Poliflw

Zaterdag 11 mei 2019: Veteranendag in Barneveld Rondrit met historische voertuigen – Marinierskoor – Praat ‘ns met een veteraan De gemeente Barneveld organiseert op zaterdag 11 mei 2019 – samen met het Veteranencomité Barneveld – voor de 12e keer de Veteranendag. Bent u veteraan? U bent die dag tussen 12.15 en 12.30 uur welkom in de hal van het gemeentehuis. Na een welkomstwoord door burgemeester dr. J.W.A. van Dijk, vertrekt u met historische voertuigen voor een rondtour door verschillende kernen van de gemeente Barneveld. Tijdens de rondrit is het marinierskoor van de partij om de rondtour – letterlijk en figuurlijk – luister bij te zetten. Na afloop biedt de gemeente Barneveld u op het HVC aan de Nijkerkerweg een “blauwe hap” aan. Hebt u zich nog niet voor deze dag aangemeld? Dat kan door een e-mail te sturen naar m.blommert@barneveld.nl. Bent u inwoner? Kom op zaterdag 11 mei 2019 rond 12.00 uur naar het Raadhuisplein en bewonder de historische motorvoertuigen. Zwaai de veteranen uit als zij aan hun rondtour beginnen. Woont u in één van de kernen? Hieronder vindt u de route die de rondrit aflegt. Tijdens de rit is er ook gelegenheid om met veteranen in gesprek te gaan. De locaties waar dat kan, staan in het onderstaande schema. Door de kernen De hoofdroute van de rondrit is als volgt: Barneveld, Garderbroek, Kootwijkerbroek, Stroe, Garderen, via het centrum van Voorthuizen naar het centrum van Barneveld. 13.45/14.00 uur Het marinierskoor ‘zwaait’ de veteranen zingend uit op het plein voor het gemeentehuis. 14.15/14.30 uur Aanwezig in Kootwijkerbroek en opstellen op de parkeerplaats van De Essenburcht. Het marinierskoor treedt hier op en er is gelegenheid om met veteranen in gesprek te gaan. 15.15/15.30 uur Richting Stroe. In Stroe wordt een rondje door het dorp gereden. 15.30/15.45 uur Vertrek richting Garderen met een verwachte aankomst rond 15.45 uur. De voertuigen worden op het parkeerterrein achter de Kruimelstaete geparkeerd waar inwoners van Garderen de voertuigen kunnen bekijken, kunnen genieten van een optreden van het marinierskoor en met veteranen in gesprek kunnen gaan. Vervolgens wordt een rondje door het dorp Garderen gemaakt. 16.30/16.45 uur Vertrek richting Barneveld.

