Poliflw

Na het zomerreces stoomt de fractie in de stadsdeelcommissie door naar de laatste twintig maanden van deze bestuursperiode. Om nog meer resultaten te boeken en die ook te kunnen laten zien is de fractie op zoek naar uitbreiding. Wij zoeken een fractieondersteuner die meedenkt, meedraait in het team en enkele vaste klussen doet. We bieden hiervoor een vrijwilligersvergoeding. 

Na het zomerreces stoomt de fractie in de stadsdeelcommissie door naar de laatste twintig maanden van deze bestuursperiode. Om nog meer resultaten te boeken en die ook te kunnen laten zien is de fractie op zoek naar uitbreiding. Wij zoeken een fractieondersteuner die meedenkt, meedraait in het team en enkele vaste klussen voor ons doet. We bieden hiervoor een vrijwilligersvergoeding. 

We zoeken iemand die graag kennis maakt met onze politieke arena: het lokale werk, in dit geval in Stadsdeel Oost en de vier gebieden. We verwachten dat je in elk geval één keer per week één avond beschikbaar bent voor een vergadering en dat je hiernaast regelmatig bijeenkomsten bezoekt. We denken zelf dat iemand met interesse in gebiedsontwikkeling (met name in IJburg en de Watergraafsmeer een focus) in korte tijd veel kan leren en kan bijdragen. Mobiliteit en natuurbeheer komen ook vaak voorbij. Maar de fractieondersteuner kan zich ook specialiseren in heel andere onderwerpen. Te denken valt aan jongeren of armoede. Dat is aan jou. 

De fractieondersteuner notuleert en houdt de agenda van bijeenkomsten en uitnodigingen bij. Ook kun je mede-verantwoordelijkheid dragen voor de sociale media en de website, in samenwerking met het afdelingsbestuur. Het organiseren van een bijeenkomst af en toe hoort erbij; eigen inbreng waarderen we enorm. 

Wij bieden een vrijwilligersvergoeding van € 140,- per maand. Hiernaast eet en drink je natuurlijk met ons mee en ga je deel uitmaken van een gezellig team.  Wij willen graag per 1 september starten. Ons voorstel is om na zes maanden de samenwerking te evalueren. 

Reacties graag voor 9 augustus 2020 naar de fractie, via: meijerdaphnegloost@gmail.com.

 

 

 

 

Stadsdeelbestuurder Rick Vermin staat in het krantje van de gemeente Amsterdam dat u in de brievenbus krijgt. Hij vertelt over de herinrichting van de Tilanusstraat. Dankzij de inzet van bewoners en de Agenda Autoluw krijgt de straat nu meer bomen en plekken voor de fiets en minder parkeerplekken.

Rick Vermin schrijft regelmatig een column op de website www.oost-online.nl. In februari schreef Rick Vermin over de ontstaansgeschiedenis van de Agenda Autoluw.

Soms hebben zaken even tijd nodig, maar dan heb je ook een mooi resultaat. In november of december 2016 zou eigenlijk het voorlopig ontwerp van de Tilanusstraat vastgesteld worden. Bij deze vergadering van (toen nog) de bestuurscommissie stond de raadszaal van Oost ineens weer vol. Bewoners waren niet blij met het voorstel waarin bomen gekapt werden en autoparkeerplaatsen behouden werden. Ook bood het plan geen oplossing voor het gebrek aan fiets-parkeerplekken. Het ontwerp paste wel bij het toenmalige beleid, maar ja… dat is zelden de uitleg die bewoners tevreden stelt.

Vlak daarna besloten we als bestuurscommissie, ik was zelf nog geen stadsdeelbestuurder, om de Tilanusstraat tot een zogeheten participatief experiment te maken. Een experiment om bewoners meer invloed te geven, in dit geval op de herinrichting van hun straat. We kwamen al snel met het idee om op basis van loting een bewonersgroep samen te stellen. Hierdoor ontstond er een aselecte groep bewoners uit de straat en de omliggende straten. Deze werkgroep ging aan de slag met ontwerpers van de gemeente om tot voorstellen te komen en uiteindelijk zou de buurt mogen stemmen.

