Poliflw

Uitgesproken door: Jelle de Jong, fractievoorzitter

Raadsvergadering 4 juli 2019

Het gaat in de basis goed met Son en Breugel.

Over het algemeen hebben we het goed in ons dorp en ook financieel hebben we geen urgente problemen.

Toch blijkt uit de cijfers dat, hoewel we best tegen een stootje kunnen, er voor structureel nieuw beleid met bijbehorende kosten weinig ruimte meer is in de begroting.

Daarop kom ik aan het eind van mijn inbreng nog terug.

Laten we eerst een kijken naar ons dorp. Veel gaat goed.

Ons sociaal domein, inclusief de Jeugdzorg is goed op orde en we krijgen daar steeds beter grip op. De cijfers laten dat zien.

Dat neemt niet weg, dat we blij zijn, dat hier toch continue aandacht voor blijft. We zijn blij met het ingezette Jeugdbeleid, dat integraal kijkt naar hoe we onze jongeren in ons dorp actief en betrokken houden.

Een mooi voorbeeld in dat kader is ook het nieuwe subsidiebeleidsplan.

Een voorbeeld van hoe samenwerking tussen gemeente en betrokken verenigingen een goed, helder en voor iedereen acceptabel beleid voort heeft gebracht.

Ons verenigingsleven is een kernkwaliteit van ons dorp en een belangrijke schakel in het gevoel van welzijn en zorg voor en met elkaar.

Bovendien een eerste signaalfunctie als uitgebreidere hulp nodig is.

Zo werkt dat ook door in onze Eenzaamheidsbestrijding.

Bij deze wil ik meteen gebruik maken van de gelegenheid om de organisatie van de wekelijkse senioren koffieochtenden, automaatje, het Hoi Huis en de particuliere initiatieven te complimenteren.

Alle vrijwilligers die bijdragen aan verenigingen en andere initiatieven maken ons dorp tot een prettige, leefbare gemeenschap voor jong en oud.

Voorzitter, het sociaal domein staat aardig op de rit, maar achterover leunen is een luxe die we ons niet kunnen veroorloven.

We willen niet alleen de nodige organisaties en vrijwilligers ondersteunen.

Ook de fysieke faciliteiten blijven noodzakelijk.

Wat DorpsVISIE betreft kijken we daarbij ook over de grenzen van ons eigen dorp.

Voor de toekomst is een belangrijke vraag hoe we kostbare faciliteiten, zoals bijvoorbeeld toegang tot een zwembad, met buurgemeenten kunnen oppakken.

Voorzitter,

Dan even aandacht voor onze bredere ruimtelijke inrichting.

Wat betreft DorpsVISIE mag er meer ruimte voor groen.

Meer groen in onze centra, dat door betere aanleg en goed onderhoud meer toegankelijk is en ons dorp echt een fraaier aanzicht en veel meer uitstraling geeft.

Daarnaast nodigt het uit tot een zorgzaam gebruik.

Wat betreft groen en de inrichting van het Centrum van Son zetten wij er op in dat we daar zeker voor groen gaan.

Laten we de herinrichting van het centrum aangrijpen om ook deze verblijfs- en recreatieruime aantrekkelijker te maken.

Een plek waar onze inwoners elkaar kunnen ontmoeten, bewegen en ontspannen.

Wat ons betreft zou daarvoor prima het plaveisel rondom de oude kerktoren vervangen mogen bijvoorbeeld door het Vroonhovenpark wat door te trekken.

Wellicht een speeltuintje voor de kleinsten waar ouders en opa’s en oma’s elkaar treffen.

Tegelijkertijd is dit meteen een mooie aanzet om een stukje van de klimaatverandering op te vangen.

Immers door grijze bestrating te vervangen door groene, waterdoorlatende aankleding slaan we twee vliegen in één klap.

Het Vroonhovenpark zelf verdient wat ons betreft ook meer aandacht.

Het ligt er nu een beetje verwaarloosd bij, en dit is niet de eerste keer dat we dit met elkaar vaststellen.

Een verfraaiing met mooier groen maakt het ook aantrekkelijker.

