Poliflw

Verkamerd…. (door Monique Heger) Als raadslid is je leven vol dilemma’s. Eigenlijk net als thuis. We zijn constant bezig om afwegingen te maken. Ook afgelopen 17 juni lag er weer zo’n dilemma voor. “Je kunt het in dit onderwerp nooit goed doen”, zei mijn buurman aan het begin van de vergadering. En zijn voorspelling kwam uit. Er komen steeds meer studenten, en dus de vraag naar woonruimte. Er komen meer studentenflats en er worden ook steeds vaker huizen verkamerd om studenten een onderkomen te geven. In sommige straten zijn er al heel veel studentenwoningen. De vraag is of dat ongelimiteerd kan blijven groeien als je ook ruimte wil maken voor jonge gezinnen, afgestudeerden die gaan samenwonen of jongeren die uit huis gaan. Tijdens het raadsgesprek met insprekers kwamen de verschillen snel op tafel. Studenten pleitten voor meer mogelijkheden in woonwijken. Maar sommige bewoners, van bijvoorbeeld de Nude en Wageningen Hoog, voor minder. Een richtlijn voor hoeveel kamers er in een straat mogen komen is dan ook niet zo makkelijk gemaakt. Voor mij staat vast dat we de verkamering moeten gaan inperken. Over details gaan we het volgende week verder hebben. Maar een ding is nu al zeker: we gaan het nooit goed doen voor iedereen.

Lief (door Monique Heger) Wat valt er veel te zeggen na een week als deze waarin we het idee dat we in een rustig en kalm land wonen zijn verloren na het schietincident. Er valt veel te zeggen tegen elkaar. Woorden die we NU moeten zeggen voordat het mogelijk te laat is en je lief niet meer thuis komt. Dat we elkaar waarderen, liefhebben, samen willen delen en werken. Woorden van liefde en bemoediging en vrede. Wat valt er ook weinig te zeggen na een week als deze. Een week waarin we stil staan bij onze eigen kwetsbaarheid en kleinheid. Waarin angst ook zo dichtbij komt. Waar mensen om je heen zeggen dat ze elke dag die tram in Utrecht nemen naar hun werk. Het hadden ook zij kunnen zijn die niet meer thuiskomen. Wageningen stad van vrijheid en veiligheid. Misschien. Hopelijk. Maar ook niet voor iedereen. Er zijn buurten waarin mensen zich onveilig voelen. Waar mensen niet naar buiten durven als het donker is. Zich niet durven uitspreken. Daar gaan we iets aan doen. Wageningen moet een stad zijn waarin het veilig wonen is. En morgenochtend…. Vergeet niet iets liefs te zeggen tegen je lief en de mensen om je heen. Wees lief voor elkaar.

Kunst: Ja, Jij Ook! (door Monique Heger) Een groot reliëf van kunstenaar van Konijnenburg prijkt hoog in de hal van Berlage’s Haags Gemeentemuseum: ‘Eer het god’lijk licht in d’openbaringen van de kunst.’ Creativiteit zit in onze genen. Wist u dat in de Bijbel God zelf opdracht geeft om zeer mooie dingen te maken? Lees Exodus 36 maar eens. Zelf ben ik niet heel kunstzinnig, maar ik vind t heerlijk om een museum te bezoeken, of een avond uit te gaan. Maar ook het vioolconcert van mijn buurmeisje van 6 staat nog op mijn verlanglijstje. Cultuur is een politiek onderwerp. Hoeveel subsidie geven we uit aan theater of PoPUpPodia? Daar zijn we als ChristenUnie kritisch op. Graag zien we investeringen in de breedte van het culturele spectrum. Iedereen heeft talenten gekregen. ‘Ja,Jij ook’, schrijft Loesje. Terecht! Naast professioneel theater vinden al veel ‘amateur’uitvoeringen plaats in Junushoff begrepen we van de zeer gedreven directie tijdens ons CU fractie bezoek. En dat gaan we elders ook weer uitbreiden! Deze week lag een cultuurnotitie in de raad met onze langgekoesterde wens om de buitenschoolse cultuureducatie weer meer te gaan stimuleren. Dat hebben we op kunnen nemen in het coalitie akkoord en krijgt nu zijn uitwerking. Cultuur behoort laagdrempelig te zijn. Toegankelijk voor iedereen, zowel om te doen als om van te genieten. Ja, Jij ook!