Eerlijk is eerlijk, het was een ‘bumpy road’. Een beetje zoals de Tilanusstraat erbij ligt want inmiddels is deze heel hard toe aan vervanging. De samenstelling van de werkgroep is meerdere malen veranderd. Op de straat was het soms het gesprek van de dag. En ook in de bestuurscommissie was het soms niet makkelijk, we hadden tenslotte afgesproken dat we de wens van de bewoners over zouden nemen, maar die botste met het beleid. Voornamelijk doordat er geen parkeerplaatsen opgeheven mochten worden. Uiteindelijk kwamen er toch een aantal ontwerpen, waarvan er twee niet voldeden aan het beleid. En terwijl de buurt wist dat sommige ontwerpen niet gelijk uitgevoerd konden worden, koos men daar in meerderheid toch voor. Een mooi voorstel, maar helaas zag het toenmalig college er niets in.

Maar dit college kwam, onder aanvoering van GroenLinks, al snel met de ambitie Autoluw en dat was precies wat dit project nodig had. Nieuw parkeerbeleid waardoor er ruimte ontstond op straat om andere keuzes te maken. En nu bijna 4 (!) jaar later heeft het stadsdeel het definitief ontwerp voor de Tilanusstraat mogen vaststellen. Het is vrijwel 1 op 1 zoals de buurt wenst, behoud van de bestaande bomen, ruimte om meer bomen plaatsen en extra groen te creëren en veel meer ruimte voor fietsen. We hebben veel geleerd van het proces, we hebben veel gevraagd van de buurt en het kostte de nodige tijd om tot het ontwerp te komen, maar ik denk dat we echt een prachtig ontwerp hebben.

Het zal nog even duren voor het klaar is, aanbesteden en uitvoeren kosten ook tijd, maar in het voorjaar van 2022 hoop ik dat we met een leuke bijeenkomst de straat feestelijk openen en tegelijk kunnen laten zien wat een weelde een autoluwe stad is.

Afgelopen zondag ging GroenLinks Oost op excursie naar Anna’s Tuin en Ruigte. Ik, als nieuw lid, ging mee omdat me dit een leukere en informelere manier van kennismaken leek dan bijvoorbeeld op een ALV. En dat was inderdaad het geval!

Om 15.00 verzamelden we bij de Polder, dat sinds 2016 in de Annashoeve huist, vernoemd naar dezelfde boerin als Anna’s Tuin en Ruigte. Het voelt gelijk een beetje als een schoolreisje, en na een kort voorstelrondje en uitleg van bestuurslid Merel, gaan we op pad. De wandeling wordt begeleid door Joris Buis, ecoloog en docent aan de UvA. Hij vertelt eerst hoe de tuin en ruigte als studentenproject tot stand is gekomen en dat de gemeente het stuk grond aan hen verpacht voor 0 euro, tot in de oneindigheid. Het is een stuk grond van bijna 2 hectare, waar geen gebruik gemaakt wordt van gemotoriseerde hulpmiddelen of pesticiden. Het grootste deel van het stuk land bestaat uit ruigte, waar de natuur ongestoord haar gang kan gaan en alleen de paden vrij gehouden worden. Paden die overigens bestrooid zijn met een soort grind, waarvan een kilo grind ook een kilo CO2 uit de lucht zou moeten filteren, hoe cool is dat?

De ruigte staat vol met riet, distels en wilgen, die daar uit zichzelf zijn gaan groeien. Wel is er gestrooid met zadenmengsels die bedreigde planten uit Nederland proberen te herintroduceren, dus die zouden daar ook ergens moeten staan. Een gebied ongeveer in het midden van het stuk land, is de tuin. Hier staat ook de keuken, met een pizzaoven, waar de vrijwilligers samen hun oogst kunnen bereiden en opeten. In de tuin wordt gebruik gemaakt van een voedselbos met een zogeheten permacultuur (ik ben echt een volledige tuinleek, dus alvast excuses als ik het verkeerd uitleg). Dit houdt eigenlijk in dat er op zoek wordt gegaan naar planten die samen kunnen groeien en elkaar versterken. Met minimaal onderhoud ontwikkelt zich dan een voedselbos dat zichzelf in stand kan houden, terwijl het oogst blijft opleveren. Ik vond dit echt zo’n goed principe, want als het werkt, is het dus heel duurzaam!