Toegang tot eenvoudige horeca zou ook kunnen helpen.

Zo iets nodigt ook uit om het Dommelbalkon vaker te gebruiken.

En dan het hele centrum van Son.

Wat DorpsVISIE betreft gaan we komend jaar werk maken van het verfraaien van ons centrum.

Met groen, met het aansporen van eigenaren om het aanzicht van gevels te verbeteren, het behoud van karakteristieke gebouwen, zoals het Vestzaktheater, en na te denken over het terugdringen van het vele doorgaande verkeer door het dorp.

Voorzitter, ik probeer maar aan te geven, dat voor DorpsVISIE het centrum van Son over meer gaat dan een Dorpshuis en een kerk.

Een levendig, aantrekkelijk centrum met een dorpse uitstraling, klimaatbestendig en niet overladen door verkeer en blik, zal voor ons zeker onderdeel zijn van de bredere discussie in de komende tijd.

Naast het centrum van Son wordt het ook hoog tijd, dat we aan de slag gaan in Breugel. De boerderij, de sporthal en de scholen hoeven wat ons betreft niet te blijven wachten tot de plannen voor het hele gebied klaar zijn.

Wat die laatste betreft kijken wij met interesse naar de recente ontwikkelingen. Alle betrokkenen willen weten waar ze aan toe zijn.

Worden beide scholen op 1 locatie samengebracht?

Zo ja , welke locatie gaat dat worden?

In het coalitieakkoord hebben ook wij de voorkeur uitgesproken voor locatie van De Krommen Hoek. Echter, wij realiseren ons terdege dat hier wel een heel goed onderzoek gedaan moet worden naar de verkeersafwikkeling.

Want wanneer er sprake is van een toename van het aantal leerlingen is er dus ook sprake van meer verkeersbewegingen.

Wat is de meest veilige optie voor deze leerlingen?

Hoe staan de omwonenden ten opzichte van deze plannen?

Hoe verhoudt zich een uiteindelijk besluit ten opzichte van de verdere plannen en de daaraan gerelateerde kosten en opbrengsten binnen het gehele plan?

We kijken er naar uit om later dit jaar daar knopen over door te hakken en deze in de komende jaren ook te gaan realiseren.

Immers dat wordt hoog tijd.

Voorzitter,

Kortom een hoop gaat goed en laten we dat ook zo houden.

Alle spannende verhalen van de afgelopen weken ten spijt, Son en Breugel heeft geen acuut financieel probleem, heeft geen tekort en loopt beleidsmatig nergens ernstig achter.

De Kadernota is wat ons betreft een goede vertaling van het coalitieakkoord en daaropvolgende collegeprogramma.

Wij hebben dan ook niet veel extra wensen.

De meest urgente, zoals het versneld aanpakken van stoepen en fietspaden hebben we vorig jaar al afgesproken.

Zoals gezegd is er echter weinig ruimte voor nieuwe initiatieven.

Althans voor zover deze een structureel karakter over meerdere jaren hebben en betaald moeten worden uit onze jaarlijkse opbrengsten.

Eenmalige initiatieven, tijdelijke projecten en dergelijke zijn een ander verhaal. Daarvoor is onze buffer groot genoeg.

Zoals ik ook aangaf in de commissie AZ zijn we blij met de presentatie rond de Lange Termijn Financiële Planning.

Daarin zien we, in een behapbaar document, aan de hand van de kengetallen duidelijk hetzelfde beeld.

Onze reserves zijn goed, ons weerstandvermogen (capaciteit om risico’s op te kunnen vangen) is goed, en onze solvabiliteit (kunnen we onze financiële verplichtingen nakomen) is dat ook.

Wel zien we, dat de inkomsten op de jaarlijkse begroting terug gaan lopen in de komende jaren en dat de structurele baten net de structurele lasten dekken.

En daar zit wel een knelpunt.

Het is goed als het college de kosten nog eens kritisch bekijkt, maar laten we niet vergeten, dat Son en Breugel dat de afgelopen jaren al stevig gedaan heeft. Dat is mede de reden, dat we er vandaag de dag goed voorstaan.

Nog meer schaven zal niet veel uithalen.

