heeft Henk Bos een motie ingediend om de gemeenteraad en de inwoners in een betere positie te brengen. Centraal staat daarin de vernieuwingsopgave voor de dorpen en buurten. Diverse fracties gaven al in een eerder stadium aan meer 'vuist' te maken tegenover de Rijk in het aardbevingsdossier. Met name de aanpak in Overschild moet over de hele gemeente uitgerold worden. Met de motie wil GroenLinks de portefeuillehouder een hart onder de riem steken. Hieronder staat de tekst van de volledige motie, zoals is ingediend tijdens de raadsvergadering van 31 mei jongstleden.  

De gemeenteraad van Midden-Groningen in vergadering bijeen dd 31 mei 2018:

*Beseft maar al te goed dat het uitspreken van treurnis (in een eerdere motie) verplichtingen schept voor alle betrokken partijen, zeker ook voor de Gemeente Midden-Groningen.Als eerste her-ingedeelde , versterkte gemeente wil haar raad mede verantwoordelijkheid nemen voor het doorbreken van de ontstane bestuurlijke impasse.

*Beseft evenzeer dat het vertrouwen in de overheid, in de politiek en in de (lokale) democratie in het geding is en terug gewonnen dient te worden.

*Constateert dat er bij de vertrouwensbreuk in het bestuurlijk overleg ten onrechte een tegenstelling is gesuggereerd tussen de versterkingsopgave en een programma voor dorps/wijk-vernieuwing.

*Stelt dat het perspectief van dorps/wijk-vernieuwing voorop moet staan en de basis moet leggen voor een gezonde toekomst van de 62.000 Midden-Groningers; de Raad is ook overtuigd van de mogelijkheden van Midden-Groningen een bijdrage te leveren aan de regionale en nationale economie en wil dat aannemelijk maken met behulp van een meer-jaren plan Midden-Groningen 2030. Dat moet gebaseerd zijn op vernieuwingsplannen per dorp/wijk en op afspraken met burgers.

*Stelt voor om van de zomer geen tijd te verliezen en in het bestuurlijk overleg een tijd van 12 weken te nemen om dat plan te maken. Dat kan tevens dienen als een realistischer basis voor inschattingen van de in het hele aardbevingsgebied noodzakelijke inspanningen en investeringen (publiek zowel als privaat). Zij neemt daarbij aan dat het kabinet in de ministers ven BZK (voor de integraliteit en de volkshuisvesting) en van EZ (voor de versterking/gaswinning en voor de duurzaamheidsopdracht) in die zelfde perioden hun plannen zullen concretiseren.(waar mogelijk en noodzakelijk uiteraard met tussentijds overleg.)

*Stelt voor de uitkomsten van beide processen zo spoedig mogelijk na het reces te presenteren aan onze Raad en aan de Staten en Tweede Kamer. Op basis daarvan kunnen dan in de begrotingen vanaf 2019 de nodige bedragen gereserveerd worden. Uitgangspunt is dat alleen maar uitgekeerd wordt op basis van goedgekeurde plannen. (Uit te werken in afspraken naar analogie van de stadsvernieuwing.)

*Stelt voor als meerjarenperspectief een periode van 12 jaar te nemen, inschattend dat een dergelijke termijn de rust oplevert om de opdrachten goed te kunnen uitvoeren en te kunnen voorzien van een goed gefundeerde financiering. De voor de versterking te reserveren bedragen dienen ingezet te worden als katalyserend en aanvullend ten opzichte van de vernieuwing, eveneeens op basis van goed te keuren plannen.

*Vraagt van het College met een voorstel te komen hoe de gevraagde inspanningen ten behoeve van het plan 2030 te mobiliseren en te organiseren en doet dat in het volste vertrouwen dat daarmee voortgebouwd kan worden op de tot nu toe door de Raad zeer gewaardeerde inspanningen ten behoeve van de pilot Overschild.

*Stelt voor als Raad nadrukkelijk medeverantwoordelijkheid te nemen voor het proces door uit haar midden een commissie in te stellen die coórdineert bij het onderhouden van contacten met het parlement en die ondersteunt bij het ontwikkelen van beleidskaders, bij het controleren op de inhoud en voortgang en bij het winnen van vertrouwen bij de bewoners.

