Donderdag 28 juni presenteerden 7 partijen het zgn. 'raadsprogramma' "Ruimte voor de Stad". Door onze fractievoorzitter Han Braam werd een stevig betoog op dit schrijven gegeven. Nog voor de vergadering ten einde was, werd de aangekondigde coalitie GL, CvN, D66 en CDA een feit. De 4 coalitiepartijen deden als eerste daad een greep in de kas om hun wethouders te betalen. Dit ongeacht de argumenten en afspraken met de overige partijen van de raad. In plaats van de noodzakelijke bestuurlijke vernieuwing, een ouderwets coalitie, die die eerst aan zich zelf denkt dan aan de inwoners. Wij blijven ons hier tegen verzetten en laten het echte nieuwe geluid horen!
Zo hier staan we dan, 99 dagen, 14 weken of meer dan 3 maanden na de verkiezingen. In de onderhandelingsperiode is er geruisloos 3,5 miljard m3 water onder de brug gepasseerd, wat gelijk staat aan bijna 3.000 jaar drinkwater voor ieder Culemborgs huishouden. Over één ding zullen we het snel eens zijn; 3.000 jaar lang zal het voorliggende programma de tand des tijds niet doorstaan. Sterker nog , om de resterende 3 ½ jaar tot de volgende verkiezingen te volbrengen zullen de 4 uiteindelijke coalitiepartijen GL D66 CDA en CvN samen een behoorlijke inspanning moeten leveren.
Want als we nu allemaal een keer eerlijk zijn, en alle mooie politieke woorden wegdenken komen we op de naakte essentie van dit stuk. Een stuk dat gepresenteerd wordt als een raadsprogramma, maar feitelijk een mutatie is van wat zo mooi en vol vertrouwen begon als een raadsakkoord voor bestuurlijke vernieuwing. En nu in 23 pagina’s , 7.219 woorden en 41.529 tekens verworden is tot niet meer dan een opzichtige poging, zoveel mogelijk kikkers in de emmer te houden.
En daarmee kom ik dan ook meteen bij de enigste felicitatie die een politiek partij verdient ten aanzien van dit programma. Meneer El Boustati, voor sommige als een doorn in de achillespees begint Culemborg Centraal aan haar 2de raadsperiode en sleept u, als enigste, een heel concreet punt uit uw verkiezingsprogramma binnen. Dat verdient een oprechte felicitatie, maar geeft tegelijkertijd ook aan hoe wanhopig er gezocht is naar een zo breed mogelijke legitimiteit van dit verhaal.
De VVD hoopt dat uw politieke vrienden hun woord gestalte doen, en Culemborg Centraal ook daadwerkelijk haar onafhankelijk onderzoek naar de opheffing van Fair Play krijgt. Onze steun hebt u hierbij. Aan u nu de taak om te voorkomen dat uw handtekening zal vervagen met al die andere kostbare verzoeken en onderzoeken.
Want voor een formatie proces dat begon met de intentie en wens om aan de voorzijde van het bestuurlijke proces te komen, wordt dit akkoord niet veel concreter dan 43 intern gerichte verzoeken en 83 aanvullingen daarop. Met daarin ook nog eens 24 onderzoeken die gewenst worden, rijst de vraag; hoe reëel is dit allemaal om in de aankomende 43 maanden tot de verkiezingen van 2022 enigszins te doen? Laat staan goed te doen? En onder aan de streep de vraag wat gaat de Culemborger hier van merken in beleid. Want veel belastinggeld, Culemborgs gemeenschapsgeld, gaat naar intern onderzoek en wat rest er straks? Duur betaalde inzichten maar geen voortuitgang.
Rest dan voor nu alleen de conclusie dat er met dit programma geen keuzes gemaakt worden en dat de uiteindelijke 4 coalitiepartijen de raad zullen informeren over hun plannen?
Plannen over de Zorgzame Stad waar ondersteuning blijkbaar de toekomstbestendigheid van vitale en mondige ouderen moet verzekeren. Waar is de inzet op zelfredzaamheid, zelf doen wat je zelf kunt en dat begint voor de VVD al van jongs af aan. Toekomstbestendig is preventie dus keuzes, afspraken en voorzieningen treffen voor het moment dat gaat komen en niet symptoombestrijding onder het mom van zorgzaam zijn.
Sociale Stad moeten wij hier cultuur en sport als bindmiddel zien als de gezamenlijke aanpak tegen eenzaamheid. Wij hadden toch echt gehoopt dat de aanpak van een kop koffie en het dartboard voorbij was en er nu een gerichte aanpak komt op dit schrijnende probleem, dat in iedere levensfase voorkomt en blijft groeien.
Groene Stad, “cruciale betrokkenheid” en “mag niet leiden tot ongelijkheid…. “ Dat triggert ons en we zijn dan ook erg nieuwsgierig waar de 4 coalitie partijen straks de rekening gaan leggen. Uiteindelijk zal iedereen zijn of haar rechtvaardig deel moeten bijdragen en kan het niet afgewenteld worden op de OZB boom of anderszins gemeentelijke nivellering’s politiek. Want dat wordt natuurlijk bedoeld maar niet gezegd. Weer geen keuze en verdere doorschuiverij.
Leefbare Stad een opeenstapeling van ideeën , onderzoeken en visies maar een integraal alles omvattende discussie over 1 integraal mobiliteitsplan durft men niet te benoemen. Lekker veilig verder in postzegel denken door een fietstunnel daar en een ontsluitingsweg hier. Daar wordt de stad echt niet leefbaarder van en die methodiek heeft juist op dit onderwerp een aantal van de huidige uitdagingen veroorzaakt. Dit is geen doorschuiverij maar negeren van echte kansen.