Timeline Photos

De Vrijheid Voelen We begonnen afgelopen week met Bevrijdingsdag. Een dag die hoort bij de dag die eraan voorafgaat, de Dodenherdenking. Twee dagen, 4 en 5 mei, die je niet los van elkaar kunt zien. Eerst een moment van het herdenken van de gevallenen in die vreselijke Tweede Wereldoorlog, dan een moment om de vrijheid te vieren. Stilstaan bij de consequenties van onvrijheid en ons telkens opnieuw inprenten hoe belangrijk het is om in vrijheid te kunnen leven. Dodenherdenking en Bevrijdingsdag doen ons realiseren dat er tenminste één waarde is die aan alle meningen vooraf gaat. Dat is “vrijheid”. Een waarde die we voortdurend levend moeten houden. De lakmoesproef van die waarde is echter niet de symboliek van het vrijheidsvuur, maar de vraag of je dat vurige verlangen naar vrijheid waarmaakt in je daden. Of je die waarde van vrijheid niet alléén in je overtuiging laat horen, maar ook laat zien in je handelen, je gedrag, je daden. Pas dat maakt vrijheid werkelijk waardevol. Ds. Van Iperen sprak zaterdagavond bij onze Dodenherdenking aan de Plantagelaan over de betekenis van vergeven en dat trof me. Wie de vrijheid viert, moet willen leren om te vergeven, te verzoenen, te vertrouwen. Je moet de ander willen zien en respecteren. Niet leven in achterdocht en wantrouwen maar uitgaan van zijn of haar goede bedoelingen. Nelson Mandela stelde daarover ooit deze cruciale vraag: “Wat zou er gebeuren als de wens om het goede te doen het wint van onze altijd aanwezige drang om te bewijzen dat een ander het bij het verkeerde eind heeft?” Vrijheid is als zuurstof in ons leven. Bij een teveel aan zuurstof ga je hyperventileren; bij een tekort krijg je het stervensbenauwd, zo las ik ergens. Het is dus voortdurend zoeken naar een evenwicht. Vrijheid kent zijn begrenzingen immers in het respect en de ruimte die je ook anderen geeft. Daarom herdenken we elk jaar op 4 mei de gevallenen voor de Vrede. Daarom vieren we elk jaar op 5 mei de Vrijheid. Daarom praktiseren wij morgen, overmorgen en daarna de Verdraagzaamheid. Vrede, Vrijheid en Verdraagzaamheid. Dat is de trilogie, het verhaal in drie delen, dat telkens weer verteld en doorverteld moet worden. Want, als u, wij en vele anderen het niet vertellen, hoe zullen jonge generaties het dan ooit horen en verstaan? Vertellen en doorvertellen dus want ander verflauwen de stemmen, vervagen de beelden en verliezen we de vrede, vrijheid en verdraagzaamheid. In het Liedboek voor de Kerken staat daarover een heel mooi lied (1014): “Geef vrede door van hand tot hand. Je moet die schat bewaren. Bescherm haar als een tere vlam. Behoed haar voor gevaren. Geef vrede door van hand tot hand. Als brood om uit te delen. Kijk ieder mens met warmte aan. Zo kunnen breuken helen”. Het is dit jaar 70 jaar geleden dat de Verenigde Naties de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens proclameerden. Eigenlijk de grondslag voor onze hedendaagse vrijheidsrechten. Eleanor Roosevelt, de First lady van de Amerikaanse president Franklin Roosevelt, schreef er aan mee. Ze had de verschrikkingen van de Tweede Wereld Oorlog gezien en gevoeld. Toen ze eens naar de betekenis van die rechten gevraagd werd zei ze: “Mensenrechten. Waar die beginnen? Op plekken dichtbij huis. Zó dichtbij en zo klein dat ze op geen enkele landkaart zichtbaar zijn.” Mensenrechten, vrijheidsrechten, ze beginnen bij ons zelf. Niet in ’s lands vergaderzalen, Haagse bureaucratieën of mondiale toppen van regeringsleiders. Dichtbij huis wordt de wereld gewonnen. Bij u en mij. Bij onszelf. Wie de vrijheid een groot hart toedraagt, zal moeten leren om te vertrouwen en anderen de ruimte geven. Wie de vrijheid dient zal het eigen gelijk relativeren en de toenadering zoeken in de dialoog met anderen. Wie de vrijheid praktiseert zal generositeit willen tonen en anderen aanmoedigen de bruggen van verbinding te betreden. Dr. J.W.A. van Dijk Burgemeester