Dit alles werd aan ons uitgelegd door João Lotufo, de tuincoördinator, in het bezit van een master van de universiteit Wageningen. De tuin wordt door hem en zijn vrijwilligers onderhouden op woensdagochtend en zondagmiddag. Iedereen mag aansluiten, en op donderdag zijn er informatieavonden (soms met pizza!).

We eindigen de tocht met een aantal inwoners van de tuin en de ruigte. Eerst een ongenode exoot: de rode rivierkreeft die bijna tot staatsvijand nummer één is verklaard, omdat hij de wallen en dijken kapotmaakt. Daarna liet Joris ons de plek zien waar twee bijenkasten staan: de ene biologisch en de ander commercieel. Wat het verschil is? Bij biologische bijen wordt alleen het overschot aan honing geoogst, en bij commerciële wordt alle honing geoogst en vervangen door suikerwater (wist ik ook niet). Er is trouwens nog een diertje in het gebied dat het noemen waard is, namelijk de Thaise tijgerworm. Ook een exoot, maar deze is wel uitgenodigd, want hij is heel goed in het maken van compost van gft-afval. Anna’s Tuin en Ruigte is dan ook heel blij met ons gft-afval, ik ga het mijne binnenkort een keertje langsbrengen. En ik ga hier sowieso vaker komen, want het is een hele fijne plek, ik word heel blij van alle groen en de duurzame experimenten. Al met al een zeer geslaagde eerste kennismaking met GroenLinks!

Eva de Vries

Dinsdag 21 mei waren we in de Stadsdeelcommissie bij de installatie van Chris Evers. Hij volgt Fenna Swart op, die vorige maand afscheid nam. 

 

Chris is 32 jaar, hij woont sinds anderhalf jaar op Zeeburgereiland, hij is geboren in Brabant en werkt op een middelbare school als docent scheikunde. 

Zelf zegt hij: "Ieder kind moet zijn dromen kunnen najagen. Helaas houden klimaatverandering en ongelijkheid veel dromen tegen. Daarom ontwikkelde ik als onderzoeker energiezuinige oplossingen tegen klimaatverandering. Daarom ook zet ik me als docent in voor grotere kansen voor mijn leerlingen. GroenLinks staat ook voor groene oplossingen en eerlijke kansen. Voor ruimte voor fietsers en goed onderwijs voor iedereen. Ik steun GroenLinks in deze strijd zodat alle Amsterdammers hun dromen kunnen realiseren." 

 

Afgelopen zaterdag was de eerste buurttop van het Oostelijk Havengebied. 150 mensen kwamen vier uur lang bij elkaar op een zonnige zaterdagmiddag in pakhuis de Zwijger om na te denken over hoe zij het Oostelijk Havengebied zien in 2025. Een goed jaartal want het is dichtbij genoeg, nog maar 6 jaar, om te kunnen overzien en ver weg genoeg om niet over die ene kapotte lantaarnpaal te praten. Bovendien viert Amsterdam dan haar 750 jarig bestaan.

Het is geweldig om zoveel enthousiasme en betrokkenheid te zien, dat buurtbewoners zelf een visie ontwikkelen wat ze willen met hun buurt. Bewoners weten tenslotte prima wat werkt en wat nog nodig is. En als elke buurt dat zo goed weet te organiseren dan bouwen we met elkaar aan steeds betere buurten en daarmee aan een steeds beter Amsterdam. Er waren talloze gesprekstafels met uiteenlopende onderwerpen, van winkelcentrum Brazilië en de wensen en mogelijkheden daar tot van het aardgas af gaan en hoe doe je dat dan? Van openbare ruimte en de behoefte aan meer groen tot de identiteit van het Oostelijk Havengebied. Maar ook over wonen en over ouder worden en blijven wonen in je eigen wijk.

