Poliflw

Vandaag heeft het AD een alarmerend artikel gepubliceerd: meer dan de helft van de volwassenen in Delft voelt zich eenzaam. Dit schokkende cijfer van 53,3% ligt ver boven het landelijke gemiddelde van 48,6%. De schuld ligt bij het stadsbestuur, dat essentiële voorzieningen heeft wegbezuinigd en heeft toegestaan dat huizen massaal worden verkamerd. Zie link.

Een goed voorbeeld hiervan is het 55+ centrum in de Wippolder, genaamd de Wipmolen, dat een paar jaar geleden werd gesloten. Dit centrum was een belangrijke ontmoetingsplaats voor ouderen in de wijk, waar nu 45% van de woningen door studenten wordt bewoond. De ouderen voelen zich hierdoor geïsoleerd omdat zij geen aansluiting vinden met de jonge bewoners. Een handtekeningenactie toonde aan dat 100% van de buurtbewoners tegen de sluiting was, maar het stadsbestuur sloot het centrum toch.

Naast de bezuinigingen heeft de massale verkamering van huizen in Delft bijgedragen aan de toenemende eenzaamheid. Veel gezinswoningen zijn omgebouwd tot studentenhuizen. Dit heeft ertoe geleid dat traditionele gezinsbuurten zoals de Wippolder nu voornamelijk door studenten worden bewoond. Ouderen missen het sociale contact met buren, dat voorheen vanzelfsprekend was. Een praatje maken met de buren is nu zeldzaam, omdat de studenten vaak andere leefritmes en interesses hebben.

Gebrek aan faciliteiten en activiteiten

Veel wijken hebben geen wijkcentrum meer waar mensen samen kunnen komen voor activiteiten en ontmoeting. Ook het 55+ centrum in het Oostblok is wegbezuinigd. In heel Delft zijn er nog maar een handjevol wijkcentra over. De activiteiten in de bestaande centra sluiten vaak niet goed aan op de behoeften van de bewoners. Voor jongeren zijn er weinig tot geen voorzieningen en voor senioren blijft er weinig over dan thuis achter de geraniums te zitten, met als gevolg dat zij vereenzamen.

Initiatieven die niet voldoende zijn

Hoewel er initiatieven zoals het Seniorenhonk in het Ontmoetingscentrum Vermeertoren zijn, waar senioren elke vrijdag samen kunnen komen voor koffie en een praatje, zijn deze niet voldoende. Het Seniorenhonk is ontstaan omdat de flatcoach van woningcorporatie Vidomes opmerkte hoe veel senioren alleen thuis zitten. De opkomst is goed, maar dit soort initiatieven kan het gebrek aan structurele voorzieningen niet compenseren.

Hart voor Delft pleit voor een oplossing: studenten moeten op de campus gaan wonen in plaats van in de wijken van Delft. Dit zou niet alleen de eenzaamheid onder ouderen verminderen, maar ook de druk op de woningmarkt verlichten. Woonwijken moeten weer leefbaar worden voor gezinnen en ouderen, zodat de sociale cohesie in de buurt kan terugkeren. Wijkcentra moeten opnieuw worden opgezet.

Het is duidelijk dat de bezuinigingen van het stadsbestuur en de massale verkamering een negatieve impact hebben op de sociale samenhang in Delft. De bewoners van de Wippolder en andere wijken hebben duidelijk aangegeven dat ze hun ontmoetingsplekken nodig hebben, maar hun stemmen worden genegeerd. Het stadsbestuur moet verantwoordelijkheid nemen en investeren in de heropening van centra en het creëren van nieuwe voorzieningen om de eenzaamheid in de stad te bestrijden. Het is tijd dat het stadsbestuur naar de bewoners luistert en actie onderneemt om de sociale infrastructuur van Delft te herstellen. Alleen zo kunnen we ervoor zorgen dat iedereen, jong en oud, zich weer thuis voelt in onze stad.

Hart voor Delft

Al jaren zochten bewoners van de Olofsbuurt en het Westerkwartier naar een oplossing voor hun parkeerprobleem. De smalle straten kunnen de parkeerdruk niet aan en voor de hulpdiensten is er vrijwel nooit voldoende ruimte.

Totdat de gemeente een ‘groene opknapbeurt’ had bedacht en aangaf dat er 150 parkeerplekken zouden komen in de Prinsenhofgarage. Voor de bewoners van de twee buurten werden de 150 plekken zelfs gereserveerd.

In het Mobiliteitsplan Delft 2040 staat dat bij uitbreiding van het binnenstadse autoluw+ gebied, dit gefaseerd zou gebeuren.

Nu heeft het College van B&W opeens haastig besloten het zuidwestelijk deel van de binnenstad uit te breiden als autoluw+ gebied en moeten er versneld zo’n 480 auto’s van de grachten af.

Dat dit College opeens besluit te gaan marchanderen met de beschikbare parkeerplekken in de garages, lijkt voor Hart voor Delft sowieso onbestaanbaar. Dat nu ook de, aan de Olofsbuurt en het Westerkwartier beloofde en zelfs gereserveerde plekken op de schop gaan, is echt onvoorstelbaar. Belofte maakt schuld en dit geldt ook voor wethouders!

Reden voor ons om schriftelijke vragen aan de wethouder te stellen.

We houden je uiteraard op de hoogte!

Zie ook de artikelen van Omroep Delft en AD Delft over dit onderwerp:

Marcel Koelewijn

Bronnen: Omroep Delft en AD Delft

Al jaren zochten bewoners van de Olofsbuurt en het Westerkwartier naar een oplossing voor hun parkeerprobleem. De smalle straten kunnen de parkeerdruk niet aan en voor de hulpdiensten is er vrijwel nooit voldoende ruimte.