Photos from Gemeente Barneveld's post

Alle stemmen gelden Staat de vlag klaar voor Koningsdag 2019? Dit jaar moet ik gaan kiezen tussen de bekende driekleur met wimpel of de oranje vlag met de grote W die is gemaakt ter gelegenheid van het bezoek van de Koninklijke Familie in Amersfoort. Of zal ik ze beide gaan uitsteken? Nou ja, ik kan er nog een nachtje over slapen. Vorige week mocht ik met enkele Barneveldse vertegenwoordigers aanwezig zijn bij het Koningsdagconcert dat zaterdagavond wordt uitgezonden op tv. Koning Willem Alexander en Koningin Maxima bieden jaarlijks de betrokkenen bij de voorbereidingen voor Koningsdag zo’n concert aan. In de Flint heette het Koningspaar ons allen persoonlijk welkom met een stevige handdruk en gulle lach. De Koning herkende daarbij ogenblikkelijk het insigne van Dutchbat op het revers van Henk van den Berg uit De Glind. Toch niet te geloven dat de Koning met alle drukte ook dat nog opmerkt, prachtig. Henk was er in elk geval van onder de indruk en vertelde het vol trots. Nu even terug naar dat concert dat als motto meekreeg: “Alle stemmen gelden”. Een concert waarin het vooral draaide om een muziekinstrument dat vrijwel iedereen bespeelt, de menselijke stem. In allerlei tonen en combinaties mochten we genieten van solisten als Paul de Munnik, Nora Fisher en verschillende regionale koren, het Nationaal Kinderkoor, het ZO Gospel Choir en andere veelkleurige stemmen in poëzie, declamatie of rap. Stemmen die zongen over levensgebeurtenissen als geboorte, dood, liefde en verlangen. Eigenlijk werd met dit motto “Alle stemmen gelden” ook wel een statement gemaakt, zo bedacht ik me. Want is het eigenlijk niet zo dat we als kind bij de keuze over welk spelletje we buiten zouden gaan spelen vaak al riepen dat “de meeste stemmen gelden”? En worden de politieke beslissingen over maatschappelijke vraagstukken niet “bij meerderheid van stemmen” genomen? Als alle stemmen gelden, dan hoort er bij die beslissingen echter niet alléén van de meerderheid te worden uitgegaan, maar moet er ook recht worden gedaan aan de minderheid. Is die voldoende gehoord en leidt het gesprek ook tot wederzijds begrip en bereidheid stappen naar elkaar toe te zetten? Concensusdemocratie, oftewel ons typisch Hollandse poldermodel, gaat er van uit dat je er bij lastige vraagstukken met elkaar probeert uit te komen. Te geven en te nemen en dat een compromis vaak beter uitwerkt dan machtspolitiek waarbij enkel “de meeste stemmen gelden”. Het is dit jaar 100-jaar geleden dat het algemeen kiesrecht werd ingevoerd. In 1919 hadden alle vrouwen en mannen vanaf 25 jaar stemrecht. Daarvoor hadden alléén mannen dat kiesrecht en tot 1917 zelfs alléén bemiddelde en goed opgeleide mannen. Die invoering van het algemeen kiesrecht berust op het beginsel van “one man, one vote”. Daarmee kunnen dus alle stemmen in de samenleving doorklinken in ’s lands vergaderzalen. Wat een groot democratisch goed is dat. Wist u dat er sinds de invoering van dat algemene kiesrecht 325 verschillende partijen landelijk actief zijn geweest die stemmen uit de samenleving wilden laten doorklinken? Wie heeft ze nog op het netvlies? Bijvoorbeeld de Anti Werkloosheid Partij, de Algemene Welvaartspartij, de Boerenpartij, de Communistische Partij Nederland, Partij van de Toekomst of het fascistische Zwart Front. Van al die partijen is er maar één die het onder dezelfde naam vanaf 1922 heeft volgehouden in ons parlement: de SGP. En ook altijd zijn er nieuwkomers bij verkiezingen geweest die zich met een “ander stemgeluid” presenteerden. De Lijst Pim Fortuijn was daarvan electoraal gezien de meest succesvolle door bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2002 ineens met 26 zetels in het parlement te komen. “Alle stemmen gelden”. Een bijzonder Koningsdagconcert met de meest persoonlijke klank van en unieke kleur in ieders stem. Geen stem gelijk aan welke andere dan ook. En toch allen in één koor om samen met ons als publiek te zingen. Meerstemmig, in canon en harmonieus. Met zo’n concert wensen we ons Koningspaar morgen een fantastische Koningsdag in regio Amersfoort. En u allemaal gezellige Oranjefeesten in onze kernen toegewenst. Misschien wel tot ziens daar. Laat alle stemmen maar klinken. Dr. J.W.A. van Dijk Burgemeester