Het schrappen van grotere projecten bespaart wellicht op onze reservepositie, maar zet geen zoden aan de dijk als het over onze structurele inkomsten en uitgaven op de jaarlijkse exploitatie gaat.

We moeten bovendien aan de slag met nog een aantal grote uitdagingen.

• Klimaatneutraal worden

• De hele energietransitie

• Zuiniger met ons drinkwater omgaan.

Die investeringen betalen we grotendeels uit onze reserves, maar ongetwijfeld vragen zij ook capaciteit van onze organisatie en niet alleen op project- of incidentele basis.

Deze drukt wel op onze exploitatie.

Het stevig de hand op de knip houden en schaven in de kosten heeft ook een keerzijde. Onze organisatie staat onder druk.

Recent bleek dat uit de nota ‘De basis op orde’. Een ‘foto’ van de organisatie met daarin een concreet aantal knelpunten.

De eerste reflex zou kunnen zijn die allemaal maar aan te pakken en daar wellicht 400k€ of meer structureel voor te reserveren op de begroting.

Dat zou een stevige bezuiniging vragen.

DorpsVISIE is het echter met het college eens, dat de oplossingen wel in lijn moeten zijn met die andere organisatieverandering ‘De organisatie die wij willen zijn’.

Hier worden nadrukkelijk van onder af niet alleen knelpunten aangepakt, maar wordt juist door ambtenaren zelf ook een andere werkwijze uitgewerkt.

Deze moet leiden tot een moderne gemeentelijke organisatie, die past bij de eisen van participatie en co-creatie die de samenleving heden ten dage stelt.

Vanuit sommige afdelingen komen daar al heel positieve geluiden over.

Laten we dat proces een kans geven.

Wij geven het college wel mee, dat urgente knelpunten uiteraard dienen te worden opgelost.

Vraag is of dat nu direct structureel of nog incidenteel kan, tot het hele plaatje van de nieuwe organisatie klaar is.

Eén knelpunt mag wat ons betreft op korte termijn aangepakt worden.

Dit betreft de ondersteuning van onze raad zelf.

Een parttime griffier is onvoldoende om de nieuwe werkwijze die ook van ons als raad wordt gevraagd op goede wijze te ondersteunen.

Het organiseren van burgerparticipatie, vergaderen op locatie, de nieuwe commissies, de invoering van de omgevingswet etc. etc.

Het vraagt organisatie tijd, een betere communicatie en inhoudelijke ondersteuning van raadsleden.

Wij pleitten er voor om al komend jaar deze functie uit te breiden naar een fulltime positie en daar een beperkte communicatie functie aan toe te voegen.

Voorzitter ik kom tot een afronding.

De komende jaren lopen de inkomsten terug.

Met name die uit onze grondexploitaties.

De meeste grote bouwprojecten ronden we deze periode af.

Wij roepen het college op om actief op zoek te gaan naar een verbetering van onze structurele inkomsten.

Zijn eventueel nieuwe gronden in ontwikkeling te nemen, naast de ‘relatief kleine percelen’ binnen de bebouwde kom?

Ook een verhoging van de OZB is wat ons betreft daarbij mogelijk om structurele lasten te kunnen dragen.

Want voorzitter, die structurele lasten hebben wij in dit dorp niet zomaar.

In die structurele lasten zitten ook al die zaken die zo goed gaan in het sociaal domein (zorg en welzijn), in onze jeugdzorg, in ons verenigingsleven en ga zo maar door.

Daarin snijden betekent dat inwoners inleveren.

Tegelijker tijd zien we dat tegenover ons hoge voorzieningenniveau onze OZB relatief laag is, landelijk en in de regio.

Bovendien de OZB laat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Natuurlijk niet zomaar. Maar binnen verantwoorde kaders en met zekere terughoudendheid is een verhoging zeker bespreekbaar voor onze fractie.

Daarmee bouwt DorpsVISIE ook de komende jaren graag verder aan een mooie en sociaal Son en Breugel.

En oh ja, zeker zelfstandig natuurlijk, maar dat had u wellicht al begrepen.

