De Gouden Oliebol is de onderscheiding die GroenLinks Soest-Soesterberg al meer dan 30 jaar uitreikt aan een vrijwilliger of een groep vrijwilligers die actief zijn in onze gemeente. Dit jaar doen we dat voor één keer anders dan in andere jaren, want:
Normaal gesproken nomineert onze fractie een aantal kandidaten en vervolgens kan iedereen in Soest en Soesterberg daarop stemmen. Dit jaar hebben we als fractie zelf bepaald wie de Gouden Oliebol verdient.
De Gouden Oliebol draait om de waardering voor de vrijwilligers die genomineerd zijn en daarom proberen we de uitreiking altijd zo min mogelijk politiek te houden. Ook dat gaat deze keer niet lukken, dit wordt de eerste echt politieke Gouden Oliebol en wordt dan ook uitgereikt in het hart van onze lokale democratie, het gemeentehuis.
Het motto dat bij de Gouden Oliebol hoort is: “je moet wel een oliebol zijn om dit werk te doen”. En dat geldt altijd voor alle kandidaten en winnaars die we de afgelopen dertig jaar voorbij hebben zien komen. Wie een beeld wil krijgen, we hebben vorig jaar een boekje gemaakt waar ze allemaal in staan. Hun verhalen zijn altijd inspirerend, ontroerend en bewonderenswaardig.
We hebben in al die jaren zo’n beetje alle soorten vrijwilligers die onze gemeente rijk is aan ons voorbij zien trekken tijdens de Gouden Oliebol verkiezing. Dat varieerde van dames die geld inzamelden voor de strijd tegen borstkanker tot de trainers van het G-team van SO-Soest en van actiegroep ‘Soestdijk geen stankwijk’ tot de vrijwilligers van de Vogelopvang. Vrijwilligers uit sport, cultuur, dierenwelzijn, natuurbeheer, zorg en openbare ruimte, we hebben ze allemaal gehad. Uit Soest maar zeker ook uit Soesterberg.
Maar er is toch nog een groep vrijwilligers die tot nu toe nooit aan bod is geweest. En voor die groep geldt zeker het Gouden Oliebolmotto: “je moet wel een oliebol zijn om dit te doen”. Net als andere vrijwilligers zijn zij ermee begonnen vanuit een persoonlijke interesse of maatschappelijke gedrevenheid. Ze doen het voor de zaak of voor het spel en vaak met hart en ziel. De beloning voor hun werk moeten ze vooral in zichzelf en hun medestrijders zoeken want van anderen komt die heel vaak niet. Deze groep vrijwilligers wekt zelden ontroering op en is oogst ook weinig bewondering. Zij zullen op verjaardagsfeestjes niet zo heel snel enthousiast vertellen over wat ze allemaal doen, omdat dat nogal eens kan uitmonden in minder leuke gesprekken, slaande deuren, verhitte familieverhoudingen…..
Maar volgens ons verdienen zij beter. Zeker in deze maanden. Want ook al hebben we allemaal zo onze bedenkingen bij aspecten van ons politieke systeem, er is tot nu toe nog geen beter systeem uitgevonden dan onze democratie. En om dit te laten functioneren hebben we mensen nodig die avonden lang in zaaltjes vergaderen, posters plakken, penningmeester zijn, secretaris of voorzitter van een afdeling of lokale partij, lid van kandidatencommissies of fractie-assistent. Mensen die, altijd in de kou, flyeren, canvassen. Diehards die foto’s, filmpjes en teksten produceren en daar zeker niet altijd genoeg erkenning voor krijgen. Het is eigenlijk best erg als je er over nadenkt maar deze vrijwilligers zullen in een gewone Gouden Oliebolverkiezing nooit kans maken om deze publieksprijs te winnen schatten wij in.
En daarom willen wij als blijk van waardering en grote dank de Gouden Oliebol deze keer opdragen aan ‘de politieke vrijwilliger’.
En ik denk dat ik namens alle gemeenteraadsleden spreek, want die reken ik even niet tot de vrijwilligers, als ik om een applaus vraag voor alle politieke vrijwilligers waarvan wij zeker ook afhankelijk zijn om ons werk hier te kunnen doen.
Ik overhandig de Gouden Oliebol aan burgemeester Rob Metz in zijn rol als hoeder en vertegenwoordiger van de lokale democratie en hij heeft beloofd dat ie een plekje in het gemeentehuis krijgt.
