Poliflw

Mag het pijn doen (door Monique Heger) Hoeveel mag het ons kosten? Een ruim fietspad, goede zorg, een veerdienst van kwart voor zeven tot half twaalf, of een schoon marktplein. Al die dingen kosten geld. En dat betalen we samen. Afgelopen zondag was het thema in de kerkdienst ‘offeren’. Offers brengen doet pijn. De komende weken buigen we ons over noodzakelijke bezuinigingen. Als we blijven doen wat we doen, stevent de gemeente af op een miljoenen tekort. Elke politieke partij zal met de billen bloot moeten om te vertellen waar het pijn mag doen. In Wageningen zijn veel mensen die zorg nodig hebben, soms dure zorg. Ons zorgbudget beslaat bijna de helft van onze begroting. Dat is niet erg, daarvoor zijn we met elkaar ‘samen’leving. Maar de zorgkosten stijgen momenteel fors. En dat betekent ook dat we ook op bepaalde zaken moeten bezuinigen en/of inkomsten moeten verhogen. Zijn we bereid om die paar tientjes per jaar meer te betalen. Voor hem en haar die het nodig hebben. Maar mag sommige zorg ook ietsje minders? Zijn we bereid om echt samen te delen. De vraag voor de komende weken is: Mag offeren voor ons allemaal pijn doen?

Uit de raad door Monique Heger Inclusieve Regenboog Ik vind het heel moeilijk om inclusief te zijn. Om een mening te horen van mensen waar ik het echt, hartgrondig, niet mee eens ben. Om daar ook ruimte voor te geven. Om te luisteren zonder direct oordeel. Dat is een uitdaging, maar toch begint daar voor mij democratie. De afgelopen weken is er een scherpe discussie gevoerd over de Nashville-verklaring. Betekent inclusief ook inclusief voor deze statements? Mijn antwoord daarop is ja. In Nederland mogen we verschillend denken. Dat is een grondrecht. En daar ben ik blij mee. We hebben een diversiteit aan religieuze instellingen en aan politieke partijen, en dus aan meningen. Dat maakt ons land kleurrijk! Maar vrijheid van meningsuiting komt ook met een verantwoordelijkheid om na te denken over consequenties van onze mening. Soms is het beter even niet te spreken, of om eerst eens te begrijpen wat iemand echt bedoelt. Met een simpel ‘stom’, ‘achterhaald’ of ander oordeel komen we in ieder geval niet veel verder. Daarmee sluiten we die ander uit. En dat is niet zo handig als je inclusief wilt zijn. Maar laten we een diversiteit aan meningen koesteren. Met respect voor elkaar begint een inclusieve samenleving, met een plek voor iedereen. Dan zijn we het echt waard regenbooggemeente te zijn.

Uit de raad, door Monique Heger Orde schept Rust Kent u dat, je komt aan bij de camping, moe van een lange reis, een overvolle camping, en dan een receptionist die zegt dat je maar ergens een plekje moet vinden. De tenten en caravans staan kriskras, hutjemutje en jij moet je daar nog tussenwurmen. Chaos. De boerencamping waar ik vorig weekend stond was daarentegen beter ingericht, met strak geschoren heggen en duidelijke plekken. Rust. Het ordenen van onze samenleving door bestemmingsplannen heeft het zelfde doel. Rust brengen. Afgelopen weken lagen er diverse bestemmingsplannen voor. De een al wat verder gevorderd dan de ander. U kent ze wel, de overwoekerde Monuta-locatie aan de Geertjesweg en de locatie Kirpenstein. Bij de één gaat een nieuwe supermarkt komen, bij de ander studentenappartementen. Op beide locaties een verbetering van de huidige chaos. Goede ruimtelijke ordening brengt rust in onze mooie stad. Maar nieuwe plannen brengen natuurlijk ook onrust. Komt er geen extra verkeer, is het wel veilig, niet te veel lawaai, raak ik mijn vertrouwde loopje niet kwijt? Daarom is het goed dat u ons scherp houdt en het college de plannen die er zijn verder uitwerkt samen met betrokkenen. Voor de plannen van de Geertjesweg hebben we in de raad daardoor nu extra geld vrij gemaakt voor verkeersmaatregelen. Ook voor de hoek Kirpenstein zijn de bewoners al scherp en betrokken. Fijn. Ook heb ik aandacht gevraagd voor senioren, voor wie grote supermarkten, vooral de lange paden, te vermoeiend kunnen zijn. Het zou goed zijn als de nieuwe supermarkt ook voor hen aandacht heeft en een ontmoetingsplek in de wijk kan worden, voor dagelijkse boodschappen én een kop koffie. Maar voor nu, eerst vakantie. Ik ga op zoek naar rust. Ik hoop dat u ook ergens een rustig plekje vindt als u weg gaat, of die rust in Wageningen vindt. En hopelijk zien we elkaar in september weer.