Fractie DorpsVISIE Son en Breugel

4 juli 2019

Ik ben Jelle de Jong. Samen met Marian en onze kinderen Casper en Annika woon ik nu tien jaar in ’t Zand. Geboren in Breda ben ik in Eindhoven gaan studeren en werken, en leerde daar Marian kennen. Hoewel ze is opgegroeid in Zoetermeer, is haar familie afkomstig uit Son en Breugel en was het dorp dus bekend terrein. Het groen, de verbondenheid en de kleinschaligheid, en tegelijkertijd de ligging dichtbij de stad spraken ons aan. Hier wilden we graag wonen en onze toekomstige kinderen grootbrengen!

Voor mijn werk reis ik het hele land door om mensen de kracht van spelend leren en spelend werken te laten ervaren. Mijn streven is dat iedereen, jong of oud, de gelegenheid krijgt zijn of haar eigen talenten te ontwikkelen. Ik train daarom leerkrachten en scholen om hun onderwijs te vernieuwen met spelend leren in combinatie met bijvoorbeeld wetenschap en techniek. Daarnaast ondersteun ik professionele teams om door spelend te werken weer echt met elkaar in gesprek te gaan en zich met plezier voor elkaar in te zetten.

Ik vind het belangrijk dat mensen de kans hebben om actief aan hun gemeenschap bij te dragen, ieder met zijn eigen talent. Dat mensen zich door elkaar gesteund voelen en onderlinge verschillen als kracht kunnen zien. Dat is voor mij de aanleiding om lokaal politiek actief te zijn, inmiddels als fractievoorzitter van Dorpsvisie. In de vijf jaar dat ik nu in de gemeenteraad zit, heb ik gemerkt dat in de politiek soms dingen anders of moeizamer gaan dan gedacht. Dat vind ik niet altijd gemakkelijk. Het is een uitdaging om alle belangen en het algemeen belang af te wegen en tot een goed besluit te komen. Tegelijkertijd ben ik heel trots wanneer ons dat als raad is gelukt!

U kunt mij bereiken via jelle@dorpsvisie.nu.

Allereerst willen wij onze waardering uitspreken voor de opzet van het collegeprogramma en de begroting en het werk van onze ambtenaren.

Wij vinden het ook goed, dat we deze stukken eerst in delen in de betreffende commissies hebben besproken. Uiteraard zullen we dit proces moeten evalueren en finetunen. Wat ons betreft een prima opstap naar een bredere veranderende werkwijze van deze raad. We hopen dat we dat ook vanavond zullen merken.

De koppeling met het collegeprogramma maakt het een bijzonder document.

Ik kan mij niet herinneren dat voorheen op een dergelijke manier een gebundeld document voor de komende vier jaren is gepresenteerd.

Wat ons betreft zijn zowel het collegeprogramma als de begroting een goede uitwerking van wat wij wellicht de belangrijkste doelstelling van dit college vinden te weten:

”De verbinding maken binnen college en raad en vooral ook verbinding met de inwoners en ondernemers versterken.”

Die doelstelling is echter niet direct te vertalen naar één specifieke uitwerking en één specifiek bedrag.

Zoals in de inleiding mooi verwoord: “De komende periode leren we samen met de raad, hoe burgerparticipatie vorm gaat krijgen in onze gemeente.

Soms maken we de juiste keuzes, soms ook niet.

Daar leren we samen van.”

Die zin behoeft echter één aanscherping wat DorpsVISIE betreft:

“De komende periode leren we samen met de raad, inwoners en ondernemers …”

DorpsVISIE is blij met de relatief goede resultaten op het sociaal domein in de afgelopen jaren.

De transities en transformaties hebben we in 2015 goed ingezet en we staan er behoorlijk goed voor. Wij kunnen nu echter niet tevreden achteroverleunen.

We dienen continu het contact met inwoners, vrijwilligers en (semi-) professionele organisaties te versterken om te komen tot verbeteringen en daarmee tot nog betere aanpak van (potentiële) knelpunten.

Want laten we niet vergeten, dat ook in deze tijd, waarin het economisch goed gaat het belangrijk is ”aandacht houden voor hen die onze steun en hulp nodig hebben”.