Tot zover de motie

In het Dagblad van het Noorden stond onlangs een ingezonden meningsuiting van Henk Bos (GroenLinks kandidaat raadslid Midden-Groningen). 

Op de begeleidende foto van Jan Zeeman is Nationaal Coördinator Hans Alders aan het woord, tijdens de overhandiging van het Witboek van Overschild. Henk Bos aan het woord:

In een eerdere opiniebijdrage schreef ik dat we als Groningers niets meer te verwachten hebben van een minister van EZ. Het recente besluit van de Raad van State bevestigt dat. Waarom zou dat ministerie nu opeens wel een goed plan kunnen maken?

Ik gaf ook aan dat we een andere oriëntatie moeten zoeken: niet die van de minimaal noodzakelijke gaswinning, een drogreden om de Groningers uit te kunnen spelen tegen andere Nederlanders die misschien in de kou zouden kunnen komen te zitten.

De Raad van State maakt duidelijk dat die oriëntatie moet verschuiven naar de veiligheid van de Groningers en om op dat andere been te komen hebben we ook een ander ministerie nodig.

Grotere rol

Ik pleitte ook voor een grotere rol van de heringedeelde gemeenten (4 in plaats van 12) die daadwerkelijk als opdrachtgevers van de NCG zouden moeten kunnen optreden. Dat onder leiding van de provincie. Formeel zijn ze al de baas, maar in de praktijk lijkt de bestuurlijke stuurgroep alleen als doorgeefluik voor de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) te functioneren.

De natuurlijke bondgenoot van de gemeenten is het Ministerie van Binnenlandse Zaken en …. Wonen. Dat laatste komt goed uit. Nu de versterkingsoperatie in de uitvoeringsfase komt, blijkt steeds duidelijker dat de woning(ver)bouw de cruciale factor is voor succes.

Nieuwbouw

Waarom bijvoorbeeld geen goede, blijvende woningen bouwen in plaats van tijdelijke wisselwoningen. Nieuwbouw maakt de voortgang van de versterking mogelijk zonder dat bewoners hoeven te gaan kamperen. En het geeft perspectief aan de eigen jeugd en maakt het dorp aantrekkelijker als vestigingsplaats. Het bevordert ook een optimistische sfeer in plaats van het krimp- en doemdenken. Gegeven de kosten-reputatie van de NCG zal het financieel misschien niet eens veel verschillen.

Zekerheid?

Men leze er het Witboek van Overschild (www.overschild.nu) nog maar eens op na. Overschild blijkt inmiddels één van de slechts vijf dorpen te zijn waar de NCG zich met afgeslankte plannen op wil gaan concentreren. Het is moeilijk voor te stellen dat de in het witboek beschreven problemen en wensen opeens opgelost zouden kunnen worden. Op dit moment weet men nog van niks. En dan nog. Veiligheid blijkt in de praktijk van de versterkingsoperatie in te houden dat er gebouwd wordt om bewoners veilig uit hun ingestorte huis te laten komen. En dan? Waar komt de lange termijn zekerheid vandaan die de rest van Nederland wel geniet?

Falende strategie

En dat is een ander symptoom van een falende strategie: de spaarzame transparantie van het versterkingsproces en de (bestuurlijke) besluitvorming er om heen. De Provinciale Staten en Gemeenteraden blijken het zat te zijn dat plannen ‘met stoom en kokend water’ ‘door de strot worden geduwd’. Hoe minder en hoe later de informatievoorziening hoe gammeler meestal de plannen. En hoe geringer het draagvlak.

Ommezwaai

De nieuwe gemeenten zullen die heroriëntatie op veiligheid en volkshuisvesting moeten bewerkstelligen, maar dat vereist ook bij hen een ommezwaai. Midden-Groningen is vanaf 1 januari 2018 aan de beurt om te laten zien dat het ook anders kan. Zij moet onvoorwaardelijk en vanaf het begin voor haar burgers en dorpen opkomen en maximale openheid betrachten.