En zoal het hoort bij een rood programma, sorry een raadsprogramma, voor beeldvorming de Ondernemende Stad als laatste onderwerp. Terwijl je toch zou denken dat juist werk, innovatie & onderwijs, voortgang en ondernemerschap de echte mogelijk-makers zijn van een echte sociale samenleving waar iedereen kan mee doen.
Mooie woorden op kernthema’s maar waar is die stip aan de horizon, weet deze coalitie wel dat er in 2021 een nieuwe omgevingswet aankomt, die veel van dit alles kan omvatten. Bouwstenen genoeg maar het cement en fundering lijken te ontbreken. Wij als raad, inwoners, organisatoren, verenigingen en ondernemers moeten hier toch mee aan de slag?
Eigenlijk zou je als oppositie partij van dit soort coalitie programma’s vrolijk moeten worden want daadkracht en keuzes zijn niet aan de orde. Andersom geredeneerd zou je als oppositie partij met een duidelijk coalitie programma vol vuur het politiek debat aan willen om ook aandacht te vragen voor de andere keuzes.
Maar wij, de VVD met 4 op voorkeurstemmen gekozen raadsleden, zijn vooral teleurgesteld. Allereerst als inwoners van de stad dat het aan deze coalitie ontbreekt aan daadkracht en keuzes. Er vooral geld uitgeven wordt aan intern gerichte processen. Bijvoorbeeld door de greep in de gemeenschapskas om een college te formeren op basis van 3,6 FTE, terwijl toch door de raad in haar geheel, ook bij aanvang van het formatie proces, om de nabij 3 FTE als redelijk werd beschouwt. Sterker nog we hebben zelfs een wethouder die daar boven op ook nog wachtgeld ontvangt, ook betaald uit de Culemborgse geldkist.
Alles bij elkaar werden wij uiteindelijk getroffen door een verhaaltje dat het misschien wel past bij dit sprookje en beeldsprekend inhoud en moraal geeft aan ons betoog over de nieuwe kleren van de coalitie:
Er was eens een ijdele keizer die niets liever deed dan flaneren, voor ieder uur van de dag had hij prachtige nieuwe kleren. Het volk gehoorzaamde zoals altijd, achter gouden hekken maar braaf zijn bevelen, verplicht gesteld hem te bejubelen en zijn ijdele ego te strelen. Twee onderdanen waren verbolgen, zoveel ijdelheid was echt ongehoord! Ze bedachten daarom een list en verschenen bij het paleis aan de poort. Ze knielden voor de keizer, kusten zijn voeten en maakten hem wijs: 'Wij zijn keizerlijke kleermakers en reizen van paleis naar paleis. Speciaal voor u weven wij een gewaad, zo kleurrijk en zo speciaal, een stof onzichtbaar voor de dommen, is dat niet fenomenaal?' De keizer beval hen die stof te weven, verwerkbaar tot nieuwe kledij. Als naaiatelier werd het theehuis gewezen, met muntgoud betaald werden zij. De kleermakers gingen aan het werk, dit was niet zomaar iets. Ze knipten, weefden en naaiden, het allermooiste: niets! De keizer kon niet langer wachten, de minuten voelden als uren, daarom stuurde hij zijn eerste minister om stiekem bij de kleermakers te gaan gluren. De minister werd bleek, hij zag de kleermakers druk knippen, weven en vouwen, maar hun handen waren leeg, moest hij zichzelf nu als dom beschouwen? De minister, hevig geschrokken, bedacht daarop snel een tactiek. Met veel enthousiasme vertelde hij de keizer: 'Het wordt werkelijk magnifiek!' Verheugd door het goede bericht en voorafgegaan door zijn keizerlijke stoet, toog de keizer daarop naar het theehuis, zijn nieuwe kleren tegemoet. Nu de keizer eindelijk mocht passen, werd hij toch wel een beetje bleek. Hij draaide voor de spiegel, maar zag de kleren niet, hoe goed hij ook keek. De keizer voelde zich dom, maar zijn hofhouding stond te juichen. De kleren moesten wel mooi zijn, zo probeerde hij zichzelf te overtuigen. De keizer haalde diep adem toen hij zijn volk achter de poorten zag staan. Maar met opgeheven hoofd besloot hij toen om toch maar naar buiten te gaan. 'Maar hij heeft niets aan! Hij heeft helemaal niets aan!', riep plots een kleine guit. Het was even stil, maar toen lachte iedereen de keizer uit. Met schaamrood op zijn wangen, maar met een zo waardig mogelijke tred, besefte de keizer dat hij lelijk uit zijn hemd was gezet.
Met het voorliggende coalitie akkoord, raadsprogramma, of wat ever, wordt een samenvatting en voorzet gegeven op ingeslagen wegen en daarbij overzicht van de onderwerpen te kwalificeren als “Things To Do”.
We hopen dan ook dat dit het voorliggende stuk het ook is; ….. versie/editie 21 juni 2018 TOTAAL definitief. Dat er niet allerlei werkversies, afspraken of publiek versies zijn of achterliggende “side letters” zijn.
We hopen dat de uiteindelijke keuzes echt aan de raad worden voorgelegd en dagen daarom met name D66 en het CDA ook uit dit te doen en niet verder te verstoffen in de achterkamertje politiek.
Omdat hoop een eerste stap is en vertrouwen moet groeien, daarbij heeft het proces van de afgelopen weken zeker geen goed gedaan, zullen wij tegen dit raadsprogramma stemmen. Maar ieder individueel besluit inhoudelijk en constructief beoordelen. Of wij steun geven aan een beleid van een college slechts gesteund wordt door 4 partijen met 12 zetels, zal per keer bekeken worden door ons.