Photos from Gemeente Barneveld's post

Veteranendag 2019 De gemeente Barneveld organiseert op zaterdag 11 mei 2019 – samen met het Veteranencomité Barneveld – voor de 12e keer de Veteranendag. Bent u veteraan? U bent die dag tussen 12.15 en 12.30 uur welkom in de hal van het gemeentehuis. Na een welkomstwoord door burgemeester dr. J.W.A. van Dijk, vertrekt u met historische voertuigen voor een rondtour door verschillende kernen van de gemeente Barneveld. Tijdens de rondrit is het marinierskoor van de partij om de rondtour – letterlijk en figuurlijk – luister bij te zetten. Na afloop biedt de gemeente Barneveld u op het HVC aan de Nijkerkerweg een “blauwe hap” aan. Hebt u zich nog niet voor deze dag aangemeld? Dat kan door een e-mail te sturen naar m.blommert@barneveld.nl. Bent u inwoner? Kom op zaterdag 11 mei 2019 rond 12.00 uur naar het Raadhuisplein en bewonder de historische motorvoertuigen. Zwaai de veteranen uit als zij aan hun rondtour beginnen. Woont u in één van de kernen? Hieronder vindt u de route die de rondrit aflegt. Tijdens de rit is er ook gelegenheid om met veteranen in gesprek te gaan. De locaties waar dat kan, staan in het onderstaande schema. Door de kernen De hoofdroute van de rondrit is als volgt: Barneveld, Garderbroek, Kootwijkerbroek, Stroe, Garderen, via het centrum van Voorthuizen naar het centrum van Barneveld. 13.45/14.00 uur Het marinierskoor ‘zwaait’ de veteranen zingend uit op het plein voor het gemeentehuis. 14.15/14.30 uur Aanwezig in Kootwijkerbroek en opstellen op de parkeerplaats van De Essenburcht. Het marinierskoor treedt hier op en er is gelegenheid om met veteranen in gesprek te gaan. 15.15/15.30 uur Richting Stroe. In Stroe wordt een rondje door het dorp gereden. 15.30/15.45 uur Vertrek richting Garderen met een verwachte aankomst rond 15.45 uur. De voertuigen worden op het parkeerterrein achter de Kruimelstaete geparkeerd waar inwoners van Garderen de voertuigen kunnen bekijken, kunnen genieten van een optreden van het marinierskoor en met veteranen in gesprek kunnen gaan. Vervolgens wordt een rondje door het dorp Garderen gemaakt. 16.30/16.45 uur Vertrek richting Barneveld.