Gisterenavond tijdens de algemene ledenvergadering van de ChristenUnie Wageningen vond tevens een bestuurswissel plaats. Speciale dank voor Hendrik Jan Berenschot die maar liefst 3 termijnen (12 jaar) lang voorzitter was van de vereniging. Zijn taken worden overgenomen door Simon Frans de Vries. Moniek Kars werd welkom geheten als nieuwe secretaris/penningmeester. Gelukkig kunnen we nog gebruik maken van de kennis en expertise van Hendrik Jan aangezien hij als algemeen bestuurslid betrokken blijft. Het bestuur is als volgt samengesteld: Voorzitter: Simon Frans de Vries Secretaris/Penningmeester: Moniek Kars Algemeen Bestuurslid: Hendrik Jan Berenschot Contact met het bestuur kan via: bestuur@wageningen.christenunie.nl Laat het ons ook weten als je misschien iemand weet voor de functie secretaris of penningmeester. Of misschien is het wel iets voor jou? https://wageningen.christenunie.nl/bestuur

Uit de raad door Monique Heger: “He, ik zag je in de krant! Raadslid?! Wat doe je nou eigenlijk?” Dit was een veel gestelde vraag waar ik natuurlijk een saai politiek bestuurlijk antwoord op kan geven, maar meestal vertel ik wat ik zoal doe, of ga doen. De eerste weken staan vooral in het teken van kennismaken. Niet dat ik nog niemand kende, maar vanuit een andere rol kijk je toch weer met andere ogen. De dag na mijn beëdiging kreeg ik bezoek van een aantal wijkpanelleden van WijWageningen. Leuk om met hen te sparren. Welke dingen spelen er nu in de wijk? Hoe staat het met de uitvoering van Samen Wageningen? Ik laat me er graag over bijpraten, en kan er dan mee naar een wethouder, of breng het terug bij de raad. Als nieuwe raad zijn we op bezoek geweest bij de WUR en donderdag doen we dat bij de diverse woningcorporaties. Tevens waren er tal van vergaderingen waaronder die van de raad. Belangrijkste daar was voor mij dat we nu eerst een totaal plaatje gaan maken van alle plannen die rond de Olympiahal spelen. Belangrijk om eerst te impact te weten voor we besluiten. Ook daar was en is de input van bewoners super belangrijk.

Photos from ChristenUnie Wageningen's post

Vandaag is het internationale vrouwendag. Daarom zetten we onze vrouwelijke kandidaten in het zonnetje: Monique Heger, Marije Hardenbol, Moniek Kars, Sulti Keijzer en Leonie Schenkel. Zij zetten zich in voor een Waardevol Wageningen. Bovendien werd vanochtend in het gemeentehuis een foto gemaakt, met de vrouwen in de Wageningse politiek. Gebruik je stem op 21 maart. #gebruikjestem #GR2018

Weet jij al op wie je gaat stemmen 21 maart? Misschien herken je je in de motivatie van Sulti Keijzer om op de ChristenUnie Wageningen te stemmen. Sulti (31 jaar) woont al ruim 15 jaar in Wageningen. Naast haar baan voor de vakbond FNV, studeert ze deeltijd HBO rechten. Haar werk staat in het teken van mensen verbinden, mensen met welke achtergrond dan ook behulpzaam te zijn op sociaal vlak. Voor de ChristenUnie ziet ze vanuit haar opleiding rechten een zelfde rol weggelegd in de Wageningse samenleving. https://wageningen.christenunie.nl/kandidatenlijst