Ik kon helaas niet de hele middag aanwezig zijn, maar ik heb een hoop goede en positieve gesprekken gehoord. Aan een tafel werd eerst opgehaald wat de mooiste plekjes zijn van het gebied en waarom. Leuk om te horen en als oud bewoner van het Oostelijk Havengebied zaten er voor mij ook verrassingen tussen, die ik zeker nog ga opzoeken. Buurtcoöperatie Oostelijk Havengebied organiseerde deze middag en wat gun ik elke buurt zo’n groep mensen die zich met ziel en zaligheid inzet voor de buurt. Als je zoveel mensen weet te enthousiasmeren zit je op de goede weg. Qua diversiteit van aanwezigen valt er nog wel wat te winnen, de jongeren en de buurtbewoners van kleur waren zo op het oog wat ondervertegenwoordigd, maar voor de eerste keer niets dan lof.

Dank Jos, Meta, Aad, Rian, Marjan, Rob, Lenny, Irene en vele anderen die ik nu te kort doe voor de geweldige organisatie en inspiratie. Alles dat zaterdag is opgehaald zal verwerkt worden tot een gemeenschappelijke visie op het Oostelijk Havengebied in 2025. En dit zal dan feestelijk gepresenteerd worden op het van Eesterfestival op 22 juni. Ik ben er in ieder geval bij, u ook?

Op zaterdag 27 oktober ging GroenLinks Amsterdam huis-aan-huis in de Indische Buurt rondom het Sumatraplantsoen om met bewoners in gesprek te gaan. 

We verzamelden in de Meevaart om te starten met een kop koffie of thee, daar hoorden we van stadsdeelcommissielid Daphne Meijer meer over wat er op dit moment speelt in de buurt. Vervolgens zijn we in tweetallen langs de deuren gegaan om in gesprek te gaan met bewoners over hun buurt en de stad. Daphne gaf een aantal vragen mee over de veiligheid van de buurt en de herinrichting van het plein, wat zorgde voor mooie gesprekken met de buurt over hun buurt. Daaruit kwamen een aantal veiligheids- en overlastproblemen naar boven die Daphne op 20 november gaat bespreken met de veiligheidscoordinator. 

Kortom, een nuttige en mooi middag! Zaterdag 24 november gaan we weer op pad in een andere buurt in Oost en we hopen op net zo'n grote opkomst! 

GroenLinks doet op 21 maart mee aan de verkiezingen voor de stadsdeelcommissie in Amsterdam Oost. Voor alle vier de buurten hebben we uitstekende kandidaten gevonden. De kandidaten zijn betrokken bij hun buurt en ze willen zich inzetten voor een groen en sociaal Amsterdam Oost. Helemaal onderaan de pagina kun je de lijsten per buurt downloaden, daarin stellen alle kandidaten zich voor. We zijn  trots om de lijsten te mogen presenteren en hopen op een goede verkiezingsuitslag! 

 

Oud Oost

Mathijs Joosten Koen Vanhellemont Rick Vermin

IJburg / Zeeburgereiland

Fenna Swart Stephanie Jongma Chris Evers

Indische Buurt / Oostelijk Havengebied

Daphne Meijer Casper Siffels Roos Versantvoort Olaf Herfst Redouane Amine

Watergraafsmeer

Maria Mos

Meer informatie over de stadsdeelcommissie vind je hier

GroenLinks Oost zoekt kandidaten voor de stadsdeelcommissie. We zoeken enthousiaste GroenLinksers die hun eigen stedelijke gebied goed kennen en die zich willen inzetten voor hun gebied. In de stadsdeelcommissie zal je het Dagelijks Bestuur van Oost advies geven over jouw gebied.

De stadsdeelcommissie zal bestaan uit vertegenwoordigers uit vier buurten:

1. Oud Oost 2. Watergraafsmeer  3. Ijburg / Zeeburgereiland 4. Oostelijk Havengebied / Indische Buurt

De kandidatencommissie gaat voor elk gebied een GroenLinks-kandidatenlijst voordragen aan de ALV. Meer info over het nieuwe bestuurlijk stelsel kun je hier lezen.