Timeline Photos

Worstelen met vaccineren Ik weet nog goed hoe in mijn jeugd in Rijssen de polio toesloeg. Op de school waar ik zat waren de kinderen nauwelijks ingeënt. Het besmettingsgevaar was daardoor groot en urgent. In onze kerk en op school voelde je de worsteling van velen toen er door de overheid werd opgeroepen tot vaccinatie. Mag dat? Je kind laten inenten? Ging dat niet in tegen de voorzienigheid en het vertrouwen dat niets bij geval geschiedt? Ook vandaag de dag worstelen nog vele ouders en jongeren zelf in onze gemeente met die vragen. Kinderen of tieners preventief inenten tegen ziektes als tetanus, baarmoederhalskanker, kinkhoest, difterie, mazelen of meningokokken, is dat echt nodig en mag dat wel? Het antwoord daarop kan ik natuurlijk niet geven want als er één uitgangspunt hierbij geldt, dan is dat voor mij in elk geval dat iedereen hierover in eigen vrijheid hoort te beslissen. Niemand hoort te heersen over het geweten van de ander. Echter, “alleen afgaan op het geweten is gevaarlijk, want ons geweten kan licht dwalen”, zo schreef Ds. Abma als leider van de SGP ooit in “De Banier” (25 maart 1971) in een artikel over vaccinatie naar aanleiding van de polio-uitbraak in Staphorst. Die individuele keuzevrijheid verplicht een ieder daarom dat je daarover goed nadenkt en ook met anderen praat om de ‘voors’ en ‘tegens’ af te wegen. Onze gemeente biedt daarvoor een gelegenheid. Op het consultatiebureau kan een afspraak gemaakt worden voor ouders om hierover met deskundigen te praten. Ook bieden de websites van onze gemeente en van het Centrum voor Jeugd en Gezin extra informatie. Hoe zit het met dat vaccineren in Barneveld? Een paar cijfers. Het percentage volledig gevaccineerde kinderen in onze gemeente bedraagt zo’n 66%; in heel Nederland is dat net boven de 90%. Het gaat dan om kinderen die geboren zijn in 2015 en voor hun tweede jaar de vaccinaties volgens het Rijksvaccinatieprogramma hebben gekregen. In 2018 werd er een verhoging van kinkhoestinfecties geconstateerd in Barneveld. De GGD introduceerde extra maatregelen voor kinderen en toen werden 84% van de baby’s ingeënt. De laatste jaren wordt een toename gezien van hersenvliesontsteking door de Meningokokken type W-bacterie. Hiervoor is een vaccinatieprogramma opgezet voor 14-jarigen. In Barneveld was de opkomst 63%. De lage vaccinatiegraad in onze gemeente heeft twee belangrijke negatieve effecten. Allereerst heeft de niet-gevaccineerde een grotere kans besmet te raken en akelig ziek te worden met ernstige gevolgen die niet te herstellen zijn. Juist omdat voor de behandeling van de ziektes zelf geen volwaardige medicijnen aanwezig zijn, wordt gebruik gemaakt van de preventieve vaccinatie. En zoals we op vele terreinen van het leven voorzorgsmaatregelen treffen, is dat met de vaccinatie dus ook het geval. Het tweede negatieve effect van de lage vaccinatiegraad in Barneveld betreft de gevolgen voor de gemeenschap, ons allen dus. Uit wetenschappelijk onderzoek van de Wereld Gezondheidsorganisatie blijkt dat de bacteriën en virussen die de verschillende ziektes veroorzaken nauwelijks kans hebben zich te verspreiden als die vaccinatiegraad ruim boven de 90% ligt. Door mee te doen aan de vaccinatie draag je dus ook bij aan het gemeenschappelijke doel om een uitbraak te voorkomen en de ziekte uit te bannen. Doe je niet mee, dan raakt dat dus niet alleen jezelf maar vergroot je ook de risico’s voor anderen. Ik ga nog even terug naar Ds. Abma die in zijn artikelen over vaccinatie schreef dat we daarover zeer verschillend kunnen denken maar tegelijk de vraag stelt of we alleen verantwoordelijk zijn voor onszelf of ook medeverantwoordelijkheid dragen voor de gezondheid van onze gemeenschap, want: “Gij zijt elkanders leden. Ook dat staat er geschreven”, zo lees ik dan. “Bezwaar tegen het middel als zodanig is er niet, want we gebruiken immers ook medicijnen” zo vervolgt de predikant. Om vervolgens te waarschuwen voor het “verafgoden van het middel” als men daarvan alleen het heil zou verwachten. Zou je dat middel ook als “genadegift van God” kunnen zien zo las ik in een interview met een arts uit de kring van de Gereformeerde Gemeente. Ik wil nogmaals benadrukken dat deze column u wil aanzetten tot bezinnen. Bezinning op de vraag hoe om te gaan met vaccineren. De beslissing daarover neemt u allen zelf. Waarom schrijf ik dan nu over dit onderwerp? Omdat de risico’s op uitbraken groter worden nu de vaccinatiegraad zo laag is geworden. Dat raakt de gemeenschap. En omdat GGD Gelderland-Midden start met de vaccinatiesessies tegen Meningokokken op 4 april en 22 mei in de Veluwehal. Jongeren in de leeftijd 14-18 jaar krijgen een uitnodiging om zich te beschermen tegen deze ziekte die de uiterst gevaarlijke (en zelfs dodelijke) hersenvliesontsteking kan veroorzaken. Tussen 15.00 en 20.00 kunnen zij er terecht Kijk daarvoor ook maar eens op www.deelditnietmetjevrienden.nl voor informatie en verhalen van jongeren en ouders die te maken hebben gehad met de meningokokkenziekte. Ik wens allen die worstelen met vaccineren wijsheid toe bij het maken van hun afwegingen. Dr. J.W.A. van Dijk Burgemeester