Wetlog #4 | Slimmer op weg 🚲🚗🚌 (door Peter de Haan) Moet je elke dag met de auto naar je werk (in de file), ook als je niet elke dag ook nog afspraken ergens anders hebt? Of kun je ook met de bus of fiets naar je werk? Die enkele keer dat je wel ergens anders heen moet kun je wel je eigen auto pakken, of misschien gebruik maken van een deelauto. Ik zeg niet dat dit voor iedereen de oplossing is. Maar wat ik wel graag wil, is dat we bewuster kiezen voor het vervoermiddel dat op dat moment het meest logisch is. Gezien de files is dat lang niet altijd de auto. Je hebt dan hooguit de keuze om zelf het tijdstip te kiezen waarop je stilstaat, omdat je een keer vijf minuten later van je werk naar huis gaat. De haltetijden van een bus of trein zijn dwingender, dat klopt. Maar als voorbeeld, van de Uithof in Utrecht in de spits naar Wageningen duurt met de auto net zo lang als met het openbaar vervoer, zo’n anderhalf uur. Lees hier verder: https://wageningen.christenunie.nl/blog/2019/02/01/Wetlog-4--Slimmer-op-weg

Groei en Bloei (door Monique Heger) “De zon komt op, schudt de morgen wakker. 10.000 redenen voor dankbaarheid.” Als ik in de ochtend op mijn fiets richting Arnhem ga, begint de zon me weer tegemoet te schijnen. Het wordt weer lente. Ik merk het ook aan een aantal van ‘mijn’ studenten en vrienden, die langzaam weer uit hun winterdepressie opbloeien. Voor een aantal van hen wordt het zeer langzaam lente, soms nooit. De werkdruk en studeerdruk voor velen is hoog. Dat baart me zorgen. Over het algemeen gaat het goed in ons landje. Dat is reden tot dankbaarheid. Maar ten koste van wat en van wie? We hebben mijns inziens onze economie van groei en vooruitgang te ver doorgetrokken. Wat is genoeg? Wat is eerlijk en gezond? Maakt het streven naar groei en altijd meer wel echt gelukkig? Laten we daar kritisch op zijn en zoeken naar andere economische modellen. Zoals de mooie ideeën die ik bij de Circulaire Economie avond van FoodValley hoorde. Er is veel om dankbaar en blij om te zijn. Minstens 10.000 redenen. Genieten van genoeg is een kunst die we weer moeten leren. Dat geeft rust. Laten we er vandaag weer mee beginnen!

U en ik (door Monique Heger) Met al die sneeuw ben ik me er weer extra van bewust dat veel dingen in onze stad al goed geregeld zijn. De sneeuwruimers komen snel in actie en de wegen zijn schoon. We hebben al goed afgesproken hoe en wanneer we schoonmaken. Daarvoor hoeven wij u, als burgers, niet te consulteren. Vorige week maandag dachten we als gemeenteraad na over hoe Wageningen er in de toekomst uit moet zien. Daarvoor maken we een omgevingsvisie. We vroegen ons af hoe we u bij dit proces gaan betrekken. Bij alles? En als beslisser? Of zijn zaken al vanzelfsprekend en vastgelegd, en hebben we alleen bij nieuwe, complexe opgaven uw hulp nodig? Daar hebben verschillende partijen verschillende gedachten over. Als ChristenUnie vinden we burgerinbreng belangrijk. Maar democratische vernieuwing en participatie zijn voor ons geen doel in zichzelf. Ze zijn een goed middel om met uw input en kennis de eigen woonomgeving mooier te maken. Maar als raad blijven we wel altijd eindverantwoordelijk. Veel gaat in de stad al als “vanzelf”. Maar bij belangrijke verandering in uw eigen omgeving krijgen we graag uw input. Samen werken aan een Waardenvol Wageningen. Ieder vanuit onze eigen rol.