Totdat de gemeente een ‘groene opknapbeurt’ had bedacht en aangaf dat er 150 parkeerplekken zouden komen in de Prinsenhofgarage. Voor de bewoners van de twee buurten werden de 150 plekken zelfs gereserveerd.

In het Mobiliteitsplan Delft 2040 staat dat bij uitbreiding van het binnenstadse autoluw+ gebied, dit gefaseerd zou gebeuren.

Nu heeft het College van B&W opeens haastig besloten het zuidwestelijk deel van de binnenstad uit te breiden als autoluw+ gebied en moeten er versneld zo’n 480 auto’s van de grachten af.

Dat dit College opeens besluit te gaan marchanderen met de beschikbare parkeerplekken in de garages, lijkt voor Hart voor Delft sowieso onbestaanbaar. Dat nu ook de, aan de Olofsbuurt en het Westerkwartier beloofde en zelfs gereserveerde plekken op de schop gaan, is echt onvoorstelbaar. Belofte maakt schuld en dit geldt ook voor wethouders!

Reden voor ons om schriftelijke vragen aan de wethouder te stellen.

We houden je uiteraard op de hoogte!

Zie ook de artikelen van Omroep Delft en AD Delft over dit onderwerp:

Marcel Koelewijn

Bronnen: Omroep Delft en AD Delft

Het is deze week flink glad. Omdat Delft ervoor kiest alleen de hoofdwegen en ontsluitingswegen van strooizout te voorzien en dus niet de straten in de woonwijken, moeten we maar zelf zien hoe we op een doorgaande weg aankomen. Dit is voor velen met vallen en opstaan en soms met gevaar voor eigen leden en leven.

Hart voor Delft heeft meerdere meldingen van bewoners ontvangen, over hoe er door de gemeente niets met meldingen van bewoners over de gladde wegen wordt gedaan, want het is een woonwijk en daar doen we niks mee.

Ook is er onbegrip voor het beleid, dat stelt dat bewoners zich prima 400 meter al glibberend naar een doorgaande weg moeten kunnen verplaatsen.

De Gemeente Delft laat haar bewoners en zeker onze ouderen, met een gerust hart onderuit gaan, terwijl zij hun dagelijkse boodschappen doen.

“Koop zelf maar wat strooizout”, is het motto.

Concrete voorbeelden zijn bijvoorbeeld het Poptahof waar de Troelstralaan en de hoofdweg van Poptahof Noord niet bestrooid worden, terwijl dit hele belangrijke verkeersaders zijn voor de bewoners van deze buurt. Poptahof Noord is echter doodlopend en de bewoners daar hebben daarom pech gehad.

Maar ook in de binnenstad worden belangrijke plekken ‘vergeten’, zoals meerdere bruggen, die door de gladheid bijna als skipiste gebruikt kunnen worden.

En de hoofdwegen zijn, ondanks dat ze bestrooid worden, moeilijk begaanbaar. Automobilisten en fietsers die via de St. Sebastiaansbrug reizen, weten hier alles van.

Het Delftse strooibeleid is wat ons betreft beduidend onder de maat en dus zeker voor verbetering vatbaar.

Bij de eerstvolgende commissievergadering Ruimte en Verkeer, zullen we het college vragen of zij dezelfde mening zijn toegedaan.

Wij houden u uiteraard op de hoogte van de ontwikkelingen.

Aïsha Sriram en Marcel Koelewijn.

Het is deze week flink glad. Omdat Delft ervoor kiest alleen de hoofdwegen en ontsluitingswegen van strooizout te voorzien en dus niet de straten in de woonwijken, moeten we maar zelf zien hoe we op een doorgaande weg aankomen. Dit is voor velen met vallen en opstaan en soms met gevaar voor eigen leden en leven.

Hart voor Delft heeft meerdere meldingen van bewoners ontvangen, over hoe er door de gemeente niets met meldingen van bewoners over de gladde wegen wordt gedaan, want het is een woonwijk en daar doen we niks mee.

Ook is er onbegrip voor het beleid, dat stelt dat bewoners zich prima 400 meter al glibberend naar een doorgaande weg moeten kunnen verplaatsen.

De Gemeente Delft laat haar bewoners en zeker onze ouderen, met een gerust hart onderuit gaan, terwijl zij hun dagelijkse boodschappen doen.

“Koop zelf maar wat strooizout”, is het motto.

Concrete voorbeelden zijn bijvoorbeeld het Poptahof waar de Troelstralaan en de hoofdweg van Poptahof Noord niet bestrooid worden, terwijl dit hele belangrijke verkeersaders zijn voor de bewoners van deze buurt. Poptahof Noord is echter doodlopend en de bewoners daar hebben daarom pech gehad.

Maar ook in de binnenstad worden belangrijke plekken ‘vergeten’, zoals meerdere bruggen, die door de gladheid bijna als skipiste gebruikt kunnen worden.

En de hoofdwegen zijn, ondanks dat ze bestrooid worden, moeilijk begaanbaar. Automobilisten en fietsers die via de St. Sebastiaansbrug reizen, weten hier alles van.

Het Delftse strooibeleid is wat ons betreft beduidend onder de maat en dus zeker voor verbetering vatbaar.

Bij de eerstvolgende commissievergadering Ruimte en Verkeer, zullen we het college vragen of zij dezelfde mening zijn toegedaan.

Wij houden u uiteraard op de hoogte van de ontwikkelingen.

Aïsha Sriram en Marcel Koelewijn