Timeline Photos

Burgemeester sluit panden vanwege drugsvondsten Burgemeester dr. J.W.A. van Dijk heeft op 4 maart jl. twee panden (van een woning aan de Kootwijkerdijk in Kootwijkerbroek en van een schuur aan de Postweg in De Glind) voor een periode van drie maanden gesloten. Hij deed dat op grond van artikel 13b van de Opiumwet.

Timeline Photos

#burgershoudenvanboeren Je zult koe zijn en geschilderd door De Haas. Dan klopt de uitdrukking: “Je weet nooit hoe een koe een haas vangt” echt niet meer? Ze is roodbont en je kijkt frontaal tegen haar kont. Sorry hoor, maar het rijmt zo mooi en het is echt wat je ziet. Zou de uitdrukking “Zo dom als het achtereinde van een koe” teruggaan naar dit schilderij uit 1880, zo bedenk ik mij. U kunt het kunstwerkje de komende tijd bewonderen in ons Pluimveemuseum; ik mocht recent de prachtige wisselexpositie aldaar over het rund openen. Jan de Haas was een schilder van de Haagse school. Stadsmensen als hij trokken er op uit met hun schildersdoos en –ezel om het prachtige buitengebied te portretteren. Levensecht geschilderd of uitvergroot met oog voor detail. Uit bewondering voor het land, het water en de luchten en wat zich in dit decor afspeelde. Dat misschien wel wat geromantiseerde beeld van de schilders van de Haagse School contrasteert nogal met de schokkende beelden die hedendaagse dierenactivisten ons schetsen. De stadse filmers die onze boeren “undercover” bezoeken om misstanden in de veehouderijen aan de kaak te stellen, dierenleed te ensceneren en ons in Hart voor Nederland trakteren op de uitwassen van de kiloknallers. Ja, misstanden moeten aan de kaak worden gesteld en uitwassen aangepakt. Maar doe je onze boeren recht door deze beeldvorming? Of is dit een manier van actievoeren om hen stelselmatig in een kwaad daglicht te stellen? De veganisten en vegetariërs tegen de vleeseters en veehouders. Laten we de koe dus bij de horens vatten. Ik zie boeren die vol overgave en met liefde hun dieren houden en verzorgen. Boerinnen met hart voor kippen, koeien, kalveren, varkens, schapen, geiten… Agrariërs die zich inzetten voor een vitale en goed verzorgde veestapel. Dag en nacht in de weer voor hun dieren. Met een inzet om ons, consumenten, te voorzien van gezond, veilig en voedzaam voedsel. De afgelopen tijd zijn in de sociale media onder de hashtag #boerenhoudenvandieren tal van filmpjes en berichten verschenen van deze boeren en boerinnen met hart voor hun dieren. Uit onze regio bijvoorbeeld van Christa Blom met haar kippen of Conny van den Top met Happy Farmlife. En wat roepen ze op? Bij mij goede gevoelens, maar bij de actievoerders van Animal Rights komen de reacties in de vorm van ontluisterende filmpjes, stuitende foto’s, en agressieve commentaren. Haal dan even diep adem en vraag je af of je meer