Het is belangrijk om daarin samen met inwoners op te trekken en ons daarbij continu af te vragen hoe we de ‘zorg voor en met elkaar’ zo goed mogelijk als gemeente kunnen ondersteunen.

We zijn blij dat dit college voortvarend met “Breugel Bruist” aan de slag gaat.

Het college gaat binnenkort in overleg met alle betrokken inwoners, organisaties, ondernemers, om te komen tot een uitwerking waar ook wij als raad mee aan de slag kunnen. En dat is wat vele inwoners en andere betrokkenen graag willen: aan de slag en resultaat.

Wij zijn dan ook voorstander om die uitvoering te faseren, zodat we bekende en blijvende projecten redelijk snel kunnen realiseren, terwijl de nieuwe onderdelen worden uitgewerkt. We bespreken de mogelijkheden om tot uitwerking te komen binnenkort in de commissie, waarbij wij inzetten op

– ruimte voor de Regenboogschool binnen Breugel Bruist en daarmee het blijven van de Kromme Hoek op de huidige locatie, overigens buiten het plangebied.

– woningen voor jongeren en ouderen, beiden met en zonder zorgvraag.

– een toekomstige Bongerd van grotere omvang, zodat onze verenigingen een uitwijkmogelijkheid hebben tussen de Landing en de toekomstige Bongerd.

Naast het centrum van Breugel komt eindelijk ook het centrum van Son de komende jaren tot realisatie.

Invulling van onze pleinen en een aantrekkelijk winkel aanbod met zo min mogelijk leegstand.

Kortom een aantrekkelijk centrum om te wonen, winkelen en te verblijven. Op de uitstraling kom ik zo dadelijk nog terug. Natuurlijk kijken we met enthousiaste zin uit naar de resultaten van de technische keuring van het Kerkgebouw om daarna met alle betrokkenen, binnen en buiten de raad, tot een goede invulling van alle functies in het centrum te komen.

De begroting is wat ons betreft een goede vertaling van het coalitie- en collegeprogramma.

In deze begroting zien we het werken aan een nieuwe bestuursstijl, met ruimte voor inwoners, ondernemers en andere betrokkenen, en een betere communicatie als voorwaarde goed terugkomen. Die verbeterde communicatie moet er ook voor zorgen dat het voor betrokken inwoners en ondernemers makkelijker wordt om mee te praten over onderwerpen die hen aangaan omdat ze in elk geval betere en begrijpelijkere informatie tot hun beschikking krijgen dan voorheen.

We maken bovendien geld vrij in deze begroting om daadwerkelijk bijeenkomsten en andere communicatieactiviteiten en -uitingen te kunnen organiseren.

Ja, dan kan met betrokken inwoners en ondernemers echt het gesprek worden aangegaan en hebben de financiële ruimte, zeker vanaf 2020, om burgerinitiatieven te ondersteunen en (te helpen) realiseren.

Hierbij nog de kritische opmerking dat door de verandering van leverancier er dit jaar geen goede en begrijpelijke online versie van de begroting is gerealiseerd, zoals afgelopen jaar.

Wij vragen de wethouder wanneer hij verwacht dat deze alsnog online komt.

De begroting lezend kan de eerste indruk zijn dat we er goed voorstaan.

Op de korte tot middellange termijn is dat ook zeker zo.

Toch heeft onze fractie zorgen over onze financiële positie op de langere termijn.

Kijken we naar de kengetallen op pagina 131, dan geven die reden tot vragen en zorg. We zien een duidelijke neerwaartse trend van onze jaarlijkse inkomsten en opwaartse druk op onze schuldenlast.

Dit is verklaarbaar door het grotendeels wegvallen van inkomsten uit het realiseren van nieuwe bouwgrond. De grote projecten, zoals Sonniuspark, komen tot een afronding en dat scheelt per jaar toch enkele miljoenen die niet beschikbaar komen voor de jaarlijkse begroting.

Dat wegvallen van die inkomsten en het naar verhouding oplopen van de schulden, geeft ook reden tot een andere zorg.