 

Ben je nieuwsgierig geworden? Laat het vooral weten! Meteen aanmelden kan natuurlijk ook: stuur uiterlijk 19 november een korte motivatie waarin je vertelt waarom je graag jouw gebied wil vertegenwoordigen in de stadsdeelcommissie. Je aanmelding kun je sturen naar groenlinksoost@gmail.com. Via dit mailadres zijn wij ook bereikbaar voor vragen of meer informatie.

Hartelijke groet,

De kandidatencommissie

Stel nu dat er een brug van de Sluisbuurt naar de overkant komt. Stel dat deze er niet komt.

door Daphne Meijer

Zeg, die brug, die brug van het Zeeburgereiland naar het Oostelijk Havengebied, komt die er nog? Geen idee. Zelfs de man die er over moet beslissen, wethouder Eric van der Burg, zei tegen de gemeenteraad dat hij twijfelt. ‘Ik was een voorstander, maar ik heb de cijfers gezien, en nu weet ik het niet meer’. Er is nu besloten meer onderzoek te doen naar de consequenties van twee brugtracés, een tunnel en een variant waarin de Amsterdamse Brug fietsvriendelijker wordt en er verder niets gebeurt.

GroenLinks is voorstander van een extra oeververbinding van Zeeburgereiland naar de overkant, voor fietsers en voetgangers, onder de voorwaarde dat zij er wel iets mee opschieten. Versterking van fietsnetwerken vinden wij belangrijk, maar een brug waar niemand overheen gaat, vinden wij niet nodig.

Ik was het eerste bestuurscommissielid dat de brug aan de orde stelde. Vanaf de herfst van 2014 bezocht ik regelmatig de Zeeburgereiland Meetup. Daar viel iedere keer het woord oeververbinding. De bewoners van de Sportheldenbuurt juichten. Aan de andere kant van het water, in het Oostelijk Havengebied, had niemand nog enig idee. Ik vroeg aan portefeuillehouder Thijs Reuten of hij de mensen in het Oostelijk Havengebied kon informeren. En ik vroeg aan senior projectleider Jan Straub van de Sluisbuurt wanneer hij met de overkant ging spreken.

Dat is gelukkig gebeurd en er kwam iets goeds uit voort. Bewoners van het OHG en stedelijke ambtenaren overlegden in een klankbordgroep. Wie participatieve democratie belangrijk vindt, kon zien dat overleg werkt. De klankbordgroep wist de andere betrokkenen te overtuigen van de noodzaak meer onderzoek te doen.

Uit onderzoek blijkt inmiddels dat een nieuwe oeververbinding er niet voor gaat zorgen dat meer bewoners van IJburg en Zeeburgereiland de fiets pakken, in plaats van de auto of de tram. Een brug erbij zorgt ervoor dat de fietsstromen zich gelijkmatiger verdelen. Dit is fijn, maar moeten we hiervoor tientallen miljoenen uitgeven? Maar kloppen de aannames van dit onderzoek wel? Blijkt de werkelijkheid niet altijd anders dan de prognoses? Net als wethouder Van der Burg weet ik het ook even niet meer.

Stel nu dat er een brug komt, of een tunnel. Of stel dat deze er niet komt. Voor hét grote probleem in het OHG maakt het eigenlijk niet uit. Het probleem is de verkeerschaos. Kom eens kijken bij de kruising Oostelijke Handelskade/Van Eesterenlaan/J.F. van Hengelstraat/Fred Petterbaan/Veemkade/Verbindingsdam. Of bij de trambaan/fietspad kruising bij de Panamalaan ter hoogte van de Czaar Peterstraat. Ik zou graag zien dat er een integrale discussie ontstaat over het verkeer in het hele Oostelijk Havengebied. Open sessies waarbij politici, ambtenaren en bewoners om de tafel zitten en alle scenario’s bespreken om het Oostelijk Havengebied veiliger en prettiger te maken voor alle verkeersdeelnemers. Zonder taboes. Zodat het tracé van de tram op tafel komt. En we het kunnen hebben over ongelijkvloerse kruisingen.

Het OHG opnieuw inrichten is geen hemelbestormende gedachte; ik ben zeker niet de eerste die dit bedenkt, dat weet ik ook wel. Maar er is nú aandacht voor het Oostelijk Havengebied. Laten we dat moment pakken.