bereikt met harder schreeuwen of met slimmer luisteren. Uit publieksonderzoek van Kantar Public (het vroegere NIPO) uit 2017 blijkt trouwens dat de maatschappelijke waardering voor de boer best groot is. Driekwart van de bevolking beoordeelt de agrarische ondernemer als positief en gemiddeld krijgt de sector een rapportcijfer van 7,7. Slechts 4% procent van de Nederlanders beoordeelt de agrarische ondernemer als negatief. Op zich heeft de agrarische sector dus best een groot draagvlak onder de bevolking. De berichtgeving in de media doet vele boeren soms misschien anders ervaren. Tel echter ook je zegeningen en hou dat draagvlak vast, zou ik zeggen. Van de cabaretier Herman Finkers is de uitdrukking dat, als je niet veel weet het eigenlijk allemaal heel makkelijk is. Soms hoor ik dat terug in de reacties van boeren op de dierenactivisten en de door hen geschetste beeldvorming. Daarin komt iets terug van dat gezegde “zo dom als het achtereinde van een koe” (of varken). Een verwijt aan de criticasters dat ze geen benul hebben van het moderne boerenbedrijf. Daaronder voel je de irritatie en frustratie dat die anderen “het” maar niet begrijpen. Om moedeloos van te worden. Natuurlijk, er zijn grenzen en daar mogen ook de dierenactivisten niet overheen. Om die reden vroeg ons Barneveldse Tweede Kamerlid Jaco Geurts recent ook om steviger maatregelen bij de minister van Justitie. Toch zou ik tegen onze boeren zeggen: blijf de dialoog zoeken, neem kritiek serieus en pak uitwassen aan. Sjoemelen hoort er niet bij, “een waarheid als een koe”, toch? Open en transparant zijn over jullie mooie bedrijven en het welzijn van de dieren. Natuurlijk, “er is geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan”, dat moet de samenleving zich ook realiseren. Niemand is perfect, ook dát hoeven we niet te verbergen. Dus, laat iedereen maar meekijken hoe er vandaag de dag wordt geboerd en leg het uit. Het draagvlak zal versterken en ik zie de campagne #burgershoudenvanboeren zich al ontwikkelen. Nog even terug naar ons Pluimveemuseum dat zich heeft verloofd en is gaan samenwonen met het veeteeltmuseum uit Beers. Een mooie verbreding en aanwinst voor Barneveld en onze Food Valley. In het museum wordt de grote kop van Sunny Boy tentoongesteld. Hij zorgde voor een miljoen nakomelingen. Kalveren dan wel te verstaan, die tot de beste melkkoeien van Nederland uitgroeiden. Dankzij wetenschappelijk onderzoek, uitgekiende fokmethodes en de goede verzorging van de dieren verdubbelde de melkproductie van de koe in de afgelopen vijftig jaar. Dierenwelzijn en gezonde voedselproductie kunnen echt hand in hand gaan. De anonieme roodbonte koe van De Haas en de zwartbonte stier Sunny Boy staan daarvoor model. Waarin een klein land groot kan zijn! Dr. J.W.A. van Dijk Burgemeester