Een aantal grote projecten zijn of worden uit opgebouwde reserves betaald. Sommige ook uit reserves die al gedurende langere tijd of door bijvoorbeeld de verkoop van Obragas, zijn opgebouwd.

DorpsVISIE is er helemaal voor die reserves te gebruiken voor realisatie van projecten. Begrijp ons niet verkeerd.

Echter vragen wij ons wel af, hoe wij over tien jaar of meer opnieuw voldoende reserves hebben opgebouwd als dan bijvoorbeeld de vraag tot vervanging van duurzame voorzieningen of accommodaties als de gemeentewerf/brandweerkazerne, de basisscholen, het openbaar groen of grijs etc. op tafel ligt.

Natuurlijk schrijven we de komende jaren op investeringen af, maar dat is nog iets anders dan opnieuw sparen voor investeringen in de toekomst.

De stijging van de OZB-belasting is een van de weinige knoppen waar wij als gemeente zelf aan kunnen draaien om inkomsten te verhogen en daarmee die financiële positie kunnen versterken. Verhoging uit het gemeentefonds vanuit het Rijk valt immers niet te verwachten en kunnen wij (helaas) ook niet sturen.

Overigens gaat dat niet met miljoenen tegelijk.

In de praktijk betekent de voorgestelde wijziging een verhoging van enkele tientjes per jaar voor huiseigenaren.

Na de verhoging blijft Son en Breugel nog ca 13% onder de landelijk gemiddelde belastingdruk zitten, inclusief riool- en afvalstoffenheffing.

De laatste zijn volgens afspraak kostendekkend en met de gestegen kosten voor de verwerking van ons afval, worden ook deze lasten verhoogd. Dat is niet leuk, maar wel noodzakelijk en uit te leggen.

De lichte stijging van onze inkomsten geeft in ieder geval de komende jaren meer ruimte om nieuwe investeringen te doen, zoals die b.v. uit een intensievere burgerparticipatie naar voren kunnen komen.

Wij vragen het college dan ook om voor de behandeling van de Kadernota medio 2019 in de commissie AZ een uitwerking te presenteren van een lange termijn financiële planning.

Willen we onze zelfstandigheid voor de toekomst kunnen waarborgen en risico’s kunnen dragen en investeringen blijven doen is het van groot belang ook financieel gezond en zelfstandig te blijven.

Ondanks onze tevredenheid hebben wij nog wel enkele punten die wij graag onder de aandacht willen brengen.

Ten eerste onze grote wens, en die van velen in het dorp en in deze raad, om versneld tot een hoger onderhoudsniveau van stoepen en fietspaden te komen. Daarvoor is nu een extra investering in de komende vijf jaren gepland om dat hogere niveau te bereiken.

Wat de fractie van DorpsVISIE betreft mag dat versneld worden.

Bovendien vindt onze fractie dat het park Vroonhoven en onze centra in Son en Breugel een veel levendigere en groenere uitstraling moeten krijgen met bloeiend goed, bomen, waterpartijen, leilinden, haagjes etc.

Onze centra zijn kaal, saai en bovenal versteent. Dus grijs eruit, groen erin.

Met de volgende motie roepen wij het college op om de investeringen voor stoepen, fietspaden in het centrum van ons dorp naar voren te halen en de belangrijkste knelpunten in 2019 aan te pakken en dat te doen door het tijdelijk inzetten van onze algemene reserve. Echter daarbij wel dat de geplande uitgaven voor de komende jaren dan dienen als dekking voor het weer aanvullen van die reserve.

 Motie Versnellen verhogen onderhoudsniveau stoepen en fietspaden.

Ten tweede pleiten wij er voor in onze gemeente meer en betere speelgelegenheden voor kinderen te realiseren.

Vergeleken met ons omliggende gemeente komen wij er wat mager vanaf.

Met name in het centrum van Son moeten we deze missen.

Aantrekkelijke en interactieve speelruimten zijn niet alleen voor jongeren, maar kunnen ook voor ouderen interessant zijn.

Het verhoogt de sociale cohesie als ontmoetingsplek, kan een instrument zijn tegen eenzaamheid en roept op tot bewegen en spelen (dat is goed voor jong en oud).