Photos from Gemeente Barneveld's post

Burgemeester @AsjeDijk wenst in zijn nieuwe column 'Out of Office' iedereen een goede jaarwisseling en "om zo af en toe ‘out of office’ te verkeren, het perspectief te doen kantelen en uit de eigen gecreëerde echoput te klimmen. Anders naar elkaar te kijken en muren als verbindingsbogen te gaan zien, met vensters en deuren om de buitenwereld toe te laten." Out of Office Stuurt u dezer dagen een email naar een instantie, dan is de kans groot dat u per ommegaande automatisch antwoord krijgt met een “out of office” bericht. Voor velen is de tijd tussen Kerst en Oud en Nieuw een tijd van rust. Vakantiedagen opgenomen, even geen wekker ’s ochtends vroeg. Tijd voor “funshoppen” of het wegwandelen van de extra calorieën. Tja, al dat lekkers dat de mond is binnengegaan, heeft wel een prijs. Zelf hou ik erg van de Adventstijd en de dagen op weg naar het aftellen van de klok voor het nieuwe jaar. Niet alléén omdat ik best “zin heb” en al dat lekkers graag lust. Maar ook vanwege de bezinning op de betekenis van Kerst; een tijd van ommekeer en samenzijn. Vrede op aarde en Nu zijt wellekome. Veelstemmig gezongen en vrij gedeeld met anderen. Het geeft zin aan ons bestaan, het geeft betekenis en je mag er hoop en vertrouwen uit putten. De rust en reflectie die deze tijd van het jaar ons schenkt, ervaar ik als waardevol. Onder meer om terug te kijken en mezelf af te vragen hoe het afgelopen jaar is verlopen en wat bepalende momenten zijn geweest. Heeft het zin, dat terugkijken? In een interview met de scheidend directeur van de Rabobank Geurt Boon, las ik dat “het leven wordt geschreven met potlood zonder gum”. Een mooie uitspraak. Je mag daarin best lezen dat je de klok niet terug kunt zetten maar vat dat nou niet op als “je kunt er toch niks aan doen, het leven gaat zoals het gaat”. Terugkijken, voor ieder van ons zal een ander pregnant beeld naar boven komen. Sommigen zullen meteen hun stralende hoogtepunt noemen, anderen dat intens verdrietige dieptepunt. Dat kan zich allemaal voordoen in ons persoonlijk leven of in de professionele, zakelijke wereld waarin we vertoeven. Als ik het afgelopen jaar beschouw, dan springt er één woord meteen naar voren: crisis. We begonnen dit jaar in de fipronilcrisis en eindigen het in de zandcrisis. Wat hadden onze (pluimvee)boeren het zwaar te verduren bij de start van 2018. En wat zijn er veel vragen aan het eind van dit jaar over de kwaliteit van het zand dat is toegepast in sommige nieuwe wijken. Ik begrijp best dat je dan als bewoner het naadje van de kous wilt weten en je zorgen maakt over de kwaliteit van je woonomgeving. Waar ligt dat zand en wat zit daar nu precies in? Heeft dat gevolgen voor onze gezondheid en kan ik mijn kinderen veilig buiten laten spelen? Wat betekent dit voor het imago van de wijk en de waarde van onze woning? Vragen waar je wakker van kunt liggen en die zeer serieus genomen moeten worden. Alles is er op gericht om via onafhankelijk onderzoek antwoorden te krijgen op deze vragen. Hebben deze twee crisissen wat met elkaar van doen? Wel, de Barneveldse samenleving en de politiek stond pal achter zijn boeren in de fipronilcrisis en dat gaf veel gemeenschapszin en onderling vertrouwen. Zo mogen we er ook nu met elkaar op staan dat de bewoners kunnen vertrouwen op open, transparant onderzoek. Om te achterhalen wat er nu precies aan de hand is met het zand in hun wijk en om de maatregelen te nemen die daarbij nodig zijn. Beste lezers, we lopen nu met elkaar naar de jaarwisseling. Tijd voor rust en reflectie. Hoe toepasselijk is dan het thema van de expositie die momenteel in Singer Laren tentoongesteld wordt: “Out of Office”. Zo’n 150 zelden getoonde kunsthistorische hoogtepunten die normaal de muren sieren van Nederlandse bedrijven, universiteiten, ziekenhuizen, banken e.d.. Vaak aangeschaft om een prettige werkomgeving te creëren. Maar ze zeggen ook iets over de bedrijfsculturen en willen inspireren tot creativiteit, innovatie. In één van de zalen met het thema “De ruimtelijke blik” las ik: “Een muis of een kikker ziet de werkelijkheid anders dan een arend die tussen de wolken zweeft. Dicht bij de grond lijkt een muurtje al snel een onoverbrugbare bergwand, terwijl die van bovenaf niet meer is dan een streepje tussen vlakken. Het landschap is minder eenduidig dan het vaak lijkt. De ruimte wordt bepaald door het oog dat ernaar kijkt”. Ik wens ons allen een goede en rustige jaarwisseling toe met dit citaat. Om zo af en toe, ‘out of office’ te verkeren, het perspectief te doen kantelen en uit de eigen gecreëerde echoput te klimmen. Anders naar elkaar te kijken en muren als verbindingsbogen te gaan zien, met vensters en deuren om de buitenwereld toe te laten. Dr. J.W.A. van Dijk Burgemeester

Timeline Photos