Voor dit onderwerp dienen wij geen motie in, omdat wij voorstellen om dit onderwerp eerst voor te leggen aan de Jeugdgemeenteraad en daar hun inbreng over te vragen.

Bij deze de vraag aan de voorzitter om dit onderwerp aan de Jeugdgemeenteraad voor te leggen en bij voldoende interesse met hen te bespreken.

Met dit collegeprogramma en deze begroting ligt er niet alleen een uitwerking voor de komende jaren op tafel, maar vooral een uitnodiging.

Een uitnodiging om mee te denken, mee te doen en mee te realiseren.

Een uitnodiging aan inwoners, ondernemers en professionals en natuurlijk deze raad om ideeën te delen en mee uit te werken.

Niet voor alles, maar daar waar dat voor hen relevant is uiteraard.

In lijn daarmee ook onze aanzet om actief als raad de Jeugdgemeenteraad te betrekken bij het besturen van onze gemeente.

Wij zijn dan ook blij met de ruimte voor betere communicatie en participatie en voor de realisatie van burgerinitiatieven, zoals die ook uit de jeugdgemeenteraad kunnen worden aangedragen.

We zijn blij met de aandacht om te blijven verbeteren in Zorg en Welzijn.

DorpsVISIE heeft echter ook haar zorg geuit bij de lange termijn financiële positie.

Daarnaast hebben wij met het verhogen van het onderhoudsniveau van de stoepen en fietspaden ook een verbeterpunt op de korte termijn voorgesteld.

Jelle de Jong, voorzitter. Theo Groenemans, secretaris.

Helga Helders – de Bruin, lid. Remco Heeren, lid.

Jos de Bruin, lid. Frans Meulenbroeks, lid.

Stephen Philippi, lid. John Frenken, lid.

Op 21 februari ontving de gemeenteraad de mededeling, dat de gerapporteerde kosten voor de verbouwing van het Vestzaktheater zijn overschreden wegens meerwerk. Daarbij zouden de afspraken over wie voor hoeveel geld akkoord mag geven niet zijn nagekomen en is meer geld uitgegeven dan afgesproken. Het feit dat dit uitgebreid en direct gemeld is aan de raad doet vermoeden, dat ook het college zich niet aan die afspraken met de raad heeft gehouden. DorpsVISIE neemt daarmee aan, dat het bedrag (ruim) de €50.000 overschrijdt.

Dit bericht zou de gehele gemeenteraad direct alert moeten maken. De onderste steen moet boven, want dit raakt de afspraken en het vertrouwen tussen raad en college.

DorpsVISIE vraagt zich af waardoor het college niet van dit bedrag wist toen zij in december de raad een overzicht van alle kosten stuurde. Binnen het gemeentehuis waren deze toen al bekend. Wethouder Van Turnhout geeft aan dat het ‘incident’ zich voordeed tijdens de herfstvakantie en er sprake was van onderbezetting en de verbouwing haast had. Toch is er ook tijdens vakanties altijd een bestuurder aanwezig voor ambtenaren om in dit soort ‘noodgevallen’ overleg mee te kunnen plegen.

DorpsVISIE vraagt waarom het college sinds 20 februari nog geen antwoorden heeft. Er is zelfs nog geen opdracht aan de interne accountant geven om het nader uit te zoeken. Het college schuift al twee weken aanvullende vragen van DorpsVISIE en CDA voor zich uit zonder antwoorden te geven. Wie heeft, wanneer, getekend in de herfstvakantie? Wie wisten hier van? Welke melding is nu precies wanneer gedaan, met welke onderbouwing en voor welk bedrag? (melding maken bij het college doe je niet zomaar. En wat heeft het college gedaan om herhaling te voorkomen?

Informatie die het college allang weet zonder onderzoek, maar die zij niet deelt met de raad. Wat DorpsVISIE betreft onacceptabel en wij roepen dit college en deze raad op in de vergadering van 15 maart transparant en openbaar opheldering te geven en stellen voor als raad een onderzoek in te stellen om het vertrouwen te herstellen.

Jelle de Jong